Biedny Nietzsche! Nieczytany za życia, wygłaszający swoje tezy przed audytorium bez publiczności i tak bardzo wplątujący się w sprzeczności gordyjskiej zawiłości, że ich rozplątanie wymagałoby nie tyle miecza, ile porządnej siekiery i siły do rąbania. A jednak, pomimo licznych pomyłek, często też miał rację, nawet gdy miał ją wbrew sobie. Proroczo przemawia do naszych czasów z przeszłości; przemawia do bagna ludzkiego obłąkania, w którym tonie współczesny świat. Porusza kwestię fałszywego moralizmu stada, złudzeń samozwańczego postępu, który nieustannie gratuluje sobie dopełnienia historii. Najsłynniejsza książka filozofa, "Tako rzecze Zaratustra", stawia starożytnego proroka Persów i Medów w roli rzecznika autora, który przyjmuje urząd natchnionego proroka. Paul Kriwaczek pisze, że program Nietzschego miał na celu naprawienie szkód wyrządzonych ludzkości przez oryginalne nauki Zaratustry, które uczynił wynajdując moralność. Dlatego też wg Nietzschego to do samego Zaratustry należało naprawienie tego błędu.

Dwie pierwsze księgi czyta się znacznie lepiej niż dwie pozostałe, które wkrótce stają się dość uciążliwe. Sekcja Księgi I, zatytułowana "O nowym bożku", jest przykładem twórczości Nietzschego w jego najbardziej trafnym wydaniu. Odnosi się on tu do konkretnego idola, tego ziarna ideologii - państwa. Przedstawia państwo jako zrównującego Molocha demokracji w najbardziej pejoratywnym sensie. Zaratustra zwraca się do motłochu: "Państwem zwie się najzimniejszy ze wszystkich zimnych potworów". Jego chłód oznacza martwotę, jego demoniczny, przeciwny życiu charakter. Państwo jest puste, wszystkie jego proklamacje brzmią pusto; to kłamstwa. "Ten ci znak daję ja wam" - powiada Zaratustra - "każdy naród mówi swoim językiem dobra i zła: nie rozumie sąsiad mowy tej." Mentalność etatystyczna pojmuje siebie, w metaforze Nietzschego, jako "palec Boga rządzący". Prawdziwe aspiracje człowieka zaczynają się dopiero na granicy państwa. Aby móc oddychać czystym powietrzem musi uchodzić "od oparu tych ofiar ludzkich". Ta holokaustyczna aluzja nawiązuje do wspomnianego Molocha, fałszywego bóstwa, którego wyznawcy niszczyli życie w hołdzie swemu idolowi.

Co mnie trochę zaskoczyło podczas tej lektury to podobieństwa Nietzschego do sabaudzkiego konserwatysty Josepha de Maistre, który przecież miał przeciwne niemieckiemu myślicielowi przekonania religijne. De Maistre, podobnie jak Nietzsche, traktował nowoczesność ze skrajnym sceptycyzmem i niemałą pogardą; i on także w słowie "demokracja" dostrzegał fantazyjną nazwę rządów tłumu i gilotyny. Rozważmy fragment II księgi Zaratustry zatytułowany "O tarantulach". Owłosiony, jadowity pająk służy Nietzschemu za figurę złośliwej zawiści, tego krwiobiegu demokracji. "Zemsta tkwi w twojej duszy" - oznajmia jednemu z pająków - "jadem twoim o kołowaciznę zemsty przyprawiasz ty duszę". Ta kołowacizna odnosi się do mimetycznej ponęty motywu zemsty jak i do żądzy krwi motłochu. Zaratustra utożsamia tarantule z "kaznodziejami równości", którzy swą mściwość nazywają sprawiedliwością. Pokłada wielką nadzieję, że człowiek zostanie uwolniony z więzów zemsty. Choć posiadaczy tego poglądu jest niewielu, to przecież egalitaryści nie mogą pozwolić na żadną odmienną mniejszość, bez względu na to, jak małą. "Darzmy zemstą i spotwarzaniem tych wszystkich, którzy nie są nam równi". Trudno nie pomyśleć o współczesnej "cancel culture". "W każdej ich skardze brzmi zemsta, w każdej pochwale dokuczliwość; a być sędzią zda im się snadnie najwyższą błogością". Tako rzecze Zaratustra.

