,,(...) nigdy nie przywiązuj się do ludzi. Wcześniej czy później wszyscy odchodzą."

Dla całej książki mam tylko dwa drobne minusy. Pierwszym jest mniejszy druk ciasno osadzony, aby treści na każdej stronie było jak najwięcej i drugi, choć niektórzy się w tym mogą nie zgodzić, jest momentami pokazanie życia w smutnych barwach. Ale to takich beznadziejnych, odbierających nadzieję na pozytywne myślenie w tym kierunku. Ja wiem, że życie przemija, ale drążenie tego tematu od beznadziejnej strony tylko wprawiało mnie w dołek. Jednak to na tyle złych cech, według mnie. Teraz pora na plusy:-) Duża dawka humoru oraz zabawne sytuacje normowały smutne aspekty książki. Pomimo tego, że kobieca postać nie jest dzieckiem, to jednak często się tak zachowywała. Potrafiła cieszyć się z drobnych rzeczy i zabawnie histeryzować na ich punkcie. Często porównywała się do postaci Marii Skłodowskiej-Curie, zwłaszcza wtedy, kiedy doznawała wielkich zaszczytów. W momencie, kiedy NASA powiadomiło ją, że dostała posadę głównej badaczki w programie BLINK, czyli jednym z najbardziej prestiżowych projektów naukowych w dziedzinie neuroinżynierii, od razu pozwoliła sobie na wszelkie emocje radosnego dziecka. I kiedy nagle znajduje się na miejscu jej marzeń, dostrzega dawny obiekt toksycznego zachowania względem jej osoby. Oj emocji będzie tutaj co niemiara, gdyż razem, najwięksi wrogowie, muszą poprowadzić ważny projekt. Jednak o dziwo, jej przekonanie o dawnym wrogu wydaje się być obecnie nie ma miejscu. Nie rozumie, dlaczego przybiega do niej ratując ją z opresji, czemu w ogóle jej pomaga i staje po jej stronie. Będąc wnikliwym czytelnikiem od razu rzuci się w oczy rosnąca chemia między nimi. I w sumie nie dodałam tego, że nazewnictwo pewnych części ciała budziło mój niesmak. Ja wiem, że będąc po przejściach można porównywać sobie partnerów, tym bardziej jeśli obecny pozwala czuć się docenioną i posiadającą władzę, jednak te wulgarności nęciły mój nos niczym pyłek na który mam uczulenie. To zdecydowanie rozrywkowa książka, jednak pełnoletność jest tu wymagana. Dla grona ludzi lubiących zabawę i ostrość;-)

,,(...) nigdy nie przywiązuj się do ludzi. Wcześniej czy później wszyscy odchodzą."

Dla całej książki mam tylko dwa drobne minusy. Pierwszym jest mniejszy druk ciasno osadzony, aby treści na każdej stronie było jak najwięcej i drugi, choć niektórzy się w tym mogą nie zgodzić, jest momentami pokazanie życia w smutnych barwach. Ale to takich beznadziejnych, odbierających...

Kto ma ochotę na dobry romans i ogromną dawkę humoru? To i jeszcze więcej znajdziecie w #loveonthebrain 💜

Po obszernej fantastyce lubię sięgnąć po coś lekkiego. Ta książka była zdecydowanie dobrym wyborem! Przeczytałam za jednym posiedzeniem i świetnie się przy tym bawiłam.

Bee, której idolką jest Maria Curie, rozpoczyna projekt dla NASA. Byłoby to jej spełnienie marzeń, gdyby nie pewien szkopuł – będzie współprowadzić projekt ze znienawidzonym Levim Wardem. Odkąd podstawiła nogę w Houston nic nie idzie po jej myśli, a utrudniający wszystko inżynier uniemożliwia jej pracę. Tylko czy to na pewno dawny znajomy ze studiów sabotuje realizacje jej zadania?

Humor w tej książce zdecydowanie trafił w moje gusta, przez co nie zorientowałam się, kiedy zdążyłam ją przeczytać. Dużo nieporozumień, zabawnych sytuacji i motyw z Masz wiadomość. Wiecznie roztrzepana i chodząca z głową w chmurach Bee, poważny i wycofany Levi. Do tego dorzucą swoje trzy grosze asystentki i mamy komedię jak się patrzy!

Dodatkowy plus za ciekawostki z życia Marii Skłodowskiej Curie. Bardzo ciekawe przerywniki, które dodały uroku historii.

Książka zostaje ze mną na dłużej i na pewno jeszcze do niej wrócę.

Kto ma ochotę na dobry romans i ogromną dawkę humoru? To i jeszcze więcej znajdziecie w #loveonthebrain 💜

Po obszernej fantastyce lubię sięgnąć po coś lekkiego. Ta książka była zdecydowanie dobrym wyborem! Przeczytałam za jednym posiedzeniem i świetnie się przy tym bawiłam.

