Gdybym miała uczciwie oceniać dałabym ocenę 6. Podwyższyłam z sentymentu do części pierwszej. W przypadku tej serii doskonale sprawdza się powiedzenie "co za dużo to niezdrowo". I to, co zachwyciło mnie w części pierwszej czyli cudowny, poetycki język, w tej nużyło mnie ogromnie. Za dużo tego było. Kilkustronicowe opisy przejażdżki na koniu za pierwszym razem zachwycają, potem jednak nie są potrzebne. Ciągłe filozoficzne wręcz przemyślenia o wszystkich i o wszystkim. Wydumany język rozmów. Tego było aż nadto. Miałam wrażenie, że autorka koniecznie chce się popisać swoją erudycją. Nic nie wnoszące opisy, zupełnie bezsensowny wątek grupy młodzieżowej "Dworzec" sprawiały, że akcja co chwilę "siadała". Spokojnie można by wyrzucić połowę książki, a nic nie straciłaby (a wręcz zyskała) w odbiorze. Dodatkowo denerwowała mnie kreacja głównej bohaterki. Piękna, mądra, uzdolniona, honorowa, szczera i co tam jeszcze. Niemal każdy się w niej kocha albo co najmniej ją skrycie podziwia, chodzący ideał. Cud, miód i rzyganie tęczą. Błagam! Nie ma takich ludzi. Lubię postacie niejednoznaczne, lubię wyjście poza schemat, a tego tutaj nie dostałam. Tak samo postać Pawła Jeża - mroczny, tajemniczy, oczywiście mega przystojny, ociekający testosteronem, niezwykle inteligentny, umie i wie wszystko - od matematyki, przez poezję i malarstwo, do naprawy auta. Nawet jak się wścieka to seksownie. Ble, ble, ble. Szkoda. Mam poczucie, że potencjał tej książki nie został wykorzystany.

Gdybym miała uczciwie oceniać dałabym ocenę 6. Podwyższyłam z sentymentu do części pierwszej. W przypadku tej serii doskonale sprawdza się powiedzenie "co za dużo to niezdrowo". I to, co zachwyciło mnie w części pierwszej czyli cudowny, poetycki język, w tej nużyło mnie ogromnie. Za dużo tego było. Kilkustronicowe opisy przejażdżki na koniu za pierwszym razem zachwycają,...

Niezwykła książka i nie tylko dla młodzieży.
Jest pełna na wpół filozoficznych rozważań na różne tematy. Dla mnie były one wielką wartością książki.
Dowiedziałam się dużo ciekawych rzeczy o malarstwie, poezji, o koniach. Autorka jest bowiem malarką i zapaloną koniarą.
W tej części cyklu bohaterka panuje już nad swoim życiem, ale jej równowaga jest wciąż chwiejna.
Podziwiałam tę silną, dzielną dziewczynę, jej odwagę, determinację i otwartość na ludzi.
Gdyby wszystkie książki dla młodzieży były tak dobre, tak mądre!

PS
Droga Autorko, za dużo tego alkoholu w książce dla młodzieży.
Pełna szklanka czystej wódki wypita duszkiem ma być sprawdzonym lekiem na rozpacz i ból? No, tu już Pani przesadziła!
I za ten alkohol, który pojawia się non stop – obniżam ocenę książki.

PPS
Wątek z „Dworcem” moim zdaniem niepotrzebny. Nie wniósł nic dobrego, wręcz przeciwnie. Bez tego nieszczęsnego „Dworca” książka nie byłaby taką cegłą.

Niezwykła książka i nie tylko dla młodzieży.
Jest pełna na wpół filozoficznych rozważań na różne tematy. Dla mnie były one wielką wartością książki.
Dowiedziałam się dużo ciekawych rzeczy o malarstwie, poezji, o koniach. Autorka jest bowiem malarką i zapaloną koniarą.
W tej części cyklu bohaterka panuje już nad swoim życiem, ale jej równowaga jest wciąż...

