Ta książka stanowi drugą część trylogii, (trochę cięższą w odbiorze) przygód trójki znajomych - dwóch nastoletnich chłopców, Piotrka i Sławka oraz poznanego przez nich w pierwszej części wakacyjnego, dorosłego opiekuna z przypadku, który opisuje zdarzenia ze swojego punktu widzenia (można się w nim domyśleć alter ego autora) Jest on zwany przez chłopaków "szeryfem" ponieważ tym razem terenem wakacyjnego wyjazdu są Bieszczady, gdzie chłopcy pod okiem opiekuna mają pomagać na eksperymentalnej gospodarce bieszczadzkiej zajmującej się hodowlą bydła - stąd nawiązanie do kowbojów i oczywiście szeryfa. Jest trochę moralizatorstwa, oraz propagandy (to w końcu 1973 rok wydania)- choć lekko podanej. Najwięcej jest zaś przygody, przekomarzań, robionych sobie przyjaznych żartów i tropienia zagadki mającej swe korzenie w działalności na tych terenach powojennych band przemytniczych. Czytając tę książkę trzeba pamiętać, że napisana została na fali powieści przygodowych dla młodzieży opisujących różnorakie perypetie drużyn harcerskich, albo przyjaciół ze szkoły, tropiących różne zagadki podczas wakacyjnych wyjazdów. W tym nurcie powstał również słynny, o dziesięć lat wcześniejszy, pan samochodzik.

Ta książka stanowi drugą część trylogii, (trochę cięższą w odbiorze) przygód trójki znajomych - dwóch nastoletnich chłopców, Piotrka i Sławka oraz poznanego przez nich w pierwszej części wakacyjnego, dorosłego opiekuna z przypadku, który opisuje zdarzenia ze swojego punktu widzenia (można się w nim domyśleć alter ego autora) Jest on zwany przez chłopaków "szeryfem" ponieważ...