Wydawało się, że wszystko się jakoś ułoży, że jest nadzieja na lepsze, a nawet na powrót do domu. Wtedy szarpnięcie i stukot żelaznych kół pociągu rozniosły się po bezkresie stepu i wywiozły Antosię daleko od jej planów, marzeń i nadziei. Balansującą na granicy życia i śmierci odnaleźli Kazachowie i... przygarnęli do swego aułu.

Druga część opowieści o losach zesłanej w głąb Rosji polskiej dziewczynki ukazuje niezwykle barwny, rządzącymi się własnymi prawami świat Kazachów, w którym każdy ma swoją rolę, swoje miejsce w hierarchii i pewność, że inni staną zawsze po jego stronie. Surowe życie koczowniczego aułu przepełnione jest bogactwem barw, zapachów i smaków. Wymizerowana Antosia nie jadła i nie spała tak dobrze od czasów przymusowego wyjazdu z Polski. Lecz czy na to zasłużyła? Czy nie jest kulą u nogi i darmozjadem?

"Zbójnickie nasienie" Marcina Szczygielskiego to piękna, poruszająca i kusząca egzotycznym folklorem powieść o przekraczaniu własnych granic, o trwaniu i szukaniu promyków szczęścia w samotnej tułaczce po bezkresach stepów. W porównaniu do pierwszej części mniej w niej brutalności, głodu i zagrożenia życia, mniej rozpaczy, beznadziei i pytań o sens życia i cierpienia. Tu Antosia zdobywa przyjaciela, wiedzie dobre życie, o którym jeszcze niedawno mogła tylko pomarzyć. A jednak jej serce wciąż wyrywa się ku ojczyźnie, a dusza nie może zaznać spokoju.

To też opowieść o tym, jak zmienia nas życie. Antosia staje się tym, kim jeszcze niedawno by gardziła - anyszym zabijającym zwierzęta i oszustką. A gdy naiwna ulega namowom zachłannego Kazacha i zostaje schwytana na kradzieży rozpoczyna się kolejny etap jej podróży...

Poruszająca, piękna, zdobna w majestatyczne, skąpane w ciepłych barwach ilustracje, mądra - wspaniała lektura nie tylko dla młodzieży.

Wydawało się, że wszystko się jakoś ułoży, że jest nadzieja na lepsze, a nawet na powrót do domu. Wtedy szarpnięcie i stukot żelaznych kół pociągu rozniosły się po bezkresie stepu i wywiozły Antosię daleko od jej planów, marzeń i nadziei. Balansującą na granicy życia i śmierci odnaleźli Kazachowie i... przygarnęli do swego aułu.

Druga część opowieści o losach zesłanej w...

Wciągająca i przejmująca historia o trudnym dzieciństwie na zesłaniu. Antosia jest pracowita, konsekwentna i taka „dorosła” Czekam na trzeci tom z niecierpliwością.

Wciągająca i przejmująca historia o trudnym dzieciństwie na zesłaniu. Antosia jest pracowita, konsekwentna i taka „dorosła” Czekam na trzeci tom z niecierpliwością.

Ciekawa książka, w interesujący sposób przedstawia życie bohaterki i jej przygody. Tońka to dzielna dziewczynka, która nieraz pakuje się w niezłe tarapaty... Pierwsza część książki jednak bardziej mi się podobała.

Ciekawa książka, w interesujący sposób przedstawia życie bohaterki i jej przygody. Tońka to dzielna dziewczynka, która nieraz pakuje się w niezłe tarapaty... Pierwsza część książki jednak bardziej mi się podobała.

Antosia w bezkresie: Tom II" to poruszająca kontynuacja niezwykłej opowieści o odwadze i determinacji 11-letniej Antosi. Autorka, przenosząc czytelnika w głąb centralnego Kazachstanu, ukazuje brutalną rzeczywistość sowieckiego zesłania i walki o przetrwanie w nieznanych okolicznościach. Antosia, oddzielona od matki, musi samotnie stawiać czoła wyzwaniom, ucząc się nie tylko radzenia sobie z surowym otoczeniem, ale także odróżniania dobra od zła.

W drugim tomie tej fascynującej sagi, główna bohaterka wyrusza w pełną niebezpieczeństw podróż na północ, do krainy lasów i gór. Autor precyzyjnie kreśli krajobrazy, umiejętnie wprowadzając czytelnika w atmosferę dzikiej przyrody, jednocześnie ukazując wewnętrzną przemianę Antosi. Jej charakter rozwija się w trudnych warunkach, a umiejętność rozróżniania dobra od zła staje się kluczowa dla przeżycia.

Historia Antosii porusza nie tylko serce, ale również skłania do refleksji nad siłą ludzkiego ducha w obliczu przeciwności losu. Autor łączy elementy przygody, dramatu i nauki życiowej, tworząc pełną emocji narrację. To lektura, która porwie czytelnika w niezwykłą podróż, pełną wyzwań i niezapomnianych chwil.

Antosia w bezkresie: Tom II" to poruszająca kontynuacja niezwykłej opowieści o odwadze i determinacji 11-letniej Antosi. Autorka, przenosząc czytelnika w głąb centralnego Kazachstanu, ukazuje brutalną rzeczywistość sowieckiego zesłania i walki o przetrwanie w nieznanych okolicznościach. Antosia, oddzielona od matki, musi samotnie stawiać czoła wyzwaniom, ucząc się nie tylko...

Niezła!

Niezła!

Podtrzymuję dobrą opinię z pierwszego tomu powieści. Jest doskonale zbalansowana: prawdziwa, nie przerażająca; napisana językiem akceptowalnym dla młodych ludzi, uwspółcześnionym ale nie "pseudomłodzieżowym"; jest w niej cierpienie, nawet martyrologia bez garnirowania patosem. Jakby młodzieżowy prequel - bohaterka ciut młodsza, do "Nikt nie woła" Józefa Hena.

Podtrzymuję dobrą opinię z pierwszego tomu powieści. Jest doskonale zbalansowana: prawdziwa, nie przerażająca; napisana językiem akceptowalnym dla młodych ludzi, uwspółcześnionym ale nie "pseudomłodzieżowym"; jest w niej cierpienie, nawet martyrologia bez garnirowania patosem. Jakby młodzieżowy prequel - bohaterka ciut młodsza, do "Nikt nie woła" Józefa...