Ostatnia część serii "Okruchy gorzkiej czekolady". Treść pokrywa się z tym, co czytaliśmy już w "Sercu na wietrze", jednakże akcja tej książki obejmuje jeszcze dalsze wydarzenia od tych, które poznaliśmy w części drugiej. Nie lubię złych zakończeń, dlatego przed lekturą całej serii napisałam do trzech osób z LC, które recenzowały tę część, aby (bez spoilerów) napisały mi, czy seria kończy się dobrze czy źle. Jedna napisała, że zdecydowanie idzie w dobrym kierunku, druga, że decyduje o tym sam czytelnik, bo zakończenie jest otwarte, trzecia, że kończy się źle. I to najlepiej podsumowuje zakończenie.
Ta część była dla mnie najgorsza ze wszystkich. Piękna historia miłosna zblakła przy opisach walki z codziennością bohatera, język zaczął być bardziej wulgarny. Czyżby autorka uważała, że mężczyźni potrafią pisać tylko o seksie i swoich potrzebach fizycznych? Czy pasowało jej to do obrazu bad boya, niepokornego Jamesa Deana, bo na takiego wykreowała bohatera? Płytkie to i smutne. A już wątek mafijny powalił mnie na łopatki. Serio?
Do zakończenia też mam obiekcje. Nie mam nic przeciwko zakończeniom otwartym, jeśli mają sens. To natomiast to granie na emocjach w czystej postaci, cios poniżej pasa.
Zostawiam 7 gwiazdek za postać Leszka, za pięknie opisaną męską miłość i za to, że wciąż myślami nie umiem uciec od tej książki.

Ostatnia część serii "Okruchy gorzkiej czekolady". Treść pokrywa się z tym, co czytaliśmy już w "Sercu na wietrze", jednakże akcja tej książki obejmuje jeszcze dalsze wydarzenia od tych, które poznaliśmy w części drugiej. Nie lubię złych zakończeń, dlatego przed lekturą całej serii napisałam do trzech osób z LC, które recenzowały tę część, aby (bez spoilerów) napisały mi,...

W tej części cyklu pojawia się wątek sensacyjny.
Nauczyciel, zwany przez uczniów „Potworem” musi uporać się ze swoją przeszłością i dokonać trudnych wyborów.
Jak zwykle ratuje się alkoholem. Pije, żeby zapić problem, żeby zapić rozpacz i ból.
To jest ostatnia część „Okruchów gorzkiej czekolady”. Zakończenie niezbyt mi się podobało. Ale wiem, że przeczytałam doskonale napisaną serię książek debiutującej autorki, która ma ogromny dar obserwacji i wrażliwości na piękno.

W tej części cyklu pojawia się wątek sensacyjny.
Nauczyciel, zwany przez uczniów „Potworem” musi uporać się ze swoją przeszłością i dokonać trudnych wyborów.
Jak zwykle ratuje się alkoholem. Pije, żeby zapić problem, żeby zapić rozpacz i ból.
To jest ostatnia część „Okruchów gorzkiej czekolady”. Zakończenie niezbyt mi się podobało. Ale wiem, że przeczytałam doskonale...

Przez pierwsze 150 stron chciałam wystawić ocenę 4.5, strasznie się ciągnęło, nie było dynamiki.

Opis całej rozgrywki pokera, strasznie rozwleczony, ale w momencie kiedy w podziękowaniach zostało wyjaśnione, kto i dlaczego go napisał, byłam w stanie przymknąć oko na ten najnudniejszy fragment.

Wielki plus, że nie ma tyle peanów na temat Ani, jak w pierwszej części.

Szkoda, że zakończenie zostało otwarte, trzeba snuć domysły co mogło się wydarzyć.

Będę chciała przeczytać 1 i 2 część.

Bardzo chętnie przeczytałabym kolejną część książki żeby dowiedzieć jak się potoczyła ta historia dalej.

Przez pierwsze 150 stron chciałam wystawić ocenę 4.5, strasznie się ciągnęło, nie było dynamiki.

