#wyzwanieLC2023 "Przeczytaj książkę z dziecięcym bohaterem".

W ramach wyzwania padło na temat, który krzyczał "Pan Samochodzik"! W wyzwaniu jednak staram się nie chodzić na skróty, dlatego wybrałem współczesny odpowiednik legendarnej serii Nienackiego.

Tym razem (jest to kolejny tom serii) młoda ekipa poszukiwaczy przygód, wraz ze swym nauczycielem historii wybrała się pod żagle. Tam podążają tropem wojsk Napoleona i tajemniczej "dziewczyny z nutami."

Akcja jest bardzo chaotyczna, rwana, brakuje ciągłości, rytmu. Są fragmenty nic nie wnoszące, są również duże skróty. Udział w sprawie Samiry jest bardzo naciągany, acz końcówka ratuje ten motyw. Nie udało się ciekawie zarysować relacji Meg i Bossa co jest dużą wadą. Zwłaszcza ten drugi wypada miałko, a w innych częściach był świetny.

Nierówna książka, ma dobre momenty, ale też sporo słabych. To trzecia powieść z tej serii którą czytam i jest zdecydowanie najbardziej młodzieżowa, bez głębi i drugiego dna. Dwie wcześniejsze były dla ludzi w różnym wieku, również znacznie starszych. Całość ratuje końcówka, akcja staje się spójna i dynamiczna, zmierzamy do oczywistego końca, ale ostatni etap rozwiązywania zagadki jest naprawdę udany.

#wyzwanieLC2023 "Przeczytaj książkę z dziecięcym bohaterem".

W ramach wyzwania padło na temat, który krzyczał "Pan Samochodzik"! W wyzwaniu jednak staram się nie chodzić na skróty, dlatego wybrałem współczesny odpowiednik legendarnej serii Nienackiego.

Tym razem (jest to kolejny tom serii) młoda ekipa poszukiwaczy przygód, wraz ze swym nauczycielem historii wybrała się...

"Historia uczy, że ludzkość się z niej niczego nie nauczyła" [Hegel] - smutne, ale jak najbardziej prawdziwe...

"Historia uczy, że ludzkość się z niej niczego nie nauczyła" [Hegel] - smutne, ale jak najbardziej prawdziwe...

W powieści "Gdzie jest dziewczyna z nutami?" teoretycznie mamy wszystko to za co kochamy „Samochodziki” Zbigniewa Nienackiego. Wakacje i rejs po jeziorach, zagadkę, skarb, szczyptę wiedzy historycznej zręcznie wplecionej w fabułę i trochę nienachalnej dydaktyki. Co więcej, areną działań są okolice Jezioraka czyli najbardziej „Samochodzikowe” miejsce jakie można sobie wyobrazić. Pacuła mierzy się z legendą Nienackiego na jego własnym terenie i może właśnie dlatego lepiej widać mankamenty, na które nie zwróciłem uwagi we wcześniejszych książkach tej serii.

Znajome z poprzednich części cyklu dzieciaki: Igor, Miras, Monika i Ala, pod opieką Bossa czyli nauczyciela historii, który nawiasem mówiąc z każdym tomem coraz bardziej przypomina Pana Samochodzika, spędzają żeglarskie wakacje na jachcie, malowniczym kanałem ostródzko-elbląskim przedostają się z Zalewu Wiślanego na Jeziorak. Towarzyszy im poznana w ubiegłe wakacje Meg ("Gdzie jest dukat króla Zygmunta?"),w tle pojawia się też Samira, którą również znamy z poprzedniej części. Dzieciaki są już starsze więc ich samodzielność i operatywność nie przeszkadza mi tak jak wcześniej. Splot okoliczności sprawia, że nasi bohaterowie stają do rywalizacji z pewnym dziennikarzem radiowym rządnym spektakularnego sukcesu, którym ma się stać odkrycie skarbu. Ów dziennikarz, niesympatyczny pyszałek, efekciarz i pozer to czarny charakter stworzony ściśle według „Samochodzikowych” wzorców, łatwo się domyślić, że lekceważenie konkurencji nie popłaci i gość dostanie bolesną nauczkę. Górą będzie uczciwość, przyjaźń i gra fair.

