Choć niektóre sytuacje były trochę podkoloryzowane to cały klimat książki bardzo mi się podobał. Była lekka i całkiem przyjemnie się ją czytało. Ciekawi mnie co autorka stworzy dalej jako ciąg dalszy 😁

Choć niektóre sytuacje były trochę podkoloryzowane to cały klimat książki bardzo mi się podobał. Była lekka i całkiem przyjemnie się ją czytało. Ciekawi mnie co autorka stworzy dalej jako ciąg dalszy 😁

Ta książka to moje zapoznanie się z twórczością Sabriny Jeffries - mam serię "Książęcy detektywi" ale najpierw sięgnęłam po to. No cóż, mam mieszane uczucia... Dla mnie wszystko tu dzieje się zbyt szybko - w ciągu kilku dni i wulkaniczny wybuch uczuć i rozwiązane (?) zagadki dwóch morderstw. Psuje mi też wizerunek całości język przy scenach erotycznych, czy tak się mówiło w XIX wieku? Przyznam, że książkę czytało mi się szybko, chociaż ze średnim zaangażowaniem.
Nie oceniam autorów po jednej książce, więc sięgnę po serię, którą mam - może akurat tylko ta była nie w moim guście.

Ta książka to moje zapoznanie się z twórczością Sabriny Jeffries - mam serię "Książęcy detektywi" ale najpierw sięgnęłam po to. No cóż, mam mieszane uczucia... Dla mnie wszystko tu dzieje się zbyt szybko - w ciągu kilku dni i wulkaniczny wybuch uczuć i rozwiązane (?) zagadki dwóch morderstw. Psuje mi też wizerunek całości język przy scenach erotycznych, czy tak się mówiło...

Większość współczesnych autorek romansów historycznych myśli, że jeśli współczesną rodzinę wraz z ich zachowaniami, słownictwem i domorosłymi poradami psychologicznymi umieści w jakiejś epoce historycznej, to już będzie to romans historyczny. Niestety tak nie jest i ostatecznie czytelnik otrzymuje takiego "potworka", gdzie dodatkowo zamiast romansu widzimy jedynie szybko budzące się pożądanie pomiędzy bohaterami, oraz mniej lub bardziej udane opisy scen erotycznych (do których dochodzi po kilku dniach znajomości).
Niestety, Sabrina Jeffries także należy właśnie do tej grupy "pisarek". A pamiętam, że lata temu lubiłam czytać jej książki, dlatego też teraz w ciemno sięgnęłam po "Projekt księżna".
Początek był całkiem niezły i nawet współczesność przeniesiona w początki XIX wieku tak bardzo mnie nie raziła - no może poza tym, że stare panny (24 i 26 lat) właśnie były przygotowywane do debiutu na salonach. Ale ok, nie czepiajmy się...
Niestety, później przyjemną i lekką lekturę co chwila przerywały słowa o sztywniejącym kutasie czy wilgotnej cipce, którymi dosłownie pani Jeffries waliła czytelnika między oczy wytrącając go nagle z toku lektury (bo takie określenia kompletnie nie pasowało to do reszty używanego słownictwa). Czyżby wina fatalnego tłumaczenia? - myślałam sobie. Jednak później doszłam do wniosku, że niekoniecznie tylko to zawiniło, gdyż autorka ewidentnie straciła zapał do pisania, a zapewne i terminy z wydawnictwa ją goniły. To co pani Jeffries zaprezentowała już po utracie weny twórczej, znacznie obniżając swoje pisarskie możliwości, wskazuje na to, że dla niej czytelniczki to banda bezmózgich idiotek i cokolwiek im się napisze, to i tak będzie im się podobało. Tak więc później dostajemy papkę coraz bardziej debilnych dialogów plus niespójność w charakterach bohaterów (zwłaszcza Bea dostała nagle rozdwojenia osobowości, bo niewinna ale z ostrym językiem kobieta z początku tego powieścidełka, to całkiem inna osoba niż ta późniejsza). To wszystko autorka podlała jeszcze pseudo psychologicznymi wywodami i poradnikowymi poradami.
No po prostu ręce opadają na widok takiego niechlujstwa pisarskiego i braku poszanowania swojego czytelnika.
Nie muszę chyba dodawać, że wraz ze zbliżaniem się do końca książki, moja ocena coraz bardziej się obniżała.

