"Na ostrym ogniu" to książka, która w pierwszej kolejności zachwyciła mnie okładką. Kiedy ją zobaczyłam wiedziałam, że to tylko kwestia czasu jak ją przeczytam.

Lubię krótkie rozdziały ale te tutaj są wręcz mikroskopijne przez co na początku nie mogłam zrozumieć o co chodzi. Ale w końcu połączyłam kropki i wtedy już nie mogłam się oderwać.

Ta powieść, chociaż magii w niej nie ma to właśnie czar w czystej postaci jaki na mnie rzuciła. Ta książka jest tak smaczna, że często ślinka ciekła kiedy czytałam o tych wszystkich gotowanych przez bohaterkę potrawach. Smakoszem jestem wielkim, jeść kocham a dobrze zjeść to wręcz jak znaleźć się w niebie. Uważam też, że jedni mają w sobie to coś do gotowania a inni muszą się tego nauczyć.

Jednak to co najważniejsze w tej powieści to jednak emocje związane z główną bohaterką i jej próbą walki o siebie. Emoni została mamą mając 14 lat i to już wiele mówi o tym, że jej życie nie było lekkie. A jak dodamy do tego niezbyt majętny stan i jeszcze parę kłód pod nogami to tworzy się samo życie. Na początku odebrałam Emoni jako taką Małą - Starą czyli osobę bardzo młodą, która duchem jest już daleko do przodu: nie do końca mi się to spodobało ale starałam się wejść w jej skórę i trochę zrozumieć.

Ta powieść jest dla mnie przepełniona mądrymi uwagami, wyciągnęłam z niej maksymalnie tyle ile się dało, zachwyciłam się nią i rozlałam na serducho. Pozwoliłam jej wniknąć we mnie i nawet doprowadzić do wzruszenia. Styl w jakim jest napisana bardzo mi odpowiada.

Polecam 👌

"Na ostrym ogniu" to książka, która w pierwszej kolejności zachwyciła mnie okładką. Kiedy ją zobaczyłam wiedziałam, że to tylko kwestia czasu jak ją przeczytam.

Lubię krótkie rozdziały ale te tutaj są wręcz mikroskopijne przez co na początku nie mogłam zrozumieć o co chodzi. Ale w końcu połączyłam kropki i wtedy już nie mogłam się oderwać.

Ta powieść, chociaż magii w niej...

Zapraszam na recenzję pod linkiem: :) https://shiracoffeebook.blogspot.com/2023/10/na-ostrym-ogniu-elizabeth-acevedo.html

A poniżej fragment:
Na ostrym ogniu Elizabeth Acevedo odkryłam podczas podróży, gdy potrzebowałam zanurzyć się w powieść lekkiego, młodzieżowego kalibru w jesiennym klimacie. Iście czerwona okładka oraz opis od razu wzbudziły moją sympatię, toteż nie chcąc dłużej czekać, postanowiłam spróbować. Bardzo szybko jednak wciągnęłam się w lekturę i stwierdziłam, że jest to pozycja, którą zdecydowanie warto kontynuować. Elizabeth Acevedo szybko zaskarbiła sobie moją sympatię, sprawiając, że z łatwością pogrążyłam się w tej uroczej książce, zaprawionej hiszpańską kuchnią.

Zapraszam na recenzję pod linkiem: :) https://shiracoffeebook.blogspot.com/2023/10/na-ostrym-ogniu-elizabeth-acevedo.html

A poniżej fragment:
Na ostrym ogniu Elizabeth Acevedo odkryłam podczas podróży, gdy potrzebowałam zanurzyć się w powieść lekkiego, młodzieżowego kalibru w jesiennym klimacie. Iście czerwona okładka oraz opis od razu wzbudziły moją sympatię, toteż nie...

Bardzo ważna książka. O nastoletniej mamie, gotowaniu i Hiszpanii.

Bardzo ważna książka. O nastoletniej mamie, gotowaniu i Hiszpanii.

