kurcze az żałuję ze to juz koniec :(

kurcze az żałuję ze to juz koniec :(

Kiedy czuję pustkę po przeczytaniu książki wtedy wiem, że poświęcony na nią czas nie poszedł na marne. 3 tom podobał mi się najbardziej. Będę tęsknić za losami Catriony oraz Grigoriya

Kiedy czuję pustkę po przeczytaniu książki wtedy wiem, że poświęcony na nią czas nie poszedł na marne. 3 tom podobał mi się najbardziej. Będę tęsknić za losami Catriony oraz Grigoriya

Zdecydowanie najlepsza część💪 dużo akcji, dialogów. Jako trylogię oceniam na ciekawą i warta przeczytania😉

Zdecydowanie najlepsza część💪 dużo akcji, dialogów. Jako trylogię oceniam na ciekawą i warta przeczytania😉

W trzeciej części Dziedzica podziemia akcja rozgrywa się zarówno w Polsce jak i we Włoszech🇮🇹. Grigoriy wyjeżdża, by zapewnić Catrionie bezpieczeństwo i spokojne życie. Nie przewidział jedynie, że podczas jego nieobecności kobieta o mało nie ginie w zamachu.

Bohaterowie w dalszym ciągu są na pograniczu związku i chęci odejścia. Rozstanie jednak nie jest takie proste, bo kolejne wychodzące na wierzch sekrety i problemy komplikują ich życie.

Tutaj dużo się dzieje. Ginie nie jedna postać💀, a i życie głównych bohaterów wisi na włosku. Końcówka aż doprowadza czytelnika do małego zawału serca.

Fabuła choć lekko przewidywalna, to jednak dobrze poprowadzona i wciąga czytelnika. Przez brutalność nie do końca nadaje się do zrelaksowania po ciężkim dniu, ale na chwile pełne niepokoju już jak najbardziej.

W trzeciej części Dziedzica podziemia akcja rozgrywa się zarówno w Polsce jak i we Włoszech🇮🇹. Grigoriy wyjeżdża, by zapewnić Catrionie bezpieczeństwo i spokojne życie. Nie przewidział jedynie, że podczas jego nieobecności kobieta o mało nie ginie w zamachu.

Bohaterowie w dalszym ciągu są na pograniczu związku i chęci odejścia. Rozstanie jednak nie jest takie proste, bo...

Grigoriy Orlov musi lecieć na Sycylię aby uchronić Catrione od ceny jaką musi ponieść. Musi spotkać się ze Starszyzną aby mogli planować wspólną przyszłość.
Mężczyzna opuszczając Warszawę zostawia Catrione pod ochroną. Niestety los nie sprzyja tym kochankom aby byli razem i aby mogli sobie zaufać. Jakby tego było mało Catriona będąc w Warszawie wcale nie jest bezpieczna. Udaje się jej ujść z życiem, ale przelewa się inna krew...
W cieniu tych wydarzeń wychodzą kolejne tajemnice, które nie do końca jest w stanie zrozumieć dziewczyna. Postanawia opuścić Warszawę narażając swoje życie i leci na Sycylię nie informując o tym Grigoriya. Pobyt na Sycylii niestety nie rozwiązuje problemów, a wręcz pojawiają się kolejne, ale tym razem Catriona może zostać sama...
Pierwszy raz mam do czynienia z autorką. Muszę przyznać, że świetnie mi się czytało historię, która dzieję się w Warszawie. Autorka nie oszczędza nas podczas opisu tortur oraz wydarzeń sensacyjnych takich jak: walki, strzelanina itp. Cała fabuła bardzo mi się podobała. Tajemnice, które stopniowo się rozwiązywały potrafiły zwalić z nóg. Fabuła daje do myślenia, a to sprawia, że czytasz i czytasz bo musisz wiedzieć co dalej. Co do głównych bohaterów są świetnie wykreowani. Catriona kocha książki i romanse. Chce księcia na białym koniu, a dostaje samego diabła, ale nie jest tym przerażona. Kobieta jest twardą sztuką wie czego chce i mimo że los podkłada jej kłody pod nogi nie poddaje się. Grigoriy sam diabeł, władczy, seksowny, arogancki mężczyzna i mimo uczucia do kobiety nie zmienia i nie zamierz zrezygnować z mafii. Chce dalej być widziany jako bestia i diabeł tylko Catriona widzi w nim mężczyznę, któremu może zaufać i oddać serce na zawsze. Podobała mi się jeszcze postać Staruszka/Móżdżka dzięki niemu potrafiłam się nieźle zaśmiać. Myślę, że warto jeszcze wspomnieć o Vincenzo bardzo ciekawa postać o wielu twarzach, dzięki której lub przez którą (kto co woli) Grigoriy mógł zawalczyć o kobietę, o której marzył od lat.

