Po przeczytaniu pierwszej części, szybko chciałam sięgnąć i po tą. Tutaj następuje rozczarowanie.
Mało ciekawa akcja, autor kręci się wokół sprawy, która wydarzyła się w pierwszej części. Mało rozwinięty temat wypadu chłopaków w Bieszczady.
Zakończenie zaskakuje szkoda, że nie tyczy się to całej książki.

Po przeczytaniu pierwszej części, szybko chciałam sięgnąć i po tą. Tutaj następuje rozczarowanie.
Mało ciekawa akcja, autor kręci się wokół sprawy, która wydarzyła się w pierwszej części. Mało rozwinięty temat wypadu chłopaków w Bieszczady.
Zakończenie zaskakuje szkoda, że nie tyczy się to całej książki.

Kolejna część z niebanalnym, nieprzewidywalnym zakończeniem. Moss to dla mnie mistrz budowania napięcia i nieoczywistych zakończeń. Od połowy ksiązki myślałam, że znam jej zakończenie, lecz kolejny raz się rozczarowałam i to pozytywnie. Aż żal, że zostały tylko 2 tomu do końca. Polecam....

Kolejna część z niebanalnym, nieprzewidywalnym zakończeniem. Moss to dla mnie mistrz budowania napięcia i nieoczywistych zakończeń. Od połowy ksiązki myślałam, że znam jej zakończenie, lecz kolejny raz się rozczarowałam i to pozytywnie. Aż żal, że zostały tylko 2 tomu do końca. Polecam....

Być może powinnam zacząć od tomu 1, a nie od środka serii, ale czasu już nie cofnę więc mówi się trudno i czyta dalej :D

Generalnie książka była dobra, chociaż spodziewałam się czegoś lepszego. Zabrakło mi takiej prawdziwości w bohaterach i relacjach między nimi. Akcji niby było sporo, więc powinna trzymać w napięciu, a ja tego w ogóle nie odczułam. Zakończenie też moim zdaniem nie było jakoś super dobre.

Być może powinnam zacząć od tomu 1, a nie od środka serii, ale czasu już nie cofnę więc mówi się trudno i czyta dalej :D

Generalnie książka była dobra, chociaż spodziewałam się czegoś lepszego. Zabrakło mi takiej prawdziwości w bohaterach i relacjach między nimi. Akcji niby było sporo, więc powinna trzymać w napięciu, a ja tego w ogóle nie odczułam. Zakończenie też moim...

Pierwsza część napawała mnie swego rodzaju optymizmem, że odkryłem autora, który pisze w sposób ciekawy, a dodatkowo porusza tematy mnie interesujące. Im jednak dalej w las...tym drzew mniej. Poziom każdej kolejnej części spada. Z tą męczyłem się długo, mimo że normalnie powinna ona zająć góra 2-3 swobodnego czytania. Poziom absurdu, zagmatwania czy też tego, w jaki zachowują się nastolatkowie sięga absurdu. Postaci papierowe. Dialogi i opisywane sytuacje infantylne. Mam wrażenie, że autor chciał wpleść do książki jak najwięcej nieprawdopodobnych wątków, tworząc jakieś dziwne i nie do końca jasne zbiegi okoliczności - tu zabójstwo, tu zamach, tam ciężka choroba, tutaj coming out...i to wszystko na 300 stronach

Pierwsza część napawała mnie swego rodzaju optymizmem, że odkryłem autora, który pisze w sposób ciekawy, a dodatkowo porusza tematy mnie interesujące. Im jednak dalej w las...tym drzew mniej. Poziom każdej kolejnej części spada. Z tą męczyłem się długo, mimo że normalnie powinna ona zająć góra 2-3 swobodnego czytania. Poziom absurdu, zagmatwania czy też tego, w jaki...

