Zbiór ciekawych i inteligentnych opowiadań SF.

Wybijają się bardzo pozytywnie na smutnym tle polskiej fantastyki lat dwudziestych, duszącej się pod ciężarem wszechogarniającej grafomanii, narastającej tępoty (przepraszam, ale nie wiem, jak uprzejmiej nazwać efekty obecnej zapaści edukacyjno-informacyjno-poznawczej) i rozpływającej w szarej mgle kompletnej NIEISTOTNOŚCI. Inaczej mówiąc - bełkotu. Dobitną ilustracją tego stanu rzeczy jest ostatnia antologia krajowych dokonań - Ku gwiazdom.

Na tym mrocznym podglebiu wybijają się nieliczne świeże i nadal zielone źdźbła myśli nadal pnącej się do gwiazd - jak w czasach nieodżałowanego staruszka Lema. W tej chwili przychodzą mi do głowy jedynie dwa nazwiska aktywnych literacko autorów, których wciąż warto czytać. Jednym z nich jest Bohdan Szymczak.

Jego opowiadania o smoku spętanym więzami polityki i biurokracji, Swarożycu Królu, elfach zmęczonych długowiecznością i… turystami, czy obcych uciekających na Ziemię nie przed kosmicznym kataklizmem, tylko prekariatem, są zdecydowanie warte przeczytania i przemyślenia.

Zbiór ciekawych i inteligentnych opowiadań SF.

Wybijają się bardzo pozytywnie na smutnym tle polskiej fantastyki lat dwudziestych, duszącej się pod ciężarem wszechogarniającej grafomanii, narastającej tępoty (przepraszam, ale nie wiem, jak uprzejmiej nazwać efekty obecnej zapaści edukacyjno-informacyjno-poznawczej) i rozpływającej w szarej mgle kompletnej NIEISTOTNOŚCI....

Dobrze napisane. Miękko wchodzi się w opowiadane światy i szybko odczuwa familiarność w stosunku do ich mieszkańców. Opowiadania płynnie się rozwijają, choć tak nagle kończą. Chętnie pozostałabym w nich dłużej. W moim odczuciu każde z nich mogłoby być materiałem na pełnoprawną książkę. Szczególnie kibicuję w tym zakresie opowiadaniu o słowiańszczyźnie. :) Chętnie sięgnę po kolejne książki autora.

Dobrze napisane. Miękko wchodzi się w opowiadane światy i szybko odczuwa familiarność w stosunku do ich mieszkańców. Opowiadania płynnie się rozwijają, choć tak nagle kończą. Chętnie pozostałabym w nich dłużej. W moim odczuciu każde z nich mogłoby być materiałem na pełnoprawną książkę. Szczególnie kibicuję w tym zakresie opowiadaniu o słowiańszczyźnie. :) Chętnie sięgnę po...

Po "Pustej ziemi" wziąłem się za zbiór opowiadań Bohdana Szymczaka; autora, który - co tutaj dużo pisać - idealnie trafił w moje gusta. Wcześniej użyłem porównania do Andy'ego Weira, ale po lekturze "Logiki..." stwierdzam, że jednak Szymczakowi bliżej do Stanisława Lema; aczkolwiek pisze zdecydowanie przystępniej (nawet jeżeli porusza skomplikowane sprawy) dla przeciętnego zjadacza chleba i w żadnym razie nie jest to z mojej strony zarzut. Ja lubię, gdy jest prosto.

Przyznam, że "Logika Uniwersum" przypadła mi do gustu mniej niż wspomniana wcześniej powieść. Gdybym lekturę tego autora zaczynał od otwierającego zbiór opowiadania (coś na kształt pastiszu na literaturę fantasy),to niewykluczone, że moja przygoda z pisarzem szybko by się zakończyła. Później jest już jednak ciekawiej. Za najlepsze w "Logice Uniwersum" uważam opowiadanie „Wieczory z kosmitką”, w którym pisarz analizuje m.in. kwestie spotkania ludzi z obcą cywilizacją i naszych perspektyw jako ludzkości.

Szymczak, podobnie jak w "Pustej ziemi" - to sceptyk, pesymista. Ale mi to odpowiada. Gdybym miał samemu snuć wizję podboju kosmosu, rozwoju naszej cywilizacji, dążenia do odpowiedzi "po co to wszystko?", to doszedłbym pewnie do podobnych, niezbyt wesołych, wniosków.

