kolejny tom o Lenie Rudnickiej, która daje się wodzić za nos wszystkim dookoła... mam wrażenie, że kobieta nie wie czego chce od życia i momentami staje się przez to bardzo męcząca
"słucham?" wypowiadane przez bohaterów nadal w nadmiarze, choć w porównaniu do poprzedniej części widać tendencję spadkową
historia rozciągnięta do granic możliwości, skrócona o połowę mniej by mnie zmęczyła

kolejny tom o Lenie Rudnickiej, która daje się wodzić za nos wszystkim dookoła... mam wrażenie, że kobieta nie wie czego chce od życia i momentami staje się przez to bardzo męcząca
"słucham?" wypowiadane przez bohaterów nadal w nadmiarze, choć w porównaniu do poprzedniej części widać tendencję spadkową
historia rozciągnięta do granic możliwości, skrócona o połowę mniej by...

Sama sprawa kryminalna ciekawiła mnie trochę mniej niż poprzednio, ale wychodząca na światło dzienne przeszłość komisarz Rudnickiej powodowało u mnie szybsze bicie serca. Włączył mi się tryb wścibskiej sąsiadki - CHCĘ. WIEDZIEĆ. WSZYSTKO.

Sama sprawa kryminalna ciekawiła mnie trochę mniej niż poprzednio, ale wychodząca na światło dzienne przeszłość komisarz Rudnickiej powodowało u mnie szybsze bicie serca. Włączył mi się tryb wścibskiej sąsiadki - CHCĘ. WIEDZIEĆ. WSZYSTKO.

Druga część o przygodach Komisarz Leny jak i sierżanta Marcela utrzymuje wysoki poziom jak w pierwszej części, w drugiej również mamy wartką akcję jak zaskakujące zakończenie.

Druga część o przygodach Komisarz Leny jak i sierżanta Marcela utrzymuje wysoki poziom jak w pierwszej części, w drugiej również mamy wartką akcję jak zaskakujące zakończenie.

Bardzo podoba mi się styl autorki. Książkę świetnie się czyta. Ogromny plus za dialogi - bardzo żywe i naturalne

Bardzo podoba mi się styl autorki. Książkę świetnie się czyta. Ogromny plus za dialogi - bardzo żywe i naturalne

Świetna powieść kryminalna, z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Główny problem powieści dotyczy przemocy w rodzinie i jest to problem na czasie, trochę zrozumiałam, dlaczego niektórzy godzą się na nią. Niestety, nadal nie jestem w stanie zrozumieć życia prywatnego głównej bohaterki.

Świetna powieść kryminalna, z rozbudowanym wątkiem obyczajowym. Główny problem powieści dotyczy przemocy w rodzinie i jest to problem na czasie, trochę zrozumiałam, dlaczego niektórzy godzą się na nią. Niestety, nadal nie jestem w stanie zrozumieć życia prywatnego głównej bohaterki.

Bardzo dobrze się czytało. Zarówno o życiu osobistym komisarz Leny Rudnickiej jak i o prowadzonej sprawie, tym razem chodziło o samobójstwo nastolatki i jej ciało, które zaginęło. Polecam. Trzeba zaraz brać się za dalsze części. Miłego czytania

Bardzo dobrze się czytało. Zarówno o życiu osobistym komisarz Leny Rudnickiej jak i o prowadzonej sprawie, tym razem chodziło o samobójstwo nastolatki i jej ciało, które zaginęło. Polecam. Trzeba zaraz brać się za dalsze części. Miłego czytania

Książka zbyt rozwlekła. Pod koniec zaczyna nużyć. Gdyby była krótsza i zwięzła czytało by się lepiej. Przewijało się kilka różnych wątków pod koniec już nie pamiętałam, który wątek jak się zakończył. Część książki jest zbędna, bo niepotrzebnie odwracała uwagę od glównego wątku.
Autorka poruszyła problem przemocy w rodzinie. Problem dobrze wtapiał się w główny wątek powieści. Gdyby wyciąć zbędne wątki i rozbudować problem przemocy to książka na pewno była by dużo ciekawsza.

