Warto już na początku zaznaczyć, że każdy z dotychczas opublikowanych tomów serii "Bractwa czarnej gwiazdy" to coś, co po stokroć przewyższa oczekiwania względem twórczości fanowskiej. Moim zdaniem dalsze losy bohaterów sagi o Harrym Potterze, przedstawione w omawianych powieściach biją na głowę historię zawartą w "Przeklętym dziecku" i gdybym na podstawie streszczenia miała w ciemno wytypować, co jest wersją kanoniczną a co twórczością fanowską, bez wahania wskazałabym "Bractwo Czarnej Gwiazdy", jako oficjalną kontynuację przygód Złotej Trójki.
Warsztat pisarski zaprezentowany w "Pentaklu Wężoustych" pozostawia sporo do życzenia, ale fabuła jest na tyle intrygująca i spójna logicznie, że lektura sprawia dużą radość. Większość "Pentaklu Wężoustych" czytałam w ratach, po kilka stron "do poduchy", ale ostatnie kilka rozdziałów przeczytałam już jednym tchem, wiedząc, że nie zaznam spokoju, dopóki nie dowiem się co dalej! Taka rekomendacja mówi chyba sama za siebie!!! W trakcie lektury miałam dużo zastrzeżeń co do niekonsekwencji w prowadzeniu głównych bohaterów, wiele ich zachowań zupełnie nie pasowało od rysu psychologicznego postaci z oryginalnej czy poprowadzenia niektórych wątków fabularnych, ale muszę przyznać, że z większości Autor wyszedł obronną ręką w drugim (zachwycającym już prawie w każdym szczególe) tomie. Choć książka dostarcza przyjemnej rozrywki, to drugi, o wiele już obszerniejszy, tom jest głównym powodem dla których "Pentakl Wężoustych" zasługuje na komplet gwiazdek, jako część trylogii. Na wszystkie niedociągnięcia niedoświadczonego autora warto przymknąć oko, ze względu na świetnie skonstruowaną, zupełnie nową, złożoną, dobrze przemyślaną i dopracowaną historię rozgrywającą się wśród uwielbianych przez nas bohaterów i w bliskich naszym sercom miejscach, ciekawie napisane nowe postacie i wartką akcję. Mocnym atutem tej książki jest ilość zagadek i zwrotów akcji zachodzących w najbardziej niespodziewanych momentach. Najlepsze w tej książce jest jednak to, że prowadzi ona prosto do drugiego tomu, który jest świstoklikiem do świata Harrego Pottera, jaki znamy i kochamy!

Warto już na początku zaznaczyć, że każdy z dotychczas opublikowanych tomów serii "Bractwa czarnej gwiazdy" to coś, co po stokroć przewyższa oczekiwania względem twórczości fanowskiej. Moim zdaniem dalsze losy bohaterów sagi o Harrym Potterze, przedstawione w omawianych powieściach biją na głowę historię zawartą w "Przeklętym dziecku" i gdybym na podstawie streszczenia...

Z racji, że to tylko fanfik to nie jestem pewna, czy powinien się znajdować w bazie Lubimyczytać. Ale skoro już ktoś go dodał to pozwolę sobie skomentować. Jak na fanfik jest to całkiem niezła historia. Autor faktycznie stara się trzymać kanonu, co naprawdę w przypadku fanfików nie jest oczywiste. Styl pisania też jest ok, a historię czyta się szybko (ja przeczytałam w 2h). Zdarzają się drobne błędy, np zbędne apostrofy, ale ogólnie nie ma ich dużo, co też zdecydowanie nie jest oczywiste w przypadku fanfików. Mimo wszystko nie mogę dać oceny większej niż 6, bo niektóre wątki zupełnie mi nie podeszły. Przede wszystkim mam tu na myśli motyw romansu Jamesa Pottera i zdrady Syriusza. Dla mnie to już profanacja kanonu. Niby autor wyjaśnił skąd jego decyzja o wprowadzeniu takiego wątku, ale to mnie zupełnie nie przekonuje. Myślę, że nawet jakby sama Rowling coś takiego wymyśliła to ja i większość fanów byśmy byli po prostu wściekli i obrzydzeni. Drugim wątkiem, który mi nie podpasował jest potomek Voldemorta. Tu głównie przeszkadza mi fakt, że jest to motyw tak często pojawiający się w fanfikach, że już człowiekowi jest po prostu niedobrze. Aczkolwiek muszę przyznać, że mimo wszystko i tak miało to więcej sensu niż córka Voldemorta w "Przeklętym dziecku".
Generalnie jeśli ktoś jest mega fanem świata HP i brakuje mu kontynuacji to już lepiej, by przeczytał ten fanfik niż wspomniane "Przeklęte dziecko" (które, zasadniczo, też jest tylko fanfikiem, bo nie Rowling to pisała).

