Weronika Herman i Maksymilian Bałucki to dwoje policjantów którzy zajmują się sprawą znalezionych w jeziorze Białym rozczłonkowanych zwłok. Drążąc sprawę dokopują się do dwóch nierozwiązanych śledztw sprzed lat. Coś łączy te zdarzenia ze sobą. Na komendę policyjną zgłaszają się kobiety, które uważają że są śledzone. Szybko, sprawnie i na temat, jednak inne powieści pisarki pokonały "Stalkera".

Weronika Herman i Maksymilian Bałucki to dwoje policjantów którzy zajmują się sprawą znalezionych w jeziorze Białym rozczłonkowanych zwłok. Drążąc sprawę dokopują się do dwóch nierozwiązanych śledztw sprzed lat. Coś łączy te zdarzenia ze sobą. Na komendę policyjną zgłaszają się kobiety, które uważają że są śledzone. Szybko, sprawnie i na temat, jednak inne powieści pisarki...

Znam i lubię twórczość Pani Magdy i teraz chciałabym zapomnieć, że napisała też to...

Znam i lubię twórczość Pani Magdy i teraz chciałabym zapomnieć, że napisała też to...

Te książki są fajne, bo ich przeczytanie ze względu na ilość stron zajmuje mało czasu, a treść jest naprawdę ciekawa i akcja szybko się toczy. Wydaje mi się biorąc pod uwagę zakończenie, że możemy się spodziewać kolejnej części.

Te książki są fajne, bo ich przeczytanie ze względu na ilość stron zajmuje mało czasu, a treść jest naprawdę ciekawa i akcja szybko się toczy. Wydaje mi się biorąc pod uwagę zakończenie, że możemy się spodziewać kolejnej części.

Ojej, co to było?! Książka rozwleczona na 250 stron, które dzięki dużej czcionce i dużym marginesom czyta się bardzo szybko, ale same wydarzenia (nawet nie nazwałabym tego akcją) można streścić w dwóch zdaniach, niczego nie pomijając. A zakończenie? Nie dość, że urwane w trakcie, to jeszcze kompletnie od czapy. Tytuł tak samo - mało znaczące słówko wyjęte gdzieś z treści. Lektura na 2 godziny, można przeczytać za jednym posiedzeniem , ale według mnie - i tak będzie to stracony czas.

Ojej, co to było?! Książka rozwleczona na 250 stron, które dzięki dużej czcionce i dużym marginesom czyta się bardzo szybko, ale same wydarzenia (nawet nie nazwałabym tego akcją) można streścić w dwóch zdaniach, niczego nie pomijając. A zakończenie? Nie dość, że urwane w trakcie, to jeszcze kompletnie od czapy. Tytuł tak samo - mało znaczące słówko wyjęte gdzieś z treści....

W miarę dobrze się czyta ale jest trochę bohaterów, a autorka nieraz używa imion, nieraz nazwisk a jeszcze innym razem przezwisk więc na początku ciężko się połapać. Książka bardzo krótka ( 200 str. ale pisane bardzo dużą czcionką, duże odstępy między linijkami, ogromne marginesy z każdej strony-średnio 4/5 wyrazów na linijkę. Więc tak naprawdę książka ma niecałe 100 normalnych stron.). Książka trochę dziwna pod tym względem, że z początku poruszonych jest kilka wątków, nawet fajnie się rozkręcają - a tu raptem ni z gruszki ni z pietruszki - ostatni rozdział; nowy wątek, z resztą też niedokończony, zero o wcześniej rozgrzebanych tematach i bach... koniec. Wygląda to tak jakby autorka dostała rozkaz, że za pół godziny ma oddać napisaną książkę więc na prędce dopisała ten ostatni rozdział aby jako tako trzymał się całości...Nie mniej czyta się przyjemnie, więc dla samego "czytać byle coś czytać" to może być - na dwa wieczory

W miarę dobrze się czyta ale jest trochę bohaterów, a autorka nieraz używa imion, nieraz nazwisk a jeszcze innym razem przezwisk więc na początku ciężko się połapać. Książka bardzo krótka ( 200 str. ale pisane bardzo dużą czcionką, duże odstępy między linijkami, ogromne marginesy z każdej strony-średnio 4/5 wyrazów na linijkę. Więc tak naprawdę książka ma niecałe 100...

Krótka powieść kryminalno-obyczajowa, kończąca się bez rozwiązania. Zaraz sięgam po dalszy ciąg.

Krótka powieść kryminalno-obyczajowa, kończąca się bez rozwiązania. Zaraz sięgam po dalszy ciąg.

Ksiazka na jedna noc. Mi zajela dwie. Krotka zwiezla i na temat. Chociaz tytul nieadekwatny. Na tle wyjadaczy i towarzystwa wzajemnej adoracji - wypada wg mnie niezle. Moze to swiezosc. Mam nadziej ze choc jeden autor pojdzie na jakosc, nie na ilosc.

Ksiazka na jedna noc. Mi zajela dwie. Krotka zwiezla i na temat. Chociaz tytul nieadekwatny. Na tle wyjadaczy i towarzystwa wzajemnej adoracji - wypada wg mnie niezle. Moze to swiezosc. Mam nadziej ze choc jeden autor pojdzie na jakosc, nie na ilosc.

Książkę czyta się bardzo szybko, ale równie szybko pewnie o niej zapomnę. Brakowało mi trochę większych emocji i jakichkolwiek uczuć wśród bohaterów. Było tak dosyć jałowo i nijako. Zakończenie ewidentnie otwarte i jakby czekało na tom II. Może właśnie ten tom II poprawiłby odbiór całości.

Książkę czyta się bardzo szybko, ale równie szybko pewnie o niej zapomnę. Brakowało mi trochę większych emocji i jakichkolwiek uczuć wśród bohaterów. Było tak dosyć jałowo i nijako. Zakończenie ewidentnie otwarte i jakby czekało na tom II. Może właśnie ten tom II poprawiłby odbiór całości.

"Stalkera" czyta się lekko i szybko. Na tym plusy niestety się kończą. Powieść kończy się w dziwnym momencie - jakby w połowie historii. Z każdej strony bije bylejakość

"Stalkera" czyta się lekko i szybko. Na tym plusy niestety się kończą. Powieść kończy się w dziwnym momencie - jakby w połowie historii. Z każdej strony bije bylejakość

Akcja, jeśli to co dzieje się w tej książce można nazwać akcją, baaardzo powolna. Zakończenie bardziej pasuje mi na początek dobrego thrillera, ale niestety, kiedy zrobiło się ciekawie, książka się skończyła. Może w następnej części akcja się rozkręci, ale ja już po nią nie sięgnę.

Akcja, jeśli to co dzieje się w tej książce można nazwać akcją, baaardzo powolna. Zakończenie bardziej pasuje mi na początek dobrego thrillera, ale niestety, kiedy zrobiło się ciekawie, książka się skończyła. Może w następnej części akcja się rozkręci, ale ja już po nią nie sięgnę.