Czasami dzieje się tak, że napotykamy rzeczy, które bez sensownego wyjaśnienia, trafiają dokładnie w punkt naszych rozważań czy przemyśleń.
Pojawiają się w czasie, w którym ich obecność jest jak najbardziej wskazana.
Tak stało się z książką profesora Leszka Kołakowskiego, a sprawczynią tego stanu rzeczy była moja żona.
Jak nikt inny, bo nikt inny to nie mógł być, trafiła w sam środek problemu.
Mojego problemu.
Mam tu na myśli, tematy związane z fundamentem wiary i choć książka bezpośrednio nie odpowiada na moje pytania, to sposób ujęcia i przedstawienia problemów przez profesora, wskazał mi podstawę oceny i ewentualnej krytyki kościoła katolickiego.
Już w przedmowie autor zaznacza, że ciężko mu „w sprawach najważniejszych dotrzeć do konkluzji ostatecznych i ciągle potyka się o kłopoty, które trzeba wyminąć niezręcznym i uciekinierskim powiedzeniem ‘z jednej strony..., ale z drugiej strony…”
To co, filozof składa na ułomność umysłu, ja uważam za jego największa zaletę.
Jego obiektywizm i takt, w doborze kontrargumentów, sprawia, że poglądy Kołakowskiego są spójne i wyważone i dlatego do mnie trafiają.
„Czy Pan Bóg jest szczęśliwy i inne pytania” to zbiór esejów, wykładów oraz artykułów opublikowanych na przestrzeni ostatnich dwudziestu lat i wybranych przez autora.
Parafrazując Kołakowskiego, można powiedzieć, ze z jednej strony jest to zaleta, a z drugiej wada. Wszystko zależy od preferencji samego czytelnika.
Ja osobiście lubię czytać książki od deski do deski, a przy takiej ilości tekstów, może pojawić się problem końcowego miszmaszu. Dlatego polecam wyrywkowe czytanie, poszczególnych tematów. A tych jest całe spektrum.
Poczynając od pojęć zasadniczych: dobra i zła, prawdy, wolności, rozumu, poprzez wady i zalety integracji europejskiej, historii filozofii i religii, totalitaryzmy, roli charyzmatycznych przywódców, krytyki sformalizowanych deklaracji praw człowieka czy utrwalanym, przez kościół obrazie sądu ostatecznego kończąc.
Niezależnie od omawianego tematu, wszystko to jest napisane językiem bardzo przystępnym i zrozumiałym, który łatwo przyswoi osoba taka jak ja, czyli dopiero co wczytująca się w filozofię. To jest wielka zaleta autora.
Niestety jest to ostatnia książka wydana za życia autora, a tytuł do niej stworzył na trzy dni przed śmiercią. Na szczęście, pozostawił po sobie mnóstwo tekstów, do których można wrócić. Ja na pewno to zrobię, ponieważ kolejna książka, tym razem wywiad rzeka z Leszkiem Kołakowskim, już czeka na swoją kolej.

Czasami dzieje się tak, że napotykamy rzeczy, które bez sensownego wyjaśnienia, trafiają dokładnie w punkt naszych rozważań czy przemyśleń.
Pojawiają się w czasie, w którym ich obecność jest jak najbardziej wskazana.
Tak stało się z książką profesora Leszka Kołakowskiego, a sprawczynią tego stanu rzeczy była moja żona.
Jak nikt inny, bo nikt inny to nie mógł być, trafiła w...