Wzruszająca!

Wzruszająca!

Skalny kwiat to opowieść o odważnych kobietach, które w czasie I wojny światowej pomagały włoskim żołnierzom w górach przynosząc im zaopatrzenie. Przynosiły broń, bandaże, wynosiły zwłoki poległych. Przynosiły także coś innego. Nadzieję, pokazywały hart ducha, pokazywały odwagę, honor, niezłomność. Swoją nienaganna postawą uratowały tysiące istnień. Zapomniane kiedyś- rząd Włoch obszedł się z nimi karygodnie odmawiając im zasług, wsparcia finansowego w tak trudnych czasach. Potem nie było lepiej. Co prawda w 1997 roku coś ruszyło, ale moim zdaniem dopiero Ilaria Tuti nadała bieg sprawie i odkrywa karty historii. Książka majac wymiar międzykontynentalny - pokaże tragarki w świetle należnej im chwały. Zwykli ludzie również chcą pamiętać i pamiętają o tych wydarzeniach.

Sięgając po tą książkę miałem zupełnie inne oczekiwania. Co się okazało ta historia wydarzyła się naprawdę. Owszem autorka w swoją opowieść wplotła trochę własnych pomysłów, ale cała reszta jest oparta na faktach, na prawdziwych wydarzeniach i na prawdziwych żywych postaciach.
Skalny kwiat oddaje hołd kobietom tragarkom, góralkom, kobietom prostym, ale o niezwyklej sile ducha. Przywykłe wspierać rodzinę w każdym momencie w szczególności w ciężkich niesprzyjających warunkach. To one co dzień, dzień w dzień rano zakładały kosze na plecy i wśród strzelców wyborowych wroga przemierzały skalne drogi, wzniesienia aby nieść pomoc. Leki, broń, jedzenie. Ruszają młode jeszcze dzieci , stare już babcie, starowinki - tylko one mogą pokonać te szczyty. Śnieg, głód, nędza, strach, a mimo to szły chcąc pomóc jak największej liczbie żołnierzy.
,,To Tragarki, które w piekle alpejskiego frontu dźwigają nie tylko życie ''.
Chwała i cześć Bohaterkom ! Ilaria Tuti nie pozwoliła aby historia o nich zapomniała.

Skalny kwiat to opowieść o odważnych kobietach, które w czasie I wojny światowej pomagały włoskim żołnierzom w górach przynosząc im zaopatrzenie. Przynosiły broń, bandaże, wynosiły zwłoki poległych. Przynosiły także coś innego. Nadzieję, pokazywały hart ducha, pokazywały odwagę, honor, niezłomność. Swoją nienaganna postawą uratowały tysiące istnień. Zapomniane kiedyś- rząd...

Nie do końca mój klimat, ale przebrnęłam.

Nie do końca mój klimat, ale przebrnęłam.

Alpy Karnickie. I wojna światowa. Front austriacko-włoski. I na długo zapomniane, a w Polsce nieznane, karnickie Tragarki, które odpowiedziały na apel usłyszany podczas mszy w kościele. Wspinając się na górskie szczyty, z ciężkimi koszami na plecach, niosą pomoc włoskim żołnierzom. Choć z prawdą przeplata się w książce fikcja, nic to nie ujmuje historii. Autorka, składając hołd Tragarkom i tym, którzy walczyli na karnickich szczytach, pragnie przywrócić im zasłużone miejsce w sercach Włochów. W swej powieści pokazuje, czym może być prawdziwe męstwo, bynajmniej nie tylko w męskim wydaniu. Polecam!

Alpy Karnickie. I wojna światowa. Front austriacko-włoski. I na długo zapomniane, a w Polsce nieznane, karnickie Tragarki, które odpowiedziały na apel usłyszany podczas mszy w kościele. Wspinając się na górskie szczyty, z ciężkimi koszami na plecach, niosą pomoc włoskim żołnierzom. Choć z prawdą przeplata się w książce fikcja, nic to nie ujmuje historii. Autorka, składając...

Akcja książki dzieje się w okresie I Wojny Światowej na terenie Włoch. Powieść przedstawia historię kobiet, które w tamtych czasach wielu mężczyzn uważało, że nadają się tylko do prowadzenia domu, ogródków i do wychowywania dzieci. Jednak to właśnie dzięki odwadze i zawziętości kobiet włoscy żołnierze mieli amunicję do walki, prowiant i leki. To one Tragarki pod obserwacją wrogów codziennie rano wyruszały w drogę w góry by dostarczyć transport. Później były również odpowiedzialne za znoszenie ofiar z gór, bo nikt inny tak jak one nie potrafił odnaleźć się w tych trudnych terenach.

Ile jest w stanie poświęcić kobieta? Czy słusznie jesteśmy uważane za słabą płeć? Czy Tragarki były doceniane za to, co robiły?

