Piękna opowieść o ponadczasowym budynku, który wymaga renowacji, i który jest dziedzictwem naszej głównej bohaterki.
Meg długo zwlekała z powrotem do rodzinnego domu, ponieważ wiązały się z nim bolesne wspomnienia.
Jednak, kiedy decyzja zapadła, młoda kobieta jest w szoku i nie jest pewna, czy poradzi sobie z takim ogromem prac, bez grosza przy duszy. Szybko jednak się przekonuje, że w każdej kwestii może liczyć na swoich lokatorów, którzy bardzo szanowali jej ojca. A w pracach przy budynku, Meg może liczyć na złotą rączkę, Logana, który z miejsca oczarowuje ją.

Czy Meg znajdzie szczęście w Chicago? Czy musi odłożyć swoje marzenia i pasje na bok, by zająć się budynkiem, w którym mieszka wielu ludzi? Czy i tym razem magia świąt pomoże dziewczynie wpłynąć na pewne decyzje?

Spędziłam z tą książką cudowny czas. Pojawiło się w niej mnóstwo emocji, od smutku, tęsknoty, strachu, po przyjaźń, wsparcie i miłość. Kolejny raz duch świąt Bożego Narodzenia sprawił, że mimo, iż jest już po świętach, poczułam ich klimat 😉

Piękna opowieść o ponadczasowym budynku, który wymaga renowacji, i który jest dziedzictwem naszej głównej bohaterki.
Meg długo zwlekała z powrotem do rodzinnego domu, ponieważ wiązały się z nim bolesne wspomnienia.
Jednak, kiedy decyzja zapadła, młoda kobieta jest w szoku i nie jest pewna, czy poradzi sobie z takim ogromem prac, bez grosza przy duszy. Szybko jednak się...

Najlepszy zakup świątecznej książki nastąpił w momencie rozpoczęcia czytania "Świątecznej sukienki" To był dobry wybór, chociaż książkę zobaczyłam przypadkiem na aplikacji empiku. Opis mi się spodobał i pomyślałam, że to może być to.

Nie zawiodłam się. To najlepsza książka jaką czytałam w święta. Zabawna, ale i refleksyjna, ciekawa, fajny motyw i nie jest taka sztampowa. Nie jest to typowo prosta historia, bohaterowie mają swoje historie, marzenia i nadzieje.

Po śmierci ojca, jego córka Meg wraca z Nowego Jorku do Chicago gdzie przejmuje zarządzanie kamienicą. Nie jest to proste zadanie, zwłaszcza że dziewczyna zostawia swoje życie i pracę. Kocha modę, ale to co nosi w NY nie nadaje się do Chicago. Mieszkańcy jej kamienicy są starszymi osobami co też nie jest prostym zadaniem. I jeszcze pewna sukienka, która należy do jednej z mieszkanek, a historia właścicielki sukienki jest bardzo ciekawa. Meg wie, że chciałaby robić w modzie i ta sukienka daje jej inspiracje. Ta książka jest jak nadzieja na lepsze jutro, na lepsze pomysły i na spełnianie swoich marzeń. Przyjaźń, miłość, ale i strata, smutek to wszystko jest tutaj.

Tak trudno mi napisać coś więcej niż och i ach na temat tej książki. Bardzo jestem zadowolona, że ją kupiłam i wiem, że kupię jeszcze jakieś pozycje tej autorki.

Najlepszy zakup świątecznej książki nastąpił w momencie rozpoczęcia czytania "Świątecznej sukienki" To był dobry wybór, chociaż książkę zobaczyłam przypadkiem na aplikacji empiku. Opis mi się spodobał i pomyślałam, że to może być to.

Nie zawiodłam się. To najlepsza książka jaką czytałam w święta. Zabawna, ale i refleksyjna, ciekawa, fajny motyw i nie jest taka sztampowa....

W mojej ocenie ta książka była zbyt cukierkowa i zbyt słodka, aż dało się odczuć przesyt. Ogólny odbiór jest jak najbardziej poprawny, jednak jak mam obiektywnie podejść do tematu to jest po prostu zbyt lekka, przez co może się wydawać bez wyrazu.

W mojej ocenie ta książka była zbyt cukierkowa i zbyt słodka, aż dało się odczuć przesyt. Ogólny odbiór jest jak najbardziej poprawny, jednak jak mam obiektywnie podejść do tematu to jest po prostu zbyt lekka, przez co może się wydawać bez wyrazu.

