Schizofrenia z perspektywy osoby chorej i jej najbliższych.
Ta historia jest doskonałym przykładem tego, jak jedno zdarzenie może wywrócić życie (i zdrowie) do góry nogami.
Niestety, mało rozmawia się o zdrowiu psychicznym, które jest tak samo ważne, choć pokusiłabym się o stwierdzenie, że nawet ważniejsze niż zdrowie fizyczne.
„Wszystko” zaczyna się w głowie.
Warto poświecić czas na tą powieść.

Schizofrenia z perspektywy osoby chorej i jej najbliższych.
Ta historia jest doskonałym przykładem tego, jak jedno zdarzenie może wywrócić życie (i zdrowie) do góry nogami.
Niestety, mało rozmawia się o zdrowiu psychicznym, które jest tak samo ważne, choć pokusiłabym się o stwierdzenie, że nawet ważniejsze niż zdrowie fizyczne.
„Wszystko” zaczyna się w głowie.
Warto...

Po książki Anny Kasiuk sięgam z pewnego rodzaju dystansem, wiem, że nie są to książki lekkie, łatwe i przyjemne, ponieważ autorka często porusza w nich trudne tematy, ale styl jakim pisze jest na tyle lekki, że książkę czyta się błyskawicznie, chociaż z dużą dawką emocji. Sięgając po jej kolejną powieść miałam świadomość, że czeka mnie swoista podróż emocjonalna.
Poruszony w fabule temat choroby, nie jest mi obcy, a jednak za każdym razem, kiedy o nim czytam, to czuję nieco skołowana uczuciowo.
Czytając tę książkę próbowałam zdać sobie sprawę z tego, jak trudne musi być życie osoby chorej, gdzie emocje często muszą walczyć z normalnym funkcjonowaniem. Ale trud życia nie dotyczy tylko osoby dotkniętej chorobą, ten trud ponoszą również bliscy, którzy na co dzień muszą funkcjonować w świecie często oderwanym od rzeczywistości.
To niezwykle wciągająca historia, która otwiera w czytelniku głębię przemyśleń.
Niezwykle poruszająca walka matki o „normalność” dla córki zamkniętej w swoim świecie schizofrenii. Jak wiele potrafią przejść rodzice, aby pomóc swojemu dziecku?
Autorka bardzo rzetelnie podeszła do tematu ukazując chorobę z punktu widzenia kilku osób. Zaburzenia psychiczne to trudny temat, ale Anna Kasiuk, moim zdaniem świetnie sobie z nim poradziła. Myślę, że wiele osób dzięki tej książce inaczej spojrzy na chorobę i na ludzi nią dotkniętych, bo fabuła pozwala na większe zrozumienie problemu schizofrenii.
Sonia żyje w swoim świecie, rozmawia ze swoim alter ego traktując go jak najlepszego przyjaciela, a może nawet kogoś więcej, ponieważ bywa, że w trakcie „spotkań” z nim dochodzi do bardzo intymnych i erotycznych sytuacji.
Matka chorej dziewczyny podjęła decyzję samodzielnego jej leczenia, nie wiem czy było to słuszne posunięcie, ponieważ bliska osoba patrzy na problem choroby w zupełnie inny sposób niż specjalista będący osobą obcą.
W książce dominuje relacja matki z córką, chociaż moim zdaniem nie jest ona dzieląca równo w obie strony. Jest manipulacją i oddaniem. Natomiast ojciec dziewczyny zostaje jakby zepchnięty na margines problemu. Ale czy jest to wynikiem tego, że on problem choroby odbiera inaczej niż matka?
Bardzo podobał mi się wątek romansu, który pokazuje, że uczucie może dotknąć w każdym miejscu i każdym czasie i nie zwraca uwagi na niedogodności.
Książka, mimo iż porusza trudne tematy (bo mamy w niej nie tylko chorobę, ale i zdradę) napisana jest lekkim stylem.
Pikanterii dodają sceny erotyczne, które jednak nie mają większego wpływu na odbiór fabuły.
Historia przedstawiona w książce jest krucha jak porcelanowa filiżanka i tak jak rozbite naczynie można posklejać, chociaż potem już nie będzie wyglądało tak pięknie jak wcześniej, tak ludzkie życie może się „potłuc i posklejać”, ale czy sklejone będzie miało szansę być perfekcyjne?

Po książki Anny Kasiuk sięgam z pewnego rodzaju dystansem, wiem, że nie są to książki lekkie, łatwe i przyjemne, ponieważ autorka często porusza w nich trudne tematy, ale styl jakim pisze jest na tyle lekki, że książkę czyta się błyskawicznie, chociaż z dużą dawką emocji. Sięgając po jej kolejną powieść miałam świadomość, że czeka mnie swoista podróż emocjonalna.
Poruszony...