Czy polecam tą historię? Oczywiście

Grigoriy Orlov musi lecieć na Sycylię aby uchronić Catrione od ceny jaką musi ponieść. Musi spotkać się ze Starszyzną aby mogli planować wspólną przyszłość.
Mężczyzna opuszczając Warszawę zostawia Catrione pod ochroną. Niestety los nie sprzyja tym kochankom aby byli razem i aby mogli sobie zaufać. Jakby tego było mało Catriona będąc w Warszawie wcale nie jest bezpieczna....

I tak miało być, dlugo będę pamiętać historie dwoja ludzi, którzy w sumie do konca nie wiedzieli kim są, na szczescie wszystko sie wyjasnilo, ale fakt takiego oborotu histori sie nie spodziewałam...autorka nieźle namieszala z rodzicami Catriony i Grigoriya...swietny swiat mafii...gratuluję i czekam na więcej

I tak miało być, dlugo będę pamiętać historie dwoja ludzi, którzy w sumie do konca nie wiedzieli kim są, na szczescie wszystko sie wyjasnilo, ale fakt takiego oborotu histori sie nie spodziewałam...autorka nieźle namieszala z rodzicami Catriony i Grigoriya...swietny swiat mafii...gratuluję i czekam na więcej

W porównaniu z pozostałymi tu się ciągle cos dzialo. Aż miałam wrażenie że za dużo i część mogła się znaleźć w poprzednich częściach. Co do samej historii, całkiem całkiem aczkolwiek nadal nie będzie to moja ulubiona seria, choć ma coś w sobie. I jie wiem dlaczego ale od pierwszego tomu wiedziałam że coś nie tak jest z Nina, Sergieja sie nie spodziewałam a Vincent jawi się ciekawie jako bohater kolejnej części.

W porównaniu z pozostałymi tu się ciągle cos dzialo. Aż miałam wrażenie że za dużo i część mogła się znaleźć w poprzednich częściach. Co do samej historii, całkiem całkiem aczkolwiek nadal nie będzie to moja ulubiona seria, choć ma coś w sobie. I jie wiem dlaczego ale od pierwszego tomu wiedziałam że coś nie tak jest z Nina, Sergieja sie nie spodziewałam a Vincent jawi się...

"Dziedzic podziemia. Oblicze diabła" to trzeci tom mafijnej serii. Tutaj akcja rozgrywa się w Polsce i we Włoszech. Związek Catriony i Grigoriya nadal jest skomplikowany. Wiele się dzieje. Dużo postaci ginie. Cały czas ktoś czyha na życie głównej bohaterki. I choć Grigoriy chce zapewnić jej ochronę, nie bardzo mu to wychodzi. Stopniowo ujawniane są kolejne sekrety. Niby fabuła przewidywalna, jednak autorka igra z czytelnikiem. Kolejne rewelacje o przeszłości głównych bohaterów, zdradach zaufanych osób, jak również samo zakończenie zaskakuje, spodziewałam się czegoś innego.
Ogólnie seria nie specjalnie przypadła mi do gustu, dość brutalna, nie potrafiłam się przy niej zrelaksować. Nie polubiłam głównych bohaterów, jedynie postacie: Staruszka-Ziółka i przybranej mamy głównej bohaterki zdobyły moje serce, choć Vincenzo też mnie troszkę zaintrygował. Sama historia ciekawa, choć wiele wątków spłycono.
W wolnej chwili można przeczytać.

