Książka zakwalifikowana jako reportaż, z czym się nie zgadzam, ponieważ jest to luźna opowieść o zwyczajach ludzi sprzed setek lat, oparta o opowieści z sag, opowieści swojej babci itp. Moim zdaniem to książka historyczna. A jeśli tak, to niestety jest słabiutka. Momentami można się czegoś ciekawego dowiedzieć, ale głównie są tam przytaczane islandzkie zabobony z minionych wieków typu - jak kot liże swój tyłek i podnosi przy tym łapę, to coś tam się wydarzy... Tego typu przesądów jest przytoczone całe mnóstwo. Podobnie autorka przytacza mnóstwo bzdurnych przykazów kościelnych, do których musieli stosować się Islandczycy w dawnych wiekach. Np. - Mężczyzna nie mógł uprawiać seksu w piątek ani dzień przed komunią... Autorka ma tym na celu ośmieszenie dawnych zwyczajów, które były determinowane absurdalną polityką kościoła, ale też państwa, a także zabobonami. Sili się przy tym na dowcipkowanie. Mam z tym problem, ponieważ tak wyglądał wówczas cały świat, a nie tylko Islandia. W każdym kraju panowało absurdalne prawo feudalne, kościelne, a ludzie kierowali się niedorzecznymi przesądami. I to po prostu nie jest wiedza warta zapamiętania. 90% z tych informacji wypadła mi z głowy od razu po przeczytaniu, ponieważ jest mi całkowicie obojętne, co myślał Islandczyk 500 lat temu na temat tego, że łyżka mu spadła z prawej strony, a nie z lewej i co to wg niego oznaczało. Równie dobrze dla np. Francuza mogło oznaczać coś odmiennego po upadku widelca zamiast łyżki. Skrajnie nieciekawe! Absurdy kościelne i państwowe, już powiedzmy, że ciekawsze, aczkolwiek dla kogoś, kto orientuje się w historii większość tych rewelacji nie będzie zaskakująca. Najciekawsze informacje w tej książce dotyczą opisu społeczeństwa, które dzieliło się na specyficzne kasty, a także życia codziennego, czyli diety, pracy, odpoczynku itd. Książka jest napisana banalnie, więc połknąłem ją szybko, ale raczej po to, żeby mieć to już za sobą, a nie dlatego, że tak mnie wciągnęła.

Książka zakwalifikowana jako reportaż, z czym się nie zgadzam, ponieważ jest to luźna opowieść o zwyczajach ludzi sprzed setek lat, oparta o opowieści z sag, opowieści swojej babci itp. Moim zdaniem to książka historyczna. A jeśli tak, to niestety jest słabiutka. Momentami można się czegoś ciekawego dowiedzieć, ale głównie są tam przytaczane islandzkie zabobony z minionych...

Przyjemna lektura jako przerywnik i odpoczynek:) Dużo ciekawostek przedstawionych w całkiem zabawny sposób, myślę, że warto sięgnąć po ten tytuł

Przyjemna lektura jako przerywnik i odpoczynek:) Dużo ciekawostek przedstawionych w całkiem zabawny sposób, myślę, że warto sięgnąć po ten tytuł

Rewelacja! Świetnie, choć pokrótce przedstawiona kultura Islandczyków, z zazwyczaj żartobliwym wyjaśnieniem, które wiele tłumaczyło. Przy okazji odrobina historii, geografii i sporo świetnego, lekkiego humoru.
Ogromnie mi się podobało, polecam każdemu fanowi Północy :D

Rewelacja! Świetnie, choć pokrótce przedstawiona kultura Islandczyków, z zazwyczaj żartobliwym wyjaśnieniem, które wiele tłumaczyło. Przy okazji odrobina historii, geografii i sporo świetnego, lekkiego humoru.
Ogromnie mi się podobało, polecam każdemu fanowi Północy :D

