Pierwszy tom mangi po który sięgnęłam po obejrzeniu drugiego sezonu anime. Miałam pewne obawy, ale najwyraźniej niepotrzebnie - graficznie jest dobrze, treściowo takoż, a skomasowanie dwóch tomów w jednym doskonale działa na objętość historii, którą dostajemy za jednym zamachem. Polecam.

Pierwszy tom mangi po który sięgnęłam po obejrzeniu drugiego sezonu anime. Miałam pewne obawy, ale najwyraźniej niepotrzebnie - graficznie jest dobrze, treściowo takoż, a skomasowanie dwóch tomów w jednym doskonale działa na objętość historii, którą dostajemy za jednym zamachem. Polecam.

https://salomonik.eu/przeczytane/saga-winlandzka-tom-8

https://salomonik.eu/przeczytane/saga-winlandzka-tom-8

Bardzo ciekawy tom, ktory zapowiada swietny ciag dalszy.
Juz sie nie moge doczekac kolejnego i mam nadzieje, ze nie bede dlugo czekac.
Wszystkie dotychczasowe czesci sa rewelacyjne, czyta sie jedynym tchem, bardzo wciagajace i pelne przeroznych przygod.
Moim zdaniem najlepsza saga o wikingach.
Bardzo polecam.

Bardzo ciekawy tom, ktory zapowiada swietny ciag dalszy.
Juz sie nie moge doczekac kolejnego i mam nadzieje, ze nie bede dlugo czekac.
Wszystkie dotychczasowe czesci sa rewelacyjne, czyta sie jedynym tchem, bardzo wciagajace i pelne przeroznych przygod.
Moim zdaniem najlepsza saga o wikingach.
Bardzo polecam.

Mam wrażenie, że od piątego albumu klimat "Sagi winlandzkiej" mocno siadł. Historia stała się spokojniejsza, wojaczka zeszła na dalszy plan. Czasami tylko odzywały się demony przeszłości, które nie dawały spokoju Thorfinnowi. Tymczasem ósmy album wygląda na zupełnie nowe otwarcie. Seria znowu zaczęła nabierać rozpędu, ale Makoto Yukimura jakby kompletnie zmienił podejście do "Sagi winlandzkiej". Owszem, nadal jest brutalnie, ale w zupełnie inny sposób. Do tego sporo jest humoru, którego we wcześniejszych albumach było zdecydowanie mniej. Do tego wszystkiego dochodzi świetnie zakreślona przygoda, która przykuwa do lektury. Mam nadzieję, że nie będę musiał długo czekać kolejny tom "Sagi winlandzkiej" :-)

Mam wrażenie, że od piątego albumu klimat "Sagi winlandzkiej" mocno siadł. Historia stała się spokojniejsza, wojaczka zeszła na dalszy plan. Czasami tylko odzywały się demony przeszłości, które nie dawały spokoju Thorfinnowi. Tymczasem ósmy album wygląda na zupełnie nowe otwarcie. Seria znowu zaczęła nabierać rozpędu, ale Makoto Yukimura jakby kompletnie zmienił podejście...

Wzrost formy serii po historii na farmie przy której czy to przezspadek tempa akci, czy zbytnie moralizowanie wypadło dla mnie nudniej.
Thorfinn zbiera drużynę, żeby zebrać fundusze na wyprawę do Winlandii. Akcja przyspieszsa, zwiedzamy z bohaterami nowe lokalizację, a przede wszystkim pojawia się sporo nowych postaci. I to bardzo różnorodnych, choć i tak rzadnej nie polubiłam tak mocno jak Gurdrin

Wzrost formy serii po historii na farmie przy której czy to przezspadek tempa akci, czy zbytnie moralizowanie wypadło dla mnie nudniej.
Thorfinn zbiera drużynę, żeby zebrać fundusze na wyprawę do Winlandii. Akcja przyspieszsa, zwiedzamy z bohaterami nowe lokalizację, a przede wszystkim pojawia się sporo nowych postaci. I to bardzo różnorodnych, choć i tak rzadnej nie...

Myślę, że to jeden ze słabszych tomów sagi, co nie znaczy oczywiście, że uważam ten komiks za słaby (poprzeczka jest po prostu wysoko podniesiona). Tempo fabuły wyraźnie zwolniło, od czasu kulminacji w Danii mamy wieeele stron spuszczania ciśnienia (co koreluje z nagłym pacyfizmem Thorfinna). Jest w tym zresztą sporo uroku, sposób wprowadzenia nowej bohaterki cyklu (Gudridur) ociera się o mistrzostwo, a rozważania nad obowiązkiem zemsty w ogóle są jednym z lepszych fragmentów całej sagi. Tym niemniej, bywało lepiej.

Myślę, że to jeden ze słabszych tomów sagi, co nie znaczy oczywiście, że uważam ten komiks za słaby (poprzeczka jest po prostu wysoko podniesiona). Tempo fabuły wyraźnie zwolniło, od czasu kulminacji w Danii mamy wieeele stron spuszczania ciśnienia (co koreluje z nagłym pacyfizmem Thorfinna). Jest w tym zresztą sporo uroku, sposób wprowadzenia nowej bohaterki cyklu...

DOTRZEĆ DO WINLANDII

W końcu doczekałem się kolejnego tomiku „Sagi Winlandzkiej”, znakomitej serii mangowej, która chyba każdego potrafi porwać. Bo ja osobiście nie przepadam za historycznymi opowieściami, nawet te komiksowe rzadko kiedy potrafiły mnie porwać, a i to najczęściej, kiedy były przełamane czymś więcej (jak najlepsze tomy „Thorgala”),a jednak ten cykl mnie wciągnął. I wciąż robi wrażenie.

Na Thorfinna czeka kolejne wyzwanie. Tym razem ma być nim dotarcie do Winlandii. Pytanie jednak czy pójdzie tą drogą, zostanie jeszcze w Islandii, czy może wydarzy się coś, co pchnie go w zupełnie innym kierunku?

https://ksiazkarniablog.blogspot.com/2021/06/saga-winlandzka-tom-8-makoto-yukimura.html

DOTRZEĆ DO WINLANDII

W końcu doczekałem się kolejnego tomiku „Sagi Winlandzkiej”, znakomitej serii mangowej, która chyba każdego potrafi porwać. Bo ja osobiście nie przepadam za historycznymi opowieściami, nawet te komiksowe rzadko kiedy potrafiły mnie porwać, a i to najczęściej, kiedy były przełamane czymś więcej (jak najlepsze tomy „Thorgala”),a jednak ten cykl mnie...