Książka zbyt rozwlekła. Pod koniec zaczyna nużyć. Gdyby była krótsza i zwięzła czytało by się lepiej. Przewijało się kilka różnych wątków pod koniec już nie pamiętałam, który wątek jak się zakończył. Część książki jest zbędna, bo niepotrzebnie odwracała uwagę od glównego wątku.
Autorka poruszyła problem przemocy w rodzinie. Problem dobrze wtapiał się w główny wątek...

Lena Rudnicka powraca razem z aspirantem Wolskim próbują rozwiązać sprawę nietypowego samobójstwa. Mają tylko nagranie które wylądowało w intrenecie, ciała natomiast brak. Do tego dochodzą kłopoty rodzinne Pani Komisarz oraz jej tajemnicze powiązania z łódzkim gangsterem.

Autorka bardzo zgrabnie wszystkie klocki ze sobą połączyła a na koniec dała nam takie zakończenie ze ma się ochotę od razu sięgnąć po 3 tom.

Naprawdę bardzo dobra seria kryminalna tak oceniam po dwóch tomach. Mam nadzieję że pozostałe utrzymają ten sam poziom

Lena Rudnicka powraca razem z aspirantem Wolskim próbują rozwiązać sprawę nietypowego samobójstwa. Mają tylko nagranie które wylądowało w intrenecie, ciała natomiast brak. Do tego dochodzą kłopoty rodzinne Pani Komisarz oraz jej tajemnicze powiązania z łódzkim gangsterem.

Autorka bardzo zgrabnie wszystkie klocki ze sobą połączyła a na koniec dała nam takie zakończenie ze...

W 2 tomie Lena i Marcel badają sprawę nastolatki(Diana) , która powiesiła się na oczach widzów na YouTube , ale gdy Jej rodzina wróciła spanikowana do domu z urlopu okazało się , że ciało dziewczyny zniknęło. I oczywiście Lena i Marcel zaczynają badać życie dziewczyny , a po jakimś czasie inna nastolatka(Natalia) również popełnia samobójstwo , ale w przeciwieństwie do Diany jej ciało nie znika i okazuję się , że obie dziewczyny grały w tym samym przedstawieniu. A w pewnym momencie Lena odkrywa , że nagranie samobójstwa Diany zostało spreparowane i dziewczyna tak naprawdę żyję. Jednak już następnego dnia Ona i Marcel dostają informację , że znaleziono ciało Diany i wychodzi na jaw , że umarła dzień wcześniej , a konkretnie ktoś ją popchnął i uderzyła się głową o kamień. I w pewnej chwili wychodzi na jaw , że ojciec Diany ją molestował i gwałcił i dlatego dziewczyna upozorowała własną śmierć i chciała uciec i wychodzi też na jaw , że mężczyzna zgwałcił również Natalię i dlatego dziewczyna się zabiła i mężczyzna zostaję aresztowany , a gdy Marcel i Lena jadą do jego domu powiedzieć o wszystkim jego żonie wychodzi na jaw , że to brat Diany Ją zabił , bo jak się okazuję dziewczyna zadzwoniła do niego po tym jak upozorowała własną śmierć i poprosiła by przyniósł Jej nagrania z pokoju na których widać jak ojciec Ją gwałci i mimo , że chłopak przyniósł nagrania to nie chciał ich oddać , bo nie wierzył w winę ojca i uważał , że to Diana sprowokowała ojca i , gdy zaczęli się szarpać chłopak popchnął siostrę , która zmarła i chłopak zostaję aresztowany. Jednak nie jest to jeszcze koniec książki , bo mamy również wątek nauczyciela dziewczyn , który ciągle udawał , że chcę im pomóc , a tak naprawdę chciał Je wywieźć na granicę i sprzedać i w pewnym momencie mężczyzna zabija swoją byłą żonę , a następnie porywa dziennikarza , który wpadł na jego trop. A po jakimś czasie pijany Marcel po kłótni z Leną(Dowiedział się , że celowo odsunęła się od Niego po poprzedniej sprawie , a On uważał , że są przyjaciółmi) przypadkiem spotyka nauczyciela i rusza za nim , ale daję się przechytrzyć i również zostaję porwany , a Lena robi wszystko by go odnaleźć i mimo , że ojciec Marcela jest na nią wściekły i odsuwa ją od sprawy to ta się nie poddaję i w końcu dzięki współpracy z przestępcą wpada na trop Marcela i dziennikarza i wzywa wsparcie(między innymi ojca Marcela) i nauczyciel zostaję zatrzymany , a mężczyźni uratowani. I Lena odwiedza Marcela w szpitalu i oboje przyznają , że martwili się o siebie i prawie się całują , ale przerywa im inna policjantka. A na koniec Marcel odwiedza byłego partnera Leny i ten sugeruję , że Lena pracuję dla przestępcy , który przekazał Jej informację , gdzie może być Marcel i jest jego kretem w policji i bohater jest wstrząśnięty i postanawia za wszelką cenę poznać prawdę. Powiem szczerze , że 2 tom jest tak samo świetny jak pierwszy i tak samo wciąga. Na plus oczywiście główni bohaterowie. I ich relacja , która w niektórych momentach robi się jeszcze bardziej zażyła i widać , że ciągnie ich do siebie. A co do sprawy kryminalnej to zaskoczyło mnie , że Diana tak naprawdę upozorowała własną śmierć. I , że ojciec Ją gwałcił. A co do Jej prawdziwej śmierci to jednak domyśliłem się , że to brat. A jeśli chodzi o Natalię to było mi Jej bardzo szkoda. Tak samo zaskakujący był wątek nauczyciela. I dodam jeszcze , że strasznie wkurza mnie Krzysztof. Ciągle biję Lenę , a potem przeprasza używając ciągle tych samych słów. I jeszcze zaproponował by mieli dziecko. Naprawdę liczyłem , że zniknie w 2 tomie , ale wciąż jest. Mam nadzieję , że w 3 tomie już go pożegnamy , bo nie wierzę , że Lena będzie z nim przez całą serię. No i ogólnie koniec zapowiada świetny 3 tom , bo Marcel będzie chciał dowiedzieć się więcej o relacji Leny z przestępcą. Jednak nie sądzę by Lena była kretem