Z racji, że to tylko fanfik to nie jestem pewna, czy powinien się znajdować w bazie Lubimyczytać. Ale skoro już ktoś go dodał to pozwolę sobie skomentować. Jak na fanfik jest to całkiem niezła historia. Autor faktycznie stara się trzymać kanonu, co naprawdę w przypadku fanfików nie jest oczywiste. Styl pisania też jest ok, a historię czyta się szybko (ja przeczytałam w 2h)....

Pod względem stylu i oprawy graficznej książka całkiem dobrze imituje Harry'ego Pottera, fabuła i kreacja bohaterów wypadają już jednak gorzej. Z McGonagall autor zrobił płaczkę, z Jamesa seniora kompletnego dupka, ale najgorsze jest to co "spotkało" Syriusza. Intryga też nie powala – miało być straszno i tajemniczo, a ja chwilami w "dramatycznych" momentach parskałam śmiechem. Z jednej strony widać, że ktoś, kto nad tym pracował, przeczytał książki, z drugiej dostajemy nieco niezgrabnie prowadzoną powtórkę z rozrywki – ślizgoni są be, gryfoni cacy, cała reszta tylko wypełnia przestrzeń. Po samym początku można się było spodziewać, że Malfoyowie mają w tej historii jakąś rolę do odegrania, ale nie, jest ich tu tyle, co kot napłakał (dla mnie to wada, lubię te gady). Do tego, czy ktoś potrafi wyobrazić sobie Lucjusza Malfoya mieszkającego wśród mugoli? Bo ja nie. O tym, że Lucjusz po drugiej wojnie czarodziejów nie trafił do azkabanu, nie będę się rozpisywać, bo chyba w 2012 nie było to wiadome. Co jeszcze tu znajdziemy? Kilka żenujących scen spod znaku... nie uwierzycie... Harry Potter też uprawia seks! Ale najgorsze zostawiłam sobie na koniec --- UWAGA SPOILER --- a mianowicie progeniturę Voldzia i rodzeństwo Harry'ego. Jeśli macie traumę po "Przeklętym Dziecku" przez to, że zmusiło Was do dopuszczenia myśli o Czarnym Panu w sytuacji intymnej, to tu jest dziesięć razy gorzej. --- KONIEC SPOILERA --- Ogólnie jak na fanfiction jest to całkiem niezła pozycja, postawiłabym ją na równi z "Przeklętym Dzieckiem", na które teraz patrzę o wiele przychylniejszym okiem; jeśli jednak poszukujecie godnej kontynuacji Harry'ego Pottera, możecie się rozczarować.

Pod względem stylu i oprawy graficznej książka całkiem dobrze imituje Harry'ego Pottera, fabuła i kreacja bohaterów wypadają już jednak gorzej. Z McGonagall autor zrobił płaczkę, z Jamesa seniora kompletnego dupka, ale najgorsze jest to co "spotkało" Syriusza. Intryga też nie powala – miało być straszno i tajemniczo, a ja chwilami w "dramatycznych" momentach parskałam...

Po ponownym przeczytaniu siedmiu tomów nie chciałam jeszcze rozstawać się z tym uniwersum, więc zabrałam się za dzieła p. Dęgi. Dla polskich fanów Harrego Pottera pozycja na pewno ciekawa, choć poziomem oczywiście odbiegająca od serii Rowling. Czytałam poprzednią wersję i ta jest zdecydowanie lepsza (wielki ukłon dla korektorki, która odwaliła kawał porządnej i ciężkiej pracy!),ale na każdej stronie widać, słychać i czuć, że jest to książka, z braku lepszego słowa powiem, że STYLIZOWANA na HP, a nie oryginalny HP. Trochę raziło to, że niemalże wszyscy odnosili się do siebie "sucho" i dużo na siebie warczeli, dziwne były też niektóre połączenia uczuć, emocji i zachowań (Hermiona była pobudzona i zamyślona jednocześnie...). Bohaterowie, oprócz tego, że uprawiają seks, niekoniecznie zachowują się jak dorośli. Sytuacje erotyczne trochę kanciaste. Co do akcji i pomysłów - z potencjałem, na pewno można to dalej ciekawie poprowadzić. Wątek trójkąta miłosnego Potter-Meadows-Black mnie osobiście nie razi i z pewnością sprawia, że postacie zyskują nowy wymiar. Podsumowując: historia ciekawa, choć nie bez wad, na pewno z ciekawością przeczytam kolejną część.

Po ponownym przeczytaniu siedmiu tomów nie chciałam jeszcze rozstawać się z tym uniwersum, więc zabrałam się za dzieła p. Dęgi. Dla polskich fanów Harrego Pottera pozycja na pewno ciekawa, choć poziomem oczywiście odbiegająca od serii Rowling. Czytałam poprzednią wersję i ta jest zdecydowanie lepsza (wielki ukłon dla korektorki, która odwaliła kawał porządnej i ciężkiej...

