Jak na Polaka - katolika przystało trzeba się tłuc z innowiercami ;) a na poważnie - książka przedstawia kilka etapów wojen Polski z Turcją, imperium osmańskim... tylko epizodycznie opisy wojen z Prusami czy Litwinami. Ogólnie na plus. Ciekawe uzupełnienie wiedzy. Spoko, można polecić.

Jak na Polaka - katolika przystało trzeba się tłuc z innowiercami ;) a na poważnie - książka przedstawia kilka etapów wojen Polski z Turcją, imperium osmańskim... tylko epizodycznie opisy wojen z Prusami czy Litwinami. Ogólnie na plus. Ciekawe uzupełnienie wiedzy. Spoko, można polecić.

Książka przedstawia historie polski z ujęcia jej zmagań z państwami niechrześcijańskimi, praktycznie od czasów mieszkowych do pierwszych rozbiorów. Jest ona napisana w bardzo przystępny sposób dla osoby która spotkanie z historią zakończyła w szkole średniej.

Książka przedstawia historie polski z ujęcia jej zmagań z państwami niechrześcijańskimi, praktycznie od czasów mieszkowych do pierwszych rozbiorów. Jest ona napisana w bardzo przystępny sposób dla osoby która spotkanie z historią zakończyła w szkole średniej.

Z pojęciem ,,Polski jako przedmurza chrześcijaństwa, przedmurza cywilizacji" spotkał się chyba każdy w trakcie szkolnej nauki historii. Lektura sienkiewiczowskiej trylogii jeszcze bardziej rozpalała wyobraźnię i potęgowała przekonanie o wyjątkowej roli Polski w powstrzymywaniu nawał innowierców i chroniących Europę. A jak było naprawdę? Czy jest to fakt historyczny czy tylko umiejętnie podgrzewany i wyolbrzymiany polski mit?

Michael Morys-Twardowski w swojej pracy postanowił prześledzić prawie 800 lat polskiej historii i skutecznie rozprawić się z tym trochę napuszonym pojęciem. Zaczyna od początku - od czasów Mieszka i Bolesława Chrobrego. Koncentruje się na tych walkach i wydarzeniach, w których jedną ze stron byli innowiercy - poganie, muzułmanie. Bo chociaż najlepszym i najbardziej jaskrawym przykładem są walki z Turkami w XVII wieku to nie tylko z nimi przyszło wojskom polskim stoczyć bitwy. Przeciwnikami byli Litwini, Jaćwięgowie, Mongołowie, Prusowie. Spora rozbieżność, różne motywacje i jak zawsze skomplikowane relacje polityczne. Trudno powiedzieć, czy byliśmy aż tak bardzo obrońcami, murem obronnym, czy po prostu położenie geograficzne na kontynencie samo stworzyło taki a nie inny rozwój wypadków. Faktem, jest że często i intensywnie na nas napadano, grabiono, zmuszano do obrony. Obrona własna automatycznie stawała się barierą zatrzymująca napierających innowierców.

,,Przedmurze cywilizacji" to praca, w której jak w soczewce skupia się tylko jeden wybrany fragment historii. Jest to historia fascynująca, spektakularna, obfitująca w widowiskowe i rozbudzające wyobraźnię walki, pokazująca przewagę militarną i rozmach sojuszy. Ale to także historia klęsk, porażek, utraconych ziem i pomordowanych ludzi. Można patrzeć z podziwem ale i ze smutkiem i zdumieniem. Tylko czy rozdmuchany tytuł ,,Przedmurza cywilizacji" naprawdę zasługiwał na taką cenę? Polecam, bo warto zapoznać się z tym fragmentem narodowej historii i samemu spróbować odpowiedzieć na to pytanie.

Z pojęciem ,,Polski jako przedmurza chrześcijaństwa, przedmurza cywilizacji" spotkał się chyba każdy w trakcie szkolnej nauki historii. Lektura sienkiewiczowskiej trylogii jeszcze bardziej rozpalała wyobraźnię i potęgowała przekonanie o wyjątkowej roli Polski w powstrzymywaniu nawał innowierców i chroniących Europę. A jak było naprawdę? Czy jest to fakt historyczny czy...