Ponownie wracamy do Liceum Freuda, w którym uczniowie z poprzedniej części muszą się zmierzyć z konsekwencjami swoich czynów. Każdy z nich próbuje żyć normalnie, chociaż nie będzie to najłatwiejsze, z powodu tajemniczego emaila, w którym nadawca zagroził, że zdradzi wszystkim ich mroczny sekret. W tej części poznamy również Huberta, który po śmierci Alana zastąpi go jako kapitana drużyny. Chłopak, aby zintegrować grupę i nawiązać bliższy z nią kontakt, organizuje wspólny wyjazd na obóz w Bieszczady. Nastolatkowie nie wiedzą, że to będzie dla nich prawdziwy obóz przetrwania, na śmierć i życie.
.
Pierwszą część zdecydowanie bije tę na głowę, czytałam ją dosłownie z wypiekami na twarzy. Byłam zafascynowana stworzoną historią, może dlatego, że uwielbiam powieści o nastolatkach i ich problemach. Niestety, ale tutaj coś mi nie zagrało, było za dużo kombinowania, chociażby biorąc pod uwagę wyjazd nastolatków w Bieszczady, trochę oderwany od rzeczywistości. Chociaż, czytało mi się ją dobrze to uważam, że fabuła została za bardzo naciągnięta i przekombinowana w pewnych momentach. Mnożenie się problemów głównych bohaterów może doprowadzić o lekki zawrót głowy czytelnika.
.
Chociaż tutaj coś mi nie pyknęło, to nadal uwielbiam książki autora, są mroczne, przestawiają wiele trudnych tematów, które przeważnie są tematami tabu. Marcel przełamuje te granice, pisząc swoje powieści. W tej serii przemawia on głosem nastolatków, zmagających się z problemami, którzy potrzebują pomocy. Ta część w dużej mierze nawiązuje do wydarzeń z poprzedniego tomu więc, aby być na bieżąco należy czytać je po kolei.

Ponownie wracamy do Liceum Freuda, w którym uczniowie z poprzedniej części muszą się zmierzyć z konsekwencjami swoich czynów. Każdy z nich próbuje żyć normalnie, chociaż nie będzie to najłatwiejsze, z powodu tajemniczego emaila, w którym nadawca zagroził, że zdradzi wszystkim ich mroczny sekret. W tej części poznamy również Huberta, który po śmierci Alana zastąpi go jako...

Po śmierci Alana, kapitana drużyny siatkówki z liceum Freuda, zawodnicy nie czują się tak jak wcześniej. Drużyna nie potrafi funkcjonować jak wcześniej, więc nowy kapitan, Hubert postanawia zabrać kilku kolegów z drużyny na kilkudniowy obóz w Bieszczady. Niestety nie wszystko idzie tak jak powinno, a zwykły integracyjny wyjazd zmienia się w walkę o przetrwanie. Tymczasem Marta i jej przyjaciele nieustannie dostają pogróżki o wyjawieniu tajemnicy z nocy, kiedy zginęli Alan i Otylia. Albo oni wyjawią prawdę albo ktoś zrobi to za nich...

Książki Marcela Mossa czyta się bardzo szybko, napisane są w taki sposób, że nie sposób się od nich oderwać. Artur wiedzie czytelnika za nos, naprowadzając go na różne rozwiązania, efekt końcowy jest zupełnie inny, niż byśmy przypuszczali. W zakończeniu dostajemy od autora takiego pstryczka w nos i totalne zaskoczenie. Z jednej strony bardzo podoba mi się takie prowadzenie fabuły i zakończenie jej w zupełnie inny sposób niż byśmy tego oczekiwali lub byśmy przypuszczali. Natomiast z drugiej strony zawsze liczę na coś więcej. Czuję taki lekki niedosyt. Jednak książka jako całość bardzo mi się podobała. Na końcu tej części mamy nawiązanie do zamachu, który ma miejsce w drugim tomie. Moim zdaniem powinna być zmieniona kolejność - po tej książce powinna być ta o zamachu na szkołę.

Po śmierci Alana, kapitana drużyny siatkówki z liceum Freuda, zawodnicy nie czują się tak jak wcześniej. Drużyna nie potrafi funkcjonować jak wcześniej, więc nowy kapitan, Hubert postanawia zabrać kilku kolegów z drużyny na kilkudniowy obóz w Bieszczady. Niestety nie wszystko idzie tak jak powinno, a zwykły integracyjny wyjazd zmienia się w walkę o przetrwanie. Tymczasem...

#niewiesznic to kontynuacja historii bohaterów z Liceum Freuda

Marcel Moss to autor, który nie boi się poruszać trudnych tematów, które często są tabu... ale są bardzo aktualne...

Niestety teraz dzieciaki, młodzież ale nie tylko zmagają się z codziennym trudem funkcjonowania w świecie hejtu, wyśmiewania, zawiści, oceniania, rywalizacji, szantażem, manipulacją, dostosowywaniem się aby być w grupie...

jak często zakładane są maski w gronie znajomych, rodziny bo istnieje obawa czy zrozumieją, czy zaakceptują, czy nie odwrócą się...
Za naszych czasów szkolnych też różnie się działo, ale czy aż w takiej skali jak teraz... nie sądzę...

