Martin Heidegger (ur. 26 września 1889 w Meßkirch, zm. 26 maja 1976 we Fryburgu Bryzgowijskim) – filozof niemiecki. Myśl filozoficzna Heideggera uznawana bywa za jedną z najważniejszych w filozofii XX wieku. Studiował na uniwersytetach we Fryburgu oraz Marburgu pod kierunkiem Henryka Rickerta. Profesorem filozofii został w roku 1928. 23 kwietnia 1933 roku, został rektorem Uniwersytetu we Fryburgu i wstąpił do NSDAP publicznie dając wyraz swego poparcia dla nazizmu. Dokładnie rok później podał się do dymisji i wycofał swoje poparcie.
Książka "Wyzwolenie" składa się z dwóch części. Pierwsza z nich to mowa wygłoszona przez Heideggera w 1955 roku. Porusza on w niej kwestię rozwoju technologicznego i tego, jak wypływa on na nasze życie, nakierowując nasze myślenie tylko i wyłącznie na aspekt skuteczności. Druga część książki to fragment rozważań Heideggera dotyczących tego, czym jest wyzwolenie, czyli myślenie właściwe.
O ile mowa zawarta w części pierwszej jest tekstem przejrzystym i nad wyraz trafnym, o tyle druga część jest wyjątkowo nieprzystępna. Heidegger zainspirowany Mistrzem Eckhartem stara się (chyba) wyeliminowywać myślenie pojęciami i skłonić czytelnika do bezpośredniego oglądu bycia-w-świecie. Wydaje mi się jednak, że z tego typu tekstów lepiej sięgnąć np. po "Kazania" Bodhidharmy. Tekst Heideggera nie wydaje się być zresztą czymś w pełni ukończonym i zredagowanym.
Rzeczy trwają, kiedy my rozpaczliwie szukamy trwania.
Właściwe bytowanie rozpościera się w ciszy - pisał Heidegger, lecz współczesny świat udaje, że tego nie słyszy. Trudno dziś nie ulec złudzeniu, że coś tym bardziej jest, im głośniej krzyczy. Ludzkość, religia, polityka czy państwo opierają się na ontycznym porządku „To jest”, który hałaśliwie narzuca narrację o tym skąd, jesteśmy i dokąd zmierzamy. Alternatywą pozostaje „Być” - po cichu, bezokolicznikowo. Łatwo wskazać wymiar ontyczny kredyi wykazać, że jest martwa, lecz samo jej bycie trudno w ten sposób uchwycić. Pewne jest, że gdzieś w czasoprzestrzeni istniejemy razem: ja i one, człowiek i rzeczy. Pytanie „Czym jest rzecz?” jest pytaniem „kim ja jestem?”. Odpowiedź musi być gdzieś "Pomiędzy", na płaszczyźnie współistnienia, gdzie się spotykamy. Ukrywa się w filozofii ciszy, filozofii rzeczy.
Książka, która pozwoli spojrzeć inaczej na otaczający nas świat rzeczy i na nas samych.