"W tym momencie wszystkie trzy myślały, jak bardzo życie jest niesprawiedliwe. Jak bardzo ludzie są okrutni. Nagle uświadomiły sobie, że ich los wcale nie jest w ich rękach. Ktoś inny decydował za nie, a one mogły jedynie próbować oszukać przeznaczenie"

Akcja książki rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych, współcześnie w 2019 roku oraz w czasie II wojny światowej.

Po śmierci dziadka Ela wyrusza w podróż do Łucka. Zabiera ze sobą stary notes siostry dziadka, znaleziony w jego rzeczach. Dzięki niemu odkrywa tragiczne losy swojej rodziny i jej sekrety. Poznaje historię trzech dziewczyn Heleny, Wiry i Chajki, których beztroska młodość zostaje brutalnie przerwana przez wojnę. Trzy przyjaciółki Polka, Ukrainka i Żydówka są w stanie zrobić dla siebie wszystko. Jednak wojna zmienia całe ich życie.
Jaką tajemnicę skrywa Helena? Czy wojna może usprawiedliwić zachowania ludzi i ogrom zadawanego cierpienia?
Niech nie zwiedzie Was ta piękna okładka bo w środku znajdziecie opisy scen ludobójstwa na Polakach ..... Wołyń, rzeź i wszystkie okrucieństwa z tym związane. Będzie też skomplikowana miłość. Książka pełna bólu i wzruszeń, o miłości ponad podziałami, o nadziei, odwadze i woli przetrwania. Pomimo trudnego tematu przeczytałam ją w jeden dzień. Ciężko było mi się od niej oderwać. Polecam bo uważam, że to bardzo wartościowa książka.

"W tym momencie wszystkie trzy myślały, jak bardzo życie jest niesprawiedliwe. Jak bardzo ludzie są okrutni. Nagle uświadomiły sobie, że ich los wcale nie jest w ich rękach. Ktoś inny decydował za nie, a one mogły jedynie próbować oszukać przeznaczenie"

Akcja książki rozgrywa się w dwóch płaszczyznach czasowych, współcześnie w 2019 roku oraz w czasie II wojny światowej....

Pomimo poruszanych w niej strasznych wydarzeń historycznych, ja jestem zachwycona tą powieścią. Autorka w umiejętny sposób wplotła losy fikcyjnych bohaterów w prawdziwe wydarzenia. Śmiech, strach, nadzieja, przyjaźń, a nawet zakazana miłość przeplatają się na stronach powieści. Chajka, Helena i Wira to wspaniałe kobiety, które udowadniają, że prawdziwa przyjaźń jest silniejsza niż wojna oraz upływający czas.
Dziękuję autorce oraz dziewczynom z Czytam dla przyjemności za możliwości przeczytania tej wartościowej książki.

Pomimo poruszanych w niej strasznych wydarzeń historycznych, ja jestem zachwycona tą powieścią. Autorka w umiejętny sposób wplotła losy fikcyjnych bohaterów w prawdziwe wydarzenia. Śmiech, strach, nadzieja, przyjaźń, a nawet zakazana miłość przeplatają się na stronach powieści. Chajka, Helena i Wira to wspaniałe kobiety, które udowadniają, że prawdziwa przyjaźń jest...

Polka, Żydówka I Ukrainka. Trzy przyjaciółki, których beztroskie życie, brutalnie przerywa wojna. Rozdziela je najpierw getto, później walka o życie, a na końcu zawiść. Czy jeszcze kiedykolwiek będzie im dane spotkać się razem? Książka, która pokazuje jak trudno było żyć w tamtejszych realiach. Czy możliwe było założenie rodziny, czy ludzie myśleli wtedy o miłości?
Książka, którą powinien przeczytać każdy. To opowieść o Wołyniu. Poznajemy, gdzie sięgają ludzkie granice. Do czego zdolny jest człowiek. Jak człowiek człowiekowi taki los zgotował, że brat zabija brata. Ciėżko się czyta pewne wątki, bo bardzo poruszają wyobraźnie, ale nie ukrywają prawdy.
Pozanjemy również historię pięknej, chociaż, zakazanej miłości, ale czy prawdziwej?
Cieszę się, że wzięłam udział w tym Boo Tour u Czytam dla przyjemności I poznałam tę historię. Polecam każdemu.