Biedny Nietzsche! Nieczytany za życia, wygłaszający swoje tezy przed audytorium bez publiczności i tak bardzo wplątujący się w sprzeczności gordyjskiej zawiłości, że ich rozplątanie wymagałoby nie tyle miecza, ile porządnej siekiery i siły do rąbania. A jednak, pomimo licznych pomyłek, często też miał rację, nawet gdy miał ją wbrew sobie. Proroczo przemawia do naszych...

Słyszałem, że Zaratustrę czyta się po innych pracach Nietzsche'go, by wiedzieć, czego szukać, i jak interpretować. Sam więc jestem sobie winien, że wysuszyłem całą swoją nim ekscytację i niewiele z jego znanego dzieła wyciągnąłem. Ale jednak: to kobylasta parodia Biblii, podobnie rozwlekła. Zaczyna nudzić, niestety, mimo wyszukanego języka i lepszego stylu. Czytałem przez dwa miesiące; czasem porywała, później przez długi czas chciało się tylko już WERTOWAĆ TE KARTKI DO KOŃCA.

Słyszałem, że Zaratustrę czyta się po innych pracach Nietzsche'go, by wiedzieć, czego szukać, i jak interpretować. Sam więc jestem sobie winien, że wysuszyłem całą swoją nim ekscytację i niewiele z jego znanego dzieła wyciągnąłem. Ale jednak: to kobylasta parodia Biblii, podobnie rozwlekła. Zaczyna nudzić, niestety, mimo wyszukanego języka i lepszego stylu. Czytałem przez...

Niestety chyba jeszcze za głupi na nią jestem. Nietzsche napisał swoją własną Biblię, którą trzeba przeczytać po parę razy a i tak nie ma pewności czy to miał na myśli. Niemniej jednak warto spróbować.

Niestety chyba jeszcze za głupi na nią jestem. Nietzsche napisał swoją własną Biblię, którą trzeba przeczytać po parę razy a i tak nie ma pewności czy to miał na myśli. Niemniej jednak warto spróbować.

exercise schedule by John Smith
D3(shoulders&back<deadlift_tbar_bentoverbarbrow_lateralraise_widepullup_shrug_bentoverbbk_ollic)
1.I-51.5/10II-51.5/10III-51/8IV-51/6
2.I-30/14II-30/10III-30/7
3.I-51.5/10II-51.5/8III-51.5/5
4.I-17/10II-17/8III-17/7IV-12/12
5.I-58/10II-58/5III-58/4_GvIV-58/6V-58/4VI-58/4
6.I-40/18II-40/15III-40/12
7.I-21/20II-21/18III-21/14
8.I-X_dZII-X_dZIII-X_dZ
D4(legs<squat_seatedcalfraise_squat_bocalfraise_sldeadlift_standingcalfriase_partissione_legextrension_singlelegextension)
1.I-51.5/11II-51.5/10III-51/10IV-51/8
2.I-30/0
3.I-51.5/10II-51.5/8III-51/8IV-51/6
4.I-30/0
5.I-46.5/14II-46.5/12III-46/10IV-46/8
6.I-40/0
7.I-40/14II-40/12III-40/10IV-40/10
8.I-22.5/16II-22.5/14III-22/12IV-22/10
9.I-35/0II-30/0
academyofp.K(s.c.time)
aleksander26.617
szymon22.344
achim18.741
paweł16.742
1-6-5jab-backupper-leaduppper72-14
2-3-2cross-leadhook-cross626-4
2-3-4cross-leadhook-backhook96-40
16-3jabbody-leadhook18-265
1-36jab-leadhookbody6+0
16-8jabbody-backoverhand28+0
7-2leadoverhand-cross13+0
4-3-4backhook-leadhook-backhook21+0
5-4-3leadupper-backhook-leadhook30+0
1-2-1-2jab-cross-jab-cross9+2
1-1-2-3jab-jab-cross-leadhook4+2
7-4leadoverhand-backhook6+4
16-1-2jabbody-jab-cross2-7
1-4-1jab-backhook-jab5-4
1-4-5jab-backhook-leadupper9-2
1-6-1jab-backupper-jab14-3
2-3-6cross-leadhook-backupper6+8
2-5-2cross-leadupper-cross7+4
2-5-6cross-leadupper-backupper2+2
3-4-5leadhook-rearhook-leadupper8+9

exercise schedule by John...