Poza poruszonymi tematami w poprzedniej części, w tej pojawia się kolejny to tożsamość płciowa jest to najbardziej szokujący jak do tej pory wątek...

Poznajemy dalsze losy bohaterów i wyjaśniają się pewne rzeczy, ale czy wszystkie 🤔🤔🤔
Nie, na szczęście nie 😁 na końcu pojawia się zdanie CIĄG DALSZY NASTĄPI... Będzie kolejna część. Nie ukrywam jestem bardzo ciekawa jak to się potoczy dalej...

Nie chce zdradzać zbyt wiele żeby nie wymsknęło mi się coś co zepsuje przygodę z tą książką 😄

Przeczytajcie bo naprawdę bardzo warto 🔥🔥🔥

#niewiesznic to kontynuacja historii bohaterów z Liceum Freuda

Marcel Moss to autor, który nie boi się poruszać trudnych tematów, które często są tabu... ale są bardzo aktualne...

Niestety teraz dzieciaki, młodzież ale nie tylko zmagają się z codziennym trudem funkcjonowania w świecie hejtu, wyśmiewania, zawiści, oceniania, rywalizacji, szantażem, manipulacją,...

Gdyby Trudne Sprawy były książką, podpisałyby kontrakt z panem Mossem. Serio, ale poziom absurdu w tej książce przypomina mi te wszystkie horrory klasy B, które kiedyś namiętnie oglądałam - to jest okropnie wciągające, ale jednoczenie głupio się przyznać, że się podobało. Trochę się pogubiłam w tej książce, bo nagle zaczęła nawiązywać do wcześniejszych, chyba też niekoniecznie związanych z tą serią, ale ciężko powiedzieć, bo żeby spamiętać wszystkich bohaterów, musiałabym zrobić wykres. Idealnie wpasowała się w moje aktualne potrzeby, odmóżdżacz jak znalazł, ewidentnie inspirowany fabułą: „grupa przyjaciół pojechała…” - i już wiem, czego się spodziewać.

Gdyby Trudne Sprawy były książką, podpisałyby kontrakt z panem Mossem. Serio, ale poziom absurdu w tej książce przypomina mi te wszystkie horrory klasy B, które kiedyś namiętnie oglądałam - to jest okropnie wciągające, ale jednoczenie głupio się przyznać, że się podobało. Trochę się pogubiłam w tej książce, bo nagle zaczęła nawiązywać do wcześniejszych, chyba też...

Po całkiem dobrej pierwszej części... Druga przyniosła rozczarowanie. Zgromadzenie na jednym metrze kwadratowym całej plejady psycholi, zwichrowanych nastolatków i przerysowanych dramatów (polowanie na ludzi, szantaż, przemoc psychiczna, urojenia i wysadzenie szkoły, rak) tracą absurdem i zamaskowaniem braku pomysłu na kontynuację historii. Psychopaci w sieci, psychopaci w lesie, psychopaci na warsztatach, psychopaci w szkole. Świat Mossa jest usłany w tej części psychopatami. Nie przekonuje mnie to zupełnie. Życie Kariny, jej ojca i drużyny Huberta można byłoby spokojnie zamknąć w oddzielnej historii. Tu nadmiar wszystkiego powoduje, że czytelnik tkwi w czymś tak nienaturalnym i naciąganym.... że zniechęca to do sięgnięcia po kolejny tom. Ze względu na wprowadzenie nowych motywów i bohaterów, zupełnie rozmyta została intryga i tajemnica Marty, Wiki, Sary, Niny i Kuby.
Ten tom raczej w pamięci na dłużej nie pozostanie.

Po całkiem dobrej pierwszej części... Druga przyniosła rozczarowanie. Zgromadzenie na jednym metrze kwadratowym całej plejady psycholi, zwichrowanych nastolatków i przerysowanych dramatów (polowanie na ludzi, szantaż, przemoc psychiczna, urojenia i wysadzenie szkoły, rak) tracą absurdem i zamaskowaniem braku pomysłu na kontynuację historii. Psychopaci w sieci, psychopaci w...

Jakieś mega mocne to nie było, ale ujdzie.

Jakieś mega mocne to nie było, ale ujdzie.