Niestety opowieść o dziewczynce zmagającej się z czarnymi charakterami i wymykającym się spod kontroli czasem nie zrobiła na mnie zbyt wielkiego wrażenia. Być może wynikało to z wieku w jakim przeczytałam tą książkę ponieważ wiekiem bliżej mi raczej do rodziców niż samej Silver.
Sama fabuła powieści jest nawet ciekawa, jednak już sposób kreowania postaci nie jest dość oryginalny. Zacznijmy może od samej Silver, dziewczynka w niewyjaśnionych okolicznościach straciła rodziców i musi jakoś radzić sobie z na wskroś złą ciotką. Mała jest sprytna i zaradna. Sposób w jaki została opisana przywodzi na myśl dziesiątki innych jej podobnych jej bohaterek. Razem z pomagającym jej Gabrielem stanowili duo, które w czasie lektury ciągle narzucało mi skojarzenia z bohaterami "Mrocznych materii" Pullmana. Za to czarne charaktery były tak czarne, że aż spodziewałam się w ich historii jakiegoś fabularnego zakrętu, który przynajmniej częściowo wyjaśniłby przyczyny ich podłych czynów. Niestety tu także fabuła mnie rozczarowała pozostawiając wszystkie niegodziwe postaci z zasłużoną karą, lecz bez jakiejkolwiek możliwości odkupienia win.
Co razi mnie w "Domu na krańcu czasu" najbardziej to wciśnięty na siłę dydaktyzm. Z niemal każdej strony wylatują naprzeciw czytelnikowi, ważne często trudne do zrozumienia dla młodszego czytelnika informacje (momentami sama nie potrafiłam zrozumieć zagmatwanego sposobu opisywania przez autorkę pojęć z zakresu fizyki kwantowej, a nie raz już się z tą materią spotykałam).
Pomimo wielu minusów i kilku wątpliwych plusów tej powieści nie mogę dać jej wyższej oceny choćby ze względu na usilne kreowanie jej na książkę fantastyczną, pogłębiającą wiedzę czytelnika.

Niestety opowieść o dziewczynce zmagającej się z czarnymi charakterami i wymykającym się spod kontroli czasem nie zrobiła na mnie zbyt wielkiego wrażenia. Być może wynikało to z wieku w jakim przeczytałam tą książkę ponieważ wiekiem bliżej mi raczej do rodziców niż samej Silver.
Sama fabuła powieści jest nawet ciekawa, jednak już sposób kreowania postaci nie jest dość...