Książka raczej nie dla mnie. Część reportaży jest bardzo ciekawa (jak ten o Rasputinie) a część jest po prostu nudna. Tak czy inaczej autor utwierdza czytelnika w przekonaniu, że ruskie to stan umysłu.

Książka raczej nie dla mnie. Część reportaży jest bardzo ciekawa (jak ten o Rasputinie) a część jest po prostu nudna. Tak czy inaczej autor utwierdza czytelnika w przekonaniu, że ruskie to stan umysłu.

Wypełniona w znacznej części jakimiś chorymi konfabulacjami Ossendowskiego broszurka propagandowa o wartości faktograficznej bliskiej zeru. Nasycone bogoojczyźnianym przestrachem rewelacje o kultach diabła szerzonych przez sowietów w Rosji za pomocą lubieżnych aktorek lub agentek udających byłe aktorki śmieszą do łez.

Wypełniona w znacznej części jakimiś chorymi konfabulacjami Ossendowskiego broszurka propagandowa o wartości faktograficznej bliskiej zeru. Nasycone bogoojczyźnianym przestrachem rewelacje o kultach diabła szerzonych przez sowietów w Rosji za pomocą lubieżnych aktorek lub agentek udających byłe aktorki śmieszą do łez.

„Dalejże przeciwko białej rasie! Precz z cywilizacją chrześcijańską!”- to nie są hasła z parady równości. Cytat pochodzi z tekstu „Fetyszyzm słowa”, a tekst powstał dokładnie sto lat temu. Zdaniem autora, takimi hasłami Rosja bolszewicka podburzała Daleki Wschód przeciwko państwom Zachodu. W odróżnieniu od zachodnioeuropejskich i amerykańskich intelektualistów, których w stosunku do Rosji zawsze cechował nadmierny optymizm i niedostatek spostrzegawczości, Ossendowski nie miał żadnych złudzeń co do Rosji rządzonej przez carów, ani (tym bardziej) nie dał się zwieść propagandzie bolszewików. Jeśli pisał, że Rosja to „kraj niemożliwych możliwości”, w żadnym wypadku nie należy odczytywać tych słów jako wyrazów podziwu czy uznania. Wręcz przeciwnie. On ma na myśli „pogańską psychologię i obyczaje bałwochwalcze”, „znane pośród narodu rosyjskiego”.

Książka „Cień ponurego Wschodu” zawiera dziewiętnaście felietonów. Przetłumaczona na wiele języków i przyjęta bardzo życzliwie, stała się też „przedmiotem ożywionej polemiki”. „Europa (…) nie widzi, jak szerzy się rozpusta, choroby, głód i śmierć, nie słyszy trzasku gryzionych przez ludzi ludzkich kości, nie zagląda do lochów Czeka (...)". Felietony Ossendowskiego do takie „listy z Rosji”, tyle że zupełnie inne od tych, które 80 lat wcześniej pisał francuski arystokrata Astolphe de Custine. Przede wszystkim Ossendowski znał Rosję od podszewki, mówił biegle po rosyjsku, a oprócz paryskiej Sorbony, ukończył także uniwersytet w Petersburgu. Był naocznym świadkiem schyłku epoki caratu i narodzin bolszewizmu.

Obdarzony przenikliwą inteligencją i ścisłym umysłem, Ossendowski posiadał też znakomity, bardzo klarowny dar pisania oraz wrażliwość społeczną, toteż jego teksty są niezwykle poruszające. Był antykomunistą, a komunizm uważał za zło samo w sobie nie tylko z powodu popełnianych zbrodni, ale głównie dlatego, że dążył (i dąży!) on do zniszczenia ludzkiej cywilizacji.

„Dalejże przeciwko białej rasie! Precz z cywilizacją chrześcijańską!”- to nie są hasła z parady równości. Cytat pochodzi z tekstu „Fetyszyzm słowa”, a tekst powstał dokładnie sto lat temu. Zdaniem autora, takimi hasłami Rosja bolszewicka podburzała Daleki Wschód przeciwko państwom Zachodu. W odróżnieniu od zachodnioeuropejskich i amerykańskich intelektualistów, których w...

Na szybko - to książka celowo zamilczana przez 40lat + kolejne 20IIIRP. Od roku zyskała nową aktualność - i każdy choć trochę interesujacy się wschodem (a kto nie ?) i polityką powinien ją przeczytać.
Jest co najmniej bardzo dobra - za tą wieczną aktualność jesdna +1 gwiazdka. Jak odswieże i przeczytam ponownie to może dodam więcej szczegółów - jednak już teraz naprawdę zachęcam Ossendowskeigo czyta się lekko a ta pozycja jest też dosyć krótka wiec nie tylko warto ale i stosunkow łatwo dodać ją do swojego czyteljniczego CV.

Na szybko - to książka celowo zamilczana przez 40lat + kolejne 20IIIRP. Od roku zyskała nową aktualność - i każdy choć trochę interesujacy się wschodem (a kto nie ?) i polityką powinien ją przeczytać.
Jest co najmniej bardzo dobra - za tą wieczną aktualność jesdna +1 gwiazdka. Jak odswieże i przeczytam ponownie to może dodam więcej szczegółów - jednak już teraz naprawdę...

Książka dość krótka, brnie się przez nią przyjemnie dzięki swadzie i gawędziarskiej narracji autora, mimo że traktuje o rzeczach ciemnych i ponurych. Ossendowski zostawia w tej książce swój dość wyraźny ślad, łatwo można wyczytać jego poglądy na omawiane przez siebie tematy.

