Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i tolerancji. Dwie siostry o różnym kolorze skóry ale pokrewnych duszach. W związku z trudnymi losami politycznymi, społecznymi kraju i rodziny, Kemisa trafia do domu rodzinnego Jen w Szkocji. Dziewczynki razem dorastają, dojrzewają, wspierają się
i usamodzielniają. Ich charaktery, temperament, plany na przyszłość są różne, a mimo to ich wzajemne zrozumienie i siostrzana miłość, jest niezmienna i trwała. Do pewnego zdarzenia, które mocno wstrząśnie ich relacjami i wzburzy poczucie siostrzanej przynależności.
W tle śledzimy relacje w szkockiej rodzinie Jen, relacje trudne, pełne tajemnic i braku zrozumienia.
Obserwujemy również polityczne i społeczne zmiany zachodzące w RPA, które mają bezpośredni wpływ na losy bohaterek. Pojawia się wiele ciekawych postaci, które nadają charakteru tej powieści.
Lesley Lokko ma dar lekkiego pisania o bardzo trudnych sprawach.

Poruszająca opowieść o przyjaźni, miłości i tolerancji. Dwie siostry o różnym kolorze skóry ale pokrewnych duszach. W związku z trudnymi losami politycznymi, społecznymi kraju i rodziny, Kemisa trafia do domu rodzinnego Jen w Szkocji. Dziewczynki razem dorastają, dojrzewają, wspierają się
i usamodzielniają. Ich charaktery, temperament, plany na przyszłość...

https://www.instagram.com/p/CfcET6nMFPn/

Przedstawiam Wam największe pozytywne zaskoczenie czerwca - „Pokrewne dusze”. Myślałam, że to taka zwyczajna obyczajówka o przyjaźni, rodzinie, z jakimiś tajemnicami. Kompletnie nie spodziewałam się tego, że dostanę w tej powieści tak dobrze nakreśloną warstwę historyczno-społeczną.
Akcja „Pokrewnych dusz” rozgrywa się od 1921 do 2010, głównie w Edynburgu, Londynie i Johannesburgu. W tych miastach i w tym przedziale czasowym pojawiają się: kolonializm, rasizm, klasizm, apartheid; uprzywilejowanie, nierówności społeczne, ekonomiczne. Ludzie za wszelką cenę dążą do pieniędzy, władzy, polityki. A na wszystkie złe rzeczy, które przytrafiają się postaciom, spuszczona zostaje zasłona milczenia.
„Pokrewne dusze” pokazały mi, że Anglicy nie traktowali jako podludzi tylko osób Czarnych, ale też, np. Szkotów. Może dla kogoś to nie jest odkrywcze, ale ja o tym nie wiedziałam. W książce pojawiają się takie informacje, że: szkocki angielski jest dziwny, osobom szkockim każe się mówić „normalnie”, czyli z brytyjskim akcentem. Szkockie szkoły są „zapyziałe”, gorsze od tych w Londynie. No i oczywiście ludzie pochodzący ze Szkocji są brzydsi i głupsi od Anglików. Jest też w tej powieści ukazany wątek tożsamości i niezależności narodowej samych zainteresowanych, którzy mówią, np.: „To, że posługuję się angielskim, nie znaczy, że jestem Angielką, jestem Szkotką”. Myślę, że tutaj można się dopatrywać kwestii autobiograficznych. Lesley Lokko jest Ghanijko-Szkotką, więc mogła być dyskryminowana i przez kolor skóry, i przez szkockość. Mam też poczucie, że ta powieść jest dla autorki swego rodzaju rozliczeniem z przeszłością i historią swoich przodków. Lokko jest z jednej strony potomkinią niewolonych i wyzyskiwanych, z drugiej ciemiężycieli, którzy czerpali zyski z ludzkiej krzywdy.
Bez wątpienia pierwszoplanowymi postaciami są Jen i Kemi, które w wyniku splotu wydarzeń, zostają siostrami. Rodzice Jen przysposabiają Kemi, kiedy dziewczynki mają 9 lat. Poza wiekiem, różni je wszystko, od pochodzenia, koloru skóry, budowy ciała, przez charakter, do zasobów ekonomicznych, którymi dysponują ich bliscy. A mimo to, dziewczynki są dla siebie bardzo bliskie. Są pokrewnymi duszami. Wraz z przebiegiem akcji, obserwujemy życie najpierw dziewczynek, a potem już dorosłych kobiet. Przyznam, że na początku nie spodobało mi się to, że nie wszystkie tajemnice zostają na końcu wyjawione, a niektóre wątki pozostają otwarte. Po zastanowieniu, stwierdziłam, że podoba mi się zakończenie, bo ono pasuje do książki. Tak jak napisałam powyżej, o krzywdach, cierpieniu się nie mówi, wszyscy milczą, więc my, czytającx, też tylko obserwujemy, a reszty możemy się domyślać. Poza tym końcówka powieści daje nadzieję i bohaterkom, i osobom czytającym.

