Ocena: 0/10
Do domu pielęgniarek przy Lovely Lane w Liverpoolu przybywa grupa kilku nowych adeptek pielęgniarstwa.
Dziewczęta pochodzą z różnych stron Anglii i Irlandii, z różnych środowisk, ale każda gotowa jest podjąć wyzwanie zostania w przyszłości pielęgniarką.
Od pierwszego dnia dziewczęta zostały pouczone o hierarchii, o tym jak mają zwracać się do swoich przełożonych i do siebie samych. Przed nimi było dwanaście tygodni wytężonej pracy, która miała zostać zwieńczona trudnym egzaminem, po którym mogły zacząć pracować już jako wykwalifikowane pielęgniarki.

Po książce Dorries spodziewałam się drugiej “Zawołajcie położną” Jennifer Worth. Niestety jeśli liczycie na podobieństwa to od razu odłóżcie “Anioły z Lovely Lane”, bo rozczarowanie będzie przeogromne.

Jeśli przebrniecie przez pierwszych kilka rozdziałów, w których mnożą się postacie tego dramatu, zupełnie zbędne i nie wnoszące niczego do historii, dojdziecie do przybycia dziewcząt do domu pielęgniarek, a kilka stron dalej bohaterki będą już po egzaminach dwanaście tygodni później, oczywiście przez wszystkie zdanym śpiewająco.
W międzyczasie przyszłe pielęgniarki będą po cichu wzdychać do mijanych młodych lekarzy.
Tutaj dochodzimy do połowy książki, po której odpuściłam dalsze jej czytanie, bo wystarczy przeczytać tych kilka rozdziałów, aby przekonać się, iż autorce zabrakło pomysłu na koncepcję książki, że nie znała zupełnie tematu, o którym chciała pisać, bo ani nie poznamy dokładnie życia w Liverpoolu z początków lat 50-tych, w których umieszczona jest historia, ani nie poznamy przebiegu kursu pielęgniarskiego.

Historia jest po prostu nudna, rozwlekła, nieciekawa, z naiwnymi dialogami.
Do tego po drodze pojawiają się błędy nie wyłapane przez korektora, np. w saloniku w pokoju Dany na pewno nie wisiały kotary z flizeliny, choć to zapewne błąd w tłumaczeniu.

Ocena: 0/10
Do domu pielęgniarek przy Lovely Lane w Liverpoolu przybywa grupa kilku nowych adeptek pielęgniarstwa.
Dziewczęta pochodzą z różnych stron Anglii i Irlandii, z różnych środowisk, ale każda gotowa jest podjąć wyzwanie zostania w przyszłości pielęgniarką.
Od pierwszego dnia dziewczęta zostały pouczone o hierarchii, o tym jak mają zwracać się do swoich...

To pierwszy z 8 tomów serii o pielęgniarkach i angielskiej służbie zdrowia w powojennych latach. To również opowieść o życiu kilku pochodzących z różnych środowisk kobiet, które miały szczęście i dostały się na kurs dyplomowanych pielęgniarek w elitarnej szkole przy szpitalu St. Angelus w Liverpoolu, jednym z najlepszych i najbardziej prestiżowych w kraju. Poznajemy więc historie Dany, Victori, Pameli i Beth w szpitalu aniołów, a także ich perypetie związane z kursem oraz szpitalnym życiem. Jak wyznaje Biddy jedna z pracownic nabór rocznika 1953 to zabawna i zgrana szajka. Natomiast rzeczywistość z którą będą musiały się zmierzyć jest całkiem inna niż sobie wyobrażały. Polecam i przyznam, że miło jestem zaskoczona i zaraz sięgnę po to tom 2, który jest zresztą kontynuacją części pierwszej.

To pierwszy z 8 tomów serii o pielęgniarkach i angielskiej służbie zdrowia w powojennych latach. To również opowieść o życiu kilku pochodzących z różnych środowisk kobiet, które miały szczęście i dostały się na kurs dyplomowanych pielęgniarek w elitarnej szkole przy szpitalu St. Angelus w Liverpoolu, jednym z najlepszych i najbardziej prestiżowych w kraju. Poznajemy więc...

Po okładce i zaglądaniu do losowych ?wypowiedzi, myślałam, że to będzie jakiś siarczysty pastisz.
No i, hyym... czym się pomyliła?

Po oderwaniu okładki, "na czysto", dalej wali.
No jest nawet dość bardzo śmiechnie. Kupa śmiechu.

Czy będzie to pochwała, jak by się napisało, że opis próby gwałtu zdaje się w odbiorze, jakby, udany?