Ach! jak cudownie wrócić do Hogwartu!

Pamiętam jak zaczynałam swoją przygodę z młodym czarodziejem i byłam nią zachwycona! Po latach pokazując cudowny świat magii swoim dzieciom, myślałam, że fajnie by było spędzić z Harrym jeszcze trochę czasu. Niestety części które znamy na pamięć, główny bohater w wieku moich dzieci to już nie to samo.Chciałby się powiedzieć Harry dorośnij! Aż do momentu w którym trafiłam na książki Marcina.

Harry Potter i Pentakl Wężoustych bardzo ciekawa i wciągająca fanowska kontynuacja książek J.K. Rowling.

Co prawda dorosły Harry jest chamski, gburowaty i nie przypomina już tego cudownego chłopca, ale hej! pamiętajmy, że nie miał w życiu lekko! Wraz ze starą paczką ( Harry, Ron, Hermiona) wracamy do Hogwartu, gdzie czeka na nas kolejna sprawa do rozwiązania! Wciągająca, zaskakująca, trzymająca w napięciu fabuła. Oczywiście nie wszystkie wątki, czy dalsze losy poszczególnych postaci przypadły mi do gustu, ale sam pomysł jest fantastyczny!

Szczerze polecam każdemu potteromaniakowi! Książkę czyta się szybko, lekko i przyjemnie. Nie mogę doczekać się sięgnięcia po następne książki Uniwersum Bractwa Czarnej Gwiazdy.

Ach! jak cudownie wrócić do Hogwartu!

Pamiętam jak zaczynałam swoją przygodę z młodym czarodziejem i byłam nią zachwycona! Po latach pokazując cudowny świat magii swoim dzieciom, myślałam, że fajnie by było spędzić z Harrym jeszcze trochę czasu. Niestety części które znamy na pamięć, główny bohater w wieku moich dzieci to już nie to samo.Chciałby się powiedzieć Harry...

Dzięki znajomej z innego portalu czytelniczego dowiedziałam się o istnieniu tej perełki! Lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników Harry Pottera. Powieść fanowska, napisana przez amatora, a napisana tak, że niejeden „zawodowy” pisarz mógłby wziąć z niej przykład 😊
"Powieść “Harry Potter i Pentakl Wężoustych” to utwór fanowski, inspirowany książkami J.K. Rowling. Właśnie dlatego na potrzeby ustalenia chronologii umownie określamy go jako Harry Potter 8, lub nieoficjalny ósmy tom HP. Choć powieść nawiązuje do serii Harry Potter, zawiera zupełnie nową, wymyśloną przeze mnie fabułę i całą paletę barwnych, stworzonych przeze mnie postaci." – to słowa autora.
Ja dodam, że czyta się znakomicie. Poznajemy dalsze losy Harry’ego i jego najlepszych przyjaciół. Są już dorośli, mają swoje rodziny, ich dzieci uczęszczają do Hogwartu i przeżywają swoje przygody.
Cudownie było wrócić do moich ulubionych bohaterów, wspaniale było poczuć czarowną atmosferę Hogwartu. Chcę więcej i na szczęście więcej będzie. Autor już publikuje kolejne odcinki na swojej stronie. Ja jednak poczekam na całość.
Najważniejsza informacja na koniec: to wszystko dostaniecie całkowicie ZA DARMO! Tak, to nie jest żart, chociaż ja też na początku nie mogłam uwierzyć 😊

Dzięki znajomej z innego portalu czytelniczego dowiedziałam się o istnieniu tej perełki! Lektura obowiązkowa dla wszystkich miłośników Harry Pottera. Powieść fanowska, napisana przez amatora, a napisana tak, że niejeden „zawodowy” pisarz mógłby wziąć z niej przykład 😊
"Powieść “Harry Potter i Pentakl Wężoustych” to utwór fanowski, inspirowany książkami J.K. Rowling....

Myślałam, że w świecie czarodziejów z Hogwartu już mnie nic nie zaskoczy. A tu taka niespodzianka… Powiem szczerze, że zaczęłam czytać z pewną rezerwą, ale! Wciągnęło mnie i będę polecać innym miłośnikom Harrego Pottera. Czyta się szybko, łatwo i z przyjemnością. Oczywiście są wątki, które mnie… nie zachwyciły, ale całość jak najbardziej.

Myślałam, że w świecie czarodziejów z Hogwartu już mnie nic nie zaskoczy. A tu taka niespodzianka… Powiem szczerze, że zaczęłam czytać z pewną rezerwą, ale! Wciągnęło mnie i będę polecać innym miłośnikom Harrego Pottera. Czyta się szybko, łatwo i z przyjemnością. Oczywiście są wątki, które mnie… nie zachwyciły, ale całość jak najbardziej.