Drugi tom wspaniałej historii o pięknych Zaleszycach i jego mieszkańcach porwała mnie.
Przepiękna saga.

Drugi tom wspaniałej historii o pięknych Zaleszycach i jego mieszkańcach porwała mnie.
Przepiękna saga.

Bibliotekarz z mojej filii z uporem godnym lepszej sprawy poleca mi kolejne książki Sawickiej, a mnie głupio jest odmówić. No więc przeczytałam tom drugi, który przebiegł dokładnie tak, jak się spodziewałam (minus przedziwny, wręcz komiczny wątek kryminalny, który się tu pojawia znikąd). Całość jest przesłodzona, trochę boję się sięgać po tom trzeci (bo też nie wiem do końca, co tu jeszcze można dodać do historii).

Bibliotekarz z mojej filii z uporem godnym lepszej sprawy poleca mi kolejne książki Sawickiej, a mnie głupio jest odmówić. No więc przeczytałam tom drugi, który przebiegł dokładnie tak, jak się spodziewałam (minus przedziwny, wręcz komiczny wątek kryminalny, który się tu pojawia znikąd). Całość jest przesłodzona, trochę boję się sięgać po tom trzeci (bo też nie wiem do...

Jedna z moich ulubionych powieści. Przepięknie prowadzane losy bohaterek na przestrzeni 100 lat.
Cała saga godna polecenia.

Jedna z moich ulubionych powieści. Przepięknie prowadzane losy bohaterek na przestrzeni 100 lat.
Cała saga godna polecenia.

"Poplątane ścieżki" to kontynuacja historii Julianny, Nusi oraz Emilii. Po przeczytaniu pierwszej części bardzo chciałam dowiedzieć się co będzie dalej. Ponieważ do tej serii dotarłam niedawno, mam ten komfort, że mogę płynnie przechodzić z książki do książki : ) Lato powoli dobiega końca, a Julianna zdaje sobie sprawę, że niebawem będzie musiała wrócić do domu, dlatego cieszy się tymi chwilami. Pracuje w Dworze w Zaleszycach, nie ukrywa już związku z Danielem. Niespodziewanie do posiadłości przyjeżdżają spadkobiercy, którzy chcą zmienić miejsce w hotel. Czarne chmury zbierają się nad głowami głównych bohaterów. Dzięki zapiskom Emilii wiele rzeczy się w końcu klaruje. Przyznam jednak, że zakończenie wydaje się po prostu mocno nierealne. Mimo wszystko sięgnę po ostatni tom, aby dowiedzieć się jak ostatecznie potoczą się losy bohaterów.

"Poplątane ścieżki" to kontynuacja historii Julianny, Nusi oraz Emilii. Po przeczytaniu pierwszej części bardzo chciałam dowiedzieć się co będzie dalej. Ponieważ do tej serii dotarłam niedawno, mam ten komfort, że mogę płynnie przechodzić z książki do książki : ) Lato powoli dobiega końca, a Julianna zdaje sobie sprawę, że niebawem będzie musiała wrócić do domu, dlatego...

Słodka, bardzo poprawna książka. Aż się boję czytać następną część....

Słodka, bardzo poprawna książka. Aż się boję czytać następną część....

Można przeczytać. w tej część główna bohaterka zaczyna być coraz bardziej irytująca.

Można przeczytać. w tej część główna bohaterka zaczyna być coraz bardziej irytująca.

Cała seria wciąga fajnie się czyta Polecam :)

Cała seria wciąga fajnie się czyta Polecam :)

Kolejna część książki opowiada o losach zaleszyc i jego mieszkańcach. Czytałam z zapartym tchem porywa tak samo jak 1 część.

Kolejna część książki opowiada o losach zaleszyc i jego mieszkańcach. Czytałam z zapartym tchem porywa tak samo jak 1 część.

+

+

Moja ocena znacznie odbiega od średniej czytelników. Tak jak zamierzałam, dałam szansę autorce i przeczytałam dwie kolejne części "Dworu w Zaleszycach", niestety nie zmieniłam zdania, że treść jest tak przesłodzona, że nawet w wymyślonej historii wydaje się to być niemożliwe (jest 100 % cukru w cukrze :). Wątek kryminalny momentami nawet mnie rozbawił, być może ze względu na sposób w jaki autorka to opisuje np. "Daniel schował pistolet za pas i podbiegł do ukochanej. Wydobył ją spod zwłok, wziął w ramiona i zaczął ocucać". Czytając miałam wrażenie, jakby ktoś opowiadał film osobie niewidzącej. W dialogach autorka według mnie zbyt szczegółowo opisuje co mówiąca postać w danej chwili robi. Dla mnie było to trochę podobne do tego jak uczniowie w szkole piszą swoje pierwsze opowiadania, gdzie chcą, żeby czytający dokładnie wiedział o co im chodzi, nie zostawiając zbyt wiele miejsca dla wyobraźni . No, ale może tylko ja tak to odbieram. Jednak polecać nie będę.

Moja ocena znacznie odbiega od średniej czytelników. Tak jak zamierzałam, dałam szansę autorce i przeczytałam dwie kolejne części "Dworu w Zaleszycach", niestety nie zmieniłam zdania, że treść jest tak przesłodzona, że nawet w wymyślonej historii wydaje się to być niemożliwe (jest 100 % cukru w cukrze :). Wątek kryminalny momentami nawet mnie rozbawił, być może ze względu...