Polka, Żydówka I Ukrainka. Trzy przyjaciółki, których beztroskie życie, brutalnie przerywa wojna. Rozdziela je najpierw getto, później walka o życie, a na końcu zawiść. Czy jeszcze kiedykolwiek będzie im dane spotkać się razem? Książka, która pokazuje jak trudno było żyć w tamtejszych realiach. Czy możliwe było założenie rodziny, czy ludzie myśleli wtedy o miłości?...

"Zapisane w sercu" Agata Sawicka.
Książkę przeczytałam z zapartym tchem. Dwie linie czasowe: Wołyń lata 1939 - 1944 i Wrocław 2019 - 2020.
Ela, główna bohaterka, po śmierci dziadka odnajduje w jego rzeczach dziennik z zapiskami jego siostry Heleny. Postanawia wyruszyć w podróż śladami swoich przodków, którzy mieszkali na Wołyniu. Dziennik zawiera historię trzech przyjaciółek Heleny, Wiry i Chałki - Półki, Ukrainki i Żydówki.
Współczesność przeplata się z wojną i rzezią na Wołyniu. Rodzą się pytania: Czy ta przyjaźń przetrwa? Jaką cenę trzeba zapłacić za miłość? Kto jest wrogiem, a kto przyjacielem? Co łączy dziadka i Helenę?
Autorka funduje nam cały wachlarz emocji i pozytywnych i negatywnych, niejedna łezka zakręci się w oku i serce zabiło. Szczerze polecam lekturę tej powieści.

"Zapisane w sercu" Agata Sawicka.
Książkę przeczytałam z zapartym tchem. Dwie linie czasowe: Wołyń lata 1939 - 1944 i Wrocław 2019 - 2020.
Ela, główna bohaterka, po śmierci dziadka odnajduje w jego rzeczach dziennik z zapiskami jego siostry Heleny. Postanawia wyruszyć w podróż śladami swoich przodków, którzy mieszkali na Wołyniu. Dziennik zawiera historię trzech...

Piękna okładka w pastelowych kolorach kusiła mnie już od dłuższego czasu.
Spodziewałam się jakiejś sielskiej historii, a dostałam poważna , pełną emocji relację mającą miejsce w trakcie II wojny światowej.

Książkę przeczytałam w jeden wieczór, gdyż nie dało się od niej oderwać.

O czym jest ta książka?

O przyjaźni trzech młodych dziewczyn Polki, Ukrainki i Żydówki. Siła ich przyjaźni jest ogromna. Nie boją się ryzyka, zawsze spieszą z pomocą, gdy któraś z nich tej pomocy potrzebuje. Niestety jedna z nich, przyćmiona żalem i rozpaczą, nie przejdzie próby, zawiedzie. Mimo, iż odkupi w pewien sposób swoje winy, wyrzuty sumienia pozostaną na zawsze.

To historia o Wołyniu, czyli temat drażliwy, trudny, owiany tajemnicą. Wojna, która sprawiła, że brat dla brata stał się wrogiem. Sąsiad - sąsiada grabił bez wyrzutów sumienia. Przyjaciel stawał się wrogiem i z zimną krwią potrafił zabić, bez jakiegokolwiek zawahania.

Podczas tego zrodziła się miłość. Miłość piękna, ponad podziałami, zakazana i niebezpieczna, ale wierna.

Historia, którą poznajemy pochodzi z pamiętnika znalezionego na dnie szafy.
Ela młoda dziewczyna po śmierci dziadka, odnajduje w jego rzeczach zeszyt z zapiskami. Decyduje się udać na Ukrainę, by tam odnaleźć ślady swoich przodków. Jest to historia straszna, momentami brutalna, ale niosąca nadzieję.

Co odkryje Ela podczas swojej podróży? Jakie sekrety skrywał jej dziadek?
Po odpowiedzi odsyłam do książki.
Przeczytajcie bo naprawdę warto, tym bardziej, że historia ta opiera się na prawdziwych wydarzeniach , które dotknęły rodzinę autorki.

