Alex Kava
Seria z Ryderem Creed
"Mroczny trop"
"Ściśle tajne"
"Epidemia"
"Instynkt łowcy"
"Złowrogie niebo"
"W mroku lasu"
"Czerwony śnieg"
Druga seria tego autora, jaką czytałam. Bardzo dobra. Nie dość, że całkiem niezły kryminał - każda powieść to osobne śledztwo - to w każdej książce występują pieski tropiące.
Bardzo dobrze się to czytało.
Siódmy tom zakończył się dość cukierkowo, podsumowująco. Aż myślałam, że to ostatni, ale widzę, ze w USA jest kolejny - "Midnight Creed" ;)
Bardzo polecam cały cykl

Alex Kava
Seria z Ryderem Creed
"Mroczny trop"
"Ściśle tajne"
"Epidemia"
"Instynkt łowcy"
"Złowrogie niebo"
"W mroku lasu"
"Czerwony śnieg"
Druga seria tego autora, jaką czytałam. Bardzo dobra. Nie dość, że całkiem niezły kryminał - każda powieść to osobne śledztwo - to w każdej książce występują pieski tropiące.
Bardzo dobrze się to czytało.
Siódmy tom zakończył się dość...

#57/52 #alexkava #wmrokulasu
"W mroku lasu" to jak się właśnie dowiedziałam 6 tom przygód Ryder Creed i Maggie O'Dell. Nie czytałam opisu tej książki, więc nie wiedziałam o tym, ale szczerze jakoś nie odczułam tej niewiedzy😅 aczkolwiek być może kiedyś nadrobię te poprzednie tony, choć nie sądzę żebym się cofała 5 książek do tyłu 🤣 prędzej sięgnę po prostu po inne książki tego autora.
Książka sama w sobie ciekawa, wątek psów też, szczególnie spodoba się ich wielbicielom. Mam jednak nieco mieszane uczucia do tej książki, niby mi się podobała, ale nie do końca. Być może to przez to, że nie czytałam poprzednich tomów 🤷‍♀️

#57/52 #alexkava #wmrokulasu
"W mroku lasu" to jak się właśnie dowiedziałam 6 tom przygód Ryder Creed i Maggie O'Dell. Nie czytałam opisu tej książki, więc nie wiedziałam o tym, ale szczerze jakoś nie odczułam tej niewiedzy😅 aczkolwiek być może kiedyś nadrobię te poprzednie tony, choć nie sądzę żebym się cofała 5 książek do tyłu 🤣 prędzej sięgnę po prostu po inne książki...

"W mroku lasu" czyli 6 tom serii o Ryderze Creedzie napisanej przez Alex Kavę.
Kryminał z wątkami z życia wziętymi, pracowitymi psami poszukiwawczymi i naprawdę subtelnym wątkiem romantycznym.

Ryder Creed i jeden z tresowanych przez niego psów, Grace, odnajdują niedaleko ośrodka treningowego ślady zbrodni. Okazuje się, że morderca, który wybrał sobie to miejsce, ma za sobą już wiele przewinień, niejedno morderstwo.
Teren jest trudny, śladów do zbadania mnóstwo, a pogoda nie pomaga. Ryder ze współpracownikami muszą się pospieszyć.
Morderca nie ucieka jednak daleko, krąży wokół ośrodka, niczym drapieżnik polujący na zwierzynę.
Czy nasi bohaterowie zdążą odnaleźć zabójcę zanim on zaatakuje ich?

Co mogę powiedzieć, ja do tych książek mam po prostu słabość. Może to wina obecnych w nich przeuroczych psów poszukiwawczych, których losy śledzimy od samego początku serii. Większość z nich właściciele podrzucili na końcu długiego podjazdu do ośrodka Creeda. Niesamowite jest ile z tych niechcianych psiaków wyrosło na poszukiwaczy śladów zbrodni, narkotyków czy też konkretnych chorób.
Może wina mojego zauroczenia leży gdzie indziej, a konkretniej w ostatnim rozdziale każdej książki z serii, w którym to autorka opisuje, które zdarzenia z książki zdarzyły się naprawdę, dodatkowo opowiadając nam szczegółowo o wszystkich wydarzeniach, na których wzorowała swoją historię.

Ostatnie tomy z tej serii skupiają się mocniej na wiecznie nieokreślonej relacji pomiędzy Ryderem Creedem a Maggie O'Dell przez co nabierają one klimatu bardziej obyczajowego niż kryminalnego, ale co kto lubi, ja każdą część tej historii czytam z przyjemnością.

