Trochę przesłodzone dzieło ale dobrze się czyta. Książka napisana z punktu widzenia zapatrzonej w ojca córeczki. Opisuje mechanizm upadku domu Gucci, zdecydowanie inna od poprzednich książek na ten temat.

Trochę przesłodzone dzieło ale dobrze się czyta. Książka napisana z punktu widzenia zapatrzonej w ojca córeczki. Opisuje mechanizm upadku domu Gucci, zdecydowanie inna od poprzednich książek na ten temat.

Pierwsza połowę książki przeczytałam z rosnącą irytacją na liczne błędy językowe i edytorskie oraz na tok myślenia autorki i gloryfikowanie przez nią swojego zdecydowanie nie świętego ojca. Jednak nie mogłam się oderwać od tej opowieści, po części przez klimat jaki autorka stworzyła opowiadając o swoim uprzywilejowanym życiu w różnych zakatkach świata, ale też przez nabierającą tempa historię sukcesu i upadku nie tylko wielkiej firmy ale i rodziny. Druga część książki porwała mnie na amen, a ostatnie kilkadziesiąt stron wzruszyło do łez i sprawiło, że po części zrozumiałam oddanie i bezwarunkową miłość Patrycji do obojga rodziców. Jest to też ważna lekcja dla mnie, że czasem jednak warto przeczytać książkę do końca ;)

Pierwsza połowę książki przeczytałam z rosnącą irytacją na liczne błędy językowe i edytorskie oraz na tok myślenia autorki i gloryfikowanie przez nią swojego zdecydowanie nie świętego ojca. Jednak nie mogłam się oderwać od tej opowieści, po części przez klimat jaki autorka stworzyła opowiadając o swoim uprzywilejowanym życiu w różnych zakatkach świata, ale też przez...

Książka opowiada historię rodziny Gucci - włoskich potentatów mody. Jej autorką jest Patricia Gucci - nieślubna córka Alda Gucci i Bruny Palomby - byłej pracownicy jego butiku.
Prawdziwe historie zawsze wzbudzają u mnie emocje i w tym przypadku również tak było. Pomimo dobrobytu w jakim wychowywała się Patricia było mi jej szkoda, gdyż nie miała pełnej rodziny i prawdziwego domu.
Książka jest dość trudna i smutna, jednak warto ją przeczytać, aby poznać historię rodziny, która pomimo ogromnego majątku nie była do końca szczęśliwa.

Książka opowiada historię rodziny Gucci - włoskich potentatów mody. Jej autorką jest Patricia Gucci - nieślubna córka Alda Gucci i Bruny Palomby - byłej pracownicy jego butiku.
Prawdziwe historie zawsze wzbudzają u mnie emocje i w tym przypadku również tak było. Pomimo dobrobytu w jakim wychowywała się Patricia było mi jej szkoda, gdyż nie miała pełnej rodziny i...

Historia rodziny i firmy Gucci napisana przez nieślubną córkę, czyli widziana z zewnątrz, z boku. Warto przeczytać, aby uzupełnić sobie obraz tej fascynującej historii ekskluzywnej marki.

Historia rodziny i firmy Gucci napisana przez nieślubną córkę, czyli widziana z zewnątrz, z boku. Warto przeczytać, aby uzupełnić sobie obraz tej fascynującej historii ekskluzywnej marki.

