S@motność w sieci czytałam jako nastolatka, jeszcze w gimnazjum. Wtedy ta książka była dla mnie kopalnią cytatów, które krążą w mojej głowie do dziś. Jeżeli natomiast chodzi o Koniec samotności to zbyt wiele małych cennych diamencików nie znalazłam, właściwie mogłabym policzyć je na palcach jednej ręki. Sam początek był dla mnie strasznym rozczarowaniem - wiało nudą, rozwlekłością i często zdarzało mi się ziewać. Jednak warto przebrnąć przez tą niezbyt interesującą część, bo później zaczyna się już melancholia, nuta zadziorności i sarkazmu, które zachwyciły tak wielu czytelników poprzedniej książki. Nie jest to tytuł, który można szybko chłonąć, rozprawić się z nim w jeden wieczór. Tę książkę trzeba czytać powoli, delektować się każdym kolejnym zdaniem, może chwilami niektóre wersy przeczytać dwa razy. W opisie z tyłu okładki zaintrygowała mnie wzmianka o tym, że "historia nabierze kryminalnego tempa". Troszkę to stwierdzenie jest na wyrost i poczułam się oszukana, bo przebiegu tego konkretnego wątku, którego opis się tyczy, raczej kryminałem nazywać się nie powinno. Szkoda, że sytuacje na które najbardziej liczyłam, czyli te dotyczące poprzedniczki książki, nie zostały bardziej rozwinięte i szkoda, że ludzkie losy nie zostały bardziej zagmatwane, bo tego się spodziewałam. Zabrakło mi tutaj pewnego rodzaju tragizmu, tej nieszczęśliwej miłości, która poprzednio tak wzruszała i łamała serce. Nie uważam, że to był stracony czas ze względu na to, że nastawiłam się na coś całkiem innego. Nawet przełknę to zakończenie, które moim zdaniem nie domyka całości i pozostawia z wieloma pytaniami bez odpowiedzi. Sentymentalnie zatraciłam się po raz kolejny w tym metaforycznym i niecodziennym stylu autora, przeżyłam taki powrót do przeszłości. Jak bohaterowie.

S@motność w sieci czytałam jako nastolatka, jeszcze w gimnazjum. Wtedy ta książka była dla mnie kopalnią cytatów, które krążą w mojej głowie do dziś. Jeżeli natomiast chodzi o Koniec samotności to zbyt wiele małych cennych diamencików nie znalazłam, właściwie mogłabym policzyć je na palcach jednej ręki. Sam początek był dla mnie strasznym rozczarowaniem - wiało nudą,...