Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki zaczęłam od bestselleru, który zapoczątkował jej sławę i nie zawiodłam się. Aż trudno uwierzyć, że dzieło, bo takim trzeba nazwać "Źródło" powstało tak dawno, w latach II wojny światowej. Porusza tematy ponadczasowe i niełatwe, które autorka w genialny sposób przedstawiła osadzając swoich bohaterów w świecie architektury.

Od początku lektury wyczuwalny jest kontrast pomiędzy głównymi bohaterami i zasadami, którymi kierują się w życiu, a głównymi cechami ich różniącymi jest niezależność oraz przymus. Książka podzielona jest na 4 części, każda z nich poświęcona jest jednemu z bohaterów, tak różniących się od siebie. Tylko jedna z nich, Howard Roark, absolutnie uczciwy, polegający na samym sobie, na własnych umiejętnościach i ciężkiej pracy pozostaje niezależny i broniący swoich zasad do samego końca, wbrew wszelkim konsekwencjom. Zupełnie odwrotnie postępuje Peter Keating, dążący do uznania i bogactwa po trupach - w przenośni i dosłownie, poddaje się przymusom i manipulacjom dla zobycia niezasłużonej sławy. Żądny władzy, zupełnie bez talentu Ellsworth Toohey, manipulujący innymi, przypomina historycznych dyktatorów, których filozofia jest mieszanką religii, faszyzmu i socjalizmu. Idealnym tego dowodem jest jego przemowa pod koniec powieści do Petera: "Wszystko, czym nie można rządzić, musi odejść (...) Wykorzystuję ludzi po to, by ich wykorzystać. To moja jedyna funkcja i satysfakcja. Nie mam osobistego celu. Pragnę władzy..."
Natomiast Gail Wynand, bezwzględny medialny potentat, który zniszczył życie wielu osób, sprzedaje swoją uczciwość, mimo chwilowej zmiany pod wpływem Roarka.

Miłość nie jest motywem przewodnim, ale zaplątana historia miłości bohaterów nadaje lekturze jeszcze więcej smaku.

Genialnym wręcz podumowaniem, kwintesencją całej książki jest mowa Roarka, na samym końcu. Wyjaśnia nie tylko motywy swojego postępowania, własne zasady, którym pozostaje wierny do końca, jego wizję i rozumienie twórczości, potrzebę niezależności, koncepcje altruizmu i egoizmu, konieczność wybory pomiędzy niezależnością i zależnością, a także konsekwencje kolektywizmu.

Mimo iż lektura na dobre rozkręca i wciąga według mnie się dopiero po koniec pierwszej części, jest bez wątpienia warta swojej sławy i czasu poświęconego na jej lekturę.

Warto również przytoczyć fragment przemówienia autorki, dotyczący celu jej twórczości, który zdecydowanie osiągnęła w "Źródle":
"Rolą mojej twórczości jest ukazanie ideału człowieka. Moim ostatecznym zamiarem literackim i celem jako takim jest sportretowanie ideału moralnego, a wszelkie wartości dydaktyczne, intelektualne czy filozoficzne zawarte w powieści stanowią jedynie środki, wiodące do niego."

Gorąco polecam!

Moje pierwsze spotkanie z twórczością autorki zaczęłam od bestselleru, który zapoczątkował jej sławę i nie zawiodłam się. Aż trudno uwierzyć, że dzieło, bo takim trzeba nazwać "Źródło" powstało tak dawno, w latach II wojny światowej. Porusza tematy ponadczasowe i niełatwe, które autorka w genialny sposób przedstawiła osadzając swoich bohaterów w świecie architektury.

Od...