No niby bez tej okładki się nawet fajnie prezentuje. Niemniej...

książka bez wątpienia
jest do wyrzucenia

śmiechu co? nie? miara?
wara nadi wara.

ah ton szun szun .. -,-.



Gwiazdy lecą. Troszq jednak, w pewnym sensie, doceniam, stopień prymitywizmu.

Po okładce i zaglądaniu do losowych ?wypowiedzi, myślałam, że to będzie jakiś siarczysty pastisz.
No i, hyym... czym się pomyliła?

Po oderwaniu okładki, "na czysto", dalej wali.
No jest nawet dość bardzo śmiechnie. Kupa śmiechu.

Czy będzie to pochwała, jak by się napisało, że opis próby gwałtu zdaje się w odbiorze, jakby, udany?



No niby bez tej okładki się nawet fajnie...

Książka jest napisana prymitywnym językiem, odpuściłam jeszcze w 1. rozdziale.

Książka jest napisana prymitywnym językiem, odpuściłam jeszcze w 1. rozdziale.

Świetna obyczajówka, która zawiera w sobie wszystko. Rozśmiesza, wzrusza, powoduje dreszczyk emocji, oburza. Poznajemy wszystkich bohaterów, o każdym czegoś się dowiadujemy. Nikt nie jest anonimowy. Wobec każdego czułam jakieś emocje. Motywacje bohaterów zostały wyjaśnione. Świetna konstrukcja książki, wszystko dopięte na ostatni guzik. Osobiście bardzo polecam.

Świetna obyczajówka, która zawiera w sobie wszystko. Rozśmiesza, wzrusza, powoduje dreszczyk emocji, oburza. Poznajemy wszystkich bohaterów, o każdym czegoś się dowiadujemy. Nikt nie jest anonimowy. Wobec każdego czułam jakieś emocje. Motywacje bohaterów zostały wyjaśnione. Świetna konstrukcja książki, wszystko dopięte na ostatni guzik. Osobiście bardzo polecam.

Napisana z dużym wyczuciem dramaturgii i ze świetnie wykreowanymi postaciami powieść obyczajowa, która aż się prosi o ekranizację i to najlepiej w postaci serialu. Opowiada o pięciu dziewczętach, które w 1953 roku zaczynają naukę w elitarnej szkole pielęgniarskiej przy szpitalu w Liverpoolu.
Bardzo podobała mi się konstrukcja tej powieści, polegająca na tym, że autorka splata ze sobą losy poszczególnych pracowników szpitala i każdemu poświęca część uwagi. Poznajemy bohaterów w sytuacjach prywatnych, ale przede wszystkim podczas pracy. Przy okazji Nadine Dorries, niegdyś pielęgniarka, bardzo dokładnie i fachowo przedstawia sytuację w służbie zdrowia w Anglii w momencie, gdy echa niedawno zakończonej wojny są jeszcze świeże, a stare metody i zasady funkcjonowania szpitali oparte na absolutnej i niepodważalnej władzy lekarzy i traktowaniu pielęgniarek jak służących przegrywają już z nowym podejściem do leczenia i powołaniem darmowej opieki medycznej dla wszystkich, a nie tylko dla uprzywilejowanych.
Już sam dobór uczennic w roczniku 53' świadczy o tych zmianach. Bo oto ku zgrozie niektórych tradycjonalistów na liście przyjętych pojawia się Dana, dziewczyna z farmy w Irlandii oraz Pammy, która urodziła się i wychowała w dzielnicy portowej Liverpoolu. Razem z nimi na pierwszym roku jest córka lorda- bankruta Victoria, Beth wywodząca się z rodziny zawodowego wojskowego oraz Celia Forsyth, o której pochodzeniu na razie wiadomo niewiele. Każda obdarzona jest wyrazistym charakterem i przeszłością, która rzutuje na jej postępowanie i to, jak radzi sobie zdobywając pierwsze szlify w niełatwym zawodzie. Bohaterki przeżywają tragedie, pierwsze miłości, rywalizują ze sobą, ale częściej się wspierają.
Fabuła opierająca się na obrazie grupy zaprzyjaźnionych kobiet sprawdziła się wielokrotnie i w „Aniołach” jest podobnie. Autorka serwuje nam jednak także dopracowane portrety lekarzy i innych pielęgniarek ze szpitala St Angelus, a także personelu pomocniczego. Wśród nich także buzują namiętności (nie zawsze dobre i poprawne),są tajemnice i ciągnące się od czasów wojny problemy. Myślę, że wielu aktorów miałoby wiele frajdy, bo każda rola byłaby dużym wyzwaniem i okazją do pokazania aktorskich umiejętności.
Bardzo mi się podobała ta powieść i na pewno będę szukała w bibliotece drugiej części. POLECAM>

Napisana z dużym wyczuciem dramaturgii i ze świetnie wykreowanymi postaciami powieść obyczajowa, która aż się prosi o ekranizację i to najlepiej w postaci serialu. Opowiada o pięciu dziewczętach, które w 1953 roku zaczynają naukę w elitarnej szkole pielęgniarskiej przy szpitalu w Liverpoolu.
Bardzo podobała mi się konstrukcja tej powieści, polegająca na tym, że autorka...