Książkę miałam okazję przeczytać w ramach BT zorganizowanemu przez dziewczyny z @czytam_dla_przyjemności

Piękna okładka w pastelowych kolorach kusiła mnie już od dłuższego czasu.
Spodziewałam się jakiejś sielskiej historii, a dostałam poważna , pełną emocji relację mającą miejsce w trakcie II wojny światowej.

Książkę przeczytałam w jeden wieczór, gdyż nie dało się od niej oderwać.

O czym jest ta książka?

O przyjaźni trzech młodych dziewczyn Polki, Ukrainki i Żydówki. Siła...

Jako, że jestem okładkową sroką to ta piękna, nostalgiczna okładka zachęciła mnie do sięgnięcia po tę książkę. Liczyłam na przyjemną lekturę, która pozwoli przenieść się w jakieś spokojne miejsce dając odetchnąć głowie po trudnym dniu. Dodam, że nie czytałam opisu książki, zresztą rzadko to robię. No cóż, zaskoczenie było ogromne, bo moje oczekiwania a to co zapisane na stronach tej książki rozminęło się zupełnie.
Autorka wydarzenia tej historii osadza na Wołyniu w trakcie II wojny światowej, kiedy to na tych ziemiach banderowcy sieją postrach na ludności żydowskiej i polskiej, i w czasie teraźniejszym. Ta opowieść to historia o poszukiwaniu swoich korzeni, o przyjaźni i miłości wbrew wszystkim i wszystkiemu, o nienawiści, zbrodni i zdradzie, to historia o odkrywaniu tajemnic. To opowieść o trzech młodych kobietach, których wielka przyjaźń zostaje wystawiona na ogromną próbę. Jak potoczą się losy Ukrainki Wiry, Żydówki Chajki i Polki Heleny, czy ich przyjaźń przetrwa trudy wojny ? Zapewniam, że warto poznać odpowiedź na to pytanie.
Mimo trudnej historii i całego wachlarze emocji, które zafundowała nam autorka książkę czyta się rewelacyjnie. Wiele wątków historycznych, wielobarwne postaci, różnorodność charakterów to wszystko sprawia, że ta historia czyta się sama. Nic tu nie jest przerysowane ani sztuczne, jest prawdziwie.
Dziękuję za możliwość poznania tej pięknej historii autorce i blogowi Czytam dla przyjemności.

Jako, że jestem okładkową sroką to ta piękna, nostalgiczna okładka zachęciła mnie do sięgnięcia po tę książkę. Liczyłam na przyjemną lekturę, która pozwoli przenieść się w jakieś spokojne miejsce dając odetchnąć głowie po trudnym dniu. Dodam, że nie czytałam opisu książki, zresztą rzadko to robię. No cóż, zaskoczenie było ogromne, bo moje oczekiwania a to co zapisane na...

