Ciekawa fabuła jak to życie może się człowiekowi zmienić w ciągu roku i to przez jeden dzban.... Tylko kto go dostanie w spadku cała Rodzina ciotki nie może się doczekać na rozstrzygnięcie tej zagadki lecz ciotka robi im psikusa i nie wyjawia prawdy póki nie minie rok.... Od ostatniego spotkania z ciotka Dzbana nikt nie chce twierdząc że jest obrzydliwy lecz wszyscy oczekują i chcą go bo rzekomo jest wiele wart... Dużo zabawnych historii perypetie życiowych Rodzinnych... Komu przypadnie dzban czy dzban zostanie ocalony

Ciekawa fabuła jak to życie może się człowiekowi zmienić w ciągu roku i to przez jeden dzban.... Tylko kto go dostanie w spadku cała Rodzina ciotki nie może się doczekać na rozstrzygnięcie tej zagadki lecz ciotka robi im psikusa i nie wyjawia prawdy póki nie minie rok.... Od ostatniego spotkania z ciotka Dzbana nikt nie chce twierdząc że jest obrzydliwy lecz wszyscy...

Zawsze miło wrócić na Wyspę Księcia Edwarda, a historia dzbana i wszystkiego co się z nim wiązało przyniosła dużo wzruszeń i uśmiechów. Proza L.M. Montgomery ma w sobie urok nie do podrobienia :)

Zawsze miło wrócić na Wyspę Księcia Edwarda, a historia dzbana i wszystkiego co się z nim wiązało przyniosła dużo wzruszeń i uśmiechów. Proza L.M. Montgomery ma w sobie urok nie do podrobienia :)

Wiele osób twórczość Lucy Maud Montgomery kojarzy przede wszystkim z cyklem przygód Ani z Zielonego Wzgórza. Też tak miałam do momentu, w którym trafiłam na książkę W pajęczynie życia. Książka została również wydana w Polsce pod tytułem Dzban ciotki Becky. Jest to bardzo sprawnie napisana powieść obyczajowa z tematem przewodnim, którym jest dzban. Wszyscy marzą, iż go odziedziczą. Opisana historia znakomicie oddaje ludzie charaktery, wady i zalety w okresie próby oraz to, jak niektórzy dostają „małpiego rozumu” na same słowa: testament oraz dziedziczenie.

Umierająca ciotka Becky umiejętnie podgrzewała atmosferę, rozgrzebywała osobiste sekrety członków bliższej i dalszej rodziny. Złośliwości, zjadliwe słowa, okrutne i przykre uwagi łamiące serce, szyderstwa zatruwające dusze lub wystawiające na pośmiewisko, w tym sławetna cioteczka Becky osiągnęła mistrzostwo. Nie dziwota, że nikt za życia za nią nie przepadał, no ale jak już leżała na łożu śmierci i tylko od niej zależało, kto odziedziczy dzban... każdy na swój sposób się poświęcał i udawał, że zaistniała sytuacja nie robi na nim wrażenia.

Ostatnią złośliwością, jaką zaserwowała ciotka swojemu klanowi, był testament, w którym dopiero po roku od daty śmierci zostanie ujawniona osoba, która odziedziczy cenną rodzinną pamiątkę. W kręgach najbliższych zaczęły się dziać rzeczy niezwykłe i niesłychane. Każdy postanowił się starać na swój sposób, by przez rok zasłużyć na dzban.
Kto ostatecznie go otrzyma?
A może to jeszcze jeden z niewybrednych żarcików ciotki?

Plejada interesujących i różnorakich postaci, ciekawe sytuacje, płynny styl Montgomery, ploteczki, tajemnice, płytkie miłostki, rzeki zawiści, szczypta uszczypliwego humoru oraz samo zakończenie sprawiło, że miło spędziłam czas przy lekturze, a Autorka przestała być przeze mnie kojarzona tylko z Anią Shirley.

Wiele osób twórczość Lucy Maud Montgomery kojarzy przede wszystkim z cyklem przygód Ani z Zielonego Wzgórza. Też tak miałam do momentu, w którym trafiłam na książkę W pajęczynie życia. Książka została również wydana w Polsce pod tytułem Dzban ciotki Becky. Jest to bardzo sprawnie napisana powieść obyczajowa z tematem przewodnim, którym jest dzban. Wszyscy marzą, iż go...

To książka z serii: dla zmęczonego życiem, pracą i ludźmi człowieka, który woli lekkie książki od seriali.

Słuchałam audiobooka na audiotele. Książka jest miła i lekka. Opowiada losy kilku kobiet z klanu. Podoba mi się, że Montgomery śmieje się z przywar ludzkich i słabości. Robi to w sposób zabawny i lekki. Mam też poczucie, że autorka lubiła przyrodę i sama była ciepłą osobą, która wie co w życiu ważne. Podoba mi się to, że wyczuwa się podejście autorki do życia. Samo podejście też aprobuję;)

To książka z serii: dla zmęczonego życiem, pracą i ludźmi człowieka, który woli lekkie książki od seriali.

Słuchałam audiobooka na audiotele. Książka jest miła i lekka. Opowiada losy kilku kobiet z klanu. Podoba mi się, że Montgomery śmieje się z przywar ludzkich i słabości. Robi to w sposób zabawny i lekki. Mam też poczucie, że autorka lubiła przyrodę i sama była ciepłą...

Dobrze było wrócić na Wyspę Księcia Edwarda. Książka opowiada historię rywalizacji członków pewnego klanu z Wyspy Księcia Edwarda o niezwykły spadek po seniorce rodu - zabytkowy dzban, który w rodzinie jest już od pokoleń. Rywalizacja ta odmieni życie wielu członków klanu.
Historie zawarte w książce są bardzo typowe dla L.M. Montgomery, dość schematyczne, wiele z zakończeń różnych wątków można przewidzieć. Swym charakterem przypominają "Opowieści z Avonlea" lub "Anię z Wyspy Księcia Edwarda", więc możliwe, że nie są zbyt oryginalne, jednak mimo to, jako fanka L.M Montgomery, i tak przepadłam w tej książce na długie godziny.

Dobrze było wrócić na Wyspę Księcia Edwarda. Książka opowiada historię rywalizacji członków pewnego klanu z Wyspy Księcia Edwarda o niezwykły spadek po seniorce rodu - zabytkowy dzban, który w rodzinie jest już od pokoleń. Rywalizacja ta odmieni życie wielu członków klanu.
Historie zawarte w książce są bardzo typowe dla L.M. Montgomery, dość schematyczne, wiele z zakończeń...