Wreszcie miałam okazję przeczytać zbiór opowiadań jednego z moich ulubionych autorów Andrzeja Sapkowskiego. Znów mogłam zanurzyć się w jego wymyślonych miejscach, pośmiać z żartów. Dodatkowo przed każdą nowelką jest opis autora jak powstała, gdzie była opublikowana. Myślałam, że będzie to nudne, a tu miła niespodzianka. Jak w każdym zbiorze i tu trafiły się gorsze i lepsze opowiadania. A więc: ,,Droga z której się nie wraca”- średnie opowiadanie. Troszkę podobne do stylu jaki jest w Wiedźminie, ale Geralta, czy Ciri raczej tam nie spotkamy. ,,Muzykanci”- chyba jedno z najlepszych opowiadań. W roli głównej koty. Ludzie robią zwierzętom wiele krzywd, te w końcu postanawiają się zbuntować. Autor napisał, że jest to horror. W pełni się z nim zgadzam. Było czuć grozę, a napięcie trzymało do ostatniego zdania. Pełno tu opisów jak ludzie znęcają się nad zwierzętami. Jak można być tak okrutnym! ,,Tandaradei”- też bardzo mi się podobało. Jest o brzydkiej Monice, która wyjeżdża na wakacje, aby kogoś spotkać, zapoznać. Opowiadanie bardzo tajemnicze i dziwne. A jego koniec? Raczej wesoły w stylu pana Sapkowskiego. ;-) ,,W leju po bombie” Czytałam, że wielu osobom się podobało, do mnie zupełnie nie przemówiło. Opowiada o chłopaku, który idąc do szkoły trafia w sam środek działań wojennych. I wreszcie,, Coś się kończy coś się zaczyna” Jedyne w którym możemy poczytać o Geralcie, Yennefer. Otóż biorą oni ślub… Nie obędzie się bez wielu wydarzeń, podczas których płakałam ze śmiechu. ,,Bitewny pył”- średnia. Czytałam, aby jak najszybciej przejść do następnych opowiadań. Statki, lasery- to nie dla mnie. ,,Złote popołudnie” - inna bajka o Alicji w Krainie Czarów relacjonowana przez kota. Fajna, ale momentami dziewczynka działała mi na nerwy. ,,Zdarzenie w Mischief Creek” O czarownicach. Ciekawe, w jednym miejscu autor chyba trochę przesadził z erotyką. Całość książki oceniam na bardzo dobrą oceną. Chyba muszę zacząć czytać więcej zbiorów opowiadań.

Wreszcie miałam okazję przeczytać zbiór opowiadań jednego z moich ulubionych autorów Andrzeja Sapkowskiego. Znów mogłam zanurzyć się w jego wymyślonych miejscach, pośmiać z żartów. Dodatkowo przed każdą nowelką jest opis autora jak powstała, gdzie była opublikowana. Myślałam, że będzie to nudne, a tu miła niespodzianka. Jak w każdym zbiorze i tu trafiły się gorsze i lepsze...