To jedna z klimatycznych świątecznych książek, które najlepiej czyta się w ciszy. Tutaj postacie nigdzie się nie spieszą z dwóch powodów. Jednym jest to, że są bardzo wrażliwi i dokładnie opisują nam to co widzą, gdzie się wybierają. Potrafią z czułością wracać do wspomnień i porównywać do tego, co obecnie jest, byśmy zauważyli różnicę, którą oni widzą. Nie spieszą się również z drugiego powodu, zwyczajnie nie mają już do kogo. Czas zawsze brnie do przodu i chociaż bardzo by chcieli nie są w stanie przewidzieć, kiedy przyjdzie im się pożegnać z życiem. W momencie, kiedy postać przypominała sobie dom jej dziadka, ja sama oczyma wyobraźni widziałam swoich, których również ze mną nie ma. Podobało mi się też to, że choć opisów jest nieco więcej, to w późniejszych sytuacjach postać opisuje czym się zauroczyła, a raczej kim. Za każdym razem opisze nam go w delikatnych barwach, jakby ktoś tu robił zawody z boksu, gdzie na dłoniach miał piórka zamiast rękawiczek. Doskonale to później współgrało z kobietą sukcesu, która podarowała naszej dziewczynie najpiękniejszą suknię, którą musiała na siebie włożyć. Niczym kopciuszek opatulić się tylko raz, by stało się coś, co będzie spełnieniem jej marzeń. Autorka chciała tu podkreślić, że choć początkowe marzenia nie idą po naszej myśli, to jednak później po tych wszystkich przeszkodach przychodzą do nas i wtedy bardziej je doceniamy. Lub dostajemy nowe szanse od życia na które wcześniej nie zwracaliśmy uwagi. Bywa też, że dopiero, kiedy przyjmiemy wyzwanie, które daje nam życie, możemy zasłużyć na to, by wyśniony plan się spełnił. W niektórych sytuacjach, zwłaszcza tych, które nie idą po planach naszej postaci, innym drukiem przeczytamy jej myśli, niczym wyrzuty sumienia, lub ukryte prawdziwe ja, które nie ma siły wydostać się na zewnątrz. Ogólnie można powiedzieć, że historia ma na celu podbudowanie nas i pokazanie, że los docenia to, co dla innych robimy. Nie obyło się też bez trudnych wyborów i złamanego serca, gdzie każda decyzja dla kogoś nie była miła. Do przeczytania nie tylko przed świętami:-)

To jedna z klimatycznych świątecznych książek, które najlepiej czyta się w ciszy. Tutaj postacie nigdzie się nie spieszą z dwóch powodów. Jednym jest to, że są bardzo wrażliwi i dokładnie opisują nam to co widzą, gdzie się wybierają. Potrafią z czułością wracać do wspomnień i porównywać do tego, co obecnie jest, byśmy zauważyli różnicę, którą oni widzą. Nie spieszą się...

Jak to możliwe, że autorka, która napisała tak piękną powieść jak "Dom na święta", była w stanie napisać też taki gniot? No dobra, pomysł był niezły, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Ta książka jest jak najgorszy, najbardziej ckliwy i przewidywalny film romantyczny z Hallmarka. Niektóre fragmenty przelatywałam tylko wzrokiem, bo dramatyczna jakość dialogów i ubogość opisów wywoływała u mnie ból głowy. Jestem zawiedziona. Jedynym plusem tej książki jest chyba okładka. Wtf?!

Jak to możliwe, że autorka, która napisała tak piękną powieść jak "Dom na święta", była w stanie napisać też taki gniot? No dobra, pomysł był niezły, ale wykonanie pozostawia wiele do życzenia. Ta książka jest jak najgorszy, najbardziej ckliwy i przewidywalny film romantyczny z Hallmarka. Niektóre fragmenty przelatywałam tylko wzrokiem, bo dramatyczna jakość dialogów i...

Kolejna powieść pokazująca, że niespodziewane zmiany w naszym życiu mogą okazać się potrzebne i pożyteczne, a marzenia mają swoją moc.
Przekonuje się o tym Meg zawodowo zajmująca się modą, łącząca pracę z pasją. Przed świętami musi wrócić do Chicago, aby przyjąć spadek po ojcu - wymagający remontu apartamentowiec, którego mieszkańcy bywają ekscentryczni. Na szczęście Meg nie zostaje sama z problemami.
Bohaterka otrzymuje jeszcze jeden dar - tytułową świąteczną suknię i związane z nią wyzwanie, Jakie? Sprawdźcie sami.

Kolejna powieść pokazująca, że niespodziewane zmiany w naszym życiu mogą okazać się potrzebne i pożyteczne, a marzenia mają swoją moc.
Przekonuje się o tym Meg zawodowo zajmująca się modą, łącząca pracę z pasją. Przed świętami musi wrócić do Chicago, aby przyjąć spadek po ojcu - wymagający remontu apartamentowiec, którego mieszkańcy bywają ekscentryczni. Na szczęście Meg...

"Świąteczną sukienkę" kupiłam pod wpływem chwili. Zapragnęłam w te święta przeczytać obrzydliwie wręcz przewidywalną, ciepłą opowieść - gdyż ten rok obfitował u mnie w wychodzenie ze strefy komfortu, otwieranie się na nowe gatunki.

Jako, że jest to moja pierwsza tego typu powieść - nie wiem co mam o niej myśleć. Liczyłam na ciepłą opowieść o rozwijającej się miłości z niewielkimi komplikacjami, ale prowadzącą do szczęśliwego zakończenia. A co otrzymałam?