Świetne, lekkie, krótkie opowiastki (to słowo nie ma tu brzmieć negatywnie!) o Islandzkich zwyczajach, przywarach, przyzwyczajeniach, siłach i słabościach. Dla tych, którzy lubią się i zdziwić i pośmiać jak różnymi ludzmi jestesmy żyjąc 3 h lotu od siebie. Dystans do siebie po islandzku wymaga pewnej uważności i czytelnik tez musi wykazać się dystansem do siebie jeśli chce się dobrze czuć (chwilami pobawić) tą książką, zamiast napinać. Bo to nie jest ani wykład, ani opowieść, ani żaden przewodnik. Popatrz na to tak: dzwoni kolezanka i mówi ze „na Islandii podobno…”. No i tu dowiesz się czy to prawda… od takiej Islandki. Co tu dodać, autorka na tyle z pomysłem, ze próbowano ją nawet w Polsce splagiatowac :) Jeśli interesuje Cię Islandia, a „kolezanka z Islandii do Ciebie nie dzwoni” - sięgnij po oryginał. Fajnie się czyta. Fajnie - to słowo, które wymyślono chyba właśnie na takie wrażenie. Kupuję jako islandzki prezent znajomym:)

Świetne, lekkie, krótkie opowiastki (to słowo nie ma tu brzmieć negatywnie!) o Islandzkich zwyczajach, przywarach, przyzwyczajeniach, siłach i słabościach. Dla tych, którzy lubią się i zdziwić i pośmiać jak różnymi ludzmi jestesmy żyjąc 3 h lotu od siebie. Dystans do siebie po islandzku wymaga pewnej uważności i czytelnik tez musi wykazać się dystansem do siebie jeśli chce...

Zabawny zbiór krótkich ciekawostek na temat dawnych zwyczajów Islandczyków. Garść historii i powiedzonek oprawiona zabawnymi ilustracjami. Przyjemna książeczka której nie należy mylić z przewodnikiem ;)

Zabawny zbiór krótkich ciekawostek na temat dawnych zwyczajów Islandczyków. Garść historii i powiedzonek oprawiona zabawnymi ilustracjami. Przyjemna książeczka której nie należy mylić z przewodnikiem ;)

Infantylność sposobu w jaki autorka opisuje po kolei fakty sprawia, że czytanie tej książki to istna katorga. Kilkustronicowe rozdziały, większość faktów opisana w sposób pobieżny, nijak nie pozwala zaspokoić ciekawości czytelnika. A szkoda, bo materiał źródłowy potrafi być naprawdę intrygujący. Tylko dla najbardziej wytrwałych.

Infantylność sposobu w jaki autorka opisuje po kolei fakty sprawia, że czytanie tej książki to istna katorga. Kilkustronicowe rozdziały, większość faktów opisana w sposób pobieżny, nijak nie pozwala zaspokoić ciekawości czytelnika. A szkoda, bo materiał źródłowy potrafi być naprawdę intrygujący. Tylko dla najbardziej wytrwałych.

Fajnie opisane zwyczaje Islandczyków, bardzo szybko się czyta😊

Fajnie opisane zwyczaje Islandczyków, bardzo szybko się czyta😊

Szczypta informacji o życiu na Islandii w dawnych czasach. Krótko, przystępnie i na wesoło. Niestety pozostaje niedosyt, spodziewałam się ambitniejszej literatury.

Szczypta informacji o życiu na Islandii w dawnych czasach. Krótko, przystępnie i na wesoło. Niestety pozostaje niedosyt, spodziewałam się ambitniejszej literatury.

Zbiór humorystycznie napisanych 50 esejów opowiadających o przesądach i zwyczajach dawnych osób mieszkających na Islandii. Opatrzony pięknymi ilustracjami. Temat bardzo ciekawy, dlatego szkoda, ze tak krótko :c

Zbiór humorystycznie napisanych 50 esejów opowiadających o przesądach i zwyczajach dawnych osób mieszkających na Islandii. Opatrzony pięknymi ilustracjami. Temat bardzo ciekawy, dlatego szkoda, ze tak krótko :c

Książka mimo oczekiwań mało interesująca, płytka, polecałabym bardziej dla dzieci niż dorosłych.

Książka mimo oczekiwań mało interesująca, płytka, polecałabym bardziej dla dzieci niż dorosłych.