Agata Sawicka -Zapisane w sercu
Kiedy Ela porządkuje rzeczy, bo zmarłym dziadku natrafia na tajemniczy notes, w którym spisane są wspomnienia z życia na Ukrainie. Zachęcona i zaciekawiona przez notatki postanawia odwiedzić miejsca, w których żyli jej przodkowie-bliscy jej dziadka. Będąc tam spotyka się z ostatnio z ostatnią żyjących przyjaciółek cioci Heleny i dowiaduję się o ich dalszych losach. W jednej z ukraińskiej wsi Usicze koło Łucka na kartach powieści Zapisane w słońcu przedstawione zostały losy trzech przyjaciółek Heleny, Wiry i Chajki. – Ukrainki, Polki i Żydówki. Każda z nich była inna, ale żyły poczuciu przyjaźni, radości, beztroski, pracowitości i młodości. Poznajemy je, gdy w sierpniowy wieczór 1939 roku spędzają tradycyjnie w swoim ulubionym ‘’Tajemniczym Zakątku nad jeziorem, gdzie rozmawiają, snują marzenia, wspominają.” Było to od lat ulubione miejsce. Ich trzech. Na tym brzegu nikt im nigdy nie przeszkadzał. Nikt ich nigdy nie znalazł. Wśród gęstych drzew mogły przesiadywać do woli, ukrywać się przed światem. To właśnie tu spotykały się, by przedyskutować najważniejsze sprawy. Odpocząć. Pomyśleć. Albo po prostu pobyć razem. Tajemniczy zakątek stał się symbolem ich wieloletniej przyjaźni, która zaczęła się, gdy poszły do szkoły i trwała nadal, mimo że od tamtego momentu upłynęło wiele lat. Wszystkie miały po 17 lat. Ale w tym miejscu wciąż wydawało im się, że są małymi dziewczynkami. Tutaj czuły się beztroskie i wolne. No w tajemniczym zakątku czas się zatrzymywał. A gdy mają się rozstać Chajka kreśli na drzewie trzy litery B(W),H, CH – „TZ”1939 na znak przyjaźni, ale i spotkania po latach- „gdy przyjdziemy w to miejsce i pod to drzewo, przypomnimy sobie wspólnie spędzony czas, nasza prawdziwa przyjaźń i cudowna młodość. Cokolwiek się stanie, tutaj zawsze będziemy wolne i beztroskie, zawsze będziemy razem i będziemy sobą”
Piękną sielankę przerywa wybuchł II wojny światowej. Niemcy wkraczają na Ukrainę. Panuje przemoc, grabieże, śmierć. Rodzina Chajki zostaje zamknięta w getcie. Zaczyna się ciężkie życie, walka o wolność, przetrwanie…ich los wcale nie jest w ich rękach. Ktoś inny decydował za nie, a one mogły jedynie oszukać przeznaczenie. Z ręki Ukraińców ginie ojciec Heleny. W ich domu ukrywa się żydówka Chajka -przyjaciółka Helenki, która uciekła przed śmiercią widząc wcześniej jak Niemcy rozstrzelają jej rodzinę i innych Żydów. Helena zakochuje się z wzajemnością w Ukraińcu Juriju. Nie akceptuję tej miłości jej brat -bardziej ze strachu oraz brat Jurija, który walcząc w imię odzyskania Niepodległości Ukrainy nienawidzi Polaków i ich zabija.. Helena musi uciekać przed ukraińskim prześladowcą. Jak dalej pod potoczą się ich losy? (Jurija i Heleny) Co się z nimi stanie? Czy miłość przetrwa zawierucha wojenną? Czy jeszcze się spotkają? Czy Wiera okaże się lojalna?
Kiedy czytałam o tamtych wydarzeniach to wątek wołyński wywołuje nadal we mnie silne emocje. Bardzo to przeżywam, robi to na mnie bardzo dużo wyrażenie. Jakoś nie mogę do końca zrozumieć, że ludzie, którzy żyli obok siebie, przyjaźnili się, ba byli rodziną stają się dla siebie wrogami i zabijają zimną krwią, siejąc pogrom zabijając niewinnych ludzi, w tym dzieci.
_Ta wojna …ci ludzie …Oni kradną moje życie, niszczą moje marzenia! To wszystko jest takie niesprawiedliwe! Dlaczego nie mogę po prostu żyć jak wcześniej… (…) -jest coś, czego nigdy nikt nie może ci zabrać. To twoje serce. Wraz ze wszystkimi uczuciami, marzeniami i myślami. Nawet jeśli wokół szaleje wojna, w twoim sercu może panować pokój. Gdy wszyscy nienawidzą, ty możesz kochać. Twoje serce jest wolne i niezależne, dopóki sama nie wpuścisz do niego wojny. Te słowa Chajkę ożywiły.. Było w nich coś magicznego. Pokrzepiały i dodawały siły. Napawały optymizmem i nadzieją.
Dziękuję BookTour Czytam dla przyjemności za możliwość przeczytania książki.

Agata Sawicka -Zapisane w sercu
Kiedy Ela porządkuje rzeczy, bo zmarłym dziadku natrafia na tajemniczy notes, w którym spisane są wspomnienia z życia na Ukrainie. Zachęcona i zaciekawiona przez notatki postanawia odwiedzić miejsca, w których żyli jej przodkowie-bliscy jej dziadka. Będąc tam spotyka się z ostatnio z ostatnią żyjących przyjaciółek cioci Heleny i dowiaduję...

