Przeczytałam w życiu wiele, wiele książek ale z takim pomysłem na fabułę , opartą zresztą na prawdziwym eksperymencie, i tak poprowadzoną intrygą spotkałam się pierwszy raz. Przeraża mnie, że naprawdę istnieją ludzie bez żadnych uczuć, którzy dla chwały, sukcesu, rozgłosu itp. potrafią porzucić człowieczeństwo. W tym wypadku prowadzony eksperyment wywołał tragiczne skutki po kilku dekadach. Sprawca zła okazał się w rzeczywistości także ofiarą i zrozumiałam komisarz Teresę Battaglia, że próbowała odnaleźć w nim człowieka. Postąpiłabym prawdopodobnie tak samo. Mimo, że to skandynawski kryminał, które to uwielbiam, na początku ciężko mi się czytało. Gdy już przyzwyczaiłam się do stylu autorki to zdecydowanie książka zyskała na atrakcyjności. Cały czas coś się dzieje, rośnie napięcie i zagęszcza się atmosfera. I główna bohaterka, komisarz Teresa Battaglia, tym razem okazała się niestandardowa. Dobra powieść i z pewnością sięgnę po kontynuację.

Przeczytałam w życiu wiele, wiele książek ale z takim pomysłem na fabułę , opartą zresztą na prawdziwym eksperymencie, i tak poprowadzoną intrygą spotkałam się pierwszy raz. Przeraża mnie, że naprawdę istnieją ludzie bez żadnych uczuć, którzy dla chwały, sukcesu, rozgłosu itp. potrafią porzucić człowieczeństwo. W tym wypadku prowadzony eksperyment wywołał tragiczne skutki...

Moje pierwsze spotkanie z autorką i nie żałuję. Bardzo oryginalna pani komisarz, ma swoje problemy, przez co można się z nią identyfikować, zwykła babka, żadna miss świata. Ciekawa zagadka, fajnie się czytało. Druga część już czeka.

Moje pierwsze spotkanie z autorką i nie żałuję. Bardzo oryginalna pani komisarz, ma swoje problemy, przez co można się z nią identyfikować, zwykła babka, żadna miss świata. Ciekawa zagadka, fajnie się czytało. Druga część już czeka.

Książka trzyma w napięciu, byłam bardzo ciekawa co zdarzy się w kolejnym rozdziale i do samego końca nie wiedziałam kto jest mordercą. Wstawki z przeszłości moim zdaniem nie były konieczne do fabuły, ale też nie przeszkadzały.

Książka trzyma w napięciu, byłam bardzo ciekawa co zdarzy się w kolejnym rozdziale i do samego końca nie wiedziałam kto jest mordercą. Wstawki z przeszłości moim zdaniem nie były konieczne do fabuły, ale też nie przeszkadzały.

Bywają i takie książki, które wciąż się odkłada, choć z różnych przyczyn. Na początku, bo nie można nijak odszukać tego czegoś co cię do niej ciągnie, a potem , gdy to coś znienacka się pojawi, z obawy, że rychło się skończy. A tak bardzo chciało by się jeszcze, bo nagle wymknęła się spod kontroli i nie da się już na nią patrzeć poprzez pryzmat innych, zdawałoby się podobnych książek. Wspólnym punktem jest tylko słowo : morderca. Ale jakże tutaj został interesująco i szczegółowo "opracowany". Doceniamy moc instynktów, czyli tego czym zostaliśmy obdarowani w momencie przyjścia na świat. Z drugiej strony widzimy co może zdziałać wypaczona ludzka natura. W tej walce niestety to co pierwotne, choć niejednokrotnie właściwie, nie ma szans. To coś jak zestawienie kwiatów z piekłem. Ja tak zinterpretowałam tytuł, ale ciekawi mnie jaka była prawdziwa przyczyna jego nadania.

Bywają i takie książki, które wciąż się odkłada, choć z różnych przyczyn. Na początku, bo nie można nijak odszukać tego czegoś co cię do niej ciągnie, a potem , gdy to coś znienacka się pojawi, z obawy, że rychło się skończy. A tak bardzo chciało by się jeszcze, bo nagle wymknęła się spod kontroli i nie da się już na nią patrzeć poprzez pryzmat innych, zdawałoby się...

Podobało mi się. Zagubione wśród gór włoskie miasteczko z hermetyczną społecznością, grasujący w okolicznych lasach okrutny morderca, do tego tajemniczy psychologiczny eksperyment i interesująca postać pani komisarz. Jak ktoś lubi takie klimaty (jak ja) to warto przeczytać.

Podobało mi się. Zagubione wśród gór włoskie miasteczko z hermetyczną społecznością, grasujący w okolicznych lasach okrutny morderca, do tego tajemniczy psychologiczny eksperyment i interesująca postać pani komisarz. Jak ktoś lubi takie klimaty (jak ja) to warto przeczytać.

Nietypowa główna bohaterka z nietypowymi w kryminałach problemami. Nieoczywista, wielowymiarowa postać "złoczyńcy". Nawiązanie do eksperymentów na ludziach, wiele aspektów psychologicznych, momentami dwa plany czasowe. Zamknięta społeczność, chroniąca swoich tajemnic. Całkiem przyjemny jezyk i poprawne tempo akcji. Niby same plusy, a jednak czegoś zabrakło... Nie prowadzimy śledztwa razem z panią komisarz, jesteśmy jedynie obserwatorami i niektóre wnioski i wątki pojawiają się z nienacka, nie możemy sami do nich dojść, część akcji dzieje się w tzw. tle. Za dużo było dla mnie również rozmyślań głównej bohaterki, rozterek związanych z jej chorobą i przeszłością. Postać trochę niespójna. Niby empatyczna, prawdziwa opiekunka uciśnionych, a pomiata współpracownikami, mimo tego roztacza aurę która powoduje, że każdy stoi za nią murem. Jakoś nie przemówiła do mnie. Lubię serie, ale tym razem chyba odpuszczę. Niemniej jednak przyzwoita książka.