To moje drugie spotkanie z twórczością autorki. Tym razem Ilaria Tuti postanowiła oprzeć swoją powieść na historii i uważam, że to był strzał w dziesiątkę. Rewelacyjnie opisała wszystko, co się działo w tamtych czasach oraz to ile bólu, łez i cierpienia musiały znieść Tragarki, o których przyznam, że słyszałam pierwszy raz.

Już wiele książek przeczytałam o tematyce II Wojny Światowej, jednak to jest może moja druga, bądź trzecia, która porusza temat I Wojny Światowej. W dodatku nie jest to historia skupiona na miłości w trudnych czasach. Ta powieść ukazuje odwagę, poświęcenie i chęć walki kobiet, które każdego ranka były gotowe nieść pomoc swoim żołnierzom, mimo bólu, mimo ran i mimo zmęczenia.

Główną bohaterką jest Agata, bo to właśnie ona była odpowiedzialna za rozmowy z oficerami i generałami, to ona reprezentowała Tragarki. Po za pomaganiem żołnierzom ma na głowie również schorowanego ojca, którym również musi się zajmować. Mało tego pewnego dnia trafia na białego diabła, czyli strzelca wyborowego armii wroga, do którego oddaje strzał. Jednak męczą ją wyrzuty sumienia i postanawia udzielić mu pomocy i tak po śmierci ojca postanawia ukryć go w swoim domu.

Przyznam, że nie jest to lekka i przyjemna w czytaniu książka. Opowiada o trudach I Wojny Światowej o poświęceniu i walce o przetrwanie. Powieść jest dosyć krótka, a dodatkowo posiada niedługie rozdziały, co sprawia, że czyta się ją w miarę szybko. Jeśli taka tematyka was interesuje to gorąco zachęcam Was do przeczytania tej lektury.

Akcja książki dzieje się w okresie I Wojny Światowej na terenie Włoch. Powieść przedstawia historię kobiet, które w tamtych czasach wielu mężczyzn uważało, że nadają się tylko do prowadzenia domu, ogródków i do wychowywania dzieci. Jednak to właśnie dzięki odwadze i zawziętości kobiet włoscy żołnierze mieli amunicję do walki, prowiant i leki. To one Tragarki pod obserwacją...

#WYZWANIE LC2022 - Kwiecień

Świetna książka, którą polecam każdemu. Bo któż zna historię niebywałych kobiet, które z poświęceniem swojego życia pomagały żołnierzom w czasie I wojny światowej. Tak zwane tragarki, że zdwojoną siłą wspinały się na szczyty gór by pomagać swoim ludziom. A co z dylematami moralnymi? Czy po każdej stronie są Ci źli? Przecież każdą matka boi się o swoje dziecko?

#WYZWANIE LC2022 - Kwiecień

Świetna książka, którą polecam każdemu. Bo któż zna historię niebywałych kobiet, które z poświęceniem swojego życia pomagały żołnierzom w czasie I wojny światowej. Tak zwane tragarki, że zdwojoną siłą wspinały się na szczyty gór by pomagać swoim ludziom. A co z dylematami moralnymi? Czy po każdej stronie są Ci źli? Przecież każdą matka boi się o...

Przepiękna opowieść o kobietach niosących pomoc i to dosłownie.

Granica włosko-austriacka, I wojna światowa.
Kiedy w żołnierzach nie ma już nadziei, brakuje im leków, prowiantu i, co najważniejsze, amunicji na ratunek przychodzą kobiety z doliny. To one na swych plecach wnoszą to, co najbardziej potrzebne.

Dzięki ich bohaterstwu i sile przetrwania włoska granica utrzymuje się tak długo. Niestety, jak zwykle, zostają one zapomniane i po czasie pamiętają o nich tylko mieszkańcy doliny.
Dzięki tej książce autorka chcę przywrócić im pamięć i ocalić od zapomnienia.

Polecam!

Przepiękna opowieść o kobietach niosących pomoc i to dosłownie.

Granica włosko-austriacka, I wojna światowa.
Kiedy w żołnierzach nie ma już nadziei, brakuje im leków, prowiantu i, co najważniejsze, amunicji na ratunek przychodzą kobiety z doliny. To one na swych plecach wnoszą to, co najbardziej potrzebne.

Dzięki ich bohaterstwu i sile przetrwania włoska granica utrzymuje...

