"Lux perpetua" zwieńczyła moją przygodę z Trylogią husycką. Po długim czasie wreszcie rozwiązała się zagadka, dowiedziałem się o bohaterach tego na co czekałem... a raczej chciałbym żeby tak było!! Ten tom nie wyjaśnił prawie niczego! Sapkowski chcąc zakończyć sagę zachował się gorzej od Martina i (mały spoiler!!) uśmiercił paru głównych bohaterów. Zamiast zająć się wyjaśnianiem wątków z poprzednich książek wprowadził nowe, a tamte porzucił. Liczyłem na porządne wyjaśnienie kim jest Samson i Grellenort, na poznanie przeszłości Szarleja, na dokończenie wątku Rupiliusa Ślązaka, na szczegółowe wyjaśnienie kim jest Łukasz Bożyczko, a co dostałem? Krótki także urwany wątek Rixy i zakończenie wojen husyckich (na które akurat nie czekałem, bo znałem je z lekcji historii w szkole...). Reynevan też dostał bardzo bardzo głupie zakończenie. Ewidentnie widać, że taki mistrz jak Sapkowski po prostu nie umie kończyć własnych książek (w "Wiedźminie" również zakończenie mi się nie spodobało, ale i tak było lepsze od tego co dostałem w "Lux perpetua"). Jeśli chodzi o sam język sposób pisania to jest on mistrzowski, tak jak w poprzednich tomach. Książka (prócz zakończenia) podobała mi się i lepiej mi się ją czytał niż "Bożych bojowników". Bojowników oceniłem na 7/10, tą chciałem ocenić na 8/10, jednak przez zakończenie sagi również dam 7. Bardzo ubolewam nad faktem, że nigdy nie dowiem się więcej o moich ulubionych bohaterach. Chciałbym jeszcze wspomnieć o jednym fragmencie - śmierci jednej z głównych bohaterek. Był to jedyny moment w całej trylogii, podczas którego chciało mi się płakać :) Mimo wszystkich wad bardzo poleca całą Trylogię Husycką, jest naprawdę godna uwagi. Na pierwszy rzut oka widać jak wiele pracy Sapkowski w nią włożył (bardzo dużo informacji historycznych, przeplatanie ich z fantastyką itp.). Myślę, że fabuła główna jest dość słaba (główny bohater ucieka, łapią go, siedzi w więzieniu, bije się, ucieka, łapią go i tak w kółko) dlatego, że Sapkowski skupił się właśnie na jak sam to określił "historycznym czasie" w którym umieścił swoich bohaterów. Polecam i pozdrawiam :)

"Lux perpetua" zwieńczyła moją przygodę z Trylogią husycką. Po długim czasie wreszcie rozwiązała się zagadka, dowiedziałem się o bohaterach tego na co czekałem... a raczej chciałbym żeby tak było!! Ten tom nie wyjaśnił prawie niczego! Sapkowski chcąc zakończyć sagę zachował się gorzej od Martina i (mały spoiler!!) uśmiercił paru głównych bohaterów. Zamiast zająć się...