To historia wnuczki poszukującej odpowiedzi na pytania z opowieści jej dziadka. To historia trzech dziewcząt, Heleny, Wiry i Chajki, których młodość została przerwana przez wojnę. To historia Polki, Ukrainki i Żydówki, które przez zawirowania wojenne się rozdzieliły, a ich więź została rozerwana.


To mogę Wam napisać; ta sielska okładka to podpucha. Kompletnie nie wiem, dlaczego Wydawca tak bardzo chciał nas, czytelników zmylić proponując tak nostalgiczną obwolutę. W rzeczywistości historia opowiedziana słowami Agaty Sawickiej jest dużo boleśniejsza i bardziej smutna, niż mogłoby się wydawać.

Wracając jednak do moich odczuć po przeczytaniu „Zapisane w sercu” to traktuję tę obyczaj jako bardzo dobrą próbę rozliczenia przerwanych więzi bliskich pochodzących z różnych środowisk. Dotychczas sąsiadów i przyjaciół mieszkających dom, w dom, pracujących i chodzących do szkoły ramię, w ramię. Od pewnego momentu wrogów na przysłowiową śmierć i życie. Tak naprawdę wiele opowieści opisanych w książkach tego typu wymyśliło same życie. Wiele z nich pochodzi tak naprawdę z pamiętników, opowieści przodków, relacji przekazywanych z ust do ust. Tak mogłoby być i tym razem…

Styl Sawickiej jest bardzo przystępny. Czytanie mi się nie dłużyło i nie znudziło. Obrazy nakreślone w narracji przemawiały do mej wyobraźni. Zaprzyjaźniłam się z bohaterkami, nie tylko z tymi żyjącymi sprzed kilkudziesięciu lat, lecz również z tą współczesną – Elą, która ponad wszystko chciała odkryć historię trzech przyjaciółek. Motyw wojny, przyjaźni, rozerwanych więzi sprawdza się w powieściach obyczajowych. Stanowi ekscytujące uzupełnienie zwykłych, powszechnych, ludzkich losów. Wzbudza emocje, cały wachlarz emocji od tych pozytywnych, po negatywne. Podczas czytania powieści „Zapisane w sercu” dużo rozmyślałam. Wspominałam dawno minione przyjaźnie. Zastanawiałam się, jak rozwinęłyby się, gdyby przyszło mi żyć w bardziej nieprzyjaznych, niespokojnych czasach. Czasem jest tak, że w dobie ucisku ludzie mają większą skłonność do walki o siebie, która zmniejsza się wraz z przybyciem pokoju. I to okazało się wartością w trakcie czytania. Ta zdolność do zastanowienia się, do rozważenia, do oceny własnego życia i osobistych wyborów.

Lubię książki, które zmuszają mnie do myślenia, do przywoływania z odmętów pamięci zdarzeń z przeszłości. Taką książką jest właśnie „Zapisane w sercu” Agaty Sawickiej.

To historia wnuczki poszukującej odpowiedzi na pytania z opowieści jej dziadka. To historia trzech dziewcząt, Heleny, Wiry i Chajki, których młodość została przerwana przez wojnę. To historia Polki, Ukrainki i Żydówki, które przez zawirowania wojenne się rozdzieliły, a ich więź została rozerwana.


To mogę Wam napisać; ta sielska okładka to podpucha. Kompletnie nie wiem,...

