Cudowna, ciepła, pełna humoru i dobrej nadziei, ale też bólu, rozpaczy, żałości.
Czytając cykl o Pielęgniarkach, całkowicie przenoszę się w świat bohaterów, jestem z nimi w każdej chwili, przeżywam radości i smutki.
Może się wydawać, że autorka pisze trochę chaotycznie; tu trochę o tym, tam trochę o tamtym, ale kiedy wszystko zaczyna się zcalać, kawałki układanki wskakują na swoje miejsca.
Niby obyczajowa, ale nie zaznacie przy niej nudy.

Cudowna, ciepła, pełna humoru i dobrej nadziei, ale też bólu, rozpaczy, żałości.
Czytając cykl o Pielęgniarkach, całkowicie przenoszę się w świat bohaterów, jestem z nimi w każdej chwili, przeżywam radości i smutki.
Może się wydawać, że autorka pisze trochę chaotycznie; tu trochę o tym, tam trochę o tamtym, ale kiedy wszystko zaczyna się zcalać, kawałki układanki wskakują...

To drugi tom serii o Aniołach z Liverpoolu, który w niczym nie ustępuje pierwszemu. Tym razem autorka opisując szpitalną, powojenną rzeczywistość w głównej mierze skupiła się na personelu medycznym. W St Angelus wiedza jest cenną walutą i to ona przyczyniła się poniekąd do zdemaskowania panny Van Gilder. Czytamy oczywiście o dalszych perypetiach pielęgniarek z Lovely Lane, które już drugi rok uczą się swojego wymarzonego zawodu. Jak to w angielskim szpitalu lata 50 XX wieku pracownicy codziennie zmagają się z różnymi sytuacjami zarówno w miejscu pracy jaki i w życiu osobistym. Natomiast kierownictwo chce aby St Angelus był pionierem więc działa aby wyrwać placówkę z przedwojennych schematów i konwenansów. Tworząc niesamowity klimat powieści autorka pozwala poczuć wieź z bohaterami, w tym z małym Joem i jego cudowną siostrą Lily. Opowieść polecam i wielką przyjemność sprawiło mi śledzenie losów pracowników i pacjentów szpitala St Angelus. Z pewnością wiec sięgnę po kolejny tom – Matki.

To drugi tom serii o Aniołach z Liverpoolu, który w niczym nie ustępuje pierwszemu. Tym razem autorka opisując szpitalną, powojenną rzeczywistość w głównej mierze skupiła się na personelu medycznym. W St Angelus wiedza jest cenną walutą i to ona przyczyniła się poniekąd do zdemaskowania panny Van Gilder. Czytamy oczywiście o dalszych perypetiach pielęgniarek z Lovely Lane,...

Anglia, lata 50 XX wieku. Pielęgniarki z Lovely Lane uczą się już drugi rok swojego wymarzonego zawodu. W szpitalu zmagają się ze wszystkimi sytuacjami, które również nas spotykają na co dzień. Trwa nabór na nową przełożoną pielęgniarek. Do szpitala St Angelus zostaje przyjęta panna Van Gilder. W szpitalu wszyscy dla siebie są mili, uprzejmi, mówią sobie po imieniu. Są jak jedna wilka rodzinna. Panna Van Gilder ma zamiar zepsuć reputację szpitala, jest nie miła w stosunku do lekarzy, czy pielęgniarek. Czy pracownikom uda się ją powstrzymać? Mają zamiar sprawdzić przeszłość jaką kryje Wampirzyca.
Autorka przenosi nas do czasów po wojnie, jak kraje starają się odbudować to co zburzone. W książce dużo się dzieje, nie ma czasu na nudę. Jest pełna emocji, wzruszeń, a także refleksji, że być może były to kiedyś lepsze czasy.

Anglia, lata 50 XX wieku. Pielęgniarki z Lovely Lane uczą się już drugi rok swojego wymarzonego zawodu. W szpitalu zmagają się ze wszystkimi sytuacjami, które również nas spotykają na co dzień. Trwa nabór na nową przełożoną pielęgniarek. Do szpitala St Angelus zostaje przyjęta panna Van Gilder. W szpitalu wszyscy dla siebie są mili, uprzejmi, mówią sobie po imieniu. Są jak...