Już dawno nie miałam takiego mętliku w głowie po przeczytaniu książki. Trudno mi ją ocenić.
Z jednej strony uwielbiam prawidziwe historie, a ta jest zdecydowanie nieoczywista. W dodatku opisana przez osobę, która była jednocześnie w centrum zdarzeń i na uboczu.
Trzeba pamiętać, że jest to opowieść pokazująca losy Alda Gucciego tylko z jednej strony i nie będzie nigdy do końca obiektywna. Jest to jednocześnie plus i minus.
Z rzeczy bardzo rażących - koszmarna ilość błędów interpunkcyjnych, stylistycznych i konstrukcyjnych. Pisana językiem prostym aż do bólu. Jedno słowo potrafi się powtarzać kilka razy w tym samym akapicie. Zdecydowanie przekład i redakcja do kitu. Aż się dziwię, bo czytane dotąd książki "Marginesów" zawsze były profesjonalnie przygotowane. Nie czytałam oryginału, więc nie wiem jak autorka napisała książkę, jednak tłumaczenie zdecydowanie nie wyszło.
Niemniej jednak za historię i ładunek emocjonalny daję 7. Czytałam z zaciekawieniem.

Już dawno nie miałam takiego mętliku w głowie po przeczytaniu książki. Trudno mi ją ocenić.
Z jednej strony uwielbiam prawidziwe historie, a ta jest zdecydowanie nieoczywista. W dodatku opisana przez osobę, która była jednocześnie w centrum zdarzeń i na uboczu.
Trzeba pamiętać, że jest to opowieść pokazująca losy Alda Gucciego tylko z jednej strony i nie będzie nigdy do...

Chciałam zapoznać się chociaż trochę z historią przed pójściem do kina na film o rodzinie Gucci. Nie byłam do końca świadoma, że będzie to historia przedstawiona z innego punktu. Nie zmienia to faktu, że książka była ciekawa i sama historia rodziny jest bardzo interesująca. Musiałam troszkę zgłębić temat jeszcze w Internecie, bo miałam odczucie, że książka przedstawia tylko jedną stronę medalu. Ogólnie polecam, szybko się czyta.

Chciałam zapoznać się chociaż trochę z historią przed pójściem do kina na film o rodzinie Gucci. Nie byłam do końca świadoma, że będzie to historia przedstawiona z innego punktu. Nie zmienia to faktu, że książka była ciekawa i sama historia rodziny jest bardzo interesująca. Musiałam troszkę zgłębić temat jeszcze w Internecie, bo miałam odczucie, że książka przedstawia...

Nie miałam żadnych oczekiwań wobec tej książki. Wiedziałam jednak, że może mi dostarczyć solidną wiedzę o rodzinie Gucci. Tak też się stało. Historia przedstawiona przez Patricię jest pisana sercem. Córka składa ojcu hołd, tworzy pomnik. Prezentuje jego oblicze swoimi oczami. Barwne życie pana Gucci- nie będę oceniać. Każdy człowieczy los ma swój scenariusz. Przykre jest jednak to jak szybko zapomina się o twórcach imperiów, o ojcach sukcesu, jak łatwo oskarża się ludzi i jak łatwo się ich pozbawia chwały. Książka jest dobra i warta polecenia. Czyta się szybko i płynnie. Dla fanów, ale i dla tych co chcą poznać historię rodu Gucci.

Nie miałam żadnych oczekiwań wobec tej książki. Wiedziałam jednak, że może mi dostarczyć solidną wiedzę o rodzinie Gucci. Tak też się stało. Historia przedstawiona przez Patricię jest pisana sercem. Córka składa ojcu hołd, tworzy pomnik. Prezentuje jego oblicze swoimi oczami. Barwne życie pana Gucci- nie będę oceniać. Każdy człowieczy los ma swój scenariusz. Przykre jest...

