Zupełnym przypadkiem wzięłam się za słuchanie tej książki nie mając pojęcia, że to trzeci tom serii. Zupełnie mi to nie przeszkodziło w odbiorze i nie czułam, że coś mi przez to umyka. Mam wrażenie, że nie zaspoilerowałam sobie dwóch pierwszych części, więc myślę, że je też sobie odsłucham.

Bardzo przyjemny i wciągający kryminał. Lubię takie historie poznawać w audiobooku, umilają mi codziennie obowiązki, które nie wymagają wielkiego skupienia. Bawiłam się dobrze, ale nie jest to nic wybitnego czy wyróżniającego się na tle gatunku.

Zupełnym przypadkiem wzięłam się za słuchanie tej książki nie mając pojęcia, że to trzeci tom serii. Zupełnie mi to nie przeszkodziło w odbiorze i nie czułam, że coś mi przez to umyka. Mam wrażenie, że nie zaspoilerowałam sobie dwóch pierwszych części, więc myślę, że je też sobie odsłucham.

Bardzo przyjemny i wciągający kryminał. Lubię takie historie poznawać w...

6.5*/10
Moją punktacje zaniża postać głównego bohatera - może jest ciut lepiej niż w poprzednich tomach, ale to chyba bardziej kwestia przyzwyczajenia niż wzrostu sympatii. Nie wiem czy zdarzyło mi się przeczytać kiedykolwiek książkę, w której aż tak bardzo nie lubiłabym jej bohaterów.

6.5*/10
Moją punktacje zaniża postać głównego bohatera - może jest ciut lepiej niż w poprzednich tomach, ale to chyba bardziej kwestia przyzwyczajenia niż wzrostu sympatii. Nie wiem czy zdarzyło mi się przeczytać kiedykolwiek książkę, w której aż tak bardzo nie lubiłabym jej bohaterów.

Ostatni i zarazem najlepszy tom z serii z Dawidem Wolskim. Wilkołak najbardziej mi przypadł do gustu z całej trylogii. Wampir był dla mnie słaby, Zombie mi się dość podobało, jednak Wilkołak mnie szczerze zachwycił. Jeśli ktoś ma ochotę zapoznać się z losami prywatnego detektywa, to polecam zacząć całą serię od pierwszego tomu, bo w zasadzie wszystkie trzy są ze sobą połączone.

Dawid Wolski na pogrzebie swojego ojca widzi kobietę, która wygląda identycznie jak zamordowana przed ośmioma latami jego przyjaciółka Iga. Czy to zwidy czy jednak to ta sama dziewczyna? Prywatny detektyw decyduje się zająć sprawdzeniem sprawy zabójstwa Igi, jednak nie obejdzie się bez pomocy zawieszonego prokuratura Adama Górskiego.

W tej części pierwsze co mi się rzuca w oczy to mniej mroczny i patologiczny klimat historii oraz zachowanie detektywa. Mamy tu mniej brutalnych opisów społeczeństwa, bójek czy zachowań. Dawid Wolski wydaje się mądrzejszy, mniej chciwy oraz bardziej przykłada się do wykonywania swojej roboty. Jednak nie zmienia się on aż tak, by nie namówić go na włamanie czy postępowanie wbrew prawu.

Bohaterowie są bardziej wyraźni, zapadają w pamięć. Akcja jak dla mnie na wysokim poziomie, historia poprowadzona tak, że człowiek naprawdę się zastanawia jak się zakończy. Zdążyłam się przyzwyczaić do duetu Wolski&Górnik, szkoda że nie ma kolejnego tomu, ale z drugiej strony czasem nie ma co przeciągać;)

Ostatni i zarazem najlepszy tom z serii z Dawidem Wolskim. Wilkołak najbardziej mi przypadł do gustu z całej trylogii. Wampir był dla mnie słaby, Zombie mi się dość podobało, jednak Wilkołak mnie szczerze zachwycił. Jeśli ktoś ma ochotę zapoznać się z losami prywatnego detektywa, to polecam zacząć całą serię od pierwszego tomu, bo w zasadzie wszystkie trzy są ze sobą...