Śledzenie losów pracowników i pacjentów szpitala St Angelus sprawia mi wielką przyjemność. Nadine Dorries stworzyła tylu bohaterów i obdarzyła ich tak barwnymi życiorysami, że podczas lektury ma się wrażenie, jakby się człowiek przeniósł do Liverpoolu lat 50. i naprawdę był wśród tych postaci. W dodatku autorka bardzo dobrze odtworzyła realia życia w powojennej Anglii w momencie wprowadzania zmian w sposobie funkcjonowania brytyjskiej służby zdrowia i pojawienia się wielu odkryć w medycynie.
Tym razem na pierwszym planie nie są już studentki pielęgniarstwa z domu na Lovely Lane, ale raczej personel pomocniczy szpitala i kilkoro pacjentów oraz ich bliscy. Dużo miejsca poświęcono młodej dziewczynie Lily, która opiekuje się dwojgiem rodzeństwa, w tym ciężko chorym na płuca braciszkiem. Jej losy zostaną powiązane z drugą ważną bohaterką, Amy, zepsutą i rozpieszczoną jedynaczką, która przez swój wybryk sprowadza nieszczęście na koleżankę, ale i na siebie.
Główny wątek skupia się jednak na postaci panny Van Gilder, nowej zastępczyni przełożonej pielęgniarek, która zraziwszy do siebie personel, nie przypuszcza, że zadzieranie z rodziną szpitala St Angelus odbije się jej czkawką i będzie miało surowe konsekwencje. Bo w szpitalu rządzą nie lekarze, czy pielęgniarki, ale przede wszystkim sprzątaczki, telefonistki, dozorcy i gospodynie. Ich ciche porozumienie doprowadza do tego, że wszelkie niegodziwości zostają ujawnione i ukarane. To oni również stoją na straży miłości, moralności i przyzwoitości.
Seria „Pielęgniarki” podoba mi się ze względu na barwne i dopracowane psychologicznie portrety bohaterów, a także na to, że autorka ( posłanka do angielskiego Parlamentu) porusza tu wiele problemów społecznych, z którymi zmagała się Europa tuż po wojnie (a niektóre aktualne są również dziś).
Po raz drugi rekomenduję tę serię i zapewne zrobię to jeszcze dwa razy, bo zamierzam przeczytać kolejne tomy.

Śledzenie losów pracowników i pacjentów szpitala St Angelus sprawia mi wielką przyjemność. Nadine Dorries stworzyła tylu bohaterów i obdarzyła ich tak barwnymi życiorysami, że podczas lektury ma się wrażenie, jakby się człowiek przeniósł do Liverpoolu lat 50. i naprawdę był wśród tych postaci. W dodatku autorka bardzo dobrze odtworzyła realia życia w powojennej Anglii w...

Drugi tom serii niczym nie ustępuje pierwszemu, nawet jak dla mnie jest lepszy. Pierwsza część trochę się rozkręcała, tu natomiast znamy już bohaterów i możemy od pierwszej strony zatopić się w tej historii.

Drugi tom serii niczym nie ustępuje pierwszemu, nawet jak dla mnie jest lepszy. Pierwsza część trochę się rozkręcała, tu natomiast znamy już bohaterów i możemy od pierwszej strony zatopić się w tej historii.

Jakiś czas temu już skończyłam czytać drugi tom Pielęgniarek, Nadine Dorries. Powiem Wam, że byłam strasznie przejęta i zmartwion tym, jak życie z nowymi bohaterami się obeszło. Poznajemy małego chłopca i jego siostry, którzy całe życie musieli o siebie dbać nawzajem, bo nikt za nich tego nie zrobił. Również rozpuszczoną do granic możliwości kobietę, która wszystko ma podane na tacy i tego nie docenia. Losy naszych głównych bohaterek się nieco komplikują, ale historia nadal jest ciekawa. Uwielbiam te angielskie klimaty. Książkę czyta się błyskawicznie, ale nie liczcie na wiele zwrotów akcji tutaj wszystko jest leniwe, sielskie takie zwyczajne

Jakiś czas temu już skończyłam czytać drugi tom Pielęgniarek, Nadine Dorries. Powiem Wam, że byłam strasznie przejęta i zmartwion tym, jak życie z nowymi bohaterami się obeszło. Poznajemy małego chłopca i jego siostry, którzy całe życie musieli o siebie dbać nawzajem, bo nikt za nich tego nie zrobił. Również rozpuszczoną do granic możliwości kobietę, która wszystko ma...

Wszystkie tomy ukazują trudne powojenne życie w Anglii. Bohaterowie zmagają się z biedą, stratą najbliższych, starymi konwenansami, a jednocześnie z tym co nieuniknione - nadchodzącymi "nowymi czasami". Wzruszająca empatia nie tylko do pacjentów ale i do drugiego człowieka (słynne już "królowo")- szkoda, że dzisiaj już nie jest tak oczywista. Szacunek dla pacjenta jaki ma służba medyczna budzi mój podziw. Dzisiaj w większości przypadków pacjent jest utrapieniem dla służby zdrowia. Uważam, że książka idealnie nadaje się na film

Wszystkie tomy ukazują trudne powojenne życie w Anglii. Bohaterowie zmagają się z biedą, stratą najbliższych, starymi konwenansami, a jednocześnie z tym co nieuniknione - nadchodzącymi "nowymi czasami". Wzruszająca empatia nie tylko do pacjentów ale i do drugiego człowieka (słynne już "królowo")- szkoda, że dzisiaj już nie jest tak oczywista. Szacunek dla pacjenta jaki ma...