Oparta na faktach powieść, której akcja toczy się podczas I Wojny Światowej na froncie austryjacko-włoskim. Autorka przypomniała zapomnianą historię niezwykłych kobiet zwanych Tragarkami, które odpowiedziały na wezwanie podczas wojennej zawieruchy i wielką odwagą udowodniły swoje bohaterstwo.
Główną bohaterką jest Agata Primus, kobieta niezwykle odważna, wychowana w małej alpejskiej wiosce, która wraz ze swoimi koleżankami, kobietami w różnym wieku, wspinała się na alpejskiej szczyty z koszem wypełnionym najczęściej amunicją. Ciężar ten był często ponad sily kobiet, które jednak nie poddawały się i codziennie dostarczały tak potrzebne towary na front. Ich heroiczne poświęcenie uwarunkowane było zarówno patriotyzmem jak i walką o przetrwanie. Jak to często bywało podczas wojennego haosu, gdy mężczyźni szli walczyć, kobiety zostawały same z dziećmi, chorymi i starcami. Aby przeżyć, góralki musiały codziennie wspinać się i dostarczać potrzebne towary na front. W drodze powrotnej natomiast miały smutny obowiązek znosić ciala poległych żołnierzy.
Książka jest bardzo sprawnie napisana. Główna bohaterka, mająca bardzo silną osobowość, jest bohaterem pozytywnym, z którym łatwo się utożsamić. Jednakże sama powieść jest bardzo smutna. Pokazuje okropieństwo wojny i jej bezmiar. Kobiety poprzez swoje poświęcenie i determinację zyskały szacunek u żołnierzy tak pomniejszony z upływem czasu niestety. Aż trudno uwierzyć, że ich historia została prawie zapomniana.
Książka ta jest pełna poświęcenia i bólu . Traktuje o strachach wojny, o głodzie, śmierci, niepewności jutra ale także o bohaterstwie, patriotyzmie i honorze kobiet w tych stracznych czasach. W czasach gdzie słowo "ludzkosc " nabiera wielkiego znaczenia. W głowie utkwił mi cytat, tak dobrze charakteryzujący tragizm tamtych czasów "Najpierw uczą was zabijać, a dopiero potem zakładać rodzinę.... Na tym polega dramat wojny..."
Polecam zapoznać się z historią karnickich Tragarek, kobiet o których nie powinno się zapomnieć.

Oparta na faktach powieść, której akcja toczy się podczas I Wojny Światowej na froncie austryjacko-włoskim. Autorka przypomniała zapomnianą historię niezwykłych kobiet zwanych Tragarkami, które odpowiedziały na wezwanie podczas wojennej zawieruchy i wielką odwagą udowodniły swoje bohaterstwo.
Główną bohaterką jest Agata Primus, kobieta niezwykle odważna, wychowana w małej...

I wojna światowa dla krajów Zachodu stanowi zdecydowanie większą traumę, niż ta II. Była to straszna rzeź dla tysięcy żołnierzy gnijących w okopach. Dlatego też dziwi fakt dysproporcji literatury opowiadających o dwóch największych konfliktach w dziejach.
Na tle tych traumatycznych wydarzeń rozgrywa się życie...

I wojna światowa dla krajów Zachodu stanowi zdecydowanie większą traumę, niż ta II. Była to straszna rzeź dla tysięcy żołnierzy gnijących w okopach. Dlatego też dziwi fakt dysproporcji literatury opowiadających o dwóch największych konfliktach w dziejach.
Na tle tych traumatycznych wydarzeń rozgrywa się życie...

Niewiele książek opowiada o I wojnie światowej, a to jest jedna z nich. Przychodzi mi tu na myśl "Ptasi śpiew" Sebastiana Faulksa, którą bardzo polecam.

Ilaria Tuti opowiada w tej książce o zwyczajnych wiejskich kobietach, które zdecydowały się zostać tragarkami. Codziennie, często pod ostrzałem wroga, wspinały się alpejskimi ścieżkami, by na swych plecach dostarczać żołnierzom amunicję, leki, czyste ubrania. Ładunek znoszony był bardziej tragiczny - ciała poległych żołnierzy. Tą książką autorka składa hołd kobietom, bo historia właściwie o nich milczy.

Zaskakujący jest styl autorki - zderzenie postaci tych szorstkich, wiejskich kobiet z poetyckim, lekkim językiem - było dla mnie poruszające.

Wojna wielokrotnie odebrała tym kobietom wiele lub prawie wszystko, ale ich nie złamała. Stały się one symbolem odwagi, wytrwałości i woli życia. Odważne, twarde, a mimo tego kobiece, targały nie tylko dobra materialne, ale niosły też pociechę i podtrzymywały ducha walki i morale żołnierzy. Ich rola jest nieoceniona i niedoceniona.

Bardzo oszczędna w słowach, a zarazem poetycka. Godna polecenia historia, co właśnie czynię,

Niewiele książek opowiada o I wojnie światowej, a to jest jedna z nich. Przychodzi mi tu na myśl "Ptasi śpiew" Sebastiana Faulksa, którą bardzo polecam.

Ilaria Tuti opowiada w tej książce o zwyczajnych wiejskich kobietach, które zdecydowały się zostać tragarkami. Codziennie, często pod ostrzałem wroga, wspinały się alpejskimi ścieżkami, by na swych plecach dostarczać...