Po "Pustej ziemi" wziąłem się za zbiór opowiadań Bohdana Szymczaka; autora, który - co tutaj dużo pisać - idealnie trafił w moje gusta. Wcześniej użyłem porównania do Andy'ego Weira, ale po lekturze "Logiki..." stwierdzam, że jednak Szymczakowi bliżej do Stanisława Lema; aczkolwiek pisze zdecydowanie przystępniej (nawet jeżeli porusza skomplikowane sprawy) dla przeciętnego...

Paradoks: mimo pewnego dystansu, który wyczuwa się w samej narracji, opowiadania mocno zróżnicowane emocjonalne (tak!) i tematycznie.

Paradoks: mimo pewnego dystansu, który wyczuwa się w samej narracji, opowiadania mocno zróżnicowane emocjonalne (tak!) i tematycznie.

Strefa 51


Strefa 51 nazywana jest Area 51 lub Dreamland. Właściwie jest amerykańską tajną bazą wojskową. Celem tej bazy jest realizacja testów nowych rozwiązań technicznych. Nevada jako miejsce na strefę zostało wybrane, z uwagi na to, że USA właśnie tutaj miało poligon, gdzie testowano broń jądrową. Baza została zbudowana obok wyschniętego słonego jeziora Groom.
Z biegiem lat większości Amerykanów jak i ludzi na świecie strefa 51 kojarzy się z badaniami nad zjawiskami nadprzyrodzonymi, związkami strefy z kosmitami jak i eksperymentami nad cywilizacjami z kosmosu.

Teorie te nie wzięły się z niczego. Wielu świadków twierdzi, że w 1947 roku prawdopodobnie rozbił się tam "kosmiczny talerz".
Mówi się również o porwaniach przez kosmitów, którzy eksperymentowali na ludziach.


Krasnoludy władcy podziemi

Krasnoludy są to istoty z mitologii nordyckiej. Zostały również rozpowszechnione w folklorze germańskim. Krasnoludy w utworach literackich są rasą bardzo tajemniczą. Maja swoje sekrety i są bardzo niechętne wobec ludzi i innych istot. Są również bardzo honorowe. Zazwyczaj przedstawiane jako niższe od człowieka. Kochają bogactwo, zazwyczaj żyją w kopalniach (przeważnie złota). Często kojarzone są z barbarzyńskim wojownikiem, który nie stroni od alkoholu i innych używek. W legendach są one wspaniałymi kowalami i rzemieślnikami.


Leśni króle

Elfy pochodzą typowo z mitologii germańskiej. Z początku były one przedstawiane jako bożkowie natury i płodności. Wierzono, że są długowieczne i znają różne magiczne moce. W mitologii nordyckiej elfy dzieli się na dobre i złe. Elfy mroczne i światła. Według mitologi irlandzkiej elfy mogą dowolnie zmieniać kształty. W legendarium Tolkiena elfowie są jedna z najpotężniejszych ras Śródziemia i Amanu. Są najpiękniejszymi istotami na ziemi.

Logika uniwersum - alternatywna podróż

Pan Bohdan Szymczak napisał niezwykłą powieść "Logika uniwersum". Właściwie to nie jest jednolita opowieść, a zbiór różnych opowiadań. Wydana w 2019 roku nakładem Wydawnictwa Karta Group jest zupełnie inna niż wcześniejsza pozycja Pisarza "Pusta Ziemia". Nie jest to fantastyka osadzona jak zazwyczaj w kosmosie. Pozycja ta jest miejscem dla smoków, wiedźm, krasnoludów czy elfów. Opowiadania takie jak "51 szarych masek" pozwala zweryfikować poglądy na kontakty z obcymi czy "Wieczory z kosmitką" należy moim zdaniem rozpatrywać światopoglądowo. Opowieść o kosmonaucie ma fantastyczny zarys społeczno - religijny. W opowiadaniu "Logika uniwersum" niestety nie ma miejsca na własną interpretację, więc ono podobało mi się najmniej.

Publikacji tej nadaje tonu świetny język, jakim posługuje się Autor. Jest to futurystyczna wizja Ziemi już dziś. Autor przedstawia własne spojrzenie na przyszłą planetę, na której żyje. Myślę, że jest to książka bardziej dla młodzieży, ale z pewnością zachwyci też starszych fanów tego typu literatury. Osobiście nie przepadam za pozycjami tego gatunku, jednak ta jest dość ciekawa ze względu na spojrzenie Autora.

