Las z wełny i stali
- Kategoria:
- literatura piękna
- Wydawnictwo:
- Kwiaty Orientu
- Data wydania:
- 2020-10-05
- Data 1. wyd. pol.:
- 2020-10-05
- Data 1. wydania:
- 2019-05-23
- Liczba stron:
- 224
- Czas czytania
- 3 godz. 44 min.
- Język:
- polski
- ISBN:
- 9788366658035
- Tłumacz:
- Dariusz Latoś
Tomura, nastolatek z małego miasta na dalekiej północy Japonii, pewnego dnia zostaje przypadkowym świadkiem strojenia szkolnego fortepianu. Dźwięk instrumentu przypomina mu górski las w rodzinnych stronach. Oczarowany tym brzmieniem chłopak postanawia zostać stroicielem. Obserwujemy jego pierwsze kroki w tym tajemniczym i wymagającym zawodzie, równocześnie podziwiając piękną i dramatyczną scenerię Hokkaido. Wraz z młodym stroicielem zagłębiamy się w świat muzyki i przyrody, które są ze sobą nierozerwalnie związane.
Proza Miyashity – niespieszna, refleksyjna, skupiona na bohaterach – zapewnia chwilę wytchnienia od gonitwy codzienności i stawia ważne pytania. Las z wełny i stali to nastrojowa opowieść o dorastaniu, szukaniu własnej drogi i pokonywaniu słabości, a przede wszystkim – o odnajdywaniu celu.
Porównaj ceny
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Mogą Cię zainteresować
Oficjalne recenzje
W lesie muzyki, wśród liści dźwięków
Jaka jest idealna lektura na ciężkie czasy? Gdy jesteśmy zewsząd bombardowani przez budzące strach wiadomości, najlepiej sięgnąć po historię spokojną, harmonijną, pozwalającą oderwać się całkowicie od rzeczywistości. Jeśli będziemy kierować się podobnymi kryteriami, „Las z wełny i stali” okaże się propozycją wręcz idealną.
Muzyka klasyczna wprowadza nas w świat harmonii i dźwięków, barw i zapachów. Dla osoby szczególnie wrażliwej na jej piękno wsłuchanie się w brzmienie fortepianowego koncertu jest niczym otwarcie wrót do przestrzeni wypełnionej najróżniejszymi, fantastycznymi krajobrazami. Główny bohater książki Natsu Miyashity — Tomura to nieśmiały, zamknięty w sobie nastolatek, którego życie zmieni się w momencie, gdy stanie się świadkiem strojenia szkolnego fortepianu. Dzięki przypadkowemu spotkaniu z niezwykle uzdolnionym stroicielem przed młodzieńcem otworzą się nowe perspektywy i dokona on wyboru życiowej ścieżki.
„Las z wełny i stali” to opowieść o dorastaniu, poznawaniu samego siebie. Tomura kocha muzykę, lecz nie uchroni go to przez licznymi wątpliwościami, zgryzotami. Ścieżka życia i muzyki w jego historii przeplatają się, tworząc ścisłą całość. Dostrajanie instrumentu stanie się w pewnym momencie tożsame z dostrajaniem własnego przeznaczenia do odpowiednich dźwięków, związaniem go z losem innych osób.
Niewielka powieść napisana przez Natsu Miyashitę to ciepła opowieść o ludziach, złączonych tą samą pasją. Każdy z bohaterów, nawet jeśli początkowo wydaje się zgryźliwy i nieprzyjemny, wzbudza sympatię czytelnika. Malutka miejscowość, tonąca w fortepianowych dźwiękach, wydaje się cudowną enklawą, do której nie docierają problemy i lęki współczesnego świata. Trudno owego spokojnego miasteczka i jego wyjątkowych mieszkańców nie pokochać.
Powolna narracja „Lasu z wełny i stali” przywodziła mi chwilami na myśl „Pszczoły i grom w oddali” Riku Ondy. Podczas gdy druga powieść skupia się na rywalizacji geniuszy fortepianu, w historii Natsu Miyashity pierwsze skrzypce grają osoby stojące na co dzień w ich cieniu — stroiciele. Ciężko też nazwać młodego bohatera Tomurę urodzonym talentem — jest on raczej dzieckiem pasji, a przede wszystkim ciężkiej i wytrwałej pracy.