https://www.instagram.com/p/CfcET6nMFPn/

Przedstawiam Wam największe pozytywne zaskoczenie czerwca - „Pokrewne dusze”. Myślałam, że to taka zwyczajna obyczajówka o przyjaźni, rodzinie, z jakimiś tajemnicami. Kompletnie nie spodziewałam się tego, że dostanę w tej powieści tak dobrze nakreśloną warstwę historyczno-społeczną.
Akcja „Pokrewnych dusz” rozgrywa się od 1921 do...

Kolejna udana powieść tej autorki. Jak ktoś lubi dobrą powieść obyczajową to się nie zawiedzie. Poza wątkiem obyczajowym mamy też pokazane tło historyczne czyli rozwój, przemiany i liczne problemy RPA po upadku apartheidu. Mamy tu wszystko co sklada się na dobrą powieść: przyjaźń, miłość, zdradę, ciekawi bohaterowie i jeszczę niezwykłe tło historyczne czyli gorący tygiel jakim było RPA w okresie przemian. Naprawdę polecam!

Kolejna udana powieść tej autorki. Jak ktoś lubi dobrą powieść obyczajową to się nie zawiedzie. Poza wątkiem obyczajowym mamy też pokazane tło historyczne czyli rozwój, przemiany i liczne problemy RPA po upadku apartheidu. Mamy tu wszystko co sklada się na dobrą powieść: przyjaźń, miłość, zdradę, ciekawi bohaterowie i jeszczę niezwykłe tło historyczne czyli gorący tygiel...

Jestem bardzo zawiedziona. Wszystkie książki Lokko które do tej pory przeczytałam, czyli większość, stanowiły naprawdę czytelniczą rozrywkę Natomiast "Pokrewne dusze" to jakieś nieporozumienie. Doczytałam do połowy. W końcu tyle ciekawszych książek czeka na swoja kolej. Szkoda czasu.

Jestem bardzo zawiedziona. Wszystkie książki Lokko które do tej pory przeczytałam, czyli większość, stanowiły naprawdę czytelniczą rozrywkę Natomiast "Pokrewne dusze" to jakieś nieporozumienie. Doczytałam do połowy. W końcu tyle ciekawszych książek czeka na swoja kolej. Szkoda czasu.