O ile pierwszy tom tej młodzieżowej serii polecałam również dorosłym, bo wiele osób odnajdzie się w sytuacji nagłej utraty bliskich, o tyle drugi tom –„Serce na wietrze” jest już naprawdę skierowany do młodego czytelnika albo jego rodziców, aby lepiej zrozumieli swoje dzieci. Wprawdzie styl autorki nadal jest bardzo plastyczny, ale akcji brak tej intensywnosci i tempa akcji, jak w tomie I. Ten tom liczy sobie 739 (!) stron, czyli o 224 strony więcej niż poprzedni, dramatyzmu tu niewiele, za to wiele wewnętrznych rozmyślań Ani, nie tylko o jej własnych uczuciach, ale i o jej nowych przyjaciołach. Skutek był taki, że im dalej czytałam, tym więcej stron przelatywałam oczyma, bo mnie te rozmyślania zwyczajnie nudziły. Fabuła przewidywalna do bólu i choć autorka pozostawiła tzw. otwarte zakończenie, to jednak już na początku domyśliłam się końcowych uczuć bohaterki i nie pomyliłam się. Autorka przemyca tu wprawdzie kilka ważnych dla dorastającej młodzieży tematów, ale zainteresują one tylko tę grupę wiekową czytelników, bądź ich rodziców. O ile na początku więcej jeszcze było humoru, bo Ania walczyła z trudami życia w niewykończonym domu i zaczynała pracować, bo trudno z renty po rodzicach ten dom utrzymać i wykończyć, o tyle pod koniec wiało nudą. Podejrzewam, że następne dwa tomy opisują ten sam okres jej życia z punktu widzenia nowego nauczyciela, który przyszedł do jej maturalnej klasy, ale naprawdę nie wiem, czy po nie sięgnę.
O ile pierwszy tom oceniłam na 10 gwiazdek, to tutaj przez te okropnie długie wewnętrzne dialogi nie mogę dać więcej niż sześć.

O ile pierwszy tom tej młodzieżowej serii polecałam również dorosłym, bo wiele osób odnajdzie się w sytuacji nagłej utraty bliskich, o tyle drugi tom –„Serce na wietrze” jest już naprawdę skierowany do młodego czytelnika albo jego rodziców, aby lepiej zrozumieli swoje dzieci. Wprawdzie styl autorki nadal jest bardzo plastyczny, ale akcji brak tej intensywnosci i tempa...

Książka „Serce na wietrze” Elżbiety Sidorowicz zabiera nas do drugiego tomu cyklu „Okruchy gorzkiej czekolady”.
Poznajemy dalsze losy osieroconej Ani, licealistki jednej z plastycznych szkół średnich w Warszawie. Dziewczyna myślała, że pokonała już najgorsze, jednak początek nowego roku przynosi zmianę matematyka. To przystojny mężczyzna, wymagający, jednak jego charakter jest okropny, a dziewczyna jest nim przerażona. Licealiści nazywają go potworem, zaś Ania po pewnym czasie Jeżozwierzem. Dodatkowo jej najlepsza przyjaciółka Pola wyjeżdża do Londynu, dużo osób chciało przeszkodzić temu wyjazdowi. Pewnego dnia matematyk udziela Ani pomocy. Od tego momentu Potwór staje się mniej przerażający.
Przez przypadek Ania poznaje Gutka i tak trafia do grupy Dworzec skupiającej młodych artystów. To otwiera nowy rozdział w życiu dziewczyny.
W życiu Ani zajdzie dużo zmian nie tylko uczuciowych, przede wszystkim będzie odwiedzała stadninę koni.
Serdecznie polecam.

Książka „Serce na wietrze” Elżbiety Sidorowicz zabiera nas do drugiego tomu cyklu „Okruchy gorzkiej czekolady”.
Poznajemy dalsze losy osieroconej Ani, licealistki jednej z plastycznych szkół średnich w Warszawie. Dziewczyna myślała, że pokonała już najgorsze, jednak początek nowego roku przynosi zmianę matematyka. To przystojny mężczyzna, wymagający, jednak jego charakter...

W tym tomie poznajemy dwudziestodziewięcioletniego Pawła Jeża, wybitnego matematyka, który w zastępstwie zostaje nauczycielem matematyki w liceum Ani. Głównym wątkiem powieści jest zakazana miłość między uczennicą a nauczycielem.

Polecam, choć ilość stron może zniechęcić do sięgnięcia po nią jest to świetna historia.

W tym tomie poznajemy dwudziestodziewięcioletniego Pawła Jeża, wybitnego matematyka, który w zastępstwie zostaje nauczycielem matematyki w liceum Ani. Głównym wątkiem powieści jest zakazana miłość między uczennicą a nauczycielem.

Polecam, choć ilość stron może zniechęcić do sięgnięcia po nią jest to świetna historia.

Dla Ani ostatni rok był bardzo trudny, kiedy dziewczyna myśli, że wszystkie idzie w dobrym kierunku jej przyjaciółka wyjeżdża do Londynu, a nowy nauczyciel matematyki Paweł Jeż nazywany "Potworem" wzbudza w niej przerażenie. W trudnych okolicznościach Ania otrzymuje pomoc właśnie od Jeża. Jaką przeszłość skrywa Paweł? Czy pomiędzy Anią a Pawłem możliwe jest coś więcej niż relacja nauczyciel - uczennica?