Dwie gwiazdki daję wyłącznie za przyjemną i lekką lekturę
pierwszej połowy (i to chyba nawet nie całej),oraz za intrygujący tytuł, który mnie do tej marnej książki przyciągnął.

P.S. Wątek kryminalny? To raczej jakaś kpina, a nielogiczne czy raczej bezrozumne zachowania bohaterów w tej materii tylko są gwoździem do trumny tego pobocznego wątku.

Większość współczesnych autorek romansów historycznych myśli, że jeśli współczesną rodzinę wraz z ich zachowaniami, słownictwem i domorosłymi poradami psychologicznymi umieści w jakiejś epoce historycznej, to już będzie to romans historyczny. Niestety tak nie jest i ostatecznie czytelnik otrzymuje takiego "potworka", gdzie dodatkowo zamiast romansu widzimy jedynie szybko...

Cóż piąty książę Greycourt jest pewny siebie a jeszcze bardziej wierzy w swoje umiejętności. Od małego uczył się do bycia książątkiem wielkiego majątku. Nic dziwnego, że teraz tak świetnie sobie radzi z pomnażaniem majątku.
Z drugiej strony mamy Beatrice Wolfe, arogancką i dumną dziewuchę.
Kiedy poznają się te dwa światy, wybucha prawdziwa namiętność. Z czasem wręcz kiczowata i zbyt nadmuchana. Fabuła jest spokojna i sielankowa jak XIX łąki i pola angielskiej wsi, jednak sceny namiętności jakie poruszane są pomiędzy głównymi bohaterami zabijają cały klimat.
Liczyłam na więcej i z pewnością znam lepsze tytuły o takiej samej fabule. Miało być coś orzeźwiającego a dostaliśmy przerobiony świat Bridgertonów.

Cóż piąty książę Greycourt jest pewny siebie a jeszcze bardziej wierzy w swoje umiejętności. Od małego uczył się do bycia książątkiem wielkiego majątku. Nic dziwnego, że teraz tak świetnie sobie radzi z pomnażaniem majątku.
Z drugiej strony mamy Beatrice Wolfe, arogancką i dumną dziewuchę.
Kiedy poznają się te dwa światy, wybucha prawdziwa namiętność. Z czasem wręcz...

Dobrze stworzona historia, płynne przejścia i ciekawie poprowadzony wątek kryminalny oraz romantyczny. Brawo dla autorki.

Dobrze stworzona historia, płynne przejścia i ciekawie poprowadzony wątek kryminalny oraz romantyczny. Brawo dla autorki.

Chyba zaskoczył mnie fakt, że jest to romans historyczny. Poza tym idealna ilość Momentów jak dla mnie

Chyba zaskoczył mnie fakt, że jest to romans historyczny. Poza tym idealna ilość Momentów jak dla mnie

Język jakim została napisana lub przetłumaczona książka jest mocno średni. Zwłaszcza widać to w scenach erotycznych. Rubaszne, a nawet czasem wulgarne określenia w stosunku do reprezentantów angielskiej arystokracji, którzy na co dzień dygają i pamiętają o wszelkich zasadach etykiety jest trochę nie na miejscu.
Sama fabuła w zasadzie o niczym. Zagadka na której tle ma się rozwijać związek głównych bohaterów nie trzyma się ani ładu ani składu. Tak jakby autorka nie bardzo wiedziała jak to zakończy w trakcie gdy tworzyła historię, a ponieważ wątek miłosny już jej się ukształtował to rozwiązanie zagadki przeniosła na kolejny tom.
Bohaterowie całkiem sympatyczni i to jest główny plus tej powieści. Ciekawy jest też pomysł na całą rodzinę książąt. Trzech braci, każdy ma innego ojca - i każdy po swoim rodzicu otrzymał tytuł książęcy. Aż współczuję jedynej siostrze w tej rodzinie.