Opis całej rozgrywki pokera, strasznie rozwleczony, ale w momencie kiedy w podziękowaniach zostało wyjaśnione, kto i dlaczego go napisał, byłam w stanie przymknąć oko na ten najnudniejszy fragment.

Wielki plus, że nie ma tyle peanów na temat Ani, jak w pierwszej...

Książka „Rachunek nieprawdopodobieństwa tom 2” Elżbiety Sidorowicz zabiera nas do czwartego tomu cyklu „Okruchy gorzkiej czekolady”.
Paweł Jeż, matematyk pracujący w liceum plastycznym w Warszawie i jego skomplikowane życie opowiedziane z jego perspektywy.
Kontynuacja wydarzeń od ferii zimowych do końca roku szkolnego. Przed mężczyzną otwiera się wiele niewyjaśnionych spraw. Dowiaduje się kto załatwił mu pracę w liceum. Doznamy ogromnej straty.
Jak myślicie, czy padną słowa o dozgonnej miłości?
Fantastyczna historia o Ani i Pawle oraz wszystkich postaciach drugoplanowych.
Serdecznie polecam książki tej autorki.
To był przyjemnie spędzony czas.

Książka „Rachunek nieprawdopodobieństwa tom 2” Elżbiety Sidorowicz zabiera nas do czwartego tomu cyklu „Okruchy gorzkiej czekolady”.
Paweł Jeż, matematyk pracujący w liceum plastycznym w Warszawie i jego skomplikowane życie opowiedziane z jego perspektywy.
Kontynuacja wydarzeń od ferii zimowych do końca roku szkolnego. Przed mężczyzną otwiera się wiele niewyjaśnionych...

Czy tylko mi ta książką średnio się podobała? Matko ileż tu było wodolejstwa, które ledwo zdzierżyłam. Chociaż i tak było lepiej z perspektywy Pana Jeża, niż Ani, bo przez nią nie przebrnęłam. Jak ktoś lubi rozwlekłe opisy i smętne wywody, to jak najbardziej polecam, ale jeśli lubisz szybką akcje i ciekawe dialogi, to radzę omijać tą serię szerokim łukiem. Myślę, że już nie sięgnę po nic, co wyjdzie spod pióra autorki.

Czy tylko mi ta książką średnio się podobała? Matko ileż tu było wodolejstwa, które ledwo zdzierżyłam. Chociaż i tak było lepiej z perspektywy Pana Jeża, niż Ani, bo przez nią nie przebrnęłam. Jak ktoś lubi rozwlekłe opisy i smętne wywody, to jak najbardziej polecam, ale jeśli lubisz szybką akcje i ciekawe dialogi, to radzę omijać tą serię szerokim łukiem. Myślę, że już nie...

W Rachunku nieprawdopodobieństwa poznajemy Pawła Jeża. Genialnego matematyka ale wrażliwego, samotnego i że smutną przeszłością człowieka. W tej części dowiadujemy się czemu Paweł został zdegradowany do roli nauczyciela w liceum plastycznym oraz jak zakochuje się, pomaga oraz dba o Anię.

Książka napisana w formie pamiętnika z perspektywy bohatera. Jest dopełnieniem drugiego tomu: Serce na wietrze. Emocje i uczucia wypływają z każdej strony.

Polecam bardzo, dla mnie ciut lepsza niż pierwszy i drugi tom.

W Rachunku nieprawdopodobieństwa poznajemy Pawła Jeża. Genialnego matematyka ale wrażliwego, samotnego i że smutną przeszłością człowieka. W tej części dowiadujemy się czemu Paweł został zdegradowany do roli nauczyciela w liceum plastycznym oraz jak zakochuje się, pomaga oraz dba o Anię.

Książka napisana w formie pamiętnika z perspektywy bohatera. Jest dopełnieniem...

