To jedna z tych książek, która musiała swoje odleżeć na półce, zanim po nią sięgnęłam. Kupiona, parę lat temu w antykwariacie, za grosze. Nawet nie wiem dlaczego ją wzięłam do domu.
Drastyczna tematyka i brak opinii na jej temat, nie zachęcały, żeby po nią sięgnąć. W końcu zabrałam się do lektury i nie mogłam się oderwać.
Oczywiście trzeba uzbroić się w pewne filtry, zanim zacznie się ją czytać. Wydana w 1963 roku opowieść o partyzantach i żołnierzach AK, niestety kreuje tych niesamowitych bohaterów na komunistów i sympatyków ZSRR. Gdy nabierzemy do tego dystansu, otrzymujemy naprawdę wspaniałą książkę.
Jest to zbiór opowiadań o siedmiu bohaterach walczących z nazizmem. Ludziach tak fenomenalnych, dzielnych i niezmordowanych, że dosłownie brakuje mi słów, a ich heroizm wykracza poza wszelkie ramy mojej wyobraźni.
Perspektywa jaką obrał autor, sposób w jaki przedstawia historie, tak realne opisy przeżyć bohaterów oraz zagłębienie się w ich psychikę, przeszywają czytelnika na wskroś. Na każdej stronie łamało mi się serce i popadałam w zadumę nad tym jak okrutny może być ten świat.
Śmiało stwierdzam, że każdy powinien przeczytać te książkę, bo żadna lekcja historii, nie uświadomiła mi tak wiele na temat wojny i ludzi, którzy walczyli za naszą wolność.
Szczególnie tytułowe opowiadanie „Odwrócone niebo” oraz „Apolityczny” wbiły mnie w fotel i nie mogę przestać o nich myśleć.

To jedna z tych książek, która musiała swoje odleżeć na półce, zanim po nią sięgnęłam. Kupiona, parę lat temu w antykwariacie, za grosze. Nawet nie wiem dlaczego ją wzięłam do domu.
Drastyczna tematyka i brak opinii na jej temat, nie zachęcały, żeby po nią sięgnąć. W końcu zabrałam się do lektury i nie mogłam się oderwać.
Oczywiście trzeba uzbroić się w pewne filtry,...