Najlepszy tom „Keplera 62” jak do tej pory. Uwielbiam motyw kontaktu z pozaziemskimi istotami, odkrywania nowej planety i radzenia sobie z poważnymi problemami. Przeczytana jednym tchem. Chociaż mam już swoje lata, pochłonęła mnie ta historia. Inteligentna, błyskotliwa i pełna wrażliwości. Uwielbiam.

Najlepszy tom „Keplera 62” jak do tej pory. Uwielbiam motyw kontaktu z pozaziemskimi istotami, odkrywania nowej planety i radzenia sobie z poważnymi problemami. Przeczytana jednym tchem. Chociaż mam już swoje lata, pochłonęła mnie ta historia. Inteligentna, błyskotliwa i pełna wrażliwości. Uwielbiam.

Książka była fajna, ale brakuje mi w niej tego czegoś. Mam nadzieję, że cała seria okaże się czymś zaskakującym, natomiast jak na razie w tej dostrzegłam tylko za mało kosmiczny kosmos, chociaż podejrzewam dlaczego może tak być. Jestem ciekawa kolejnych części.

Książka była fajna, ale brakuje mi w niej tego czegoś. Mam nadzieję, że cała seria okaże się czymś zaskakującym, natomiast jak na razie w tej dostrzegłam tylko za mało kosmiczny kosmos, chociaż podejrzewam dlaczego może tak być. Jestem ciekawa kolejnych części.

Wciągnęła mnie ta seria. Tym bardziej, że w każdej części dzieje się coś zaskakującego, tajemnice i sekrety się pogłębiają, dramat przeplata się z nadzieją. Aż momentami mam wątpliwości, do jakiego czytelnika jest to w ogóle kierowane? Początkowo - biorąc pod uwagę bogatą formę graficzną powieści - byłam pewna, że to będzie lektura dla 10-latków. Po przeczytaniu tych kilku części mam jednak co do tego spore wątpliwości. Fabuła jest na tyle ciekawa i bogata, że starsza młodzież z chęcią powinna dać się jej porwać. A i dorosły, jak widać po moim przykładzie, może czerpać z lektury dużą frajdę.

Choć w przypadku "Keplera 62" ciężko mówić o frajdzie. Opowieść wciąga jak dobry film - i wcale nie mówię o typowym sci-fi. Budzi raczej niepokój, jak dobra dystopia. To nie jest tak, że grupka dzieciaków cieszy się, bo spełnili marzenia, zostali astronautami i wysłano ich w kosmos. Tu kilkanaście osób zostaje zabranych od rodziców, pobieżnie przeszkolonych w tajnym ośrodku i wysłanych w odległą podróż w jedną stronę. Przy świadomości, że powrotu do rodzinnego domu nie ma. Co mają na nowej planecie robić? Są w końcu tylko dzieciakami! Czy mają ją skolonizować, gdy osiągną dojrzałość? Co z bronią na pokładzie? Co z tajemniczymi kapsułami i obcymi, ukrytymi w tajnym laboratorium ośrodka? Co za tajemnicza choroba ich dopada i uśmierca? Dlaczego dorośli nie mówią wszystkiego?

Kolejne części przynoszą w zasadzie więcej pytań, niż odpowiedzi. I to jest w tym wszystkim bardzo niepokojące, ale równocześnie sprawia, że człowiek przewraca kolejne strony i nie chce się od tej opowieści oderwać. Tylko ile trzeba będzie czekać na kolejne części?...

Wciągnęła mnie ta seria. Tym bardziej, że w każdej części dzieje się coś zaskakującego, tajemnice i sekrety się pogłębiają, dramat przeplata się z nadzieją. Aż momentami mam wątpliwości, do jakiego czytelnika jest to w ogóle kierowane? Początkowo - biorąc pod uwagę bogatą formę graficzną powieści - byłam pewna, że to będzie lektura dla 10-latków. Po przeczytaniu tych kilku...

"Sprawy trzymane w tajemnicy bywają na ogół niebezpieczne."