Jak wspomniałam we wstępie, „Las z wełny i stali” to opowieść pozwalająca wyciszyć się, oderwać od przytłaczającej rzeczywistości. Historia Tomury jest niczym powierzchnia górskiego jeziora, w którym w ciepły dzień odbija się jaskrawe słońce. Nie doświadczymy tam gwałtownych fal, burzących gładką taflę wody. I właśnie dzięki temu możemy w powieści japońskiej pisarki zatonąć całkowicie.
Ewa Szymczak
Oceny
Książka na półkach
- 526
- 225
- 46
- 16
- 10
- 10
- 10
- 8
- 8
- 7
OPINIE i DYSKUSJE
Obcowanie z tą powieścią to bardzo sensualne przeżycie. To skontaktowanie się z tą częścią psychiki, która odbiera i odczuwa, ignorując wszechobecny szum informacyjny, która umie się zatrzymać i kontemplować, która napełnia nasze życie głębią, a jednocześnie nie zmusza do szukania wyższych wartości, bo znajduje je z zasięgu ręki, bez stawania na palce stóp. Nokturn i serenada literacka, i nie ma znaczenia, czy interesuje nas muzyka klasyczna, czy zupełnie nie.
Właściwie ta książka tak bardzo odpowiada powszechnym wyobrażeniom (i nadziejom) o tym, jaka jest i jaka ma być literatura japońska, że (a kysz) przywołuje myśli niegodne (że napisano ją "pod gust" europejsko-amerykański w celach tylko marketingowych). To chyba jednak niemożliwe, żeby autorka cynicznie i na zamówienie stworzyła tę misterną, delikatną i powłóczystą balladę. Niskie ukłony dla świetnego tłumacza Dariusz Latosia!
Obcowanie z tą powieścią to bardzo sensualne przeżycie. To skontaktowanie się z tą częścią psychiki, która odbiera i odczuwa, ignorując wszechobecny szum informacyjny, która umie się zatrzymać i kontemplować, która napełnia nasze życie głębią, a jednocześnie nie zmusza do szukania wyższych wartości, bo znajduje je z zasięgu ręki, bez stawania na palce stóp. Nokturn i...
więcej Pokaż mimo to"Las z wełny i stali" to absolutne spełnienie moich oczekiwań o książce egzystencjalnej i jednocześnie kojącej. Pięknie płynąca historia, pełna subtelności, ale i emocji. Jej lektura była tak przyjemna, jak dryfowanie na chmurce po niebie, czując dokładnie każdą komórkę ciała. Brzmi banalnie, wiem, ale takie właśnie odczucie towarzyszyło mi przy odbiorze tej powieści. Było lekko, a zarazem głęboko. Taka lektura genialnie muska moją duszę i sprawia mnótwo przyjemności. Polecam!
"Las z wełny i stali" to absolutne spełnienie moich oczekiwań o książce egzystencjalnej i jednocześnie kojącej. Pięknie płynąca historia, pełna subtelności, ale i emocji. Jej lektura była tak przyjemna, jak dryfowanie na chmurce po niebie, czując dokładnie każdą komórkę ciała. Brzmi banalnie, wiem, ale takie właśnie odczucie towarzyszyło mi przy odbiorze tej powieści. Było...
więcej Pokaż mimo toChyba tylko Japonka mogła napisać tak piękną książkę o muzyce ❤️
Przypadkowe wydarzenie, w zasadzie nic nieznaczące, jakim było strojenie szkolnego fortepianu, sprawia, że przeciętny uczeń postanawia zostać stroicielem tych instrumentów muzycznych. Tomura pochodzi z małego miasta na dalekiej północy Japonii, nie zna się na muzyce klasycznej, nutach, teorii muzyki, jednak usłyszany dźwięk strojonego instrumentu przypomina mu górski las w rodzinnych stronach:
"Pachniało lasem. Takim jesiennym, niedługo przed zachodem słońca. Wiatr kołysał drzewami, liście szeleściły. Czułem woń lasu, w którym powoli zapada wieczór. Problem w tym, że w pobliżu żadnego lasu nie było.".