To było moje pierwsze spotkanie z książką, która porusza problematykę schizofrenii. Nigdy nie miałam doczynienia z tą chorobą. Myślę, że autorka bardzo dobrze przedstawiła stany emocjonalne oraz myśli bohaterki cierpiącej na tę przypadłość. Czytając książkę zdałam sobie sprawę jak trudne musi być życie chorej osoby oraz jej bliskich oraz jak mało mówi się o tego typu przypadłościach. Autorka przedstawiła, także wątek miłosny, który miał bezpośredni wpływ na chorobę Sonii. "Potłuczona filiżanka" to książka, do której będę niejednokrotnie powracać. Zachęcam do przeczytania.

To było moje pierwsze spotkanie z książką, która porusza problematykę schizofrenii. Nigdy nie miałam doczynienia z tą chorobą. Myślę, że autorka bardzo dobrze przedstawiła stany emocjonalne oraz myśli bohaterki cierpiącej na tę przypadłość. Czytając książkę zdałam sobie sprawę jak trudne musi być życie chorej osoby oraz jej bliskich oraz jak mało mówi się o tego typu...

Niezwykła i wciągająca. Książka z gołębią.

Niezwykła i wciągająca. Książka z gołębią.

Podobało mi się przedstawienie w tej książce nie tylko świata dziewczyny, która choruje, ale także rodziców. Bo tak to wygląda -choroba nie obejmuje tylko dziecko, ale całą rodzinę. Tak naprawdę to my rodzice, wiemy ile musimy przejść by pomóc naszemu dziecku. Ile wyrzeczeń nas to kosztuje, spojrzeń otoczenia, plotek...

Walka matki była dla mnie niezwykle poruszająca, jednak kiedy w rozdziale widziałam oczami ojca całą tę sytuację, poruszyła mnie jeszcze bardziej. Odezwały mi się dwa głosy serca i rozsądku.
Gratuluję autorce tak rzetelnego podejścia do sprawy. Nie była to historia napisana po łebkach.
No i nie mogę zostać obojętna wobec postaci Michała, studenta, który zakochał się w swojej koleżance. Jego determinacja i chęć poszukiwania informacji ach ❤️

Podobało mi się przedstawienie w tej książce nie tylko świata dziewczyny, która choruje, ale także rodziców. Bo tak to wygląda -choroba nie obejmuje tylko dziecko, ale całą rodzinę. Tak naprawdę to my rodzice, wiemy ile musimy przejść by pomóc naszemu dziecku. Ile wyrzeczeń nas to kosztuje, spojrzeń otoczenia, plotek...

Walka matki była dla mnie niezwykle poruszająca,...

Książkan zasadniczo dobra. Temat choroby psychicznej młodej dziewczyny i jej rodziny bardzo ważny. Ja miałam wrażenie, że autorka w pewnym momencie zaczęła się spieszyć, żeby zakończyć książkę i pozamykać wątki. I żeby do tego było finalnie miło. ALe w ocenie ogólnej na plus :)

Książkan zasadniczo dobra. Temat choroby psychicznej młodej dziewczyny i jej rodziny bardzo ważny. Ja miałam wrażenie, że autorka w pewnym momencie zaczęła się spieszyć, żeby zakończyć książkę i pozamykać wątki. I żeby do tego było finalnie miło. ALe w ocenie ogólnej na plus :)

Do czasu, kiedy autorka prowadziła wątek choroby dziewczyny, książka była świetna. Potem pojawił się element zdrady, zaczęło być intrygująco. Potem pojawił się element romantyczny, zaczęłam się wkurzać. Po wprowadzeniu wątku erotycznego zaczęłam się męczyć.
Przykład książki, gdzie człowiek na początku się rozpędza, a później czeka, żeby się wreszcie skończyło.

Do czasu, kiedy autorka prowadziła wątek choroby dziewczyny, książka była świetna. Potem pojawił się element zdrady, zaczęło być intrygująco. Potem pojawił się element romantyczny, zaczęłam się wkurzać. Po wprowadzeniu wątku erotycznego zaczęłam się męczyć.
Przykład książki, gdzie człowiek na początku się rozpędza, a później czeka, żeby się wreszcie skończyło.