Cudowna i wzruszająca seria! Po książkę sięgnęłam chcąc ocenić czy będzie odpowiednia dla nastoletniej córki. Lektura mnie pochłonęła, błyskawicznie porwała do świata bohaterów. Spędziłam piękny tydzień z czterema tomami powieści. Myślę, że książka nie tylko zachwyci nastolatki, ale również dostarczy wiele emocji nieco starszej kobiecej "młodzieży" :). Mam nadzieję, że pojawi się kolejny tom!

Cudowna i wzruszająca seria! Po książkę sięgnęłam chcąc ocenić czy będzie odpowiednia dla nastoletniej córki. Lektura mnie pochłonęła, błyskawicznie porwała do świata bohaterów. Spędziłam piękny tydzień z czterema tomami powieści. Myślę, że książka nie tylko zachwyci nastolatki, ale również dostarczy wiele emocji nieco starszej kobiecej "młodzieży" :). Mam nadzieję,...

Elżbieta Sidorowicz „Okruchy gorzkiej czekolady. Rachunek nieprawdopodobieństwa”

Zakazana miłość

Ania straciła rodziców w wieku siedemnastu lat, od tego momentu mieszka sama w dużym domu. Licealistka jest chlubą szkoły plastycznej, posiada niezwykły talent. Nowy nauczyciel matematyki Paweł Jeż jest postrachem wśród uczniów, nie szczędzi nikogo. Dziewczyna nie jest orłem z tej dziedziny i boi się mężczyzny. W pewnym momencie ich znajomość nie ogranicza się do zwykłego "dzień dobry".

Poruszająca powieść o uczuciu z perspektywy  dwudziestodziewięcioletniego nauczyciela do swojej uczennicy. Poprzednie części to „Morze ciemności” i „Serce na wietrze”. Książki „Rachunek nieprawdopodobieństwa” są napisane w formie dziennika. Przemyślenia i wszystkie zdarzenia z życia nauczyciela są intrygujące. To człowiek z bolesną przeszłością, samotny.

„Stałem na środku kuchni z filiżanką herbaty i z talerzykiem z ciastem w dłoniach, kompletnie nie miałem pojęcia, co powiedzieć, czułem, że mam głupi wyraz twarzy i wiedziałem z całą pewnością, że się w niej zakochałem. To była ta lawina, która zeszła z mego serca kilka godzin temu, to było to, co mądry Waltari nazwał trzęsieniem ziemi, to była absolutna, niczym niezmącona pewność. Nigdy jeszcze nie przeżyłem nic podobnego.”

„Byłem zupełnie sam i moje serce podnosiło się po raz kolejny.”

Od pierwszej strony czuć te emocje i artystyczną, wrażliwą duszę. Polecam 👍

Elżbieta Sidorowicz „Okruchy gorzkiej czekolady. Rachunek nieprawdopodobieństwa”

Zakazana miłość

Ania straciła rodziców w wieku siedemnastu lat, od tego momentu mieszka sama w dużym domu. Licealistka jest chlubą szkoły plastycznej, posiada niezwykły talent. Nowy nauczyciel matematyki Paweł Jeż jest postrachem wśród uczniów, nie szczędzi nikogo. Dziewczyna nie jest orłem...

"W książce dużo się dzieje. Mam wrażenie, że druga część jest bardziej emocjonalna. Poznajemy dalsze losy Pawła, jego przyjaciół i współpracowników. W chwili kiedy Paweł myśli, że mu się wszystko w życiu ułożyło, że wrócił na właściwe tory. Ma przecież dwa etaty, w szkole i banku. Znalazł miłość życia (chociaż nadal tylko jednostronną). Przeszłość dogania Pawła i znowu zaczyna się wszystko walić. Jednak mając takich wspaniałych ludzi obok siebie jakich ma Paweł. Żadna przeszkoda im nie groźna. Przyjaciele i rodzina łącza siły by wspólnie pomóc Jeżowi. Książka ukazuje, że przy drobnej pomocy po każdym upadku można się podnieść. Po każdej burzy wychodzi słońce (..)"

