Sala Garncarz jest młodą żydowską dziewczyną, gdy Niemcy napadają na Polskę, szerząc terror, śmierć i nienawiść do wszystkich, którzy Niemcami nie są. I chociaż bohaterka zdołała przeżyć wojnę bez szwanku, to jednak w zagładzie straciła część bliskich i większość rodziny. Listy Sali do siostry i przyjaciół stanowią cenną pamiątkę złych czasów, w których przyszło im żyć, ale także świadczą o tym, że ludzie zawsze są tacy sami, mają te same pragnienia i troski.
Książka o wiele lepiej przedstawia czasy okupacji i sytuacji żydów, niż współczesne osadzone w Auschwitz powieści z wątkiem romantycznym.

Sala Garncarz jest młodą żydowską dziewczyną, gdy Niemcy napadają na Polskę, szerząc terror, śmierć i nienawiść do wszystkich, którzy Niemcami nie są. I chociaż bohaterka zdołała przeżyć wojnę bez szwanku, to jednak w zagładzie straciła część bliskich i większość rodziny. Listy Sali do siostry i przyjaciół stanowią cenną pamiątkę złych czasów, w których przyszło im żyć, ale...

To nie tylko kolejna książka poruszająca temat holocaustu- to piękna historia rodzinnej miłości, tęsknoty, obawy o zdrowie i życie najbliższych osób. Historia przejmująca, wruszająca i budująca.

To nie tylko kolejna książka poruszająca temat holocaustu- to piękna historia rodzinnej miłości, tęsknoty, obawy o zdrowie i życie najbliższych osób. Historia przejmująca, wruszająca i budująca.

Książka świetnie przedstawia życie i emocje ludzi z obozów. Główna bohaterka jest silną i piękną kobietą, która przebywała w obozie aż 5 lat. Jest to niesamowite jak po tylu cierpieniach życie Sali Garncarz może być szczęśliwe. Każdy kto chciałby się dowiedzieć czegoś więcej o życiu w obozach powinien ją przeczytać.

Książka świetnie przedstawia życie i emocje ludzi z obozów. Główna bohaterka jest silną i piękną kobietą, która przebywała w obozie aż 5 lat. Jest to niesamowite jak po tylu cierpieniach życie Sali Garncarz może być szczęśliwe. Każdy kto chciałby się dowiedzieć czegoś więcej o życiu w obozach powinien ją przeczytać.

Autorka składa hołd matce, która przeżyła koszmar drugiej wojny światowej. Ponieważ byłą polską żydówką, przydzielono ją na sześć tygodni do obozu pracy. Cała jej rodzina, rodzina Garncarzy, spokojnie żyła sobie w Sosnowcu przed wybuchem wojny. W miasteczku społeczność żydowska liczyła 28 tysięcy, z których ocalały cztery tysiące, były banki, sklepy, szkoły i synagogi. Dziewczęta pilnie się uczyły. Prócz Sali były jeszcze Rózia, Blima, Mojsze itp. itd. Dzieci było siedmioro, niektóre już założyły własną rodzinę. Mimo wyznaczenia getta, początkowo żyło się dobrze. Problemem był brak przydziału do pracy. W 1941 Sala zaofiarowała się za siostrę i wyruszyła w podróż do obozu Geppersdorf. Nie przeczuwała że przez pięć lat będzie tułać się po siedmiu obozach, w Polsce, Czechach i Niemczech. O dziwo bez problemu przynajmniej do 1943r. regularnie korespondowała z rodziną, wysyłała paczki itp. Zaprzyjaźniła się z elegancką Adą, która otoczyła ją opieką, bo z tą kobietą nawet władze obozu się liczyły. Swoje relacje z obozu tonowała, poza tym listy były cenzurowane. Oznaczony czas się skończył, ale nadal była zatrudniona, po roku dostała krótki urlop i pojechała do rodziny. Miało to być ostatnie spotkanie z rodzicami. Korespondencja z przyjaciółkami i siostrami subtelnie nawiązuje do horrorów wojny, do nasilających się prześladowaniach Żydów, transportów węgierskich żydów którzy mieli zginąć w Auschwitz. Aby opisywać rzeczywistość, kobiety używały własnego szyfru jak np. "wesele" to skierowanie do obozu przejściowego a w dalszej perspektywie- do obozów zagłady.
Lektura wstrząsająca, zwłaszcza że z prostej arytmetyki wynika że z czterdziestoosobowej rodziny przeżyły trzy siostry i jedne z kuzynów. 12 sierpnia 1943 to likwidacja getta i data śmierci rodziców Sali, jak i matek z małymi dziećmi, starców, kalek. Sala najcieplej wspomina pracę u rodziny Pache, autentycznie się o nią troszczyli i dawali wytchnienie od okropieństw wojny. Zwrot w wojnie, pierwsze klęski Niemiec odbijały się na więźniach, warunki w każdym z następnych obozów były gorsze. Cierpienia udokumentowane ocalałymi fotografiami, świadectwami, kenkartami. Czytając przeżywa się katharsis przez litość i trwogę. Porusza ogrom rozpaczy, bólu, obraz kruchości życia. Świadectwo czasów pogardy, którego nie sposób ocenić.