„Gucci. W imię mojego ojca” Patricia Gucci - córka Aldo Gucci i Bruny Palombo. Prawnuczka protoplasty rodu - Guccio Gucci. Patricia była owocem romansu Aldo z ponad trzy dekady młodszą Bruną. W tym okresie Aldo miał żonę i trzech synów. Oficjalnie we Włoszech w tych latach, romanse, zdrady i rozwody nie były akceptowane i podlegały społecznemu ostracyzmowi. Wielka miłość nie przeszkodziła im rozwijać swojej znajomosci, mimo, iż pojawiły się w niej rysy, pęknięcia, depresja i zdrad - to do samego końca Aldo był oddany Brunie. Zakochany wręcz bez pamięci, słał miłosne listy, uwielbiał i kochał ponad wszelkie konwenanse i społeczne konsekwencje.
.
Patricia Gucci w swojej „spowiedzi” opisuje relacje z ojcem i matką. Zaczyna od pierwszego spotkania, przez zauroczenie, romans, pierwsze poronienie, kolejną ciążę i jej przyjście na świat. Z dokładnością opisuje każdy szczegół kolejnych lat swego życia u boku wizjonera świata mody. Nie szczędzi krytyki, wyjawia brudne czyn rodziny i firmy. Rozlicza się z przeszłością, rozłamem rodu, walką o spadek i pieniądze. W bardzo plastyczny sposób odnosi się do trudnej relacji z matką, jej ciągłym strachem, wyobcowaniem, depresją. Na przestrzeni lat pokazuje jak wyglądało jej życie u boku Aldo, jak z mieniały się ich relacje. Nie pomija faktu upadku imperium Gucci, więzienia Aldo, konfliktu z synami, rocznym pobycie w więzieniu (Aldo) za przewinienia podatkowe. Publikacja kończy się śmiercią Aldo, ostatnią wolą, testamentem i rozliczeniem z przeszłością.
.
Patricia w bardzo agresywny sposób opisuje wszystkie wydarzenia. Nie znajdziemy tutaj miłych słów, a w ich miejscu jest tylko krytyka. Wszystko przedstawia od bardzo ciemnej i mrocznej strony a każdy z uczestników jej życia, jest podejrzany i pogrążony w mroku. Tego typu ton literatury faktu nie jest miły dla odbiorcy. Mam wrażenie, ze brakuje w nim autentyczności i prawdy. A wielkie uwielbienie dla ojca przesłania obiektywizm. Być może, tak było, nie twierdzę, że Patricia nie ma racji, ale jest to tylko jednostronna opowieść, której styl i język momentami mnie zniechęcał. Zbyt wiele oskarżeń, intymności, i rodzinnych wydarzeń, według mnie nie powinno być pokaźnych w publikacji. Mimo wszystko nie „pluje się słowem” na rodzinę, której się nie zna.

„Gucci. W imię mojego ojca” Patricia Gucci - córka Aldo Gucci i Bruny Palombo. Prawnuczka protoplasty rodu - Guccio Gucci. Patricia była owocem romansu Aldo z ponad trzy dekady młodszą Bruną. W tym okresie Aldo miał żonę i trzech synów. Oficjalnie we Włoszech w tych latach, romanse, zdrady i rozwody nie były akceptowane i podlegały społecznemu ostracyzmowi. Wielka miłość...

Poruszająca historia, chociaż oczywiście jednostronnie przedstawiona. To, co stało się we wnętrzu tej znanej rodziny, dało mi do myślenia, ale jednocześnie mam świadomość, że ta perspektywa jest niekompletna. Prowokuje to jednak jeszcze bardziej do dywagacji co tak naprawdę sprowokowało tak szokujące działania u niektórych bohaterów. Podejrzewam, że nikt tam nie był bez winy, rzeczy nie dzieją się bez przyczyny. Jednak czytelnik może sie tylko z dystansem zastanawiać. Duży plus za pobudzenie wyobraźni autentyczną historią z życia, książka skłania do refleksji.

Poruszająca historia, chociaż oczywiście jednostronnie przedstawiona. To, co stało się we wnętrzu tej znanej rodziny, dało mi do myślenia, ale jednocześnie mam świadomość, że ta perspektywa jest niekompletna. Prowokuje to jednak jeszcze bardziej do dywagacji co tak naprawdę sprowokowało tak szokujące działania u niektórych bohaterów. Podejrzewam, że nikt tam nie był bez...

Bardzo fajne spojrzenie z boku na historię rodziny Gucci

Bardzo fajne spojrzenie z boku na historię rodziny Gucci