Książkę tę polecam wszystkim fanom literatury fantastycznej naprawdę polecam. Opowiadania same w sobie mogą posłużyć jako rozrywka dla czytelnika lub zmusić do przemyślenia dzisiejszej sytuacji na Ziemi.

Strefa 51


Strefa 51 nazywana jest Area 51 lub Dreamland. Właściwie jest amerykańską tajną bazą wojskową. Celem tej bazy jest realizacja testów nowych rozwiązań technicznych. Nevada jako miejsce na strefę zostało wybrane, z uwagi na to, że USA właśnie tutaj miało poligon, gdzie testowano broń jądrową. Baza została zbudowana obok wyschniętego słonego jeziora Groom.
Z...

No nijak nie byłem w stanie zainteresować się historiami. Książkę przeczytałem na siłę i żadne, ale absolutnie żadne opowiadanie nie wciągnęło mnie na tyle, zeby poświęcić mu choć kilka myśli po zakończeniu. Jesteśmy z autorem niekompatybilni.

No nijak nie byłem w stanie zainteresować się historiami. Książkę przeczytałem na siłę i żadne, ale absolutnie żadne opowiadanie nie wciągnęło mnie na tyle, zeby poświęcić mu choć kilka myśli po zakończeniu. Jesteśmy z autorem niekompatybilni.

Długo, bo cały rok, czekałem na tę książkę.
Po doskonałym debiucie literackim autora „Pustej Ziemi", wiadomo było, że jego kolejną książką będzie właśnie "Logika Uniwersum”. Taka informacja znajdowała się na okładce "Pustej Ziemi", co więcej, już w treści tej powieści znajdowało się dość tajemnicze i nie wyjaśnione w pełni odwołanie do pojęcia "Logika Uniwersum".
Wreszcie po roku nowa książka ukazała się i wszystko stało się jasne. Bez wątpienia warto było czekać.
Ci czytelnicy, którzy liczyli na poznanie dalszych losy bohaterów "Pustej Ziemi", będą musieli jeszcze poczekać, o ile autor w ogóle zamierza taką kontynuację stworzyć. W nowej książce znajdujemy co prawda rozwinięcie i kontynuację wcześniej opisanych wątków, ale w całkiem innej formule. „Logika Uniwersum" to zbiór utworów, na które składa się mikropowieść fantasy, oraz sześć opowiadań, które formalnie można przypisać do gatunku science fiction. Od tytułu ostatniego, obszernego opowiadania wzięła tytuł cała książka.
Wszystkie utwory łączy tematyka alternatywnej rzeczywistości oraz futurologii. Motywy, które kierowały autorem do takiego potraktowania tematu są podane w krótkim wstępie do książki, więc pominę je tutaj, odsyłając zainteresowanych do źródła. W moim odczuciu takie podejście okazało się niezwykle udane, dając w rezultacie pozycję zarówno zróżnicowaną w treści jak i ciekawą w formie.
Utrudnia to jednak stworzenie krótkiej i treściwej recenzji, gdyż należałoby napisać osobną dla każdego z utworów. Skupię się zatem tylko na wybranych.
Bohdan Szymczak dał się poznać dotychczas jako autor twardej fantastyki naukowej, zdecydowanie stąpający na gruncie realiów naukowych i technicznych. Takie podejście zastosował również w mikropowieści "Fantasy", gdzie baśniowy świat został osadzony w realiach XXI wieku i poddany ścisłej analizie. W tle przygód dziennikarki, zbierającej materiał do książki, poznajemy problemy krasnoludów, zmuszonych do konfrontacji swojego tradycyjnego sposobu życia z wymogami współczesności. Niezwykle poruszające są również wyznania długowiecznych elfów, których mroczną tajemnicę autor odsłania przed czytelnikiem, a na koniec poznajemy również całą (?) prawdę o smokach.
To zupełnie nowatorskie podejście do świata fantasy, zachwyca z jednej strony, ale też pozostawia wiele refleksji na temat nieubłaganego upływu czasu oraz tego, że świat ewoluuje, rozwija się i nic nie pozostaje niezmienione w perspektywie czasu. Można to też odczytać jako pożegnanie dorosłego człowieka z dziecięcym światem baśni, które odarte zostają ostatecznie z naiwnej powłoki powierzchownego odbioru, charakterystycznego dla młodych umysłów.
Dla rodzimowierców, turbosłowian i miłośników alternatywnej historii autor przygotował prezent w postaci „Świętowita na Księżycu”, ale uważny czytelnik bez trudu odgadnie, że pod tym przykryciem kryje się opowieść o wartościach uniwersalnych: prawdzie, wolności i nieskrępowanym postępie.
W „Pustej Ziemi” autor eksplorował wątek futurologiczny oraz filozoficzny. Pierwszy z nich znalazł swoje rozwinięcie, a właściwie alternatywne rozwiązanie w "Wieczorach z kosmitką”. W kolejnych siedmiu rozdziałach poznajemy całkiem odmienne wyobrażenie przyszłości oraz eksploracji Kosmosu od tego, które poznaliśmy w debiutanckiej powieści. Co ciekawe, autor nie ukrywa, że taka alternatywa wypływa z podobnych założeń początkowych, co staje się przyczynkiem do refleksji nad możliwymi drogami, którymi ludzkość zmierza w przyszłość.
Wątek filozoficzny znajduje miejsce w najważniejszym utworze tego tomu – tytułowej "Logice Uniwersum". Przeczytałem to opowiadanie dwa razy, by odkryć co autor chciał nim przekazać. To niewątpliwie utwór wieloznaczny, pełen odniesień do filozofii, religii i psychologii. Sam autor we wstępie pisze, że jest formą intelektualnego eksperymentu, którego celem było wyprowadzenie filozofii, a może wręcz religii, z osiągnięć współczesnej nauki. Teraz nie dziwi mnie zakończenie „Pustej Ziemi”, gdyż jeśli założyć, że ludzie przyszłości będą uznawać, podane przez autora trzy Prawdy Obiektywne, za swój system wartości, to ich decyzja odnośnie losu ludzkości może być tylko taka, jaką znajdujemy w powieści.
Jak wspomniałem wcześniej, cała książka jest zróżnicowana w treści, zaś przypisanie jej do nurtu fantastyki, wydaje się jedynie zabiegiem formalnym. Poza opisanymi wcześniej, znajdziemy w "Logice Uniwersum" dużo elementów obyczajowych, oraz wątki sensacyjne i takie, które określa się mianem political fiction. Książka jest pełna aluzji do naszego świata i naszej rzeczywistości. Tym, co dominuje, jest jednak ciągłe poszukiwanie prawdy o świecie i miejscu człowieka w Uniwersum.
„Logika Uniwersum” to książka dla wymagającego, inteligentnego czytelnika, nowatorska w świecie nieco już skostniałej fantastyki, którą każdy dociekliwy czytelnik przeczyta z przyjemnością i która na długo pozostanie w pamięci.
Kiedy myślę o wielu wydawanych obecnie książkach z gatunku fantastyki, które poza akcją nie wnoszą nic odkrywczego, a co najwyżej poruszają temat odwiecznej walki dobra ze złem, nie mam wątpliwości, że "Logika Uniwersum" zasługuje na najwyższą notę.