Wspaniała obyczajówka (seria) o czterech studentkach pielęgniarstwa w powojennej Anglii. czyta się to jednym tchem i zaraz po skończeniu pierwszej części ma się ochotę sięgnąć po nastepną

Wspaniała obyczajówka (seria) o czterech studentkach pielęgniarstwa w powojennej Anglii. czyta się to jednym tchem i zaraz po skończeniu pierwszej części ma się ochotę sięgnąć po nastepną

Po obejrzeniu niedawno serialu:"Miłość i medycyna"zaczęłam szukać czegoś podobnego w literaturze i traf chciał ,że natrafiłam na "Anioły..."
Tak,jak się spodziewałam książka okazała się trafionym strzałem-jestem nią oczarowana.
Jest to historia liverpoorskiego personelu szpitala,gdzie głównymi bohaterkami są cztery dziewczyny pochodzące z różnych środowisk pełniące ​rolę początkujących pielęgniarek.Poznajemy nie tylko ich losy związane z zawodem,ale i z życiem prywatnym.Jesteśmy świadkami ich pierwszych przyjaźni i miłości.
Jest to bardzo ciepła i wzruszająca powieść,dająca nadzieję i wiarę w drugiego człowieka,a nasze młode pielęgniarki to rzeczywiście pełne ciepła i oddania"anioły".

Po obejrzeniu niedawno serialu:"Miłość i medycyna"zaczęłam szukać czegoś podobnego w literaturze i traf chciał ,że natrafiłam na "Anioły..."
Tak,jak się spodziewałam książka okazała się trafionym strzałem-jestem nią oczarowana.
Jest to historia liverpoorskiego personelu szpitala,gdzie głównymi bohaterkami są cztery dziewczyny pochodzące z różnych środowisk pełniące ​rolę...

Do domu pielęgniarek przy Lovely Lane przybywa pięć nowych uczennic. Rozpoczną one praktyki w szpitalu St Angelus. Każda z nich ma inne pochodzenie i zupełnie inne doświadczenie życiowe. Rzeczywistość, z którą przyjdzie im się zmierzyć, jest zupełnie inna, niż sobie wyobrażały. Muszą bezwzględnie przestrzegać narzuconych im zasad. Jednak wkrótce w szpitalu wydarzy się coś, co wywoła ogromną burzę wśród całego personelu.

"Anioły z Lovely Lane", to pierwszy tom serii Pielęgniarki. Jest to emocjonująca i chwytająca za serce historia. Autorka świetnie odwzorowała dawne lata i zachowania, jakie wtedy były na porządku dziennym. Pielęgniarki, które rozpoczęły naukę w szpitalu St Angelus, muszą zmierzyć się z rzeczywistością, na jaką nie były przygotowane. Niezależnie od tego, z jakich rodzin pochodzą, jakie wyznają wartości, ich zadaniem jest dostosowanie się do standardów panujących w szpitalu. Były takie momenty, kiedy zszokowana czytałam i nie wierzyłam, że tak można postępować. Książka jest wciągająca, czyta się ją szybko, radość miesza się tutaj ze smutkiem. Z przyjemnością sięgnę po kolejną część o Pielęgniarkach.

Do domu pielęgniarek przy Lovely Lane przybywa pięć nowych uczennic. Rozpoczną one praktyki w szpitalu St Angelus. Każda z nich ma inne pochodzenie i zupełnie inne doświadczenie życiowe. Rzeczywistość, z którą przyjdzie im się zmierzyć, jest zupełnie inna, niż sobie wyobrażały. Muszą bezwzględnie przestrzegać narzuconych im zasad. Jednak wkrótce w szpitalu wydarzy się coś,...

Początek książki jakoś mnie męczył i nie mogłam wtopić się w jej rytm, czy jednak dalej tym staje się ciekawsza i wciągająca. Na pewno sięgną po kolejne części.

Początek książki jakoś mnie męczył i nie mogłam wtopić się w jej rytm, czy jednak dalej tym staje się ciekawsza i wciągająca. Na pewno sięgną po kolejne części.