W 2 tomie Lena i Marcel badają sprawę nastolatki(Diana) , która powiesiła się na oczach widzów na YouTube , ale gdy Jej rodzina wróciła spanikowana do domu z urlopu okazało się , że ciało dziewczyny zniknęło. I oczywiście Lena i Marcel zaczynają badać życie dziewczyny , a po jakimś czasie inna nastolatka(Natalia) również popełnia samobójstwo , ale w przeciwieństwie do Diany...

Od dawna powtarzam, że Polska kryminałem silna. Kiedy do rąk trafiają powieści takie, jak w Serii o komisarz Lenie Rudnickiej Kingi Wójcik, teza ta tylko potwierdza się. Na cykl składa się obecnie sześć tomów: Poryw, Spektakl, Osadzony, Szreń, Osuwisko i Blaga.



Praktycznie życie osobiste tytułowej Leny Rudnickiej nadaje się samo w sobie na warte opowiedzenia. Prywatnie nieszczęśliwa żona u boku wpływowego prokuratora. Dawno temu wygasło między tą parą jakiekolwiek uczucie, a nastały dni pełne udręki. Zwłaszcza kiedy on sięga po alkohol. Zawodowo Lena jest naczelnikiem wydziału kryminalnego, ma za sobą niejedno trudne śledztwo. Na zewnątrz twarda, butna, pyskata i lubi stawiać na swoim. Kontrowersyjna i charakterna. Jednak w jej życiu pojawił się przypadkowy mężczyzna, Marcel Wolski. To z nim spędziła przypadkową i upojną noc, a nazajutrz dowiedziała się, że właśnie z nim ma pracować. Marcel nie tylko jest sporo młodszy od Rudzkiej, ale w dodatku to syn komendanta łódzkiej policji. Szybko okaże się, że nie potrzebuje on powoływać się na ojca, bo w niczym nie ustępuje swojej nowej szefowej. Razem będą stawiali czoła zagadkom kryminalnym, a tych z pewnością nie zabraknie. Zmierzą się z osobistymi dramatami. A u Rudnickiej pojawią się rodzinne tajemnice i skandale, które sama spowoduje.



