"Pod kopułą" to jedno z najobszerniejszych dzieł Stephena Kinga, swoją objętością ustępuje jedynie "Bastionowi" i "To" ("Temu"?). Mimo to, nie znajdziemy w niej żadnych dłużyzn, fabuła gna do przodu i cały czas coś się dzieje. Akcja rozgrywa się w niewielkim Chester's Mills w amerykańskim stanie Maine, które pewnego dnia w niewyjaśniony sposób zostaje oddzielone od świata zewnętrznego nieprzenikalnym kloszem. Miasteczko jest tak gęsto zaludnione, że przez te 900 stron spokojnie zdążymy polubić moc bohaterów, znajdą się też tacy, których znienawidzimy całym sercem. Uwielbiam, gdy w powieściach Kingach przejawia się tak dużo osób - odnosi się wrażenie, że cała ta aglomeracja naprawdę żyje, stara się funkcjonować, a poza tym obserwujemy zderzenie różnorakich charakterów. Zwrócę jeszcze uwagę na to, co większość ludzi wytyka tej powieści (ta łyżka dziegciu musi być): zakończenie. Jak ktoś tu wszedł i czyta komentarze przed rozpoczęciem lektury, to niech wie, że najprawdopodobniej nie będzie usatysfakcjonowany zakończeniem. To nie jest tak, że ono jest pozbawione sensu. Fakt faktem, wydaje się błahe i wielu argumentuje, że każdą historię można by spuentować w ten sposób, ale ja widzę tu dość jasne przesłanie. Wydaje mi się jednak, że "Pod kopułą" to nie najlepsza historia do wplecenia tego typu dywagacji i jestem pewien, że King rozprawiłby się z tym problemem w innej książce w charakterystyczny dla siebie, mistrzowski sposób! Niemniej jednak, dobrze bawiłem się przy tym "tomiszczu" i nie uważam chwil poświęconych na lekturę tego czytadła za straconych, więc tak jak podsumowuje autor w notce na końcu, "obaj dobrze na tym wyszliśmy".

"Pod kopułą" to jedno z najobszerniejszych dzieł Stephena Kinga, swoją objętością ustępuje jedynie "Bastionowi" i "To" ("Temu"?). Mimo to, nie znajdziemy w niej żadnych dłużyzn, fabuła gna do przodu i cały czas coś się dzieje. Akcja rozgrywa się w niewielkim Chester's Mills w amerykańskim stanie Maine, które pewnego dnia w niewyjaśniony sposób zostaje oddzielone od świata...