Przeczytać jeśli czujesz się mocny.

Festiwal antytez i oksymoronów. Biblijna konwencja, ewangeliczna szydera: Zaratustra jako nowy Chrystus rzucający ogień na Ziemię i do tego ma ucznia, którego najbardziej miłował... Uśmiercanie starych bogów aby zastąpić nowymi. Koncepcja znana od tysiącleci. Nawet zwalczając religię, nieuchronnie sięga się po jej dziedzictwo. Zapożyczenia z większości systemów religijnych i mitologii, zwłaszcza starotestamentowej nienawiści. A podlane to wszystko 19-wieczną pogardą kasy wyższej. Pod blichterm neue ordnung - stare półprawdy a forma ściągnięta od starożytnych.

Dzieło enigmatyczne i chaotyczne, pozostawiające duże pole do własnych interpretacji. Jeśli brak możliwości przestudiowania w języku oryginalnym to warto przynajmniej przeczytać wszystkie dostępne tłumaczenia wraz z komentarzami. Wiele idei przestarzałych, według dzisiejszych standarów wręcz zacofanych.

Owoce umysłu ułomnego. I nie chodzi tu bynajmniej o nadczłowieka - bo to nieliczne przebłyski umysłu jasnego. Zresztą idea nadczłowieka nie jest niczym nadzwyczajnym - obecna jest w wielu religiach czy filozofiach, choć nazywana oświeceniem, doskonałością, świętością czy choćby bohaterem. Różne są nazwy, różne drogi, cel ten sam. Z innych pozytywów: ostra krytyka rodzących się, okołodemokratycznych ustrojów.

Jak na jedną z najsłynniejszych książek 19/20 wieku - duże, duże rozczarowanie. Pozostaje jedynie kilka wybranych cytatów.

Tako męczy małpa Zaratustra.

ps. Słabe wydanie słabego wydawnictwa - Świata Książki - brak spisu treści i jakiegokolwiek indeksu (mów czy pojęć). A nieszczęśliwie dobrany neonkowy zestaw kolorystyczny okładki ma zapewne złagodzić zawartość.

Przeczytać jeśli czujesz się mocny.

Festiwal antytez i oksymoronów. Biblijna konwencja, ewangeliczna szydera: Zaratustra jako nowy Chrystus rzucający ogień na Ziemię i do tego ma ucznia, którego najbardziej miłował... Uśmiercanie starych bogów aby zastąpić nowymi. Koncepcja znana od tysiącleci. Nawet zwalczając religię, nieuchronnie sięga się po jej dziedzictwo....

Książka trudna, aczkolwiek możliwa do czytania dla osoby, która filozofii nie studiowała. Na pewno warta zmierzenia się z nią.

Trudna głównie ze względu na słownictwo, ale ma to także dużo uroku. Opłaca się czytać ją uważnie i powoli, aby się nie zakopać w archaizmach. Podstawą książki jest koncepcja nadczłowieka i Zaratustra, który opowiada o nim i próbuje przekonać społeczeństwo do zmiany sposobu myślenia. Koncepcja ta raczej utopijna. Samo słowo nadczłowiek niestety owiane złą sławą - nazistowską.
Książka podzielona na cztery części - na trzeciej wypadłam jakoś z toru i zaczęło brakować mi skupienia, dlatego zdecydowałam się ją przerwać, ale z pewnością w przyszłości wrócę! W mojej książce mam mnóstwo pozaginanych rogów (nie wiem czy to ładne zachowanie) ze względu na cudowne zdania - poniżej niektóre z nich. :))

"Wszystko, co czuje, cierpi we mnie i jest w więzieniu zamknięte, lecz wola ma zjawia mi się zawsze jako wybawca i zwiastun radosny."

"Kochacie swą cnotę, jak matka dziecię kocha, i któż słyszał kiedy, żeby matka za tę miłość opłacona być chciała?"

