Wróciłam do książki po raz drugi, a rzadko mi się to zdarza. Ciekawa historia, trochę ku przestrodze.

Wróciłam do książki po raz drugi, a rzadko mi się to zdarza. Ciekawa historia, trochę ku przestrodze.

L

L

Może dałabym więcej, bo fakt przy 40stce znalazłam starą miłość na Facebooku i pooglądałam, śpię na 180cm łóżku i pod osobną kołdrą i jeszcze parę szczegółów się zgadza.
Ale pryncypia się nie zgadzają. Motyle w brzuchu? Zupełnie nie moja bajka i nie moje rozterki.
Poza tym 3/4 książki to takie babskie problemiki, przedstawione w sposób raczej lekki. I nagle ni z gruchy ni pietruchy na koniec gruby kaliber. No i ta analiza problemu... kupy się nie trzyma.
Szybko przeczytane i szybko zapomniane. I raczej zrezygnuję z autorki, bo to już druga skucha :(

Może dałabym więcej, bo fakt przy 40stce znalazłam starą miłość na Facebooku i pooglądałam, śpię na 180cm łóżku i pod osobną kołdrą i jeszcze parę szczegółów się zgadza.
Ale pryncypia się nie zgadzają. Motyle w brzuchu? Zupełnie nie moja bajka i nie moje rozterki.
Poza tym 3/4 książki to takie babskie problemiki, przedstawione w sposób raczej lekki. I nagle ni z gruchy...

Magdalena Witkiewicz jest polską autorką książek, która znana jest zapewne niejednemu czytelnikowi. Ma ona, bowiem w swoim pisarskim dorobku całkiem pokaźną liczbę powieści. „Cześć, co słychać?” jest właśnie jedną z książek autorki, z którą miałam przyjemność zetknąć się w swojej czytelniczej przygodzie.

Historia przedstawiona przez autorkę nie jest słodką komedią romantyczną, a wręcz przeciwnie. Pokazuje ona losy kobiet dojrzałych, które mają swoje rodziny, dzieci i problemy. Nie brakuje tutaj również płci przeciwnej, która potrafi namieszać w życiu głównej bohaterki. Właśnie przez jeden post i jedną wiadomość odżywają stare uczucia Zuzy do Pawła i to poprzez niego kobieta staje na rozdrożu życiowych wyborów.

Muszę przyznać, że czytając opis książka wydała mi się interesująca i poruszająca problemy również współczesnego świata. Jednak zagłębiając się w jej treść czułam coraz większe rozczarowanie. Główna bohaterka sprawiła, że totalnie się do niej zraziłam i jej zachowanie było dla mnie w dużej mierze denerwujące. Odniosłam wręcz wrażenie, że nie mam do czynienia z 40-letnią kobietą, a nastolatką miotającą się jak ryba wyrzucona na brzeg. Ogólny zamysł całej opowieści był dobry jednak wykonanie Pani Magdaleny mnie rozczarowało. Znając inne jej książki oczekiwałam czegoś zupełnie innego, co porwie mnie w wir czytelniczy. Tak się jednak nie stało i bardzo tego żałuję.

Magdalena Witkiewicz jest polską autorką książek, która znana jest zapewne niejednemu czytelnikowi. Ma ona, bowiem w swoim pisarskim dorobku całkiem pokaźną liczbę powieści. „Cześć, co słychać?” jest właśnie jedną z książek autorki, z którą miałam przyjemność zetknąć się w swojej czytelniczej przygodzie.

Historia przedstawiona przez autorkę nie jest słodką komedią...

Książka, która pokazuje jak szybko można coś stracić kiedy podąża się chwilowym pożądaniem. I jak szybo nasze życie może się zmienić. Bardzo dobrze napisana, z bohaterami, którzy nie są idealizowani. Oni są po prostu zwyczajni.

Książka, która pokazuje jak szybko można coś stracić kiedy podąża się chwilowym pożądaniem. I jak szybo nasze życie może się zmienić. Bardzo dobrze napisana, z bohaterami, którzy nie są idealizowani. Oni są po prostu zwyczajni.

Kolejna książka którą przeczytałam od Magdaleny Witkiewicz. Bardzo autentyczna i prawdziwa. książka porusza trudny temat aborcji myślę że to ważny temat i każda może mieć swoje zdanie, ale nie możemy się oceniać. Bardzo mnie się podobała. Takie nasze kobiece życie, spotkania z przyjaciółkami i każda jest inna, każda na innym etapie, każda inaczej widzi pewne rzeczy. W kobietach jest siła i to jest wspaniałe. Bardzo polecam !

Kolejna książka którą przeczytałam od Magdaleny Witkiewicz. Bardzo autentyczna i prawdziwa. książka porusza trudny temat aborcji myślę że to ważny temat i każda może mieć swoje zdanie, ale nie możemy się oceniać. Bardzo mnie się podobała. Takie nasze kobiece życie, spotkania z przyjaciółkami i każda jest inna, każda na innym etapie, każda inaczej widzi pewne rzeczy. W...

To moje pierwsze spotkanie z dziełem autorki. Napisana lekkim językiem, niektóre momenty nieco przerysowane. Można zrozumieć potrzebę motyli w brzuchu czy 'rozliczenia się' z przeszłością, ale wyciągnięty na koniec argument tłumaczący niby wszystko do mnie nie trafia wcale.
W moim odczuciu, jak na ochy i achy dotyczące twórczości autorki, pozycja wydaje mi się raczej słaba.

To moje pierwsze spotkanie z dziełem autorki. Napisana lekkim językiem, niektóre momenty nieco przerysowane. Można zrozumieć potrzebę motyli w brzuchu czy 'rozliczenia się' z przeszłością, ale wyciągnięty na koniec argument tłumaczący niby wszystko do mnie nie trafia wcale.
W moim odczuciu, jak na ochy i achy dotyczące twórczości autorki, pozycja wydaje mi się raczej słaba.

Książka dająca do myślenia. Dość ciężki temat, dla mnie nie była lekka i przyjemna. Trochę mam mieszane uczucia, ale generalnie podobała mi się.

Książka dająca do myślenia. Dość ciężki temat, dla mnie nie była lekka i przyjemna. Trochę mam mieszane uczucia, ale generalnie podobała mi się.

Przyjemna i lekka lektura

Przyjemna i lekka lektura

Żałosna historia.

Żałosna historia.