Oczarowany tym brzmieniem chłopak postanawia zostać stroicielem. Lektura przenosi nas w krainę muzyki i świat nauki rzemiosła, widzimy pierwsze kroki Tomury w wyuczonym zawodzie, jego determinację w pracy i doskonaleniu swoich umiejętności. Muzyka łączy się w tej powieści nierozerwalnie z pięknem natury, bez których życie ludzi staje się puste.
A co jest tajemniczym lasem z wełny i stali? Przekonajcie się sami, byłam zaskoczona rozwiązaniem tego zagadkowego i intrygującego zarazem tytułu ❤️
Chyba tylko Japonka mogła napisać tak piękną książkę o muzyce ❤️
więcej Pokaż mimo toPrzypadkowe wydarzenie, w zasadzie nic nieznaczące, jakim było strojenie szkolnego fortepianu, sprawia, że przeciętny uczeń postanawia zostać stroicielem tych instrumentów muzycznych. Tomura pochodzi z małego miasta na dalekiej północy Japonii, nie zna się na muzyce klasycznej, nutach, teorii muzyki, jednak...
Literatura piękna japońska, przynajmniej ta z którą się do tej pory spotkałam, cechuje się niespiesznym klimatem i głębią przekazu.
"Las z wełny i stali" to powieść spokojna, delikatna ale przepiękna.
Głównym wątkiem jest strojenie fortepianów - rany, to już samo w sobie brzmi niezbyt pociągająco dla mnie, muzycznego laika. Nie czytam opisów ale tę książkę zaczynałam dwa razy, bo pierwsze strony sprawiły, że założyłam iż będę się z nią męczyć.
Okazało się, że nie dość, że japoński klimat odnośnie sposobu bycia bohaterów został świetnie oddany ale jeszcze dwie inne kwestie.
Pierwsza dotyczy muzyki - ściślej mówiąc fortepianów i wydobywania z nich dźwięków. Druga łączy się z pierwszą i obejmuje naturę, w głównej mierze tytułowy las.
Autorka w niesamowicie plastyczny sposób pokazuje te dwa wątki. Z tej powieści czuć miłość do piękna i siły jaką daje gra na fortepianie. Totalnie się nie spodziewałam, że tak bardzo mnie to zauroczy, tym bardziej że rozkładany jest tu najdelikatniejszy wręcz dźwięk na czynniki pierwsze. Nie ma tu absolutnie czegoś takiego jak nuda mimo, że wydarzenia płyną swoim japońskim spokojnym torem.
Jestem oczarowana tą powieścią, jej głębią, klimatem, tym jak bardzo i jak dogłębnie z niej gra. Wrażliwość jaka płynie z tej lektury jest nieoceniona. Szacunek, że tak można pisać.
Literatura piękna japońska, przynajmniej ta z którą się do tej pory spotkałam, cechuje się niespiesznym klimatem i głębią przekazu.
więcej Pokaż mimo to"Las z wełny i stali" to powieść spokojna, delikatna ale przepiękna.
Głównym wątkiem jest strojenie fortepianów - rany, to już samo w sobie brzmi niezbyt pociągająco dla mnie, muzycznego laika. Nie czytam opisów ale tę książkę zaczynałam dwa...
Pewnego wieczoru Tomura odkrywa piękno dźwięku fortepianu. Tomura jest romantykiem, a instrument przywołuje wspomnienia oraz wywołuje w nim silne emocje. Bohater jest przekonany, że właśnie konfigurowanie fortepianów jest zajęciem, któremu będzie się oddawał przez całe życie. Podczas jego drogi do doskonałości, wiele razy odczuwa wątpliwości, że nie jest wystarczająco dobry, jak również na nowo przeżywa fascynację instrumentami strunowo-klawiszowymi.
Jego współpracownicy przedstawiają różne podejścia do owego zawodu oraz do głównego bohatera, co oferuje poznanie różnych perspektyw.
Pasją Tomury są fortepiany, jednakże treść można zastosować również do innych pasji, ponieważ podejmuje uniwersalną problematykę, odnosząc się do zagadnień takich jak determinacja, rezygnacja, czy talent.
Książka została napisana w minimalistycznym stylu, zawiera precyzyjne opisy uczuć bohatera.
