Przeczytałam już kilka powieści Santy Montefiore i bardzo mi się spodobały. I ta pozycja mnie nie zawiodła.

Wzruszająca opowieść o zakazanej miłości dwojga młodych ludzi - Sofii i Santiego. Drzewo ombu - symbol pięknej, gorącej pampy - było milczącym świadkiem ich uczucia - magicznym miejscem, pod którym spełniały się ich marzenia. Byli zdeterminowani, by walczyć o swą miłość, jednak los bardzo splątał ich dzieje. Dziewczyna musiała opuścić ojczyznę i zamieszkać w dalekim, obcym kraju. Santiago także czekał na wieści od ukochanej. Każde z nich musiało uporać się z głęboką tęsknotą i ogromnym cierpieniem....

Historia ta jest przestawiona w sposób ciepły, pozbawiony zbędnego patosu. Kiedy z początku główni bohaterowie są w wieku młodzieńczym, autorka nie szczędzi im zabawnych i niezwykle świeżych przygód, co sprawia, że książka nie jest łzawym romansidłem, a przyjemną opowieścią o życiu. Ponadto nie brakuje takich lekko 'magicznych' motywów, które zawsze kojarzą mi się z tą autorką (tutaj akurat najbardziej bajkowe jak już wspomniałam - drzewo ombu). Powieść skłania również do refleksji nad upływającym czasem oraz nad tym, co on nam zabiera - bezpowrotnie zabiera.

Wszystko to jest osadzone w gorącej i niezwykle 'temperamentnej' Argentynie, co jeszcze bardziej dodaje uroku całości. Dla mnie REWELACJA! :)

Przeczytałam już kilka powieści Santy Montefiore i bardzo mi się spodobały. I ta pozycja mnie nie zawiodła.

Wzruszająca opowieść o zakazanej miłości dwojga młodych ludzi - Sofii i Santiego. Drzewo ombu - symbol pięknej, gorącej pampy - było milczącym świadkiem ich uczucia - magicznym miejscem, pod którym spełniały się ich marzenia. Byli zdeterminowani, by walczyć o swą...