Położenie Rzeczpospolitej było ciężki, dookoła czyhało niebezpieczeństwo. Parcie na wschód i południe powodowało , że musieli walczyć. Rzeczpospolita stała się granicą przed innymi religiami. Imperium Osmańskie chciało zalać całą Europę swoją wiarą. Ciężki boje przez wieki, wrogowie zmieniali się o Rzeczpospolita twardo broniła się. Lata mijały zmieniały się sojusze i myślenie Szlachty o władzy, przywilejach doprowadziło do opłakanych skutków.
Warto sięgać po takie książki historyczne. Ile Rzeczpospolita miała dzielnych wodzów, którzy stali na przedmurzach i bronili ziemie. Trzeba pamiętać o nich. Gdzie byłaby Polska teraz, jak by tych ludzi nie było.

Położenie Rzeczpospolitej było ciężki, dookoła czyhało niebezpieczeństwo. Parcie na wschód i południe powodowało , że musieli walczyć. Rzeczpospolita stała się granicą przed innymi religiami. Imperium Osmańskie chciało zalać całą Europę swoją wiarą. Ciężki boje przez wieki, wrogowie zmieniali się o Rzeczpospolita twardo broniła się. Lata mijały zmieniały się sojusze i...

"Mali politycy zwodzą wyborców, wielcy imperia i historyków." (str.193)

Jednak Michael Morys-Twardowski nie dał się zwieść, ponieważ napisał dość udany esej historyczny. Autor w końcowej nocie sam odpowiada na pytanie: "A czy dawna Polska była rzeczywiście przedmurzem cywilizacji łacińskiej, chrześcijaństwa lub Europy? Czasami nie, czasami tak, a czasami je po prostu udawała." (str.324)

Przyznam, że dziwi mnie trochę, iż do tej pory żaden z czytelników nie napisał opinii na LC. Będę zatem pierwsza i zrobię to z przyjemnością. "Przedmurze cywilizacji" liczy niecałe 400 stron razem z licznymi ilustracjami, kilkuset przypisami, indeksem nazwisk oraz szczegółową bibliografią. Jak na esej historyczny może to niemało, jednak omawiana tematyka i zakres czasowy dziejów są na tyle obszerne, że siłą rzeczy wiele zagadnień zostało tylko dotkniętych pobieżnie.
Książka pomyślana została jako przekrojowa historia wschodnich rubieży polskich na przestrzeni około 600 lat, od XIII do XVIII wieku. I tak, pędząc galopem przez stulecia po jej kartkach, po drodze widzimy historię Rzeczypospolitej silnie naznaczoną walką na śmierć i życie obu stron permanentnych konfliktów. Żeby tylko! Wszędzie podstępy, intrygi, zdrady, grabieże, wyrafinowane w swym okrucieństwie morderstwa i tak dalej. Do tego z grubsza sprowadza się zapis relacji z pogańskimi Prusakami i Litwinami, Tatarami, imperium tureckim, a także z Moskwą.
Książka od strony formalnej wydaje się dość przemyślana. Konstrukcja jest przejrzysta, co ułatwia przyswajanie wielu faktów. Krótkie rozdziały ujęte są w klamry tematyczne i czasowe. Przypuszczam, że z myślą o młodym czytelniku autor zastosował swoisty zabieg narracyjno-stylistyczny. Wielokrotnie porównuje fakty lub bohaterów historycznych do scen z głośnych produkcji filmowych. Cóż, dla mnie akurat te ozdobniki były zbyteczne, gdyż książkę bez tego także przeczytałabym z przyjemnością i zainteresowaniem. I gorąco polecam jako pozycję bardziej popularną niż naukową.

"Mali politycy zwodzą wyborców, wielcy imperia i historyków." (str.193)

Jednak Michael Morys-Twardowski nie dał się zwieść, ponieważ napisał dość udany esej historyczny. Autor w końcowej nocie sam odpowiada na pytanie: "A czy dawna Polska była rzeczywiście przedmurzem cywilizacji łacińskiej, chrześcijaństwa lub Europy? Czasami nie, czasami tak, a czasami je po prostu...