Nietypowa główna bohaterka z nietypowymi w kryminałach problemami. Nieoczywista, wielowymiarowa postać "złoczyńcy". Nawiązanie do eksperymentów na ludziach, wiele aspektów psychologicznych, momentami dwa plany czasowe. Zamknięta społeczność, chroniąca swoich tajemnic. Całkiem przyjemny jezyk i poprawne tempo akcji. Niby same plusy, a jednak czegoś zabrakło... Nie prowadzimy...

W niewielkim włoskim miasteczku u stóp Alp turysta dokonuje makabrycznego odkrycia.
Na leśnej polanie leży nagie ciało mężczyzny z wyłupionymi oczami. Na miejsce przybywa komisarz Teresa Battaglia, doświadczona profilerka, której ciało i mózg zaczynają odmawiać posłuszeństwa, oraz inspektor Massimo Marini, nowy w zespole. Oboje są zdeterminowani, by rozwikłać zagadkę morderstwa zdającego się nie mieć logicznego wyjaśnienia, lecz miejscowi nie chcą współpracować ze śledczymi. Szef lokalnej policji, Knauss, nie przyjmuje do wiadomości, że mordercą musi być ktoś z miasteczka – taki skandal z pewnością zaszkodziłby wizerunkowi kurortu, który utrzymuje się tylko dzięki turystom…
Wkrótce okolicą wstrząsa seria brutalnych napaści. Battaglia jest pewna, że wszystkie ofiary coś ze sobą łączy, lecz w tej układance brakuje zdecydowanie zbyt wielu elementów. By poskładać je w całość, będzie musiała stawić czoła także własnym słabościom i chorobie, która drąży jej umysł......Piekna ksiazka z pieknym przekazem....bardzo mi sie podobaly przemyslenia Teresy Battagli...wychodzi ona z zalozenia ,ze kazdy psychopata byl kiedys normalnym czlowiekiem,ale w jego zyciu przydarzylo sie cos,co rzutuje na jego cale zycie, mysli ona o mordercy ze w pewien sposob jest on ofiara....Teresa zmaga sie z poczatkami choroby Alzheimera....widzimy jak w każdej linijce Teresa cierpi i toczy osobistą walkę, a ja razem z nia to przezywam.
Teresa Battaglia reprezentuje kobiety ,ktore codziennie
budzą się trochę bardziej zmęczone, które walczą z samotnością, z chorobą atakującą nie tylko
ciało, ale i umysł, byc moze znajdziemy w niej siebie.

W niewielkim włoskim miasteczku u stóp Alp turysta dokonuje makabrycznego odkrycia.
Na leśnej polanie leży nagie ciało mężczyzny z wyłupionymi oczami. Na miejsce przybywa komisarz Teresa Battaglia, doświadczona profilerka, której ciało i mózg zaczynają odmawiać posłuszeństwa, oraz inspektor Massimo Marini, nowy w zespole. Oboje są zdeterminowani, by rozwikłać zagadkę...

Przez pierwsze 150 stron nie mogłam się wciągnąć. Później już było coraz lepiej.
Ogólna ocena na plus 🙂

Przez pierwsze 150 stron nie mogłam się wciągnąć. Później już było coraz lepiej.
Ogólna ocena na plus 🙂

Wielowymiarowa postać prowadzącej śledztwo oraz antagonisty to powiew świeżości w kryminałach.

Wielowymiarowa postać prowadzącej śledztwo oraz antagonisty to powiew świeżości w kryminałach.

Pierwsze spotkanie z twórczością włoskiej autorki i na pewno nie ostatnie. Kryminał który na pewno nie zmieni układu sił w tym gatunku, ale i tak broni się sam. Powiem jeszcze, że przy przeczytanej przeze mnie niedawno "Lucii" Miniera to "Kwiaty nad piekłem" prezentują wręcz kosmiczny poziom. Bardzo ciekawą postacią jest główna bohaterka, Teresa Battaglia. Całkiem inny typ policjanta, i z taką osoba spotykam się po raz pierwszy. Kobieta w całkiem słusznym wieku, z postępującą ciężką chorobą oraz mająca swoje demony w szafie, ale w kierowaniu śledztwem niemal perfekcyjna. Surowa dla podwładnych, ale kiedy zajdzie potrzeba potrafi "matkować". Duży plus za tą osobę. Samo śledztwo przebiega sprawnie, lektura nie nuży, acz - po pewnym miejscu powieści można się domyślać kto stoi za całym złem. Najbardziej adekwatną oceną byłoby 6,5, ale z racji mojego debiutu z Illarią Tuti podciągam o 0,5 punktu.

Pierwsze spotkanie z twórczością włoskiej autorki i na pewno nie ostatnie. Kryminał który na pewno nie zmieni układu sił w tym gatunku, ale i tak broni się sam. Powiem jeszcze, że przy przeczytanej przeze mnie niedawno "Lucii" Miniera to "Kwiaty nad piekłem" prezentują wręcz kosmiczny poziom. Bardzo ciekawą postacią jest główna bohaterka, Teresa Battaglia. Całkiem inny typ...