Zagadka historyczna jest tu całkiem fajna, tło historyczne to kampania polska Napoleona i jego pobyt w Prusach Wschodnich w latach 1806 – 1807. Podoba mi się sposób w jaki Pacuła obraca na swoją korzyść największą słabość współczesnych powieści przygodowych czyli swobodny dostęp do nowoczesnej technologii i wiedzy w Internecie. Technologia wspiera rozwiązanie zagadki, bez niej prowadzona akcja w ogóle nie byłaby możliwa. To jest naprawdę duży atut.

No więc o co chodzi? Dlaczego pojawiła się nuta rozczarowania? Jest Jeziorak, jest pałac w Kamieńcu, jest Jerzwałd, jest nawet dom Nienackiego ale… nie ma klimatu. Nie ma tej magii, która przeniosłaby mnie w tamte miejsca. Brakuje, tak wspaniałych u autora „Samochodzików”, opisów przyrody, nie słychać szumu wiatru i plusku fal, nie czuć zapachu ogniska nad brzegiem jeziora, nawet burza jest papierowa i bez wyrazu a wyścig jachtów nie budzi żadnych emocji. Ale nie ma też miejsca na to wszystko. W powieściach Nienackiego jest więcej wakacyjnego luzu, zdarzenia toczą się leniwie, przyspieszają bieg i zwalniają, jest czas na refleksję i zadumę, na smakowanie atmosfery. U Pacuły tego brakuje, są tylko dialogi i akcja a fabuła gna do przodu bez chwili wytchnienia. Ale może tak właśnie trzeba pisać dla współczesnej młodzieży. Dla mnie jednak jest to największa słabość tej książki. Ale nie jedyna, wolę kiedy opisując miejsca prawdziwe autor trzyma się geografii i faktów, a tu tak nie jest.

https://znienacka.com.pl/2021/11/12/gdzie-jest-dziewczyna-z-nutami-czyli-pacula-na-terenie-nienackiego/

W powieści "Gdzie jest dziewczyna z nutami?" teoretycznie mamy wszystko to za co kochamy „Samochodziki” Zbigniewa Nienackiego. Wakacje i rejs po jeziorach, zagadkę, skarb, szczyptę wiedzy historycznej zręcznie wplecionej w fabułę i trochę nienachalnej dydaktyki. Co więcej, areną działań są okolice Jezioraka czyli najbardziej „Samochodzikowe” miejsce jakie można sobie...

Chwała autorowi, że kontynuuje drogę obraną przez Zbigniewa Nienackiego i tworzy książki przygodowe z ciekawymi zagadkami historycznymi w tle. Oczywiście jego styl znacznie różni się od Nienackiego. Przede wszystkim tempo książki jest zawrotne, akcja pędzi i przystaje tylko na chwilę. To oraz prostota narracji sprawia, że książki najwyraźniej przeznaczone są dla starszych dzieci i młodszej młodzieży, w związku z tym moja ocena może być nieobiektywna. W każdym razie czyta się to o wiele lepiej, niż np. kontynuacje Pana Samochodzika.

Chwała autorowi, że kontynuuje drogę obraną przez Zbigniewa Nienackiego i tworzy książki przygodowe z ciekawymi zagadkami historycznymi w tle. Oczywiście jego styl znacznie różni się od Nienackiego. Przede wszystkim tempo książki jest zawrotne, akcja pędzi i przystaje tylko na chwilę. To oraz prostota narracji sprawia, że książki najwyraźniej przeznaczone są dla starszych...

"Gdzie jest dziewczyna z nutami?" to już piąty tom młodzieżowego cyklu przygodowego Artura Pacuły. Tym razem czwórka przyjaciół razem z Bossem, niezastąpionym nauczycielem historii, wyrusza w emocjonująca podróż jachtem po mazurskich wodach. Ale co to byłyby za wakacje, gdyby nie napotkali na kolejną zagadkę historyczną (i oczywiście ukryty skarb) - tym razem związaną z Napoleonem!