Opowiadając o serii o Lenie Rudnickiej koniecznie należy wspomnieć, że Kindze Wójcik udało nie tylko wciągnąć czytelnika do kryminalnego oblicza Łodzi i na dwa tomy także ją chwilowo opuścić, ale przede wszystkim stworzyć pełnokrwiste postacie obok, których trudno przejść obojętnie. Dotyczy to zarówno głównej pary śledczych, jak i ludzi krążących po ich orbicie czy również napotykanych podczas prowadzenia dochodzenia. Każda skrywa osobisty dramat, często ucieka się do milczenia na temat tego, co jest ich udziałem każdego dnia. A tragedii nie brakuje chociażby samobójstwo nastolatków, sprawa zaginięć dzieci, traumy sprzed lat i noszony w sercu ból. Zadry, które trudno usunąć. Winy, które trudno przebaczyć. Gdy to wszystko zaczyna wychodzić na światło dzienne, budowana przez lata fasada otaczająca powieściowych bohaterów runie niczym domek z kart. Nieustannie przychodzi poruszać się w strefie domysłów, szukać odpowiedzi na nurtujące pytania. A życie nie oszczędza zarówno Lenę, jak i Marcela. Oboje wiele doświadczają, muszą podnieść się po zadanym ciosie i uporać się z niejedną skomplikowaną sytuacją. A Kinga Wójcik doskonale wie, jak przyprawić czytelnika o szybsze bicie serca, a jednocześnie z charakterystyczną dla niej umiejętnością przemyca trudne tematy, typu przemoc domowa, alkoholizm, samobójstwa, pedofilię, czy jak daleko można posunąć się pragnieniu ochrony bliskich osób.



Zresztą najbardziej elektryzuje czytelnika Rudnicka i Wolski. Trudniej wyobrazić sobie bardziej sprzeczny duet. Ona buntownicza ukrywająca się pod twardą skorupą, on ułożony chłopiec, który też potrafi pokazać pazur. Ona pyskata, bezpardonowo przesłuchuje świadków i podejrzanych, charakterna i bezkompromisowa, nieustępliwa i umie nadepnąć na odcisk. On bardziej empatyczny, spokojny, wpatrzony w mentorkę. Nie trudno więc zgadnąć, które z nich najczęściej występuje w roli dobrego i złego gliny. Lena opycha się słodyczami, a Wolski nie może wyjść ze zdumienia z pochłanianych przez nią ilości. Oboje o nietuzinkowej intuicji. Z czasem zaczynają wychodzić z początkowego układu przełożony - podwładny i paradoksalnie stworzą zgrany duet.



Kinga Wójcik doskonale łączy powieść obyczajową z kryminałem, tworząc historię, od której trudno się oderwać. Kolejne tomy pochłania się z rosnącą fascynacją i absolutnie nie da się wskazać słabszej części, czegoś, co byłoby niepotrzebne. Zaskakuje non stop czytelnika, przez co trudno przewidzieć dalszy ciąg wydarzeń. Jeśli miałbym wskazać ulubieńców to z pewnością byłby to Szreń oraz Blaga. Z tomu na tom podnoszona jest poprzeczka, natomiast najnowsza część przechodzi wszelkie oczekiwania. Z właściwą dla siebie gracją oddaje zarówno wielkomiejski charakter, jak i pozornie nudną prowincję. Szybko przekonujemy się, że ta ostatnia umie niejednokrotnie zaskoczyć nie tylko Lenę i Marcela, ale również nas samych. Kto raz zapozna się z Rudnicką, ten już z nią z pewnością zostanie na stałe.

Od dawna powtarzam, że Polska kryminałem silna. Kiedy do rąk trafiają powieści takie, jak w Serii o komisarz Lenie Rudnickiej Kingi Wójcik, teza ta tylko potwierdza się. Na cykl składa się obecnie sześć tomów: Poryw, Spektakl, Osadzony, Szreń, Osuwisko i Blaga.



Praktycznie życie osobiste tytułowej Leny Rudnickiej nadaje się samo w sobie na warte opowiedzenia. Prywatnie...