"Jak dla mnie wszyscy jesteśmy, dzięki Bogu, tacy sami. W żyłach wszystkich płynie ta sama krew, mamy te same organy. Jeden chory człowiek niczym się nie różni od drugiego chorego człowieka. Kiedy leżą przed tobą na stole operacyjnym, nie zastanawiasz się nad niczym innym. Istota ludzka to istota ludzka."
⠀
Człowiek, jest człowiekiem. Nie powinien być ważny kolor jego skóry, język, którym się posługuje, jego narodowość. Prawda?
⠀
Moje pierwsze spotkanie z Autorką i muszę przyznać, że wcześniej nawet Jej nie znałam. W sumie w Polsce wyszło 10 Jej książek, i z pewnością po którąś jeszcze sięgnę. Sama Autorka przyznała, że ta książka powstawała przez 5 lat.
"Pokrewne dusze" to historia przyjaźni, która wiele przetrwała.
Catriona Jennifer McFadden i Kemisa Mashaban to dziewczyny, które los zetknął ze sobą przed przypadek. Rodzice Kemisy trafili do więzienia, a Alice, matka Jen się nią zaopiekowała. Ojca nigdy nie było w domu.
Rudowłosa, wysoka Jen o bladej cerze i niska, ciemnoskóra, czarnowłosa Kemi bardzo dobrze się ze sobą dogadują. Robią plany na przyszłość. Jedna z artystyczną duszą, pragnąca zostać malarką. Druga z precyzyjnym nastawieniem do świata, chcąca zostać chirurgiem.
Czy spełnia się ich plany? Czy przez całe życie będą przyjaciółkami, czy może znajdzie się ktoś, kto będzie w stanie rozdzielić "Siostry" na stałe?
Książka miejscami mi się dłużyła, pobyt w Afryce minął zbyt szybko. Myślę, że niektórym z Was przypadnie do gustu :)

"Jak dla mnie wszyscy jesteśmy, dzięki Bogu, tacy sami. W żyłach wszystkich płynie ta sama krew, mamy te same organy. Jeden chory człowiek niczym się nie różni od drugiego chorego człowieka. Kiedy leżą przed tobą na stole operacyjnym, nie zastanawiasz się nad niczym innym. Istota ludzka to istota ludzka."
⠀
Człowiek, jest człowiekiem. Nie powinien być ważny kolor jego...

Szkotka Catriona Jennifer McFadden musi zaakceptować wprowadzenie się do ich domu Kemisy Mashabane, Afrykanki z Zimbabwe. Obie dziewczynki mają wtedy dziewięć lat, ale siła uczuć i przyjaźń jaka ich połączy będzie jednocześnie radością i przekleństwem. Dziewczyny staną się dla siebie pokrewnymi duszami i nie pozwolą, by dzielił je kolor skóry, czy podejście do życia. Jen będzie chciała zostać artystką, a Kemisa chirurgiem. Życie będzie się toczyć wspólnym rytmem, aż pewnego dnia Kemisa pozna Solama, przystojnego i bogatego mężczyznę z prężnie rozwijającą się polityczną karierą.
Lesley Lokko bardzo szczegółowo wprowadza czytelnika w meandry politycznych zawirowań ukazując krzywdzące oblicze apartheidu - systemu politycznego panującego w Republice Południowej Afryki do połowy lat dziewięćdziesiątych XX wieku...

(cd recenzji na fb)

https://www.facebook.com/KsiazkaZamiastKwiatka/photos/a.967792129913564/8105997676092938/

Szkotka Catriona Jennifer McFadden musi zaakceptować wprowadzenie się do ich domu Kemisy Mashabane, Afrykanki z Zimbabwe. Obie dziewczynki mają wtedy dziewięć lat, ale siła uczuć i przyjaźń jaka ich połączy będzie jednocześnie radością i przekleństwem. Dziewczyny staną się dla siebie pokrewnymi duszami i nie pozwolą, by dzielił je kolor skóry, czy podejście do życia. Jen...

Czasem bywa tak, że już od początku książka nie przypada mi do gustu. Niestety tak było tym razem. Styl autorki mi nie pasował, a sama historia też nie urzekła...

Czasem bywa tak, że już od początku książka nie przypada mi do gustu. Niestety tak było tym razem. Styl autorki mi nie pasował, a sama historia też nie urzekła...

Niestety na 85 stronie poległam. Za dużo różnych wątków, bez ładu i składu.

Niestety na 85 stronie poległam. Za dużo różnych wątków, bez ładu i składu.

Bardzo mi się podobała. Ciekawa historia.

Bardzo mi się podobała. Ciekawa historia.

Fajna książka o kobiecej przyjaźni. Lubię takie historie.

Fajna książka o kobiecej przyjaźni. Lubię takie historie.