Jest to wyjątkowo godne polecenia opus magnum, które z pewnością odkryję na nowo podczas kolejnej lektury.
Pewnego wieczoru Tomura odkrywa piękno dźwięku fortepianu. Tomura jest romantykiem, a instrument przywołuje wspomnienia oraz wywołuje w nim silne emocje. Bohater jest przekonany, że właśnie konfigurowanie fortepianów jest zajęciem, któremu będzie się oddawał przez całe życie. Podczas jego drogi do doskonałości, wiele razy odczuwa wątpliwości, że nie jest wystarczająco...
więcej Pokaż mimo to"znałem wiele pięknych rzeczy, ale zwyczajnie nie potrafiłem sobie tego uświadomić"
uczucie podczas czytania jest trochę jak oglądanie filmów ghibli, nie zmienia to niczyjego życia, ale jest naprawdę piękne, niesie za sobą kilka uniwersalnych prawd i daje kilka myśli do rozwinięcia. polecam na pierwsze dni wiosny, do poczytania i doświadczenia
"znałem wiele pięknych rzeczy, ale zwyczajnie nie potrafiłem sobie tego uświadomić"
Pokaż mimo touczucie podczas czytania jest trochę jak oglądanie filmów ghibli, nie zmienia to niczyjego życia, ale jest naprawdę piękne, niesie za sobą kilka uniwersalnych prawd i daje kilka myśli do rozwinięcia. polecam na pierwsze dni wiosny, do poczytania i doświadczenia
Nabyłam tę książkę na akcji kupowania w ciemno, bez czytania faktycznego opisu powieści. Gdybym zapoznała się z jej tematyką, prawdopodobnie w ogólnie nie zaczęłabym jej czytać i, tym samym, nie zaniżałabym jej oceny. Niestety dla mnie, osoby dla której świat pianin i muzyki jest dosyć mglisty i nieciekawy, cała książka wypadła blado i nudno. Język jest zgrabny i celny, czasem jednak miałam wrażenie, że ciągle powtarzają się te same przemyślenia. Oprócz tego jakakolwiek akcja praktycznie nie istnieje - mamy strojenie pianin i opisy barw ich brzmienia. Ta pozycja na pewno bardziej przypadnie do gustu czytelnikom, którzy faktycznie już na wstępie są zafascynowani światem muzyki klasycznej i podzielają wrażliwość głównego bohatera.
Nabyłam tę książkę na akcji kupowania w ciemno, bez czytania faktycznego opisu powieści. Gdybym zapoznała się z jej tematyką, prawdopodobnie w ogólnie nie zaczęłabym jej czytać i, tym samym, nie zaniżałabym jej oceny. Niestety dla mnie, osoby dla której świat pianin i muzyki jest dosyć mglisty i nieciekawy, cała książka wypadła blado i nudno. Język jest zgrabny i celny,...
więcej Pokaż mimo toLas z wełny i stali powieść o strojeniu fortepianu, o muzyce, o dążeniu do celu. Na pierwszy rzut oka może się to wydawać nudne ale to nieprawda. Historia wciąga i warto dać jej szanse.
Las z wełny i stali powieść o strojeniu fortepianu, o muzyce, o dążeniu do celu. Na pierwszy rzut oka może się to wydawać nudne ale to nieprawda. Historia wciąga i warto dać jej szanse.
Pokaż mimo toPiękna, spokojna, harmonijna i bardzo dużo wiedzy na temat zawodu stroiciela fortepianów.
Wyjątkowa książka.
Piękna, spokojna, harmonijna i bardzo dużo wiedzy na temat zawodu stroiciela fortepianów.
Pokaż mimo toWyjątkowa książka.
Świetna książka. Po opisie oczekiwałam, że można się przy niej zrelaksować i to prawda. Po dniu ciężkiej pracy, siedziałam, czytalam i tak odpoczywałam. Bardzo lubię opsy japońskiej przyrody i tutaj mnie one nie zawiodły.
Świetna książka. Po opisie oczekiwałam, że można się przy niej zrelaksować i to prawda. Po dniu ciężkiej pracy, siedziałam, czytalam i tak odpoczywałam. Bardzo lubię opsy japońskiej przyrody i tutaj mnie one nie zawiodły.
Pokaż mimo to