Sama nie wiem, co myśleć o tej książce. Niby wszystko jest na miejscu: niesamowicie jasny, ale i trudny do wykonania rozkaz. Zagubiony, zaszczuty, osamotniony Świetlisty, którego odtrąca ukochana, choć podobno miłość skłania do życia w zdrowiu i chorobie, na dobre i na złe.Jest Regent, który najchętniej wyszedłby i nigdy nie wracał; zazdrosny, ogłupiały Pan Zastępów; zniewieściały, fajtłapowaty Imperator Głębi i zmęczony życiem, próbujący ukryć się na Ziemi jak mysz w najdalszej, najciemniejszej norze Mod.
Niby jest strzelanka, totalna rozpierducha, zniszczony pałac Freya, zniszczony magazyn, kilku martwych i rannych Skrzydlatych, hektolitry posoki, wezwanie do pokoju i totalna zewnętrzna metamorfoza bohatera, przez którego ten bajzel, odprawianie czarnych, zakazanych rytuałów i zapomniałabym o tym, od czego zaczyna się ten tom. O nielegalnych walkach, o swoistej "wolnej amerykance" z Lokim robiącym za worek treningowy dla Freya odbywających się daleko w Strefach Poza Czasem. W końcu się chłopak musi rozerwać, w końcu to Burzyciel Światów, Tańczący na Zgliszczach, rozpiera go energia, musi jakoś wypełnić nudę do momentu przydzielenia mu zadania przez Jasność.
Niby jest kontrowersyjny rozkaz Pana, uznanie Abaddona za szaleńca, cały ten chaos, pościg, syf, niepojęte kroki podejmowane, aby zatrzymać Freya zanim wykona rozkaz... i to wszystko. 340 stron zabawy w kotka i myszkę z zastosowaniem najcięższych dział i nic z tego nie wynika.
Niby jest wartka akcja, ale czegoś brakuje. Niby wciąga, ale nie do końca i nie w sposób w jaki powinien. "Czegoś" zabrakło i tego "czegoś" nie potrafię nazwać.
Może to odrobina powagi, której bynajmniej ja nie znalazłam. Może zbytnio zasugerowałam się patetycznym opisem z okładki:"Boże, Mniej litość!" Właśnie "Mniej litość!", bo trudno było mi wytłumaczyć domownikom, czemu to czytając książkę o Aniołach i planowanym zniszczeniu Ziemi, tarzam się po kanapie ze łzami w oczach śmiejąc się mało mi przepona nie pęknie.
Całe szczęście, że to tylko fikcja literacka, bo w przeciwnym razie Armagedon byłby wybawieniem, gdyby Pan rzeczywiście odszedłby z Królestwa i zostawił takich baranów, jak opisani w powieści Archaniołowie, aby się zaopiekowali Jego ukochanymi istotami.
Niemniej książka mi się podobała z jednym małym "ale", które może zdołam określić po przeczytaniu kolejnego tomu!

Sama nie wiem, co myśleć o tej książce. Niby wszystko jest na miejscu: niesamowicie jasny, ale i trudny do wykonania rozkaz. Zagubiony, zaszczuty, osamotniony Świetlisty, którego odtrąca ukochana, choć podobno miłość skłania do życia w zdrowiu i chorobie, na dobre i na złe.Jest Regent, który najchętniej wyszedłby i nigdy nie wracał; zazdrosny, ogłupiały Pan Zastępów;...