Książka dość krótka, brnie się przez nią przyjemnie dzięki swadzie i gawędziarskiej narracji autora, mimo że traktuje o rzeczach ciemnych i ponurych. Ossendowski zostawia w tej książce swój dość wyraźny ślad, łatwo można wyczytać jego poglądy na omawiane przez siebie tematy.

Bardzo ciekawa, o wielu poruszonych przez autora aspektach nie wiedziałam. Trochę tłumaczy zjawiska społeczne, które obserwujemy w Rosji teraz, dlatego tym bardziej warto się z nią zapoznać. Autor mało znany, bo został celowo zapomniany w okresie PRL, to moja pierwsza jego książka, ale sięgnę po kolejne z pewnością.

Bardzo ciekawa, o wielu poruszonych przez autora aspektach nie wiedziałam. Trochę tłumaczy zjawiska społeczne, które obserwujemy w Rosji teraz, dlatego tym bardziej warto się z nią zapoznać. Autor mało znany, bo został celowo zapomniany w okresie PRL, to moja pierwsza jego książka, ale sięgnę po kolejne z pewnością.

Witam. Wciągający obraz Rosji z początku XX wieku. Ktoś powie że to zafałszowana rzeczywistość ale trzeba pamiętać że autor spędził w tym kraju wiele lat, przemierzył Rosję wielokrotnie. Wprawdzie często spotkał się z zarzutami że miesza fakty z fikcją literacką tylko czy ma to znaczenie w odbiorze książki. Tym bardziej warto że w tej i wielu innych swoich książkach Ossendowskiego pokazuje obraz Rosji jakiej nie rozumiemy, obraz który poniekąd tłumaczy dlaczego udała się tu rewolucja bolszewicka, dlaczego wyrżnięto wszystkich tych którzy myśleli inaczej niż powinni i na koniec dlaczego teraz na Ukrainie zachowują się bardziej tak jak w książkach Ossendowskiego niż jak ludzie z cywilizowanego świata. Pozdrawiam. P.

Witam. Wciągający obraz Rosji z początku XX wieku. Ktoś powie że to zafałszowana rzeczywistość ale trzeba pamiętać że autor spędził w tym kraju wiele lat, przemierzył Rosję wielokrotnie. Wprawdzie często spotkał się z zarzutami że miesza fakty z fikcją literacką tylko czy ma to znaczenie w odbiorze książki. Tym bardziej warto że w tej i wielu innych swoich książkach...

Moim zdaniem najlepsza książka autora. Bardzo krótka i pełna barwnych opowiadań(reportaży). Co do prawdziwości wielu z nich można mieć zastrzeżenia, ale czyta się ją bardzo przyjemnie.

Moim zdaniem najlepsza książka autora. Bardzo krótka i pełna barwnych opowiadań(reportaży). Co do prawdziwości wielu z nich można mieć zastrzeżenia, ale czyta się ją bardzo przyjemnie.

Rzeczywiście bardzo ponury widok Rosji carskiej i potem sowieckiej z prognozami przyszłości. Spełniają się one w tych miesiącach wojny imperialnej Rosji z Ukrainą (2022 r.) po 100 latach od przewrotu bolszewickiego i powrotu Putina do wzorów rodem z CzeKa (teraz FSB). Warto studiować Ossendowskiego, przedwojennego pisarza amatora i inżyniera, który żył w Rosji i potem w ZSRS, aby przenieść się na stałe do Polski. Publikował w późnych latach 20-tych i 30-tych XX w.

Rzeczywiście bardzo ponury widok Rosji carskiej i potem sowieckiej z prognozami przyszłości. Spełniają się one w tych miesiącach wojny imperialnej Rosji z Ukrainą (2022 r.) po 100 latach od przewrotu bolszewickiego i powrotu Putina do wzorów rodem z CzeKa (teraz FSB). Warto studiować Ossendowskiego, przedwojennego pisarza amatora i inżyniera, który żył w Rosji i potem w...

Książka opisująca prowincjonalną Rosję schyłku czasów carskich, ale i początki nowych komunistycznych porządków bolszewickich. Ossendowski w zajmujący sposób opowiada o mrocznych klimatach zabobonnej i zacofanej kulturowo wsi, gdzie posłuch mają wszelakiej maści samozwańczy prorocy, mesjasze, niezrównoważeni psychicznie słudzy boży i inni wariaci. Wydawałoby się, że ciemne chłopstwo to podatny grunt na takie podejrzane denominacje, jednak i salony arystokracji łakome są na egzotyczny mistycyzm. Im bardziej jest on zakręcony, tym bardziej wydaje się atrakcyjny i pociągający. Takiej modzie nie potrafił się oprzeć nawet dwór carski. Ossendowski bardzo bogato i opisowo pokazuje tygiel religijny. Zastanawiające jest jedynie to, jak często i szczęśliwie autorowi udaje się spotkać takich szczególnych indywiduów i być świadkiem tajemniczych rytuałów. Ossendowski rewolucję bolszewicką wiąże z upadkiem cywilizacyjnym człowieka.
Książkę wysłuchałem dzięki rewelacyjnemu lektorowaniu Marcina Popczyńskiego.

Książka opisująca prowincjonalną Rosję schyłku czasów carskich, ale i początki nowych komunistycznych porządków bolszewickich. Ossendowski w zajmujący sposób opowiada o mrocznych klimatach zabobonnej i zacofanej kulturowo wsi, gdzie posłuch mają wszelakiej maści samozwańczy prorocy, mesjasze, niezrównoważeni psychicznie słudzy boży i inni wariaci. Wydawałoby się, że ciemne...