Niezbyt myślącą główną bohaterkę, zachowującą się niczym małe dziecko, a przy tym narzucającą swoje zdanie chłopakowi. Rada o wyłączeniu emocji w takiej chwili? Chyba tylko po to, żeby uzyskać jeszcze kilka dodatkowych stron powieści. Serio... albo mu ufasz, albo nie. Nie ma nic po środku. Jeśli facet ci mówi, że coś przemyślał to zaakceptuj jego decyzję. Dodatkowo mamy tu istny ideał faceta - wręcz bez skazy, zaradny, pomocny o dobrym sercu, który broń boże nie chce Cię wykorzystać i do sypialni nie zaciągnie na szybki numerek, mimo że podejrzewa iż tego pragniesz. Niesamowite... No i jeszcze typowy motyw prawdziwej miłości, przyjaciółka - które niewiele ma wspólnego z przyjaźnią, okropna szefowa, starsza jędzowata pani, która zaraz okazuje się być tą o jakże dobrym sercu.... No i to co najbardziej zakuło w oczy - miłość od pierwszego wejrzenia. Wystarczyło jedno spotkanie, żeby naszej Meg robiło się słabo na widok Logana.

Natomiast - nie ukrywam - powieść bardzo szybko się czyta. Mi udało się ją skończyć w jeden wieczór, choć nie bawiłam się przy tym najlepiej. Mam jeszcze drugą powieść pani Cole i myślę, że dam jej szansę :)

"Świąteczną sukienkę" kupiłam pod wpływem chwili. Zapragnęłam w te święta przeczytać obrzydliwie wręcz przewidywalną, ciepłą opowieść - gdyż ten rok obfitował u mnie w wychodzenie ze strefy komfortu, otwieranie się na nowe gatunki.

Jako, że jest to moja pierwsza tego typu powieść - nie wiem co mam o niej myśleć. Liczyłam na ciepłą opowieść o rozwijającej się miłości z...

świetna lektura

świetna lektura

Bardzo mi się podobała ta książka, mimo smutku towarzyszącego głównej bohaterce. I mimo tego, że jest ona o Bożym Narodzeniu, to nie widzę problemu, żeby czytać ją również w innym czasie ;) Polecam ;)

Bardzo mi się podobała ta książka, mimo smutku towarzyszącego głównej bohaterce. I mimo tego, że jest ona o Bożym Narodzeniu, to nie widzę problemu, żeby czytać ją również w innym czasie ;) Polecam ;)

📖🐲
To miała być taka słodka niczym candy cane wszystkomająca książka świąteczna z obowiązkowym jeżdżeniem na łyżwach, pieczeniem ciasteczek i kupowaniem prawdziwej, żywej choinki i tak strasznie jej to nie wyszło.

Po pierwsze, główna bohaterka zachowuje się jak dzidzia piernik. Po drugie, użyto najbardziej irytującego zabiegu rodem ze świątecznych filmów Hallmarka, a mianowicie jedynej prawdziwej miłości (ale dżentelmena, który broń boże nie skazi naszej bohaterki seksem) oraz super głębokich przyjaźni nawiązywanych w ciągu dwóch tygodni. Drażni też szybka zmiana zdania o nowych znajomych i w zasadzie przechodzenie od „nie znoszę tej starej baby” do „o rany jaka to pomocna starsza pani, która chce dobrze” (Meg kontra Sylvie). Wszyscy sobie nawzajem narzucają sposób postępowania, bo oni oczywiście wiedzą najlepiej, co jest dobre dla tych innych osób. Mamy też odczapowe zwroty akcji, żeby tylko była nutka dramatyzmu — list ojca, wizyta Drake’a, a już szczególnie była dziewczyna Logana i absurdy z tym związane. Bleeeee!

Posypmy to jeszcze piankami słabej redakcji (brakspacjimiędzysłowami) oraz przedziwnych tłumaczeń („emocjonalny kot wspierający” albo „Ale z drugiej strony, wiem, tak samo jak oddycham, że nie chciałaby, żebym czuła się samotna”) albo zwyczajnych kalek językowych typu „poetycka sprawiedliwość”, , czy „Uważaj, Zrujnujesz to”. Nie, nie chodziło o zrujnowanie komuś życia tylko o torebki z zakupami niesione za jedno ucho. Nie polecam i na serio to nie ma nic wspólnego, że aktualnie zbliża się nie ten sezon świąteczny ;-) Moim zdaniem w pełni zasłużona jedynka :-P

📖🐲
To miała być taka słodka niczym candy cane wszystkomająca książka świąteczna z obowiązkowym jeżdżeniem na łyżwach, pieczeniem ciasteczek i kupowaniem prawdziwej, żywej choinki i tak strasznie jej to nie wyszło.

Po pierwsze, główna bohaterka zachowuje się jak dzidzia piernik. Po drugie, użyto najbardziej irytującego zabiegu rodem ze świątecznych filmów Hallmarka, a...