Akcja "Na ostrym ogniu" toczy się podczas całego roku szkolnego. Główną bohaterką jest 17-letnia Emoni, która próbuje połączyć ostatnią klasę liceum, pracę oraz wychowanie dziecka.
Rozdziały w tej książce są tak krótkie, że miałam wrażenie, iż słucham urywek rozmów, a nie czytam powieść. Z początku dobrze się to czytało, jednak później zaczęło mnie nużyć skakanie między stronami. Brakowało mi opisu otoczenia bohaterki, łączenia wydarzeń, które były przerzucone do kolejnego rozdziału. Odniosłam nawet wrażenie, że to może celowy zabieg, aby książka miała więcej stron.
Poza ładnymi ilustracjami ta pozycja niestety nie ma za dużo do zaoferowania. Poza kilkoma ciekawszymi dialogami czy sytuacjami, to niewiele się tam dzieje. Dodatkowo przez tytuły rozdziałów można od razu domyślić się co będzie się działo przez tę jedną, może dwie strony.
Polecam tylko podczas oczekiwania, aż obiad się zrobi.

Akcja "Na ostrym ogniu" toczy się podczas całego roku szkolnego. Główną bohaterką jest 17-letnia Emoni, która próbuje połączyć ostatnią klasę liceum, pracę oraz wychowanie dziecka.
Rozdziały w tej książce są tak krótkie, że miałam wrażenie, iż słucham urywek rozmów, a nie czytam powieść. Z początku dobrze się to czytało, jednak później zaczęło mnie nużyć skakanie między...

DNF 320 strona

DNF 320 strona

Książka dość ciekawa, ale szczerze mówiąc, a raczej pisząc, nie porwała mnie. Naprawdę liczyłam na coś lepszego, skoro nie tak dawno słyszałam o niej wiele dobrego.

Książka dość ciekawa, ale szczerze mówiąc, a raczej pisząc, nie porwała mnie. Naprawdę liczyłam na coś lepszego, skoro nie tak dawno słyszałam o niej wiele dobrego.

Jak dla mnie nuda. Bardzo zaciekawił mnie tytuł książki, ale po przeczytaniu stwierdzam, że nic więcej ciekawego nie było. Przez całą książkę nie wiele się dzieje. Historia dziewczyny, której życie od małego rzuca kłody pod nogi. Niestety całość niepotrzebnie rozciągnięta na ponad 300 stron. Cieszę się, że już skończyłam i mogę o niej zapomnieć.

Jak dla mnie nuda. Bardzo zaciekawił mnie tytuł książki, ale po przeczytaniu stwierdzam, że nic więcej ciekawego nie było. Przez całą książkę nie wiele się dzieje. Historia dziewczyny, której życie od małego rzuca kłody pod nogi. Niestety całość niepotrzebnie rozciągnięta na ponad 300 stron. Cieszę się, że już skończyłam i mogę o niej zapomnieć.

Tłumaczenie tej książki jest koszmarne. Jest tak słabe w porównaniu z oryginałem, że wręcz brak mi słów na wyrażenie swojej irytacji. Mam w domu oryginał tej książki i już po pierwszej stronie polskiego tłumaczenia, po niego sięgnęłam, żeby sprawdzić jak dane zdanie jest napisane w oryginale. Okazało się, że różnice są spore. Niezręczności jest mnóstwo. Nie do końca uchwyconych znaczeń też.
I tak dalej, i tak dalej, można by wymieniać. Mam nadzieje, że kiedyś jakieś wydawnictwo ponownie wyda tą książkę i za tłumaczeniem będzie stać ktoś inny.
Tłumaczenie 2/10
Książka w oryginale: 6/10, dobra, przyjemnie się ją czyta.

Przykład jeden z wielu:
oryginał: it didn't even last the entire weeknd song plaing in the background
polska ułomna wersja: to nie trwało nawet tyle ile jedna The Weeknda, lecąca w tle.