Język jakim została napisana lub przetłumaczona książka jest mocno średni. Zwłaszcza widać to w scenach erotycznych. Rubaszne, a nawet czasem wulgarne określenia w stosunku do reprezentantów angielskiej arystokracji, którzy na co dzień dygają i pamiętają o wszelkich zasadach etykiety jest trochę nie na miejscu.
Sama fabuła w zasadzie o niczym. Zagadka na której tle ma się...

Bardzo proszę. Nigdy pod żadnym pozorem nie sięgajcie po ta książkę. Romans historyczny z pikantnymi scenami rodem od Blanki Lipińskiej - szału nie ma. Przyzwyczajona do romansów historycznych, gdy pojawiło się w tekście słowo "kut*s" "ci*ka" itp miałam taki zgrzyt że w pierwszej chwili nie wiedziałam co się stało. Ordynarne sceny seksu w takiej książce po prostu nie pasują. Mocno się rozczarowałam. Ogólnie mocno naciągana z nudnymi dialogami, bez polotu..

Bardzo proszę. Nigdy pod żadnym pozorem nie sięgajcie po ta książkę. Romans historyczny z pikantnymi scenami rodem od Blanki Lipińskiej - szału nie ma. Przyzwyczajona do romansów historycznych, gdy pojawiło się w tekście słowo "kut*s" "ci*ka" itp miałam taki zgrzyt że w pierwszej chwili nie wiedziałam co się stało. Ordynarne sceny seksu w takiej książce po prostu nie...

Na tle innych romansów historycznych wypada słabo, uboga to najlepsze określenie co do całości.

Na tle innych romansów historycznych wypada słabo, uboga to najlepsze określenie co do całości.

Romanse historyczne to ostatnio mój ulubiony gatunek filmów, jednak dla odmiany postanowiłam skusić się na książkę. Padło na pozycję Projekt Księżna Sabriny Jeffries.

Opowiada ona historię piątego księcia Greycourt – Fletchera „Greya” Pryde’a. Mężczyzna wraca do swojego rodzinnego domu, by wziąć udział w pogrzebie ojczyma. Fletcher na co dzień skupiony jest tylko na pomnażaniu swojego majątku i nie myśli o szukaniu miłości. Jego nastawienie ulega zmianie, gdy na horyzoncie pojawia się Beatrice Wolfe. Wygadana i piękna dziewczyna jest inna niż poznane przez niego kobiety.

Okazuje się, że Beatrice staje się „projektem” jego matki. Grey pomaga jej w przygotowaniach Wolfe do debiutu. Pomiędzy tą dwójką tworzy się nić porozumienia, która z czasem przeradza się w coś więcej…

Miałam bardzo dużo oczekiwania co do tej książki. Zafascynowana filmowymi produkcjami w podobnym klimacie chciałam poznać nową przepiękną historię osadzoną w XIX wieku. Niestety trochę się rozczarowałam. Całość czytało się w miarę przyjemnie. Nie polubiłam się jednak ze stylem pisania autorki, bo czasami potrzebowałam przerwy, by wrócić do dalszych przygód.

Najbardziej zaciekawił mnie wątek kryminalny. Szczerze, nie pogniewałabym się, gdyby na nim opierała się cała książka, a reszta byłaby tylko otoczką. Grey odkrywa mroczne rodzinne sekrety, przez co Beatrice jest między młotem a kowadłem. Z utęsknieniem czekałam na wyjaśnienie całej sprawy i dowiedzenie się, co zdecyduje główna bohaterka.

Więcej na: CzasoStrefa

Romanse historyczne to ostatnio mój ulubiony gatunek filmów, jednak dla odmiany postanowiłam skusić się na książkę. Padło na pozycję Projekt Księżna Sabriny Jeffries.

Opowiada ona historię piątego księcia Greycourt – Fletchera „Greya” Pryde’a. Mężczyzna wraca do swojego rodzinnego domu, by wziąć udział w pogrzebie ojczyma. Fletcher na co dzień skupiony jest tylko na...