Jest to ciekawy tom, pełen przygód, pościgów, podążania tropem nieoczywistych wskazówek i oczywiście przemycania wiedzy historycznej w przystępnej i naturalnej formie 😊 Fani żeglarskich klimatów będą szczególnie zauroczeni, bo sporo dzieje się na wodzie, a i można co nieco uszczknąć profesjonalnego nazewnictwa 😉

Bohaterowie są sympatyczni i łatwo ich polubić - szczególnie Boss od samego początku przypadł mi do gustu ze swoją mądrością, intuicją i humorem (i zabawnymi scenkami w otoczeniu jedzenia 😅)

Podobało mi się też kilkukrotne mrugnięcie okiem do osób znających też cykl o Dobrowolskim pana Pacuły w małych nawiązaniach, a także do fanów Pana Samochodzika 😊

Myślę, że szczególnie dla młodych fanów przygodowych, klimatycznych historii jest to świetna propozycja 😊 Ale i starsi będą się dobrze bawić 😊

"Gdzie jest dziewczyna z nutami?" to już piąty tom młodzieżowego cyklu przygodowego Artura Pacuły. Tym razem czwórka przyjaciół razem z Bossem, niezastąpionym nauczycielem historii, wyrusza w emocjonująca podróż jachtem po mazurskich wodach. Ale co to byłyby za wakacje, gdyby nie napotkali na kolejną zagadkę historyczną (i oczywiście ukryty skarb) - tym razem związaną z...

Oglądaliście jako dzieci Pana Samochodzika? Albo czytaliście książki? Ja przyznaję, że i oglądałam i czytałam. Lubię takie historie. Dlatego też z wielką przyjemnością zaczytuję się w książkach Artura Pacuły, które mi przypominają tamten klimat.
Tak wiem, wiem, że to w zasadzie seria dla młodzieży...no cóż, może jeszcze nie dorosłam 😁.
"Gdzie jest dziewczyna z nutami" to już piąta książka wydana w tej serii. Właściwie można je czytać bez znajomości poprzednich części, choć lepiej przeczytać wszystkie.
Tym razem grupa przyjaciół: Monika, Ala, Igor i Miras pod opieką nauczyciela historii Marcina Krygiera zwanego Bossem, wyrusza na wakacyjną wyprawę od Zalewu Wiślanego do Ilawy. Będą żeglować. Ale jak to w ich przypadku bywa, wakacyjne wojaże połączą znów z rozwiązywaniem fascynującej zagadki, teraz będą sprawdzać gdzie jest Dziewczyna z nutami. Czy uda im się tego dowiedzieć, czy wyprawa będzie udana i jakie przeżyją przygody to już sami przeczytajcie.
Jakże dobrze mi się czytało tę historię. Autor pisze tak ciekawie, że naprawdę trudno się od niej oderwać. A akcja przeplatana jest wiadomościami historycznymi, ciekawostkami z przeszłości oraz oczywiście jest też trochę żeglarskiego słownictwa.
To naprawdę książka, która przypadnie do gustu i młodszym i starszym czytelnikom.
Myślę, że każdy znajdzie w niej coś dla siebie. Jeden przygodę, inny historię a jeszcze inny dzięki niej poczuje wiatr we włosach.
A co Was skusi do sięgnięcia po tę książkę? Jestem ciekawa 😁. Polecam.

Oglądaliście jako dzieci Pana Samochodzika? Albo czytaliście książki? Ja przyznaję, że i oglądałam i czytałam. Lubię takie historie. Dlatego też z wielką przyjemnością zaczytuję się w książkach Artura Pacuły, które mi przypominają tamten klimat.
Tak wiem, wiem, że to w zasadzie seria dla młodzieży...no cóż, może jeszcze nie dorosłam 😁.
"Gdzie jest dziewczyna z nutami" to...

Zachęcony przez jednego z włodarzy Forum Miłośników Pana Samochodzika wrzucam swoją niezgrabną, ale szczerą recenzję powieści Artura Pacuły.

Gdzie jest dziewczyna z nutami?

Z tego co wiem, to jest chyba piąta część serii, ale dla mnie pierwsza i to ma znaczenie w mojej mini recenzji...
Ale po kolei.