"Dzieci z Lovely Lane" to druga część serii "Pielęgniarki" autorstwa Nadine Dorries. W książce tej Dana, Pammy, Victoria i Beth uczą się już drugi rok fachu pielęgniarstwa i nie są już tymi nieśmiałymi, wystraszonymi i niepewnymi siebie dziewczętami, które poznaliśmy w pierwszej części serii.
Jednak w "Dzieciach z Lovely Lane" perypetie tych czterech dzielnych pielęgniarek schodzą na dalszy plan, za to akcja skupia się na wątkach powiązanych z nowymi bohaterkami.
Przede wszystkim mamy historię groźnej siostry Avy Van Gilder, która obejmuje posadę zastępczyni przełożonej pielęgniarek, siejąc postrach wśród personelu liverpoolskiego szpitala St Angelus. Jako że zawodowa przyszłość całego personelu pomocniczego staje pod znakiem zapytania, rozpoczynają oni własne śledztwo, aby zbadać tajemniczą przeszłość siostry Van Gilder i poznać jej cele.
Poznajemy też Lily Lancashire, pochodzącą z patologicznej rodziny niezwykle zdolną i pracowitą dziewczynę, dla której priorytetem jest jej młodsze rodzeństwo, a zwłaszcza zdrowie 4-letniego braciszka.
Kolejną nową bohaterką jest zamożna i rozpieszczona jedynaczką Amy Curran, siostrzenica właścicieli fabryki, w której pracuje Lily. Obie bohaterki wnoszą wiele ciekawych wątków do tej powieści.
Podobnie jak pierwsza część serii Pielęgniarki, "Dzieci z Lovely Lane" jest tak samo dobrą powieścią. Czyta się ją szybko, a bohaterowie są pełnokrwiści i świetnie zarysowani. Zżywamy się z nimi i przejmujemy ich losami. Jest to wzruszająca i bardzo wciągająca książka osadzona w realiach Liverpoolu lat 50. Nie brak w niej intryg, wątków miłosnych a także medycznych. Mi ta propozycja bardzo się spodobała i uważam ją za godną polecenia.

"Dzieci z Lovely Lane" to druga część serii "Pielęgniarki" autorstwa Nadine Dorries. W książce tej Dana, Pammy, Victoria i Beth uczą się już drugi rok fachu pielęgniarstwa i nie są już tymi nieśmiałymi, wystraszonymi i niepewnymi siebie dziewczętami, które poznaliśmy w pierwszej części serii.
Jednak w "Dzieciach z Lovely Lane" perypetie tych czterech dzielnych pielęgniarek...

Kolejna część Aniołów z Lovely Lane, jak początek ( czyli jakieś 100-120 stron) był dla mnie nudny i już byłam rozczarowana, tak dalej zaczęła się akcja, dramaty, opowieści, miłości.
Jako matkę urzekła mnie historia małego Joe'go, płakałam okrutnie, jestem usatysfakcjonowana ta miłością rodzeństwa pomiędzy Lily, Joe i Katie.
Lubie twittera postacie które niby są drugoplanowe a wprowadzają dużo emocji i tempa w książce.
Na pewno sięgnę po kolejną część i obym się jie zawiodła 💛

Kolejna część Aniołów z Lovely Lane, jak początek ( czyli jakieś 100-120 stron) był dla mnie nudny i już byłam rozczarowana, tak dalej zaczęła się akcja, dramaty, opowieści, miłości.
Jako matkę urzekła mnie historia małego Joe'go, płakałam okrutnie, jestem usatysfakcjonowana ta miłością rodzeństwa pomiędzy Lily, Joe i Katie.
Lubie twittera postacie które niby są...

NIe za często dzieje się tak, że kontunacja książki jest równie dobra, jak pierwsza część. Tym razem się udało. Nadal jest ciekawie, klimatycznie i nadal ta opowieść otula czytelnika ciepłem

NIe za często dzieje się tak, że kontunacja książki jest równie dobra, jak pierwsza część. Tym razem się udało. Nadal jest ciekawie, klimatycznie i nadal ta opowieść otula czytelnika ciepłem