Najsłabsza jak dotąd powieść Autora.
Gdyby nie zręczność pisania, łatwość wciagania czytelnika w sensacyjny wątek - książka sprowadzała by się do jakiegoś splotu dziwnych, niewiarygodnych wydarzeń, podlanych obrzydliwą przyprawą wstrząsających obrazów.

Brrr...., zapominam.

Najsłabsza jak dotąd powieść Autora.
Gdyby nie zręczność pisania, łatwość wciagania czytelnika w sensacyjny wątek - książka sprowadzała by się do jakiegoś splotu dziwnych, niewiarygodnych wydarzeń, podlanych obrzydliwą przyprawą wstrząsających obrazów.

Brrr...., zapominam.

Ostatni tom cyklu gliwickiego "Wilkołak" Wojciecha Chmielarza był zdecydowanie najlepszy. Po pierwszej słabej, drugiej przeciętnej, ta część okazała się niesłychanie ciekawa, wciągająca, trzymająca w napięciu od początku do końca. Nie było tu aż tyle scen przemocy co w poprzednich tomach, a nawet jeśli się pojawiały, to były o wiele bardziej subtelne. Dobrze poprowodzona sprawa kryminalna, wyraziści bohaterowie i jakiś taki feeling, że wszystko jest jak być powinno, z lekko mrocznym klimacikiem. Wreszcie czuję satysfakcję i nie jestem tak zdołowana jak po przeczytaniu poprzednich dwóch części.

Wracamy do dobrze nam znanych bohaterów, między innymi duetu prokuratorsko - detektywistycznego w osobach Adama Górskiego i Dawida Wolińskiego. Na pogrzebie swojego ojca, Dawid dostrzega w tłumie żałobników swoją dawną ukochaną - Igę, która została zamordowana osiem lat wcześniej. Ma zwidy? A może jednak dziewczyna przeżyła? Jeśli tak, to kto leży w jej grobie? Postanawiają razem z Adamem rozwiązać tę zagadkę.

Tymczasem w Gliwicach (i nie tylko) giną kolejne kobiety, które są do siebie zewnętrznie podobne. Wychodzi na to, że grasuje tam seryjny morderca. W dodatku więzi jakąś kobietę z małymi dziećmi w piwnicy domu. Czytając to, ciarki przechodzą po plecach.

Równocześnie obserwujemy zmagania Eweliny Baliczki już nie tylko z mężem, ale również ze swoim byłym pracodawcą , którego kobieta szantażuje i wyłudza od niego coraz więcej pieniędzy. Poznaje też faceta, który niedawno wyszedł z więzienia i jego rękami mści się na facetach, którzy jej w jakiś sposób podpadli. Okropna kreatura z tej baby.

Obserwujemy przy okazji zmagania w życiu osobistym zarówno Dawida jak i Adama. W pewnym momencie Dawid nabrał nieco ludzkich cech i chociaż przez jeden moment zachował się jak człowiek. Perypetie rodzinne obu panów wypadły równie ciekawie jak wątki kryminalne.

Podsumowując, stwierdzam, że Panu Chmielarzowi ta trzecia część bardzo się udała. Świetny kryminał bez niepotrzebnego epatowania przemocą, wartka akcja, interesujący bohaterowie, których zachowanie ewaluowało na przestrzeni całej trylogii, dużo silnych emocji i ciekawe zakończenie. Pochłonęłam w dwa dni i czuję lekki niedosyt, bo mogłoby to trwać jeszcze trochę dłużej. Mam nadzieję, że będzie kontynuacja na takim poziomie jak ta ostatnia część.

Ostatni tom cyklu gliwickiego "Wilkołak" Wojciecha Chmielarza był zdecydowanie najlepszy. Po pierwszej słabej, drugiej przeciętnej, ta część okazała się niesłychanie ciekawa, wciągająca, trzymająca w napięciu od początku do końca. Nie było tu aż tyle scen przemocy co w poprzednich tomach, a nawet jeśli się pojawiały, to były o wiele bardziej subtelne. Dobrze poprowodzona...

