Edyta Świętek to autorka wielu poczytnych sag oraz książek obyczajów. Autorka na polskim rynku jest już blisko 14 lat. Debiutowała w 2010 roku powieścią Zerwane więzi. 10 lipca 2023 roku rozpocząłem czytanie jednej z pierwszych książek autorki, a mianowicie "Wszystkie kształty uczuć". Jest to typowa powieść obyczajowa czyli coś biegunowo odległe od moich gatunków czytelniczych.
Jednak nie byłem zawiedziony tą książką, chociaż z drugiej strony nie czytało mi się jej najlepiej. O czym jest ta powieść? W małej wiosce dochodzi do przypadkowego spotkania miejscowego artysty z nieznaną mu kobietą. Okazuje się, że jest to nowa nauczycielka w miejscowej szkole. Nieśmiały chłopak zakochuje się w tej kobiecie od pierwszego wejrzenia. Jak się okazuje, dla niej mężczyzna także nie jest obojętny. Jednak kobieta ma za sobą traumatyczną przeszłość, którą poznajemy z biegiem akcji książki.
W książce tej można spotkać wszelkie możliwe uczucia: miłość, przyjaźń, ale także nienawiść, zawiść itp. Pojawia się cały wachlarz ludzkich zachowań i pod tym względem książka ta ma niesamowitą wymowę. Z drugiej strony historia artysty i nauczycielki niestety bardzo się ciągnęła, a w pewnym momencie zaczęła mnie irytować.
"Wszystkie kształty uczuć" to 357 stron, na przeczytanie których potrzebowałem dziewięciu dni i dziesięciu posiedzeń. Wynik taki plasuje tytuł ten na 193 miejscu wśród 227 książek Przeczytanych Na Tronie. Jak już wspomniałem nie jest to książka z gatunku, który lubię najbardziej, lecz uważam, że warto ją poznać. Tytuł ten może również służyć za poradnik na zasadzie, co się może stać, gdy ludzie nie będą ze sobą rozmawiać, szczególnie o swoich uczuciach.

https://www.facebook.com/czytamnatronie

Edyta Świętek to autorka wielu poczytnych sag oraz książek obyczajów. Autorka na polskim rynku jest już blisko 14 lat. Debiutowała w 2010 roku powieścią Zerwane więzi. 10 lipca 2023 roku rozpocząłem czytanie jednej z pierwszych książek autorki, a mianowicie "Wszystkie kształty uczuć". Jest to typowa powieść obyczajowa czyli coś biegunowo odległe od moich gatunków...

Nie polubiłam głównej bohaterki.

Nie polubiłam głównej bohaterki.

super książka. Uwielbiam panią Edytę i cenie jako wysmienitą pisarkę

super książka. Uwielbiam panią Edytę i cenie jako wysmienitą pisarkę

Zakończyłam z myślą: "dobrze jej tak". Na początku książka bardzo mnie irytowała. Taki harlekin. Potem akcja trochę się rozkręciła i było znośnie. Słyszałam o nieciekawym, dziwnym, wskazującym na ciąg dalszy zakończeniu. Byłam nim zainteresowana i dotrwałam do końca. I... Patrz jak wyżej.

Zakończyłam z myślą: "dobrze jej tak". Na początku książka bardzo mnie irytowała. Taki harlekin. Potem akcja trochę się rozkręciła i było znośnie. Słyszałam o nieciekawym, dziwnym, wskazującym na ciąg dalszy zakończeniu. Byłam nim zainteresowana i dotrwałam do końca. I... Patrz jak wyżej.

Przepiękna opowieść o miłości, depresji, nienawiści. Tyle smutku ale też wiara, że można wszystko zmienić. Zakończenie bardzo zaskakujące. Nie zgadzam sie, chcę wiecej!

Przepiękna opowieść o miłości, depresji, nienawiści. Tyle smutku ale też wiara, że można wszystko zmienić. Zakończenie bardzo zaskakujące. Nie zgadzam sie, chcę wiecej!

Beznadziejne zakończenie . Pierwsza publikacja wydana dawno ,więc wątpię że będzie kolejna część 😐.

Beznadziejne zakończenie . Pierwsza publikacja wydana dawno ,więc wątpię że będzie kolejna część 😐.

Historia Klaudii, która po traumatycznym dzieciństwie próbuje zbudować spełnione dorosłe życie. Przyjeżdża do Jodłówek, gdzie zaczyna pracę w szkole. Niemalże cała akcja książki toczy się w tej malowniczej wsi niedaleko Krakowa. A dzieje się dużo, bo historia, którą czytamy dzieje się na przestrzeni kilku lat. Mamy więc dużo emocji, niemalże całą ich paletę, od zauroczenia, niepewności, miłości, rozpaczy, nienawiści po ból, żal, tęsknotę i wiele wiele innych.
Historia Klaudii i Dawida wciąga i wraca pytaniem: Co dalej? Mam nadzieję, że autorka planuje kolejną część, bo przecież nie można tak tego zostawić ;) Polecam serdecznie!

Historia Klaudii, która po traumatycznym dzieciństwie próbuje zbudować spełnione dorosłe życie. Przyjeżdża do Jodłówek, gdzie zaczyna pracę w szkole. Niemalże cała akcja książki toczy się w tej malowniczej wsi niedaleko Krakowa. A dzieje się dużo, bo historia, którą czytamy dzieje się na przestrzeni kilku lat. Mamy więc dużo emocji, niemalże całą ich paletę, od zauroczenia,...