Historia Sonii, młodej dziewczyny chorej na schizofrenię. Moim zdaniem autorka świetnie oddała widzenie świata osoby mającej schizofrenię i wpływu tej choroby na rodzinę. Natomiast raził mnie fakt, że leczeniem dziewczyny zajmowała się matka i jej przyjaciel. Uważam, że książka jest zdecydowanie warta przeczytania

Historia Sonii, młodej dziewczyny chorej na schizofrenię. Moim zdaniem autorka świetnie oddała widzenie świata osoby mającej schizofrenię i wpływu tej choroby na rodzinę. Natomiast raził mnie fakt, że leczeniem dziewczyny zajmowała się matka i jej przyjaciel. Uważam, że książka jest zdecydowanie warta przeczytania

Zaburzenia psychiczne to trudny temat. Autorka moim zdaniem doskonale sobie z nim poradziła. Ujęcie punktu widzenia poszczególnych bohaterów, to jak choroba wpływa nie tylko na chorego ale i na całą rodzinę. Jak trudno wszystkim się nią zmierzyć bo dotyczy wszystkich. Książka pozwala na większe zrozumienie problemu schizofrenii.

Zaburzenia psychiczne to trudny temat. Autorka moim zdaniem doskonale sobie z nim poradziła. Ujęcie punktu widzenia poszczególnych bohaterów, to jak choroba wpływa nie tylko na chorego ale i na całą rodzinę. Jak trudno wszystkim się nią zmierzyć bo dotyczy wszystkich. Książka pozwala na większe zrozumienie problemu schizofrenii.

"Potłuczona filiżanka" autorstwa @annakasiuk_author to kolejna książka, którą miałam przyjemność przeczytać dzięki wygranej podczas relacji live "Dlaczemu pisze", organizowanej przez wydawnictwo @_dlaczemu

Podobnie jak @agasotor kupiła mnie podczas swojego wywiadu i wiedziałam, że muszę sięgnąć po "Ambaras", tak @annakasiuk_author trafiła wprost do mojego wnętrza, a opowieść o tym, jak wyglądał research przed napisaniem "Potłuczonej filiżanki" sprawiła, że koniecznie chciałam sięgnąć po tę pozycję. Jeśli jesteście ciekawi tego researchu, zapraszam Was do odsłuchania wywiadu z autorką, który znajdziecie zapisany na profilu @_dlaczemu

Główną bohaterką powieści jest Sonia, dwudziestojednoletnia studentka chorująca na schizofrenię i to właśnie jej choroba stanowi trzon przedstawionej w książce historii, wokół którego zbudowani są zarówno wszyscy bohaterowie, jak i wątki. Tyle samo uwagi co Sonii, autorka poświęca także jej matce, Magdzie - lekarce pracującej na oddziale dziecięcym szpitala psychiatrycznego. Magda podjęła decyzję o samodzielnym leczeniu córki, jednakże czy słuszną?

W "Potłuczonej filiżance" dominuje ukazanie dynamicznej relacji córki z matką oraz matki z córką, ponieważ wydaje się, że relacja ta nie działa w obydwie strony tak samo. Jednocześnie ojciec Sonii zostaje zepchnięty na margines, lecz kiedy Anna Kasiuk słusznie oddaje mu głos, okazuje się, że jest to głos rozsądku. Wątek Piotra, ojca głównej bohaterki, z pewnych względów poruszył mnie najbardziej.

Tej książki nie można opisać zwięźle. Relacje pomiędzy poszczególnymi bohaterami są wielowymiarowe i oddziałują na siebie nawzajem, przez co rodzina Sonii wraz z towarzyszącymi jej bliskimi tworzy swego rodzaju system naczyń połączonych, w którym jednakże woda przelewa się wbrew przewidywaniom i prawom fizyki.

Anna Kasiuk pisze, że schizofrenik jest jak potłuczona filiżanka. Ja pokusiłabym się o poszerzenie tej definicji i objęcie nią całej rodziny, z chorym na czele. Ponieważ kiedy ta filiżanka upadnie i rozpryśnie się na ostre kawałki, owszem, można ją posklejać, kalecząc przy tym palce, ale już nie sposób odwzorować pierwotnego kształtu, a pęknięcia... będą zawsze widoczne.

"Potłuczona filiżanka" autorstwa @annakasiuk_author to kolejna książka, którą miałam przyjemność przeczytać dzięki wygranej podczas relacji live "Dlaczemu pisze", organizowanej przez wydawnictwo @_dlaczemu

Podobnie jak @agasotor kupiła mnie podczas swojego wywiadu i wiedziałam, że muszę sięgnąć po "Ambaras", tak @annakasiuk_author trafiła wprost do mojego wnętrza, a...