Autorka składa hołd matce, która przeżyła koszmar drugiej wojny światowej. Ponieważ byłą polską żydówką, przydzielono ją na sześć tygodni do obozu pracy. Cała jej rodzina, rodzina Garncarzy, spokojnie żyła sobie w Sosnowcu przed wybuchem wojny. W miasteczku społeczność żydowska liczyła 28 tysięcy, z których ocalały cztery tysiące, były banki, sklepy, szkoły i synagogi....

Wysoka ocena należy się przede wszystkim za pracę jaką włożyła autorka w powstanie tej książki, jest ona bezsprzecznie jej największym atutem - atutem prawdy i faktu. Przyznaję, że na początku nie rozumiałam tłumaczonych listów, ale z czasem sama zaczęłam reagować kiedy siostra siostrze wyrzucała milczenie, zupełnie niezależne od jej możliwości. Więc doszłam do wniosku, że tej korespondencji nie należy rozumieć, ją trzeba poczuć, zwyczajnie przyjąć do świadomości. "Lity z pudełka" to piękny, rzetelny, historyczny ale i smutny materiał, który jest obrazem mało znanego świata niemieckich obozów pracy. Listy mimo, że pisane szyfrem, nie są pozbawione emocjonalności, która pozwoliła przetrwać niewielu. To niesamowite, że Sali udało się zachować ich w setkach, tak banalny dziś czyn wtedy graniczył z cudem.
Książka pozostawia taką sentencję, że na świecie nie ma sprawiedliwości, ale jest miłość i nadzieja i to właśnie dla niej warto żyć.

Wysoka ocena należy się przede wszystkim za pracę jaką włożyła autorka w powstanie tej książki, jest ona bezsprzecznie jej największym atutem - atutem prawdy i faktu. Przyznaję, że na początku nie rozumiałam tłumaczonych listów, ale z czasem sama zaczęłam reagować kiedy siostra siostrze wyrzucała milczenie, zupełnie niezależne od jej możliwości. Więc doszłam do wniosku, że...

Czytałam dość dawno, ale wiem, że do niej powrócę. Odczucia, które towarzyszyły mi podczas czytania, takie jak wzruszenie czy ciekawość, zostały ze mną długo po jej przeczytaniu.

Czytałam dość dawno, ale wiem, że do niej powrócę. Odczucia, które towarzyszyły mi podczas czytania, takie jak wzruszenie czy ciekawość, zostały ze mną długo po jej przeczytaniu.

Ann Kirschner pisząc o swojej matce-Sali, oddaje jej hołd. Sali przed poważną operacją serca przekazała córce listy, pamiętnik i fotografie. Ocalała z zagłady przez pięćdziesiąt lat w oczach dzieci uchodziła za szczęśliwą matkę. Dzieci nie chciała obarczać piętnem wojny. Były nieświadome, że przetrwała Holocaust i obozy pracy.Po wojnie zamieszkała w Ameryce i stworzyła szczęśliwą rodzinę. Historia Sali ściska serce i jest świadectwem, że było piekło na ziemi. Nigdy więcej!!!

Ann Kirschner pisząc o swojej matce-Sali, oddaje jej hołd. Sali przed poważną operacją serca przekazała córce listy, pamiętnik i fotografie. Ocalała z zagłady przez pięćdziesiąt lat w oczach dzieci uchodziła za szczęśliwą matkę. Dzieci nie chciała obarczać piętnem wojny. Były nieświadome, że przetrwała Holocaust i obozy pracy.Po wojnie zamieszkała w Ameryce i stworzyła...