Od początku entuzjastycznie wypowiadam się o serii KEPLER62, z tomu na tom intensyfikują się wrażenia czytelnicze. Książki podobają się młodym odbiorcom, bez względu na płeć, są tak napisane, że zarówno dziewczynki, jak i chłopcy, wciągają się w nie na maksa. A i ja, dorosła osoba, znajduję je barwnymi, ciekawymi i zajmującymi. To przykład literatury, która w pierwszych krokach przybliża do gatunku science fiction, czyni go przyjaznym i familiarnym. Książka przemyca przekazy o charakterze ekologicznym, podkreśla wagę poszanowania środowiska naturalnego. Zwraca uwagę na siłę kształtowania wyobraźni, pozwolenia jej na swobodne szybowanie. Bo czyż przemierzanie czarnego bezkresu kosmosu przez gatunek ludzki, jak na razie jedynie na łamach powieści fantastycznych, nie wymaga nadzwyczajnej pomysłowości i zgrabnego zawiązywania intrygi? A jeśli dodamy sugestywną narrację, zgrabne podgrzewanie napięcia, atrakcyjnych bohaterów, rewelacyjną oprawę graficzną, to powstaje frapująca i efektowna przygoda.

Czterysta ziemskich lat, dla dzieci kilka miesięcy podróży przez tunel czasoprzestrzenny do innego układu planetarnego. Ostatnią stacją jest planeta o kolorach błękitu i zieleni, wydaje się, że z zaskakująco przyjaznymi warunkami do życia. Załogi dwóch statków kosmicznych, którym udało się wylądować na Keplerze-62e, szybko przystępują do budowania bezpiecznej bazy. Opowieść wypełniają niecodzienne wydarzenia, niespodziewane obroty spraw, scenariusz nie zawsze jest pomyślnie ułożony dla bohaterów. Dochodzi do osobliwych spotkań z mieszkańcami planety, a przecież nic nie wiadomo o obcych formach życia. Uwypuklają się tajemnicze nuty dodatkowego załadunku z Ziemi, niepokoi otaczająca go tajność. Dzieci zaczynają dostrzegać alarmujące nieprawidłowości, podejrzewać, że nie wszystko jest takim, jakim się wydaje, i jakim zostało przedstawione, zwłaszcza w odniesieniu do intencji dorosłych. Seria zdobywa szerokie grono sympatyków, nic dziwnego, jest tu wszystko, co przyciąga i podtrzymuje uwagę, sprawia, że trudno oderwać się od fabuły i ilustracji.

bookendorfina.pl

"Sprawy trzymane w tajemnicy bywają na ogół niebezpieczne."

Od początku entuzjastycznie wypowiadam się o serii KEPLER62, z tomu na tom intensyfikują się wrażenia czytelnicze. Książki podobają się młodym odbiorcom, bez względu na płeć, są tak napisane, że zarówno dziewczynki, jak i chłopcy, wciągają się w nie na maksa. A i ja, dorosła osoba, znajduję je barwnymi, ciekawymi...

Seria Kepler 62 to fascynująca i wciągająca historia, pełna przygód i fantazji. Dosyć mocno trzyma w napięciu i wzbudza różne emocje, od ekscytacji, aż po lęk o to co się za chwilę wydarzy i czy główni bohaterowie wyjdą cało z tej całej przygody.
Każda część kończy się w taki sposób, że nie można przerwać czytania na danym etapie, trzeba sięgnąć po następny tom, bo inaczej niczego się nie dowiemy i będziemy mieć wrażenie, że skończyliśmy lekturę w połowie. Poza tym autorzy zadbali o to, by poszczególne części zamknąć w bardzo intrygujący sposób, nie dający nawet pomyśleć, że następnego tytułu nie przeczytam. Ba! Kolejny chce się złapać od razu!
...
Cała recenzja znajduje się na portalu W Roli Mamy -> https://wrolimamy.pl/recenzja/kepler-62-podroz-i-pionierzy/

Seria Kepler 62 to fascynująca i wciągająca historia, pełna przygód i fantazji. Dosyć mocno trzyma w napięciu i wzbudza różne emocje, od ekscytacji, aż po lęk o to co się za chwilę wydarzy i czy główni bohaterowie wyjdą cało z tej całej przygody.
Każda część kończy się w taki sposób, że nie można przerwać czytania na danym etapie, trzeba sięgnąć po następny tom, bo inaczej...

Ta część podoba mi się najbardziej. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych!

Ta część podoba mi się najbardziej. Z niecierpliwością wyczekuję kolejnych!

Fajna książka. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Ładne ilustracje. Szybko się czyta. Polecam