Fakt jest taki, że uwielbiam książki Agaty Sawickiej.
W "Zapisane w sercu" niech nie zwiedzie Was piękna sielska okładka. Tak naprawdę to jedna z najboleśniejszych książek, jaką w tym roku czytałam.
*
Współczesność przeplata się tutaj z latami wojny, a dokładniej z czasem rzezi na Wołyniu.
Plany i marzenia trzech przyjaciółek brutalnie i boleśnie niszczy okrucieństwo wojny. Śledzimy więc trudne losy Polki, Żydówki i Ukrainki oraz ich rodzin. Sąsiedzi, którzy kiedyś się wspierali i szanowali, teraz stoją po przeciwnych stronach barykady. Trwa prawdziwa walka na życie i śmierć.
*
Czy przyjaźń dziewczyn przetrwa? Czy możliwa w tych podłych czasach jest miłość? Czy można pokochać wroga?
*
Książka Agaty Sawickiej jest szczera, prawdziwa, wzruszająca i wywołuje pełen wachlarz emocji. Jestem pewna, że na długo utkwi w moim sercu ❤️

Fakt jest taki, że uwielbiam książki Agaty Sawickiej.
W "Zapisane w sercu" niech nie zwiedzie Was piękna sielska okładka. Tak naprawdę to jedna z najboleśniejszych książek, jaką w tym roku czytałam.
*
Współczesność przeplata się tutaj z latami wojny, a dokładniej z czasem rzezi na Wołyniu.
Plany i marzenia trzech przyjaciółek brutalnie i boleśnie niszczy okrucieństwo wojny....

„Czas płynie, okoliczności się zmieniają, ludzie rodzą się i umierają, a pewne rzeczy pozostają niemymi świadkami toczącej się historii.”
Najpierw zauroczyła mnie okładka, a póżniej zaciekawił opis, nie spodziewałam się tylko, że moje pierwsze spotkanie z twórczością Agaty Sawickiej będzie totalnym emocjonalnym rollercoasterem.

„Bo miłość jest silniejsza od bólu i cierpienia. Silniejsza od śmierci.”
Ela Siedlecka jedzie na Ukrainę by poznać historię siostry swojego dziadka Kajetana i jednocześnie by odkryć swoje korzenie.
Nie spodziewała się, że historia Heleny, Wiry i Chajki tak bardzo wstrząśnie jej sercem, a odkryta historia będzie bolesna i pełna wojennej zawieruchy, nienawiści i miłości, braku człowieczeństwa i miłosierdzia.
Co odkryje Ela i czy tego się spodziewała?
Losy trzech dziewcząt opisane w pamiętniku znalezionym przez Elę nie były łatwe i każda zapłaciła wysoką cenę za to kim jest.
Czy przyjaźń i miłość ma szansę na przetrwanie, kiedy wokół rozprzestrzenia się nienawiść i fanatyzm?
Czy kiedy pomagając wiesz, że narażasz się na niebezpieczeństwo, można znaleźć w sobie empatię?
Czy można poświęcić życie za drugiego człowieka?
Czy można zapomnieć to co się wydarzyło?

Czy można przebaczyć krzywdy?

„Życie potrafi naprawdę zaskakiwać.”
Agata Sawicka stworzyła historię, która mnie pochłonęła, nie potrafiłam odłożyć tej powieści ani na chwilę. Całość powieści prowadzona jest dwutorowo co ja osobiście bardzo lubię, czyli mamy opowieść przedstawioną w teraźniejszości z punktu widzenia Elżbiety, która odwiedza kraj przodków i w latach wojennych gdy poznajemy historię Heleny. Opowieść przestawiona przez autorkę nie jest pięknie cukierkowa jak okładka, jest pełna bólu, nienawiści człowieka do człowieka, straty i krwi przelanej dla chorej ideologii i przeświadczenia, że osoba, która była mi bratem, sąsiadem z dnia na dzień staje się wrogiem tylko ze względu na swe korzenie. Wojna, która zabija w ludziach człowieczeństwo i miłość, która nie ma szans na przetrwanie. Ta powieść złamie niejedno serce na tysiące kawałków, ale polecę ją każdemu, kto lubi tematykę wojny.
Pani Agato chapeau bas za te emocje, które otrzymałam.

„Czas płynie, okoliczności się zmieniają, ludzie rodzą się i umierają, a pewne rzeczy pozostają niemymi świadkami toczącej się historii.”
Najpierw zauroczyła mnie okładka, a póżniej zaciekawił opis, nie spodziewałam się tylko, że moje pierwsze spotkanie z twórczością Agaty Sawickiej będzie totalnym emocjonalnym rollercoasterem.

„Bo miłość jest silniejsza od bólu i...