"W mroku lasu" czyli 6 tom serii o Ryderze Creedzie napisanej przez Alex Kavę.
Kryminał z wątkami z życia wziętymi, pracowitymi psami poszukiwawczymi i naprawdę subtelnym wątkiem romantycznym.

Ryder Creed i jeden z tresowanych przez niego psów, Grace, odnajdują niedaleko ośrodka treningowego ślady zbrodni. Okazuje się, że morderca, który wybrał sobie to miejsce, ma za sobą...

Szczerze mówiąc nie wiem do końca co sądzić o tej książce. Trochę się męczyłam czytając ją. Jest dość przewidywalna, znalazło się trochę błędów... Sama historia była w porządku, jest to część serii, ale w mojej opinii nie przeszkadza to w czytaniu, ponieważ autorka dużo i często wyjaśnia co działo się wcześniej. Może miałam zbyt duże oczekiwania? Chciałam porywającej historii z zagadkami i po prostu nie trafiłam z wyborem książki? Nie zniechęcam się, chętnie sięgnę po inne książki tej autorki i dam szansę. Polecono mi już, abym zaczęła od "Dotyku zła", czyli pierwszej części serii, i tak też na pewno zrobię.

Szczerze mówiąc nie wiem do końca co sądzić o tej książce. Trochę się męczyłam czytając ją. Jest dość przewidywalna, znalazło się trochę błędów... Sama historia była w porządku, jest to część serii, ale w mojej opinii nie przeszkadza to w czytaniu, ponieważ autorka dużo i często wyjaśnia co działo się wcześniej. Może miałam zbyt duże oczekiwania? Chciałam porywającej...

Wracam do postaci Maggie O'Dell po kilku latach z tą lekturą i nie zawiodłam się. Bardzo podobały mi się przedstawienie psów, były "na równi" z innymi postaciami, a nie tylko tłem i narzędziem do rozwiązania zagadki. I jak to oczywiście w stylu Alex Kavy ciekawe przeplatanie psychologii, nie tylko suche opisywanie działań postaci. Wciąga od pierwszej strony, polecam :)

Wracam do postaci Maggie O'Dell po kilku latach z tą lekturą i nie zawiodłam się. Bardzo podobały mi się przedstawienie psów, były "na równi" z innymi postaciami, a nie tylko tłem i narzędziem do rozwiązania zagadki. I jak to oczywiście w stylu Alex Kavy ciekawe przeplatanie psychologii, nie tylko suche opisywanie działań postaci. Wciąga od pierwszej strony, polecam...

75/52/2023

75/52/2023

Dobra. Wakacyjna. Podbudowana realnymi opisami narzędzi wykorzystaywanymi w pracy śledczych. Fajne tło psy i spory wątek o nich (główny w zasadzie, bo bez nich nic). Postaci dają się lubić.
Opinia zwięzla do bólu. Ale dzisiaj komuter nie współpracuje - albo ja nie wspołpracuję - bo choć oboje trzeźwi - to juz 2 x wykasowałm pisanie. Zatem polecam kryminolubom, sensacjolubom. Autorka pisze o makabrze tak, że nie pomniejszając jej - nie syci kazdego słowa czymś co odrzuca. To trzeba umieć. Pisać tak, by czytelnik, bal się tak trochę jakby zza oparcia wygodnego fotela.

Dobra. Wakacyjna. Podbudowana realnymi opisami narzędzi wykorzystaywanymi w pracy śledczych. Fajne tło psy i spory wątek o nich (główny w zasadzie, bo bez nich nic). Postaci dają się lubić.
Opinia zwięzla do bólu. Ale dzisiaj komuter nie współpracuje - albo ja nie wspołpracuję - bo choć oboje trzeźwi - to juz 2 x wykasowałm pisanie. Zatem polecam kryminolubom,...

dobra, włosy się jezyły, kto lubi dreszcz emocji niech przeczyta

dobra, włosy się jezyły, kto lubi dreszcz emocji niech przeczyta

Naprawdę lubię Rydera. Wogóle, cała koncepcja postaci mi się podoba. Całą serię dobrze się czyta, jednakże za każdym razem łapię się na tym, iż jeszcze 30 stron przed końcem książki, odnoszę wrażenie, że to dopiero środek akcji, a tu nagle...
...zakończenie 🤔

Pozycja dobra, ale j.w.

ps. Nieco drażni, wieczne wracanie przez autorkę, do traum głównych postaci.

Naprawdę lubię Rydera. Wogóle, cała koncepcja postaci mi się podoba. Całą serię dobrze się czyta, jednakże za każdym razem łapię się na tym, iż jeszcze 30 stron przed końcem książki, odnoszę wrażenie, że to dopiero środek akcji, a tu nagle...
...zakończenie 🤔

Pozycja dobra, ale j.w.

ps. Nieco drażni, wieczne wracanie przez autorkę, do traum głównych postaci.