Bee, której idolką jest Maria Curie, rozpoczyna projekt dla NASA. Byłoby to jej spełnienie marzeń,...

Poruszone są ciekawe tematy, zarówno z prac naukowców, jak i wychowywania się w rodzinie bez uczuć. Książka ma dużo zabawnych sytuacji i ciekawie się czyta. Polecam.

Poruszone są ciekawe tematy, zarówno z prac naukowców, jak i wychowywania się w rodzinie bez uczuć. Książka ma dużo zabawnych sytuacji i ciekawie się czyta. Polecam.

Jak dla mnie wyraźnie słabsza niż "The Love Hypothesis", która, choć ciekawa, tez nie była wybitna

Jak dla mnie wyraźnie słabsza niż "The Love Hypothesis", która, choć ciekawa, tez nie była wybitna

W kwietniu postawiłam na romanse!
Tym razem zdecydowałam się sięgnąć po książkę Ali Hazelwood. Nazwisko autorki nie było mi obce, gdyż jakiś czas temu sięgnęłam po jeden z jej romansów - „The love hypothesis”, która bardzo przypadła mi do gustu.

„Love on the brain” utrzymana jest w podobnym klimacie. Bohaterowie pochodzą ze świata nauki, łączy ich wspólna praca przy poważnych projektach, a w końcu i uczucie.

Tym razem, w przeciwieństwie do pierwszej książki autorki, miałam problemy ze wciągnięciem się w fabułę. Ciężko jest mi jednak ocenić, czy była to wina książki, czy może mojego skupienia. Na szczęście im bardziej zagłębiałam się w historię, tym lepiej mi się ją czytało.

Bee to neurobiolożka, która jest wielką fanką Marii Skłodowskiej – Curie. Dzięki ciężkiej pracy zostaje powołana do pracy nad projektem w NASA. Tam okazuje się, że będzie musiała współpracować z Levim Wardem, którego poznała dawno temu na studiach. Wtedy była święcie przekonana, że mężczyzna jej nienawidzi. Teraz, po licznych trudnościach związanych z projektem, okazuje się, że może liczyć na pomoc mężczyzny, a niechęć, którą odczuwała, da się wytłumaczyć w inny sposób.

Levi i Bee mają przed sobą mnóstwo trudności i komplikacji związanych z pracą i wspólnie muszą stawić im czoła. Oczywiście, jak łatwo się domyślić, rodzi się między nimi uczucie, ale czy ułatwi im to zadanie?

Mamy tutaj do czynienia z mnóstwem banalnych, typowych dla tego typu książek zabiegów, które w żaden sposób nie pozbawiają czytelnika przyjemności czytania. Jak już wielokrotnie wspominałam, w takiej literaturze powtarzalność schematów zupełnie mi nie przeszkadza.

Motyw enemies to lovers (choć trochę wyimaginowany przez główną bohaterkę) jest jednym z moich ulubionych, dlatego cieszę się, że znalazł się w tej historii.

Nie zamierzam przyczepiać się do drobnych niedociągnięć fabuły, czy odnosić do prawidłowości świata nauki. Wszystko to ma być w końcu zaledwie tłem powieści, a główną osią są uczucia bohaterów. Ci z kolei na szczęście dają się lubić.

Książki autorki czyta się bardzo dobrze, nie trzeba nadmiernie wysilać szarych komórek. Właśnie za to lubię romanse. Nie zawsze mam ochotę na książki, które wymagają ogromnego poziomu skupienia. Romanse to taki comfrot read, które pozwalają na chwilę zapomnieć o trudach dnia i właśnie za to je cenię.
A Wy, za co lubicie ten gatunek?

W kwietniu postawiłam na romanse!
Tym razem zdecydowałam się sięgnąć po książkę Ali Hazelwood. Nazwisko autorki nie było mi obce, gdyż jakiś czas temu sięgnęłam po jeden z jej romansów - „The love hypothesis”, która bardzo przypadła mi do gustu.

„Love on the brain” utrzymana jest w podobnym klimacie. Bohaterowie pochodzą ze świata nauki, łączy ich wspólna praca przy...

Jest to moja pierwsza książka tej autorki. Cała otoczka NASA czy Curie-Skłodowskiej jest genialna. Natomiast jedyne co mi się nie podobało to chwilowe zaćmienia myślowe głównej bohaterki. Na pewno sprawdzę inne książki.

Jest to moja pierwsza książka tej autorki. Cała otoczka NASA czy Curie-Skłodowskiej jest genialna. Natomiast jedyne co mi się nie podobało to chwilowe zaćmienia myślowe głównej bohaterki. Na pewno sprawdzę inne książki.

