„Kobieta z doków” opowiada nam historię Luki Grassiego, który jest szykowany na zastępcę swojego ojca Antony’ego, szefa lokalnej mafii Navesink Bank i oddany swojej rodzinie, La Familia. Chociaż mają powiązania z mafią nowojorską, Grassi nie są tak bezwzględni i prowadzą swoje biznesy, starając się unikać kłopotów.
Bardzo lubiłam Lucę. Patrząc na niego, widzisz przystojnego, ale onieśmielającego faceta, zawsze ubranego w garnitur i odpowiedzialnego. Ale pod spodem miał wielkie miękkie serce, był sprawiedliwym i współczującym człowiekiem. Jak dla mnie zbyt miękkim, był jak pluszowy miś.

Romy to piękna, silna kobieta, która nie miała szczęśliwego dzieciństwa. Powinna się bać spotkania twarzą w twarz z Lucą, ale była zdeterminowana, by wypełnić swoją misję i podziwiałam ją za to.

Luca i Romy byli razem idealni. W krótkim czasie nawiązali głęboką więź i byli w stanie rozpocząć coś „więcej”.
Jednak obecnie książki pani Gadziala wydają mi się zbyt znajome, podobne.
Tęskniłam za książkami dla chłopców z rodziny Grassi, odkąd po raz pierwszy ich spotkałam, ale to było rozczarowujące. Spodziewałam się, że Luca będzie ogromnym, złym wilkiem, bo to jest mafia, ale nie, to była najmilsza książka o mafii, jaką kiedykolwiek czytałam, chociaż był tu poruszony trudny temat, handel żywym towarem.
Było za dużo wewnętrznych monologów.
Nawet sceny seksu były podobne do poprzednich książek.
Lubię tę autorkę i wierzę, że jest utalentowana, ale coś się w niej popsuło.
Ta autorka była mistrzynią epilogów w każdej książce, którą od niej czytałam, ale ta książka nagle się skończyła! Czekam na historię Lucky’ego, Matteo oraz Lorenzo, który jest jedyną postacią mafijną z innego miasta. Jest z Nowego Jorku i muszę przyznać, że jego postać bardzo mnie zaciekawiła.

„Kobieta z doków” opowiada nam historię Luki Grassiego, który jest szykowany na zastępcę swojego ojca Antony’ego, szefa lokalnej mafii Navesink Bank i oddany swojej rodzinie, La Familia. Chociaż mają powiązania z mafią nowojorską, Grassi nie są tak bezwzględni i prowadzą swoje biznesy, starając się unikać kłopotów.
Bardzo lubiłam Lucę. Patrząc na niego, widzisz...

"The woman at the docks" to bardzo słaba książka z dość wtórną fabułą. Te same problemy i ten sam ciąg zdarzeń znajdziemy w innym tytule p. Gadziali a mianowicie w Wybawicielu (Savior). Nie wiem czy to przeoczenie czy celowy zabieg, ale czułam się jakbym jadła odgrzewany kotlet tylko z inną surówką.
Ta książka z mafią nie ma nic wspólnego i nie dajcie się nabrać, że to wersja soft. Nie chce zdradzać szczegółów, ale logiki i zwykłego ciągu przyczynowo-skutkowego się tutaj nie doszukacie.
Jedyny plus tej historii to pozytywne wibracje i "rodzinna atmosfera". "The woman at the docks" to książka bezpieczna (nie ma tu zaskakujących zwrotów akcji, wszystko jest przewidywalne,nużące) dla czytelników mało wymagających oraz chcących się zrelaksować i poczuć jak u cioci na imieninach będzie w sam raz. Dla mnie to niestety za mało, dlatego daje 4 gwiazdki. Dodam, że temat książki oscyluje wokół handlu ludźmi, ale jest to wątek uboczny.

"The woman at the docks" to bardzo słaba książka z dość wtórną fabułą. Te same problemy i ten sam ciąg zdarzeń znajdziemy w innym tytule p. Gadziali a mianowicie w Wybawicielu (Savior). Nie wiem czy to przeoczenie czy celowy zabieg, ale czułam się jakbym jadła odgrzewany kotlet tylko z inną surówką.
Ta książka z mafią nie ma nic wspólnego i nie dajcie się nabrać, że to...