Długo, bo cały rok, czekałem na tę książkę.
Po doskonałym debiucie literackim autora „Pustej Ziemi", wiadomo było, że jego kolejną książką będzie właśnie "Logika Uniwersum”. Taka informacja znajdowała się na okładce "Pustej Ziemi", co więcej, już w treści tej powieści znajdowało się dość tajemnicze i nie wyjaśnione w pełni odwołanie do pojęcia "Logika Uniwersum".
Wreszcie...

Strzał w dziesiątkę!
Zbiór pozornie niezwiązanych ze sobą opowieści, które łączy idea alternatywnej rzeczywistości. Wciąga, porusza, zastanawia.
W szczególności zachwyciły ,mnie dwie opowieści: "Fantasy" i "Świętowit na księżycu", niemniej nie umniejsza to pozostałym częścią książki.
Książka zainteresuje zarówno wielbicieli zaskakujących powieści fantasy, fanów science fiction jak i osoby lubiące opowieści o alternatywnej rzeczywistości: zarówno współczesnej jak i przyszłej.
Zdecydowanie polecam!

Strzał w dziesiątkę!
Zbiór pozornie niezwiązanych ze sobą opowieści, które łączy idea alternatywnej rzeczywistości. Wciąga, porusza, zastanawia.
W szczególności zachwyciły ,mnie dwie opowieści: "Fantasy" i "Świętowit na księżycu", niemniej nie umniejsza to pozostałym częścią książki.
Książka zainteresuje zarówno wielbicieli zaskakujących powieści fantasy, fanów science...