Tłumaczenie tej książki jest koszmarne. Jest tak słabe w porównaniu z oryginałem, że wręcz brak mi słów na wyrażenie swojej irytacji. Mam w domu oryginał tej książki i już po pierwszej stronie polskiego tłumaczenia, po niego sięgnęłam, żeby sprawdzić jak dane zdanie jest napisane w oryginale. Okazało się, że różnice są spore. Niezręczności jest mnóstwo. Nie do końca...

Cieszę się, że w końcu zabrałam się za "Na ostrym ogniu", bo stała na mojej półce zdecydowanie za długo i była moim wyrzutem sumienia. Jednak przekonałam się też, że zakup książki pod wpływem impulsu czy hype'u nie zawsze kończy się dobrze, jak też było w tym przypadku. Książka bowiem okazała się dużym rozczarowaniem. Przede wszystkim Emoni, główna bohaterka, to najbardziej idealizowana postać literatury młodzieżowej, z jaką miałam ostatnio do czynienia. Za jakiekolwiek danie się dotknie, zamienia się w złoto, nigdy nie popełnia błędu w proporcjach, czy smaku. Dodatkowo jest strasznie pyszna i egocentryczna. Dochodzi do sytuacji, w której obraża się na szefa kuchni w swojej szkole i jest gotowa wypisać się z zajęć, tylko dlatego, że uświadomił jej, że czasami warto trzymać się przepisu, który ma wyraźnie podany, a nie uważać się za najlepszą i wszystkich poprawiać.

Ale koniec pastwienia się nad nią, przejdźmy do Malachiego. To kolejna postać pozbawiona wad (a przy okazji jakiegokolwiek charakteru. Serio, tak mdłej męskiej postaci ze świecą szukać). Zakochuje się w bohaterce po sekundzie i nie ustaje w próbach zdobycia jej zainteresowania, mimo że ona odmawia wielokrotnie.Jego jednym celem w książce jest bycie z Emoni. No i mamy jeszcze trudności, które trudnościami nie są. Za każdym razem jak bohaterka staje przed trudnym wyborem, rozwiązanie spada na nią samo. Potrzebuje kasy? Przelew przesłany w odpowiednim momencie wszystko rozwiążą. Takie magiczne wyjścia kłopotów spływały na nią wiele razy, co było w pewnym momencie komicznie nierealne.

Żeby nie kończyć jednak opinii tak negatywnie, przedstawię parę pozytywów. Lekki styl i krótkie rozdziały sprawiają, że czyta się to błyskawicznie. Ciekawa dynamika była też między babcią i Emoni, a opisy niektórych dań pobudzały moje kubki smakowe. Czy to wystarczy jednak, żebym uznała książkę za dobrą? Niestety niekoniecznie, ale wiem, że wielu może przypaść do gustu.

Cieszę się, że w końcu zabrałam się za "Na ostrym ogniu", bo stała na mojej półce zdecydowanie za długo i była moim wyrzutem sumienia. Jednak przekonałam się też, że zakup książki pod wpływem impulsu czy hype'u nie zawsze kończy się dobrze, jak też było w tym przypadku. Książka bowiem okazała się dużym rozczarowaniem. Przede wszystkim Emoni, główna bohaterka, to najbardziej...

Bardzo przyjemna książka, szybko się czyta. Idealna na wakacje, pomaga oderwać się od rzeczywistości :)
Niestety ma też wady. Porusza kilka wątków i niektóre z nich wydają się niedokończone, a końcowka książki jest mocno pośpieszona. Do tego pojawia się w niej sporo błędów (literówek, powtórzeń). Niektóre zdania są dziwnie skonstruowane lub zbyt dosłownie przetłumaczone z angielskiego. Mimo tego polecam jako lekką i miłą lekturę!

Bardzo przyjemna książka, szybko się czyta. Idealna na wakacje, pomaga oderwać się od rzeczywistości :)
Niestety ma też wady. Porusza kilka wątków i niektóre z nich wydają się niedokończone, a końcowka książki jest mocno pośpieszona. Do tego pojawia się w niej sporo błędów (literówek, powtórzeń). Niektóre zdania są dziwnie skonstruowane lub zbyt dosłownie przetłumaczone z...