Dostałem tą książkę od dobrego człowieka z tego forum, za co jestem niezmiernie wdzięczny. Kto wie, ten wie :)
Jak już pisałem w jakimś tam wątku, przyniosłem książkę z poczty, mama moja droga była chora i to bardzo (źle było). Pochwaliłem się książką i została ona od razu przechwycona. Zajęło długo czasu zanim przeczytała, ale przeczytała i powiedziała mi:
"Synu, dawno nie czytałam lepszej książki"
Piszę to teraz serio, żeby nie było, że jakieś pochlebstwa.
Dodam jeszcze, że to emerytowana nauczycielka języka rosyjskiego, która w latach sprawności Lermontowa czy Tołstoja bez problemu czytała w rodzimym języku, bez tłumaczenia.
Oczywiście to czytanie zeszło dość długi czas i z przerwami, ale przeczytała.

Jak się drogi Arturze może gdzieś spotkamy, a mam nadzieję, że tak będzie, książkę będę miał ze sobą i od razu zażądam podwójnego autografu :)

Po takiej rekomendacji od prawie 90-letniej mamy wziąłem i ja się za czytanie :)
I oto moje przemyślenia.

Szczerze mówiąc, początek nie nastroił mnie dobrze. Jakoś nie mogłem wczuć się w historię. I nie mam na myśli szczegółów związanych z żeglowaniem jachtem, o czym Arturze wspominałeś w posłowiu, nie mam też na myśli wtrąceń historycznych, Jakoś tak o prostu formuła na początku wydała mi się dziwna. Pewnie wynika to z tego, że zacząłem czytać "od końca" :)
Jednakże w trakcie wciągnąłem się i wciągałem się coraz bardziej. Końcówka zaś wymiata, że tak w sposób młodzieżowy napiszę.
Skończyłem czytać jakąś godzinę temu i jestem pod wielkim wrażeniem!

Jest samochodzikowo, jak najbardziej. Postać Krygiera cały czas była dla mnie bardzo intrygująca, właściwie to nie wiedziałem czy ten człowiek odegra jakąś rolę w tej powieści, czy nie. Szczerze mówiąc, to na początku pomyślałem sobie, że to taki Pan Samochodzik bez jaj, za przeproszeniem.
Bardzo mi się od początku podobał sposób włączenia w całą akcję dzieciaków, plus Laura i jej relacje z ojcem. Mistrzowskie.

Bardzo dobrym pomysłem jest dzielenie rozdziału na małe części, takie podrozdziały, a przy okazji zmienianie akcji, piękna sprawa. Chodzi mi oczywiście o te trzy kółka :)

Znakomite jest przedstawienie samej historii malarza, który uwieczniał Panią Walewską, przypomnienie samej historii bytności Napoleona na naszych terenach, jak również nadziei Polaków co do niepodległości, którą miał nam dać, a jak wyszło każdy wie.

No i muszę wspomnieć koniecznie o niesamowitym opisie samej przeprawy przez Kanał Elbląski (pochylnie) i Iławski (śluzy i grobla na jeziorze Karnickim).

Koniecznie muszę przeczytać wszystkie części od początku!

I tylko na koniec pytanie mam, co to jest gra "Double"?

PS
Sobie przypomniałem, Bardzo mi się podobało nie rażące wtrącenie nowej technologii, typu jutub, tablet itp. Super. Nawet się nie odczuło podczas czytania, jakie są lata akcji!

Zachęcony przez jednego z włodarzy Forum Miłośników Pana Samochodzika wrzucam swoją niezgrabną, ale szczerą recenzję powieści Artura Pacuły.

Gdzie jest dziewczyna z nutami?

Z tego co wiem, to jest chyba piąta część serii, ale dla mnie pierwsza i to ma znaczenie w mojej mini recenzji...
Ale po kolei.

Dostałem tą książkę od dobrego człowieka z tego forum, za co jestem...