Świetnie się bawię przy książkach Ali Hazelwood, co nie zmienia faktu, że to wszystko już gdzieś było. I niestety to głównie autorka sama siebie kopiuje. Para głównych bohaterów jest jak spod sztancy - on, kilka lat starszy, zdążył już sobie przepracować problemy emocjonalne, z ugruntowaną pozycją zawodową, a przy tym wielki jak dąb i z ciałem umięśnionym zupełnie bez wysiłku, oraz ona, drobna, wschodząca gwiazda świata nauki, która na każdym kroku musi udowadniać, że się nadaje, dodatkowo po dużym tąpnięciu w życiu prywatnym, które miało też negatywny wpływ na jej karierę. I on ma być prawie jej szefem, ale tak nie do końca, bo wiadomo - to by już było przęgięcie. Są też oczywiście zaciekłymi wrogami. Tyle tylko, że wyłącznie w głowie głównej bohaterki.
I tu pojawia się moje pierwsze ale - bohaterka w tej materii jest wyjątkowo niekumata, nawet jak ten "zaciekły odwieczny wróg" mówi jej wprost, że ją lubi, nawet bardzo. Ona dalej swoje. A druga rzecz, która mi się zupełnie nie klei - czy naprawdę można się w kimś zakochać do szaleństwa, gdy unika się nawet najmniejszej interakcji z obiektem uczuć? Nawet się na nią nie patrzy? A w tych nielicznych sytuacjach bezpośredniego kontaktu sprawia się po prostu wrażenie totalnego buca i chama? I to "uczucie" nie gaśnie przez lata! To jest tak niepokojące, że nie wiem nawet, skąd się ten pomysł wziął.
I twist plot na koniec jest totalnie przesadzony. Z jednej strony zbyt brutalny, z drugiej zbyt niedorzeczny (chociaż bojowy kot obronny <3).

Świetnie się bawię przy książkach Ali Hazelwood, co nie zmienia faktu, że to wszystko już gdzieś było. I niestety to głównie autorka sama siebie kopiuje. Para głównych bohaterów jest jak spod sztancy - on, kilka lat starszy, zdążył już sobie przepracować problemy emocjonalne, z ugruntowaną pozycją zawodową, a przy tym wielki jak dąb i z ciałem umięśnionym zupełnie bez...

Romans w nauce.

Książka o neurobiolożce, która ma szansę na wymarzonej pracy przy projekcie we współpracy z NASA. Ekspertka w swojej dziedzinie już pierwszego dnia zauważa problemy w prototypie hełmu, ale nie zawsze jest brana na poważnie przez współpracowników (mężczyzn).

Levi to inżynier pracujący w NASA nad projektem hełmu, który musi się pogodzić z tym, że od teraz musi pracować z kobietą, z którą nie potrafi rozmawiać.

Oboje znają się jeszcze z czasów doktoratu, kiedy Levi traktował dziewczynę z chłodem i obojętnością, dlatego ich wspólna praca to ogromne wyzwanie dla obojga.

Ogromny plus dla autorki, że wprowadziła trochę naprawdę trudnych i naukowych terminów, których ja osobiście nie rozumiem, ale bardzo za to szanuję. Sama ich historia była świetnie napisana i z pewnością sięgnę po inne książki autorki, ale nie podobało mi się, gdy główna bohaterka wciąż powtarzała jak to bardzo Levi jej nienawidzi i musi cierpieć, pracując z nią. Po którymś razie już przewracałam oczami.
Ogólnie polecam. Warto po nią sięgnąć.

Romans w nauce.

Książka o neurobiolożce, która ma szansę na wymarzonej pracy przy projekcie we współpracy z NASA. Ekspertka w swojej dziedzinie już pierwszego dnia zauważa problemy w prototypie hełmu, ale nie zawsze jest brana na poważnie przez współpracowników (mężczyzn).

Levi to inżynier pracujący w NASA nad projektem hełmu, który musi się pogodzić z tym, że od teraz...

Potrzebowałam czegoś lekkiego po mojej ostatniej książce, którą przeczytałam.
I to było lekkie, wciągające.
Idealny romans na tle naukowym.

Potrzebowałam czegoś lekkiego po mojej ostatniej książce, którą przeczytałam.
I to było lekkie, wciągające.
Idealny romans na tle naukowym.

Podobnie jak poprzednie książki autorki, nawet fajne. Dużo trudnych słów do opanowania z zakresu neurobiologii 😁😁😁 ale takie na luzie 😊

Podobnie jak poprzednie książki autorki, nawet fajne. Dużo trudnych słów do opanowania z zakresu neurobiologii 😁😁😁 ale takie na luzie 😊