"Serce na wietrze" jest drugim tomem serii #okruchygorzkiejczekolady i jednocześnie kontynuacją książki "Morze ciemności". Autorka ma przyjemny i lekki język, co sprawia, że książkę czyta się bardzo dobrze, chociaż przyznaje, że przeczytanie tej książki zajęło mi około tygodnia, dawkowałam sobie emocje wychodzące z tej książki, a drugą przyczyną jest to, że książka jest obszerna, "Serce na wietrze" liczy ponad 700 stron. Bardzo poruszyły i zaciekawiły mnie losy Ani - młodej dziewczyny, która w skutek traumatycznych wydarzeń musiała bardzo szybko dorosnąć, dlatego nie było innej opcji jak sięgnąć po tą książce, by dowiedzieć się jak dalej potoczyło się jej życie. Ania spełnia się w sferze artystycznej, prze do przodu i nie poddaje się mimo ciągłych kłód rzucanych jej pod nogi i przyznaje, że miło było obserwować jak Ania dojrzewała na oczach czytelnika. W jej liceum zostaje przyjęty nowy nauczyciel matematyki - Paweł Jeż, który nie zostaje zbyt entuzjastycznie przyjęty przez młodzież, jednak Ania jest nim zauroczona. Bardzo podobało mi się nakreślenie przez autorkę relacji pomiędzy Anią a Pawłem, wywiązała się pomiędzy nimi pewna nić porozumienia, podsycana szeregiem emocji, które wylewają się ze stron tej powieści. Mężczyzna starał się we wszystkim wspierać dziewczynę, czym bardzo zaplusował w moich oczach. Autorka postanowiła na takie zakończenie, które niesamowicie nurtuje i z pewnością zmusza czytelnika do zastanowienia się nad życiem. Poraz kolejny autorka pozytywnie mnie zaskoczyła. Moja ocena to 8/10.

Dla Ani ostatni rok był bardzo trudny, kiedy dziewczyna myśli, że wszystkie idzie w dobrym kierunku jej przyjaciółka wyjeżdża do Londynu, a nowy nauczyciel matematyki Paweł Jeż nazywany "Potworem" wzbudza w niej przerażenie. W trudnych okolicznościach Ania otrzymuje pomoc właśnie od Jeża. Jaką przeszłość skrywa Paweł? Czy pomiędzy Anią a Pawłem możliwe jest coś więcej niż...

Druga część "Okruchy Gorzkiej Czekolady"kontynuacji powieści zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenia,czaruje słowem pisarka i to przepięknie,prostym,z lekkością pióra języka pisarka przekazała mi przejmującą,wartościową historię opowiada o dalszych losach opowieść o Ani uczącej się w liceum plastycznym bardzo utalentowana plastycznie dziewczyna,przychodzi do jej klasy nowy nauczyciel przystojny,a bardzo wymagający i surowy uczniowie nazwali go potworem.
Ania zamieszkuje w Warszawie w mieszkaniu,który zaprojektował jej tata,co zginął w tragicznym wypadku samochodowym razem z jej mamą.
Dziewczyna powoli dochodzi po stracie swoich kochających rodziców.
Cieszy się tym bardziej,że ma prąd i światło we własnym domu.
Pewnego dnia poznaje Gutka i tak trafia do grupy Dworzec zrzeszających młodych,utalentowanych,zdolnych artystów.Pojawia się niespodziewanie Michał chłopak zainteresowany jest Anią,zakochany w niej,lecz ona nie potrafi się zakochać,obawę ma przed tym i się bardzo boi.
Emocji nie brakowało,zaskakiwała mnie od początku z każdą stroną czytanej książki byłam ciekawa,intrygowała mnie książka jak potoczą się losy głównej bohaterki mojej Ani,dopingowałam jej,żeby szczęście zaznała w swym życiu,była kochana,postać Ani ciepła,urocza i ładna,wyraziści i charyzmatyczni były postacie.
Zachwyciła i trafiła w me serce głęboko powieść obyczajowa,wzruszeń dała mi mnóstwo,zapadła w pamięć,przepadłam z tą książką.
Pochłonięta książka w 3 godziny jak mnie się bardzo spodobała wzruszyła,wciągnęła mnie po prostu warta przeczytania książka.
Odprężyłam się przy tej powieści cudnej,wzruszającej.

Druga część "Okruchy Gorzkiej Czekolady"kontynuacji powieści zrobiła na mnie bardzo dobre wrażenia,czaruje słowem pisarka i to przepięknie,prostym,z lekkością pióra języka pisarka przekazała mi przejmującą,wartościową historię opowiada o dalszych losach opowieść o Ani uczącej się w liceum plastycznym bardzo utalentowana plastycznie dziewczyna,przychodzi do jej klasy nowy...

,, (...) Masz piękne, głębokie serce, potrafiące kochać, wiem to na pewno. (...) Przecież nie można kazać sercu kochać. To przychodzi samo. I być może jeszcze do ciebie przyjdzie”.