Jak ja uwielbiam książki Artury Pacuły o czwórce przyjaciół! Przeżywam młodość na nowo. Oprócz adrenaliny czuję smak przygody, odbywam podróże małe i duże, dostaję porcję wiedzy, zwiedzam, tropię ślady, rozwiązuję zagadki, odkrywam tajemnice, a na dodatek miło i ciekawie spędzam czas. Tym razem autor zabrał mnie nad Zalew Wiślany, zaokrętował na jachcie „Picasso” i ruszyliśmy w rejs po jeziorach, kanałach i pochylniach.
Bohaterów spotykają różne perypetie. Akcja mknie żywo jak jacht po jeziorze, czasem można złapać oddech i zażyć kąpieli… pod prysznicem w marinie. Wszyscy mają ręce pełne roboty, bo żeglowanie, tropienie śladów dziewczyny z nutami wymaga zaangażowania, a tu jeszcze dziennikarz Dziurecki płynie ich kursem i ściga się po skarb. Momentami rywalizacja dwóch jachtów zapierała dech w piersiach! Napięte żagle, wiatr we włosach, pęd powietrza na twarzy, „Picasso” mknący po falach. Pogoń. Ucieczka. Wyścig z rywalami to jedno, ale wyścig z pogodą to już całkiem inna sprawa. Emocji nie brakuje. Także tych związanych z opowieściami Bossa o historii. Na tyle dobrze zna swoich podopiecznych, że pozwala im działać na własną rękę. Czeka, aż złapią trop, a gdy nie będą mogli ruszyć dalej, to wtedy poproszą go pomoc.
Autor mnie kilka razy zaskoczył. Pojawieniem się bohaterek z poprzednich tomów, fachową terminologią i nauką żeglowania, powiedzonkami żeglarskimi, ciekawostkami i reklamą własnej książki. Lecz największym zaskoczeniem było zakończenie zupełnie inne niż w poprzednich tomach. Ma większy rozmach i zasięg. Splot różnych wydarzeń sprawia, że jest gwarno, przydaje się znajomość obsługi sprzętu elektronicznego, wiedza z różnych dziedzin, zachowanie tradycji rodzinnej.
„Gdzie jest dziewczyna z nutami?” to świetna powieść przygodowa z wartką akcją, ciekawą fabułą i intrygującą zagadką muzyczno-plastyczną osadzoną w XIX wieku, z wiedzą historyczną dawkowaną małymi porcjami i promocją Mazur. W pakiecie nauka żeglarstwa od podstaw i emocje! Można już robić plany na przyszłe wakacje.

Jak ja uwielbiam książki Artury Pacuły o czwórce przyjaciół! Przeżywam młodość na nowo. Oprócz adrenaliny czuję smak przygody, odbywam podróże małe i duże, dostaję porcję wiedzy, zwiedzam, tropię ślady, rozwiązuję zagadki, odkrywam tajemnice, a na dodatek miło i ciekawie spędzam czas. Tym razem autor zabrał mnie nad Zalew Wiślany, zaokrętował na jachcie „Picasso” i...

Gdzie lepiej spędzić gorące wakacje, niż na jachcie po Warmii i Mazurach w poszukiwaniu przygód? Grupa uczniów pod opieką swojego nauczyciela historii wyruszają szlakiem, które kiedyś przemierzał jeden z wielkich wodzów. Zwykła podróż, która miała być odpoczynkiem, zamienia się w wielkie poszukiwania, wyścig z czasem i doświadczeniem. Na co tym razem natrafią główni bohaterowie i jakie zagadki będą musieli rozwiązać?


Nie wiem czy wiecie, ale jak naprawdę uwielbiam książki pana Artura. Są to historie pełne przygód, zagadek i ciekawostek historycznych. Zawsze po najnowszą powieść wracam z uśmiechem na ustach i spędzam z nią miłe godziny. Tak też było i w tym przypadku.



Rejs ze znajomymi, chwytanie wiatru w żagle, piękne słońce i brak szkoły wydają się idealnym planem na wakacje. Wszystko zmienia się z powodu relacji znajomej i audycji radiowej. Grupa przyjaciół trafia na nowy trop i zdecydowanie chce go zbadać. Odkrywają wiele ciekawych informacji, dużo się skradają i prowadzą wyścigi. Powieść pełna akcji i dynamiki.