"Jam jest zbyt gorący, własnemi myślami spalony, nieraz mi oddech one zapierają. Wówczas na wolne powietrze uciekać muszę, z dala od wszystkich zakurzonych pokoi."

Książka trudna, aczkolwiek możliwa do czytania dla osoby, która filozofii nie studiowała. Na pewno warta zmierzenia się z nią.

Trudna głównie ze względu na słownictwo, ale ma to także dużo uroku. Opłaca się czytać ją uważnie i powoli, aby się nie zakopać w archaizmach. Podstawą książki jest koncepcja nadczłowieka i Zaratustra, który opowiada o nim i próbuje przekonać...

Trochę solilokwia, ubrane w fabułę jak i postać Zaratustry. Wykładnia filozofii Nietzschego

Trochę solilokwia, ubrane w fabułę jak i postać Zaratustry. Wykładnia filozofii Nietzschego

[książkę możnaby nazwać prekursorem gatunku self help, self improvement ale to byłoby obraźliwe]

Dawno nie czytałem czegoś tak świeżego, pięknego i oryginalnego. Chociaż nie jest to dobra książka na pierwszą
Nietzschego, mało zrozumiałem. Do tego musiałbym ją powtórzyć po lekturze wcześniejszych jego prac.

Zaratustra głosi Nietzscheańskie prawdy o przezwyciężaniu człowieka, twórczym łamaniu granic i o afirmacji życia tak że specyficzna radość płynie z tekstu. O stawaniu się tym, kim naprawdę jesteśmy - to nam mówi właściwie współczesna kultura tylko że w zwulgaryzowanej formie. To mi się tak po przeczytaniu wysunęło na pierwszy plan, oczywiście jest też nadczłowiek, ostatni człowiek, śmierć Boga, wola mocy jako poetycko przedstawione koncepcje.

Do tego Nicki po prostu świetnie pisze stosując aforyzmy.
"Gdzież jest ten piorun, który by was liznął swym językiem? Gdzież jest ten obłęd, który by wam zaszczepić należało? Patrzcie, ja was uczę nadczłowieka. On jest tym piorunem, on jest tym obłędem!"
"Trzeba być morzem, aby brudne strumienie w siebie przyjmować i samemu się nie zakalać. Patrzcie, ja was uczę nadczłowieka: ten jest morzem, w nim wasza wielka wzgarda zatonąć zdoła"
"Godzina, kiedy powiecie: I cóż z mego szczęścia! Jest ono ubóstwem i brudem, i żałosną błogością. Lecz me szczęście powinno samo istnienie usprawiedliwiać!"
"Życie jest zdrojem rozkoszy; ale tam, gdzie pije zeń motłoch, zatrute są wszystkie studnie"
"Lepiej oszaleć ze szczęścia, niźli oszaleć z niedoli, lepiej niezdarnie tańczyć, niźli chromo chodzić."
I tak dalej.

EDIT 26.12.2023
Po przeczytaniu 3 części notatek, jutrzenki i biografii zrozumiałem.

[książkę możnaby nazwać prekursorem gatunku self help, self improvement ale to byłoby obraźliwe]

Dawno nie czytałem czegoś tak świeżego, pięknego i oryginalnego. Chociaż nie jest to dobra książka na pierwszą
Nietzschego, mało zrozumiałem. Do tego musiałbym ją powtórzyć po lekturze wcześniejszych jego prac.

Zaratustra głosi Nietzscheańskie prawdy o przezwyciężaniu...

Autor rozwala system czytelnik albo nie doczyta do końca albo stwierdzi że z prawie wszystkim się zgadza.

Autor rozwala system czytelnik albo nie doczyta do końca albo stwierdzi że z prawie wszystkim się zgadza.

Chyba najważniejsze dzieło Nietzschego, lecz z dość trudnym językiem i sposobem wyrażania myśli. Na pewno nie pomogło też to, że czytałem ją w wieku 17 lat. W niedalekiej przyszłości zapewne do niej wrócę.

Chyba najważniejsze dzieło Nietzschego, lecz z dość trudnym językiem i sposobem wyrażania myśli. Na pewno nie pomogło też to, że czytałem ją w wieku 17 lat. W niedalekiej przyszłości zapewne do niej wrócę.