Niezwykła historia młodej dziewczyny z Sosnowca, która zgłasza się do obozu pracy zamiast swojej siostry. Bardzo wciągająca.

Niezwykła historia młodej dziewczyny z Sosnowca, która zgłasza się do obozu pracy zamiast swojej siostry. Bardzo wciągająca.

Opowieść o prawdzie, okrucieństwie wojny, cierpieniu ludzi. Autorka przeprowadziła wywiady z wieloma osobami, które przeżyły koszmar obozów i mogły podzielić się z innymi swoją historią. Rozpoczęła od własnej matki, której życie jest właśnie tematem książki. Czytelnik znajdzie w niej nie tylko opisy życia wojennego i ludzkich tragedii, ale także listy przesyłane w rodzinach, między przyjaciółmi, zakochanymi. Między tymi na "wolności" i tymi w obozie. Nie jest to łatwa lektura, ale bardzo ciekawa. Jest to obraz kobiety i jej otoczenia. Jej życie, do którego trudno było jej wrócić, ale zrobiła to, by córka mogła opowiedzieć światu jej historię.

Opowieść o prawdzie, okrucieństwie wojny, cierpieniu ludzi. Autorka przeprowadziła wywiady z wieloma osobami, które przeżyły koszmar obozów i mogły podzielić się z innymi swoją historią. Rozpoczęła od własnej matki, której życie jest właśnie tematem książki. Czytelnik znajdzie w niej nie tylko opisy życia wojennego i ludzkich tragedii, ale także listy przesyłane w...

Ann Kirschner nigdy nie znała wojennej przeszłości swojej mamy. Zasłona milczenia przez lata była nie do przebicia. Nadszedł jednak dzień, gdy widmo pobytu w szpitalu spowodowało nagłą lawinę wspomnień... Pudełko pełne listów, karteczek, urodzinowych pocztówek, przechowywane z narażeniem życia przez 5 lat pobytów w różnych obozach pracy, ukazało inne oblicze Sali Garncarz. Wspólna lektura przywoływała bolesne wspomnienia, których zapis przyczynił się do powstania tej książki.
Jest to opowieść bardzo intymna, ukazuje przyspieszony proces dorastania naiwnej nastolatki, która trafiła do przedsionka piekła, jednak w swym położeniu miała również dużo szczęścia do napotkanych ludzi. Fragmenty listów ukazują nam, jak niewiele zwykły obywatel wiedział o wojennych wydarzeniach. Tą właśnie niewiedzę doskonale ukazują pierwsze listy Rózi- starszej siostry Sali, w których dopytuje więzioną dziewczynę : dlaczego nie chcesz przyjechać na urlop? Z pierwszej ręki poznajemy strachy i troski, tęsknotę i marzenia zarówno rodzin pozostałych na wolności, jak i bliskich będących w obozach. Nie jest to książka opisująca okrucieństwa życia za drutami, raczej zapis uczuć targających więźniami i ich rodzinami... Jest to także wstrząsający obraz zagłady mieszkających na Śląsku Żydów. Człowiek jest pewnych faktów świadomy, jednak liczby nigdy nie oddziałują na wyobraźnię tak, jak osoby znane z imienia i nazwiska - spis członków licznej rodziny Sali znajdujący się na końcu książki porusza równie mocno, jak cała opowieść... Czteroosobowa rodzina zginęła, czteroosobowa rodzina zginęła, żona i dzieci zginęły... zginęły... zginęły... Lista takich, często bezimiennych ofiar nie ma końca... Warto sięgać po takie książki, by ich życia nie zostały zmarnowane....

Ann Kirschner nigdy nie znała wojennej przeszłości swojej mamy. Zasłona milczenia przez lata była nie do przebicia. Nadszedł jednak dzień, gdy widmo pobytu w szpitalu spowodowało nagłą lawinę wspomnień... Pudełko pełne listów, karteczek, urodzinowych pocztówek, przechowywane z narażeniem życia przez 5 lat pobytów w różnych obozach pracy, ukazało inne oblicze Sali Garncarz....