Jest coś takiego w tej książce że chwyta za serce. Okazała się bardzo ciekawa. Ciągle coś się działo. Taka niebanalna historia. Ale chyba pierwszy raz miałam taką sytuację, że za za bardzo nie mogłam dojść o co chodzi bohaterom. Bywało tak, ze dwoje bohaterów prowadzi dialog, rozmawiają o czymś i zdaje mi się że tylko oni i autorka wiedzą o co im chodzi. Nie mogłam dojść, za nic zrozumieć pewnych zachowań bohaterów - mimo, że fascynujące, to jednak takie nierzeczywiste zachowania w stylu "kiedy coś kocham to chce to zniszczyc bo nie chce niczego pragnąć" - takie głupie pitolenie:)) Szokujące, interesujące, daje do myślenia ale... w moich oczach po prostu głupie.
Ogólnie dawno nie czytałam książki w której jakiś bohater przedstawia swoją filozofię, swoje myśli a mi... ciężko zrozumieć o co mu chodzi. No ale cóż...

Piękne jest to co autorka chciała przekazać, jak ważne jest by słuchać swojego głosu, swojej prawdy a nie przypochlebiać się innym. W tej książce, tak fajnie wyśmiano tych wszystkich ludzi którzy dążą do sukcesu tylko dla prestiżu, zatracająć po drodze swoją duszę.
Dużo natomiast było w tej książce rzeczy z którymi się nie zgadzałam. Dużo takiej pogardy wobec tych wszystkich "gorszych" ludzi którzy niczego nie tworzą a są jedynie zwykłymi, szarymi powielaczami, konsumentami, niewolnikami rzeczywistości.
W tej książce pada też dużo zdań niebezpiecznych, negatywnych które źle zrozumiane mogłyby namącić komuś w głowie.

Roark przedstawiany jest tu jako wielki bohater, taki nadczłowiek. Rozumiem, jak niezwykłe jest to że facet jest wierny swoim wizjom, ma niezależny umysł i chce tworzyć wszystko tak jak mu się podoba :)) No ale... dla mnie taka jednostka oderwana z kolei od kooperacji z ludźmi, która chce już wszystko robić tylko dla siebie a nic dla innych, tylko dla sztuki i arcydzieła - może to i pięknie brzmi ale... czasami można też opuścić gardę i iść na jakieś kompromisy.
Ogólnie ta książka jest tak napisana że czytelnik cały czas jest po stronie Roarka i sercem z nim. Ale jakby autorka wcześniej nie sprała nam trochę mózgu to stwierdzilibyśmy że niektóre jego zachowania, postawy, wybory były po prostu głupie, złe, takie zimne, taki lód...
Roark to taki nadczłowiek który nic nie czuje jak normalni ludzie:)) Mnóstwo w tym arogancji
Podsumowując wyciągnęłam z tej książki to z czym się zgadzam i tym się zachwycam - nawoływanie do niezależności w myśleniu i podążaniu swoją drogą.

Jest coś takiego w tej książce że chwyta za serce. Okazała się bardzo ciekawa. Ciągle coś się działo. Taka niebanalna historia. Ale chyba pierwszy raz miałam taką sytuację, że za za bardzo nie mogłam dojść o co chodzi bohaterom. Bywało tak, ze dwoje bohaterów prowadzi dialog, rozmawiają o czymś i zdaje mi się że tylko oni i autorka wiedzą o co im chodzi. Nie mogłam dojść,...

Już dawno nic mnie tak nie wciągnęło!

Już dawno nic mnie tak nie wciągnęło!

Świetna książka!

Świetna książka!

Świetna i ciekawa książka

Świetna i ciekawa książka

Świetna książka

Świetna książka

Zastanawiałem się czy kiedykolwiek będę mógł dać ocenę 10 jakieś książce. Nie ma ideałów, a zawsze można znaleźć jakieś minusy. Tutaj jestem więcej niż pewien, że ta ocena jest zasłużona. Jest to tak wyrafinowana przygoda i przy okazji tak ciężka w odbiorze, że tylko przerwy które trwały tak samo długo jak czytanie pozwoliły mi(chyba) na konkretny odbiór myśli autorki. Ayn Rand tym dziełem skierowała książki na zupełnie inny tor. Wydaje mi się, że po przeczytaniu tej książki nie można już wrócić do siebie, do osoby która dopiero się za nią zabierała. Fantastyczna przygoda. Bohaterowie, intrygi, miłość, oszustwa… a wszystko okraszone cudownym barwnym językiem oraz Światem do którego trzeba wejść i samemu przekonać się o wielkości autorki.

Zastanawiałem się czy kiedykolwiek będę mógł dać ocenę 10 jakieś książce. Nie ma ideałów, a zawsze można znaleźć jakieś minusy. Tutaj jestem więcej niż pewien, że ta ocena jest zasłużona. Jest to tak wyrafinowana przygoda i przy okazji tak ciężka w odbiorze, że tylko przerwy które trwały tak samo długo jak czytanie pozwoliły mi(chyba) na konkretny odbiór myśli autorki. Ayn...

Swietna książka

Swietna książka

Nie zachwyciła mnie, choć chwilami czyta się nieźle. Jestem akurat architektem i z perspektywy dziesięcioleci pracy zawodowej zupełnie inaczej widzę ten zawód, rozterki, ambicje i praktykę. Dlatego czasem męczyła patosem i brakiem realizmu w stosunku do tego pięknego, ale i trudnego zawodu.

Nie zachwyciła mnie, choć chwilami czyta się nieźle. Jestem akurat architektem i z perspektywy dziesięcioleci pracy zawodowej zupełnie inaczej widzę ten zawód, rozterki, ambicje i praktykę. Dlatego czasem męczyła patosem i brakiem realizmu w stosunku do tego pięknego, ale i trudnego zawodu.

Okropnie przegadana i pompatyczna. Prosta historia bronienia swojego punktu widzenia świata kosztem siebie a przede wszystkim kosztem innych. Jednowymiarowi bohaterowie którzy służą tylko i wyłącznie jako manifest swojej przywdzianej idei która jest wpychana w gardła czytelnika łopatą. Nic po za tym. Zero jakichkolwiek odcieni szarości w opisach charakterów męczy i odczłowiecza każdego bohatera przytoczonego na kartach powieści.

Okropnie przegadana i pompatyczna. Prosta historia bronienia swojego punktu widzenia świata kosztem siebie a przede wszystkim kosztem innych. Jednowymiarowi bohaterowie którzy służą tylko i wyłącznie jako manifest swojej przywdzianej idei która jest wpychana w gardła czytelnika łopatą. Nic po za tym. Zero jakichkolwiek odcieni szarości w opisach charakterów męczy i...

Świetna książka, płynnie się czyta, daje fajne przemyślenia, zdecydowanie polecam

Świetna książka, płynnie się czyta, daje fajne przemyślenia, zdecydowanie polecam