Serię gliwicką Wojciecha Chmielarza można polecić w ciemno... "Wampir", "Zombie", "Wilkołak". Całą trylogię łączy postać detektywa Dawida Wolskiego- pełna sprzeczności, tragiczna, wypalona życiowo.... "Wilkołak” to ostatnia powieść z cyklu, którą czytałam z zapartym tchem. Cały wątek kryminalny jest pełen pytań i zagadek do samego końca. Niby sprawa sprzed wielu lat, ale nadal aktualna i niosąca swoje żniwo. Znajdziemy w niej profanację zwłok, śledztwo prowadzone na własną rękę, wiele intryg, manipulacji. Historia w niej zawarta jest mroczna, tajemnicza, na pewno nie pozwala czytelnikowi się nudzić....

Serię gliwicką Wojciecha Chmielarza można polecić w ciemno... "Wampir", "Zombie", "Wilkołak". Całą trylogię łączy postać detektywa Dawida Wolskiego- pełna sprzeczności, tragiczna, wypalona życiowo.... "Wilkołak” to ostatnia powieść z cyklu, którą czytałam z zapartym tchem. Cały wątek kryminalny jest pełen pytań i zagadek do samego końca. Niby sprawa sprzed wielu lat, ale...

Pan Chmielarz po raz drugi mnie nie zawiodl.Wtedy Mortka,teraz Wolski,dwa rozne cykle a poziom jednakowo wysoki.Dobre postacie,dobra intryga,niekiedy humor,czesto dreszczyk emocji i zaskoczenie.Czegoz chciec wiecej?

Pan Chmielarz po raz drugi mnie nie zawiodl.Wtedy Mortka,teraz Wolski,dwa rozne cykle a poziom jednakowo wysoki.Dobre postacie,dobra intryga,niekiedy humor,czesto dreszczyk emocji i zaskoczenie.Czegoz chciec wiecej?

Glownie to co moglabym napisac o tej pozycji to 'MEH'. Ksiazka poprawna, sam final nieco za krotki . Wolalabym troche bardziej rozbudowany watek mlodej dziewczyny, bo to ten byl z ksiazki najciekawszy a zdaje sie, ze opisany malo dokladnie.

A sam Wolski... i inni bohaterowie. Tragedia. Irytujacy to malo powiedziane.

Glownie to co moglabym napisac o tej pozycji to 'MEH'. Ksiazka poprawna, sam final nieco za krotki . Wolalabym troche bardziej rozbudowany watek mlodej dziewczyny, bo to ten byl z ksiazki najciekawszy a zdaje sie, ze opisany malo dokladnie.

A sam Wolski... i inni bohaterowie. Tragedia. Irytujacy to malo powiedziane.

Książka zaczyna się bardzo ciekawie napisanym prologiem. Można zastanawiać się, czy to jest kryminał, czy może fantastyka. Autor na pewno jest bardzo dobrym obserwatorem potrafi przedstawić bohaterów, tak jakby byli żywymi ludźmi. Niestety im dalej w las, tym fabuła coraz bardziej się rozjeżdża i staje się coraz mniej sensowna. To co wyprawia dwójka głównych bohaterów, to szczerze nie wiem, czy było pisane humorystycznie, czy na poważnie. Moje odczucie jest takie, że zostały nieskończone wątki. Na przykład dzieci, albo brakuje domknięcia losów Kaśki.

Książka zaczyna się bardzo ciekawie napisanym prologiem. Można zastanawiać się, czy to jest kryminał, czy może fantastyka. Autor na pewno jest bardzo dobrym obserwatorem potrafi przedstawić bohaterów, tak jakby byli żywymi ludźmi. Niestety im dalej w las, tym fabuła coraz bardziej się rozjeżdża i staje się coraz mniej sensowna. To co wyprawia dwójka głównych bohaterów, to...

Tak naprawdę powinienem ocenić na 2. Bo do tej godziny siedziałem, żeby przeczytać do końca pozostałe 25% książki. :)

Tak naprawdę powinienem ocenić na 2. Bo do tej godziny siedziałem, żeby przeczytać do końca pozostałe 25% książki. :)