Link:
https://e-polacyniegesi.blogspot.com/2021/10/recenzja-elzbieta-sidorowicz-okruchy.html

"W książce dużo się dzieje. Mam wrażenie, że druga część jest bardziej emocjonalna. Poznajemy dalsze losy Pawła, jego przyjaciół i współpracowników. W chwili kiedy Paweł myśli, że mu się wszystko w życiu ułożyło, że wrócił na właściwe tory. Ma przecież dwa etaty, w szkole i banku. Znalazł miłość życia (chociaż nadal tylko jednostronną). Przeszłość dogania Pawła i znowu...

Dzień dobry! Jaki był Wasz ulubiony przedmiot w szkole? Ja uwielbiałam plastykę, bo rysowanie nigdy nie stanowiło dla mnie żadnego problemu. Do tej pory przechowuje w szafie wszystkie moje dzieła Niektórych lepiej nie pokazywać szerszej publicznością, ale znajdą się takie, które ucieszą oko potencjalnego widza.

Zapraszam Was na recenzję ostatniego tomu z cyklu "Okruchy gorzkiej czekolady" autorstwa Elżbiety Sidorowicz.
"Rachunek prawdopodobieństwa/2" to ciąg dalszy losów genialnego matematyka Pawła Jeża, który chcąc nie chcąc zakochał się we własnej uczennicy.
W pierwszym tomie pojawiło się bardzo dużo wątków, z racji tego relacja między Pawłem a Anią w tej części nieco zeszła na boczny tor. Dlatego, przez kilka kolejnych stron książki, ciężko było stwierdzić jednoznacznie jak to wszystko, co miało miejsce w życiu naszych bohaterów, dla nich się skończy.
Autorka do samego końca trzyma nas w napięciu i niewiedzy. Ania w najmniejszym stopniu nie zdradza swojego zainteresowania względem nauczyciela, który aż usycha do niej z miłości. Paweł wciąż ma nadzieję, że po maturze Ani, mogli będą żyć razem, jeżeli ona odwzajemni jego uczucia. Wszystko jednak z czasem się komplikuje i nic nie idzie po myśli naszych bohaterów.

Pod koniec drugiego tomu czeka na nas ogromna niespodzianka, ponieważ po części dowiadujemy się, co czuła Ania do Pawła Jeża od pierwszego ich spotkania. Poświęcone jej kilka stron odpowiedzą nam, na nurtuje nas pytania, "Czy uczennica odwzajemni uczucia nauczyciela?". Nie mogę powiedzieć Wam czy było "Tak", czy "Nie" ale zakończenie cyklu "Okruchy gorzkiej czekolady" było naprawdę zaskakujące i bardzo trudne do zaakceptowania.
Moja ocena 9/10, oby dwie części "Rachunku prawdopodobieństwa" są bardzo życiowe i naturalne. Nic nie zostało tutaj upiększane do granic możliwości. Paweł Jeż mimo tego, że jest bardzo inteligentny i przystojnym mężczyzną, popełnia błędy jak każdy człowiek. Każda jego decyzja niesie za sobą konsekwencje dla jego niedalekiej przyszłości. Dlatego wszystko, to co spisał w swoim dzienniku, wywoła w nas z pewnością rozmaite emocje. Od refleksji, po śmiech i niedowierzanie, a jednak takie bywa życie, kiedy ściągnie przysłowiową maskę, którą nosimy często na co dzień. Polecam Wam cykl "Okruchy gorzkiej czekolady" z całego serca! Uwierzcie mi, że historia Pawła Jeża nie raz Was zaskoczy.

Dziękuję za egzemplarz Wydawnictwa Videograf SA

Dzień dobry! Jaki był Wasz ulubiony przedmiot w szkole? Ja uwielbiałam plastykę, bo rysowanie nigdy nie stanowiło dla mnie żadnego problemu. Do tej pory przechowuje w szafie wszystkie moje dzieła Niektórych lepiej nie pokazywać szerszej publicznością, ale znajdą się takie, które ucieszą oko potencjalnego widza.

Zapraszam Was na recenzję ostatniego tomu z cyklu "Okruchy...