"Dziedzic podziemia. Oblicze diabła" to trzeci tom mafijnej serii. Tutaj akcja rozgrywa się w Polsce i we Włoszech. Związek Catriony i Grigoriya nadal jest skomplikowany. Wiele się dzieje. Dużo postaci ginie. Cały czas ktoś czyha na życie głównej bohaterki. I choć Grigoriy chce zapewnić jej ochronę, nie bardzo mu to wychodzi. Stopniowo ujawniane są kolejne sekrety. Niby...

Jak to z seriami bywa, czytelnicy przywiązują się do postaci i niewiele trzeba, aby książka się podobała (szczególnie w tym gatunku literackim). Niestety, można również "przekombinować" z wątkami w fabule i zepsuć cały odbiór serii. I tutaj autorce się to udało. Tyle nielogicznych wątków (m.in. Starszyzna jak wsiowe głupki, Stefano porzucający swoje 'cenne' dziecko, które mogło zjednoczyć rody, itd.) oraz irytujących zachowań, szczególnie Diabła (który głównie krzyczy i pali papierosy) mocno zniechęca. Zmarnowany potencjał.

Jak to z seriami bywa, czytelnicy przywiązują się do postaci i niewiele trzeba, aby książka się podobała (szczególnie w tym gatunku literackim). Niestety, można również "przekombinować" z wątkami w fabule i zepsuć cały odbiór serii. I tutaj autorce się to udało. Tyle nielogicznych wątków (m.in. Starszyzna jak wsiowe głupki, Stefano porzucający swoje 'cenne' dziecko, które...

Jedna z najlepszych serii mafijnych, jaką czytałam!
Autorka mnie wprost zauroczyła i nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła przeczytać kolejne powieści Moniki.
Tu wszystko jest doskonale wyważone, pisarka starała się odejść od schematów i stworzyć nieszablonową powieść, która porwie czytelnika.

Jest to książka o dynamicznym tempie akcji, która bardzo szybko wciąga czytelnika w swój klimat. Bohaterowie są naprawdę dobrze wykreowani, autorka ich nie przerysowała, nie stłamsiła, wszystko jest wyważone. Ponadto, podoba mi się to, że autorka szybko rozwija wątki, nie przeciąga ich zbędnie, nie wstawia nic nie wnoszących opisów. Przez to książkę czyta się naprawdę szybko i historia w niej opisana nas nie nudzi.

Autorka zadbała o to, aby każdy czytelnik znalazł tu coś dla siebie. Nie jest to tematyka innowacyjna, wręcz przeciwnie – jest bardzo popularna. Niemniej, historia w niej zawarta przekonała mnie do siebie za sprawą ciekawych bohaterów, dobrze prowadzonej fabuły, oraz wielowątkowości – o czym już wcześniej wspominałam. Intrygujące jest również tutaj to, że pisarka postarała się o zbudowanie klimatu, napięcia między bohaterami. Ich relacja nie jest jedną z tych dynamicznych, gdzie po kilku stronach kobieta i mężczyzna rzucają się na siebie.

Całość mega na plus, polecam tę serię!

Jedna z najlepszych serii mafijnych, jaką czytałam!
Autorka mnie wprost zauroczyła i nie mogę się doczekać, kiedy będę mogła przeczytać kolejne powieści Moniki.
Tu wszystko jest doskonale wyważone, pisarka starała się odejść od schematów i stworzyć nieszablonową powieść, która porwie czytelnika.

Jest to książka o dynamicznym tempie akcji, która bardzo szybko wciąga...