Co do bohaterów to nie chciałabym za dużo o nich opowiadać, by nie popsuć Wam zabawy. Jednak Alę uwielbiam za jej pomysłowość, podejście i różne umiejętności. Miras też miło mnie zaskakiwał, w sumie tak samo jak Igor. Boss trochę w mojej opinii podupadł, ale to tak delikatnie.



Jeśli chodzi o samą książkę, to bardzo spodobało mi się żeglarskie słownictwo. Widać, że autor dobrze się z tym zapoznał i za to wielki ukłon. Dodatkowo oprócz samych poszukiwań, bohaterowie zaczęli zastanawiać się nad swoją przyszłością. Młodzi ludzie naprawdę mają problemy z tym, co chcą robić w przyszłości, a często bardzo szybko są zmuszani do podejmowaniu decyzji o wybraniu profilu w szkole. Znam ten ból aż za dobrze, i wiem jaki to jest kłopot. Składam papiery do trzech szkół średnich i w każdym miałam wybrany inny kierunek, to było czyste szaleństwo.



Jednak z książką spędziłam kilka bardzo przyjemnych godzin. Poczułam to ciepłe, wakacyjne słoneczko czy w wyobraźni widziałam miejsca, które dzieciaki odwiedzały. Razem z nimi próbowałam rozwiązać zagadkę dziewczyny z nutami. O właśnie, wcześniej o tym nie wspomniałam, bardzo dobre było to, że zostało pokazane, że Boss jako nauczyciel historii, jednak nie jest wszechwiedzący i nie musi wszystkiego wiedzieć, za to wielki plus!



Podsumowując, to kolejna książka z tej serii, która niezmiernie mi się podobała i którą zadecydowanie polecam! Spędzicie z nią cudowny czas, poszukacie skarbów, poznacie trochę lepiej historię Polski i ciekawostki o jednej bardzo znanej postaci. Można się z niej wiele nauczyć, a jednocześnie nie zanudzicie się samymi suchymi faktami. Książki Pana Pacuły to świetna odskocznia od podręczników do historii, bo możemy tutaj połączyć przyjemne z pożytecznym!

Gdzie lepiej spędzić gorące wakacje, niż na jachcie po Warmii i Mazurach w poszukiwaniu przygód? Grupa uczniów pod opieką swojego nauczyciela historii wyruszają szlakiem, które kiedyś przemierzał jeden z wielkich wodzów. Zwykła podróż, która miała być odpoczynkiem, zamienia się w wielkie poszukiwania, wyścig z czasem i doświadczeniem. Na co tym razem natrafią główni...

"Gdzie jest dziewczyna z nutami " to książka dla małego i dużego,
Dla chłopaka,dla dziewczyny,
Jednym słowem dla całej rodziny.
Uczy, bawi jej treść wszystkich zaciekawi.
Więc sięgnij po książkę koleżanko , kolego
i daj się porwać przygodzie.
"Gdzie jest dziewczyna z nutami "to wspaniała historia paczki przyjaciół i ich opiekuna Krygiera, którzy ruszają w wakacyjny rejs od Zalewu Wiślanego do Iławy , przeżywając przy tym niesamowite przygody.
Jest jeszcze "genialny " radiowiec, który dodaje kolorytu tym wakacyjnym wojażom.
Wartka akcja. Fakty i ciekawostki historyczne. To wszystko sprawia , że przez powieść się płynie. W tej książce nie ma miejsca na nudę. Za to jest miejsce na zew przygody.
Jako pasjonatka historii jestem tą powieścią zauroczona.
Polecam.
Ps. "Gdzie jest dziewczyna z nutami "to książka idealna na mikołajkowy prezent.🎁🎁

"Gdzie jest dziewczyna z nutami " to książka dla małego i dużego,
Dla chłopaka,dla dziewczyny,
Jednym słowem dla całej rodziny.
Uczy, bawi jej treść wszystkich zaciekawi.
Więc sięgnij po książkę koleżanko , kolego
i daj się porwać przygodzie.
"Gdzie jest dziewczyna z nutami "to wspaniała historia paczki przyjaciół i ich opiekuna Krygiera, którzy ruszają w wakacyjny rejs...