Witajcie kochani. Dziś przychodzę do Was z recenzją książki ,,Serce na wietrze”. Jest to drugi tom cyklu ,,Okruchy gorzkiej czekolady”.

Ania Kielanowicz jest uczennicą klasy maturalnej w liceum plastycznym. Nastolatka pomimo młodego wieku posiada ogromny bagaż doświadczeń. Po tragicznej śmierci rodziców Ani jej życie tak się potoczyło, że zmuszona była szybciej dorosnąć. Pomimo to nie rezygnuje z realizacji swoich pasji. W klasie Ani pracę rozpoczyna nowy nauczyciel matematyki Paweł Jeż. Przez uczniów został określony mianem ,,potwora”. Mężczyzna sieje postrach w klasie. Jednak z czasem niespodziewanie Ania odkrywa prawdziwe oblicze nowego matematyka, który okazuje się wcale nie być taki zły.

Z czasem w życiu Ani pojawiają się kolejne problemy takie jak wyjazd przyjaciółki za granicę do Londynu. Od tego momentu przyjaciółki niestety oddalają się od siebie. W dodatku w życiu Ani pojawia się Michał, na którego uczucia Ania nie potrafi się otworzyć. Informuje chłopaka, że w chwili obecnej jest w stanie zaoferować mu jedynie przyjaźń.

Bardzo emocjonalna i poruszająca powieść. Autorka poprzez losy Ani przedstawia młodzieńcze rozterki, problemy życia codziennego, uczucia zarówno nastolatków jak i osób dorosłych. Bardzo ciekawy pomysł na fabułę. Świetnie wykreowani bohaterowie. Styl pisania autorki bardzo mi się podoba. ,,Serce na wietrze” to powieść, która bardzo mnie wciągnęła. Autorka intryguje i zaskakuje czytelnika. Zakończenie tego tomu pozostawiło w mojej głowie bardzo wiele pytań. Ta powieść zostanie w mojej pamięci na długo. Polecam! Dziękuję autorce oraz wydawnictwu Zysk i S-ka za zaufanie oraz egzemplarz do recenzji.

,, (...) Masz piękne, głębokie serce, potrafiące kochać, wiem to na pewno. (...) Przecież nie można kazać sercu kochać. To przychodzi samo. I być może jeszcze do ciebie przyjdzie”.

Witajcie kochani. Dziś przychodzę do Was z recenzją książki ,,Serce na wietrze”. Jest to drugi tom cyklu ,,Okruchy gorzkiej czekolady”.

Ania Kielanowicz jest uczennicą klasy maturalnej w liceum...

Druga część niesamowitej historii, od której nie można się oderwać . Ania , Michał , Jeżozwierz … trudna relacja, przyjaźń, milosc . Emocje ogromne. 700 stron lektury na bardzo wysokim poziomie. Bardzo interesująco stworzeni też bohaterowie poboczni - członkowie Dworca 100, pan Leszek i cała reszta. I zakończenie, które niczego nie wyjaśnia , a zachęca po natychmiastowe sięgniecie po część trzecią.
Jedyna rzecz, która mnie trochę przeraża to ilość wypijanego alkoholu i wypalonych papierosów i skrętów . Ale może tak już jest z artystami , bez różnicy czy są to licealiści , czy studenci. Polecam gorąco

Druga część niesamowitej historii, od której nie można się oderwać . Ania , Michał , Jeżozwierz … trudna relacja, przyjaźń, milosc . Emocje ogromne. 700 stron lektury na bardzo wysokim poziomie. Bardzo interesująco stworzeni też bohaterowie poboczni - członkowie Dworca 100, pan Leszek i cała reszta. I zakończenie, które niczego nie wyjaśnia , a zachęca po natychmiastowe...

Myślałam, że czytam pierwszy tom, a okazało się że nie... No trudno, rozpoczęcie historii w tym momencie też było ok (całą serię zaczęłam od Rachunku nieprawdopodobieństwa i chciałam zobaczyć historię ze str Ani).
Więc, fajne uzupełnienie niektórych motywów, spojrzenie z drugiej strony na "Potwora", parę rzeczy nabrało sensu. Przede wszystkim motyw z Dworcem.
Ale ogólnie momentami powiewało nudą i wewnętrzne rozkminy głównej bohaterki na temat przyrody, Boga, przemijania itp przekartkowywałam bez żalu.

Myślałam, że czytam pierwszy tom, a okazało się że nie... No trudno, rozpoczęcie historii w tym momencie też było ok (całą serię zaczęłam od Rachunku nieprawdopodobieństwa i chciałam zobaczyć historię ze str Ani).
Więc, fajne uzupełnienie niektórych motywów, spojrzenie z drugiej strony na "Potwora", parę rzeczy nabrało sensu. Przede wszystkim motyw z Dworcem.
Ale ogólnie...