Osobiście Alex Kavy nie trzeba mi przedstawiać, bo mamy już za sobą kilka wspólnych mrocznych przygód, które jak do tej pory nie zawiodły mnie w dostarczonym dreszczyku. Tym razem autorka obiecuje czytelnikowi spacer w mroku lasu. Kto lub co czai się w tej wilgotnej ciemności? I czy adrenalina znowu wskoczy na wyższy poziom?
Ryder Creed razem ze swoją siostrą Brodie i suczką Grace, szkoloną do zadań specjalnych, udaje się na spacer treningowy po lesie otaczającym ich posesję. Niestety za sprawą ciała, o które potyka się dziewczyna, miłe i spokojne popołudnie zamienia się w pełne napięcia dni. Jak się okazuje pies szybko łapie trop i wszystko wskazuje na to, że nie jest to odosobniony przypadek, a wręcz cmentarzysko. Odkrycie tego jakby się wydawała idealnego do ukrycia miejsca rozwściecza mordercę, który nie zawaha się przed żadnym ze środków, oby tylko zachować swój sekret w wiecznej tajemnicy. Ze względu na powagę sytuacji do śledztwa dołącza agentka FBI Maggie O’Dell, z którą Rydera łączy coś więcej niż tylko sprawy zawodowe. Czy pomimo zaangażowania najbardziej wyspecjalizowanych sił mordercy uda się zachować w mroku lasu to, co tak sprytnie do tej pory mu się układało? Czy kolejny raz potwierdzi się maksyma, że nie ma zbrodni doskonałej i sprawiedliwości stanie się zadość?
W tym wydawało by się z pozoru pojedynczym wątku jak zwykle autorka ukryła bardzo bogate dno. Oprócz już wspomnianego tematu seryjnego mordercy i wątku miłosnego bohaterów, standardowo u Alex Kavy mamy rozwijany temat szkolenia i wykorzystywania psów do tropienia, ale również do wykrywania chorób czy narkotyków. Ponadto pojawia się niezwykle popularny, choć wciąż za mało nagłaśniany zespół stresu pourazowego, z którym borykają się nie tylko weterani wojenni, ale również osoby mające za sobą traumatyczne doświadczenia, jak Brodie (historia z innej książki). A w to wszystko wpleciona chciwość, wykorzystywanie naiwności i samotności, co prędzej czy później doprowadzi do tragedii.
Za dużo tego wszystkiego? No właśnie nie! Alex Kava chyba jak nikt inny potrafi bardzo sprawnie wplatać różne ważne wątki i doskonale pokazywać, jak wpływają one na decyzje podejmowane przez poszczególnych bohaterów. Poza psim tematem, który zawsze jest jakby motywem przewodnim serii o Ryderze i Maggie, to żaden z pozostałych tematów nie wybija się mocniej na tle pozostałych, ale i tak są na tyle wytłuszczone, by odnotować ich powagę. I za to m.in. cenię książki tej autorki.
W mroku lasu to kolejna książka z kryminalnej serii tej pisarki, ale plusem jest to, że można po nie sięgać w losowej kolejności. Co prawda kolejne losy bohaterów oparte są o poprzednie historie i lepsza ich znajomość pozwoli na głębszą analizę postaci, ale mimo wszystko Alex Kava tak sprytnie wplata poszczególne ważne informacje, że bez czytania poprzednich książek można być zorientowanym w całej historii.
Dodatkowo w książkach tej amerykańskiej autorki lubię to, że swoje pomysły czerpie z realnego świata. W przypadku wątków kryminalnych może być to zatrważające, bo pokazuje jak niewyobrażalnie daleko potrafi sięgnąć ludzka mroczna wyobraźnia. Ale z drugiej strony są też prawdziwe miejsca i serwowane w nich kanapki, realna aura, która co dzień daje o sobie znać wilgocią lub obfitymi opadami deszczu. I ludzie. Ludzie, którzy otaczając autorkę stają się inspiracją do nowych postaci. A wszystko to razem wzięte nadaje książce dużego autentyzmu, co sprawia, że czyta się ją z przyjemnością.

Osobiście Alex Kavy nie trzeba mi przedstawiać, bo mamy już za sobą kilka wspólnych mrocznych przygód, które jak do tej pory nie zawiodły mnie w dostarczonym dreszczyku. Tym razem autorka obiecuje czytelnikowi spacer w mroku lasu. Kto lub co czai się w tej wilgotnej ciemności? I czy adrenalina znowu wskoczy na wyższy poziom?
Ryder Creed razem ze swoją siostrą Brodie i...