Książek Edyty Świątek do tej pory nie znałam, ale cieszę się, że sięgnęłam akurat po "Wszystkie kształty uczuć". Książka przepełniona emocjami, związanymi z niezagojonymi traumami dzieciństwa pełnego przemocy, potrzeby bliskości, niewłaściwego ulokowania uczuć, a przede wszystkim z miłością, widzianą oczami kilkorga bohaterów. Bardzo podobało mi się, że autorka pokazała, jak bardzo się różnimy, jak inaczej odbieramy te same sytuacje. Jak brak wiary w siebie i brak poczucia własnej wartości wpływa na zachowanie i tajenie uczuć, a tym samym decyduje o naszym życiu. Z tego punktu widzenia to ważna książka, która mam nadzieję doda trochę odwagi w wyrażaniu własnych uczuć i dążeniu do szczęścia. Choć nawet ze swojego doświadczenia wiem, że nie jest to łatwe...

Książek Edyty Świątek do tej pory nie znałam, ale cieszę się, że sięgnęłam akurat po "Wszystkie kształty uczuć". Książka przepełniona emocjami, związanymi z niezagojonymi traumami dzieciństwa pełnego przemocy, potrzeby bliskości, niewłaściwego ulokowania uczuć, a przede wszystkim z miłością, widzianą oczami kilkorga bohaterów. Bardzo podobało mi się, że autorka pokazała,...

"Nigdy nie wiesz jak silna jesteś, dopóki bycie silną nie stanie się jedynym wyjściem jakie masz".

Moje pierwsze spotkanie z piórem Pani Edyty udało się znakomicie. Książka bardzo mnie zainteresowała i dość szybko skończyłam ją czytać.
Jedynym minusem, który wpłynął na małe opóźnienie czytelnicze były opisy przemyśleń głównych bohaterów.
Dwoje dorosłych ludzi, a zupełnie "szczeniackie" podejście do rozmowy o rzeczach ważnych i wyciąganie mylnych wniosków z zachowania bliskiej osoby.
Niestety tak często bywa, że zamiast rozmawiać milczymy, wysyłając sprzeczne do naszych uczuć sygnały, które otoczenie może błędnie zinterpretować.

Klaudia, po trudnym dzieciństwie ma blizny nie tylko w sercu, ale także na skórze.
Dawid, nieśmiały artysta z bliznami po przebytej chorobie.
Lgną do siebie od pierwszego wejrzenia.

"Czy to jest przyjaźń, czy to jest kochanie?"

Szukając słów na określenie powieści, przychodzi mi do głowy miękka, delikatna.
Może trochę bajkowa z tym układaniem się wszystkiego pomimo wstrząsów. No prawie...

Autorka snuje opowieść w równym tempie, pozwalając czytelnikowi poznać życie i świat opisywanych bohaterów.
Jest porcja goryczy i porcja słodyczy.
Zachowania ludzkie bardzo typowe, takie jakie my sami odczuwamy i odbieramy od otoczenia.
Jest przyjaźń, miłość, zwątpienie. Złe słowo, posądzenie o najgorsze zamiary, plotka, obmowa.

Z przyjemnością poznam inne książki Autorki.
Czytając czułam się otulona słowami jak kocykiem.

"Nigdy nie wiesz jak silna jesteś, dopóki bycie silną nie stanie się jedynym wyjściem jakie masz".

Moje pierwsze spotkanie z piórem Pani Edyty udało się znakomicie. Książka bardzo mnie zainteresowała i dość szybko skończyłam ją czytać.
Jedynym minusem, który wpłynął na małe opóźnienie czytelnicze były opisy przemyśleń głównych bohaterów.
Dwoje dorosłych ludzi, a zupełnie...

Klaudia to młoda nauczycielka mieszkająca w podkrakowskiej wsi. Na co dzień radosna dziewczyna, z sercem na dłoni, w duszy nosi koszmar dzieciństwa, o którym próbuje zapomnieć. W tej samej wsi mieszka Dawid – artysta – rzeźbiarz, który zakochuje się w dziewczynie bez pamięci. Nie chcąc jej wystraszyć proponuje dziewczynie przyjaźń… jednak nawet dziecko wie, że najpiękniejsza z miłości to ta zrodzona z przyjaźni… czy w tym przypadku też tak będzie?
Specyficzna, niespotykana książka. Początkowo nudna, ale potem nie można jej odłożyć. Pełna emocjonalnych zwrotów akcji. Kiedy myślisz, że już wszystko wiesz, nagle się okazuje, że nie wiesz nic. Fabuła nader spokojna, ale samą książkę bardzo dobrze się czyta. Samo zakończenie niedokończone, które pozostawia czytelnika w osłupieniu. A szkoda, bo jakby skończyło się sztampą, to byłoby dobrze. A tak, to jestem rozczarowana.

Klaudia to młoda nauczycielka mieszkająca w podkrakowskiej wsi. Na co dzień radosna dziewczyna, z sercem na dłoni, w duszy nosi koszmar dzieciństwa, o którym próbuje zapomnieć. W tej samej wsi mieszka Dawid – artysta – rzeźbiarz, który zakochuje się w dziewczynie bez pamięci. Nie chcąc jej wystraszyć proponuje dziewczynie przyjaźń… jednak nawet dziecko wie, że...